Geplaatst: 28-09-07 14:50 
Rena schrok echt in de wei van haar eigen scheten....en maar rennen en idioot doen , je hield je hart vast
Ik weet niet precies wat je allemaal wel of niet doet en wel of niet wilt , maar als ik dit bij Rena zou hebben weer dan kan ik zelf voor haar de volgende punten af gaan wat zij nodig heeft om koel in het koppie te blijven , misschien heb je er iets aan
Rena wordt rustiger door :
- dag en nacht buiten in de wei , met schuilstal , erfje en stukje zand
- in een kleine kudde van minimaal 3 tot maximaal zo'n 7 paarden
- als ze dagelijks gewoon droog hooi krijgt ipv. alleen maar gras
- geen biks / muesli / slobber / Lucerne , zelfs geen handje !
- wel lekker een appeltje + peen + Pavo koek voor de vitamientjes (balans in het lijf houden)
- afwisseling en concentratie zodat het koppie erbij moet blijven en het interessant blijft
- samen leuk spelen en opjagen (lekker leeg laten knallen) , dus niet elke dag alleen maar rijden
- bij Rena dan boomloos , harder zadel bouwt na een tijdje steeds weer stress op , helaas
- zelf heel nonchelant en ontspannen blijven , en tempo blijven bepalen.
Gaat ze te hard ? Terugnemen en stappen. Dan hebben ze snel genoeg door dat rennen geen oplossing is.
Rena is er zo1 die het vol enthousiasme blijft proberen. Toch volhouden , en zelf veel tempo laten wisselen.
Zodat ze door krijgen dat ze echt wel flink door mogen lopen af en toe , maar alleen als ze braaf zijn.
Rena is echt niet slim
maar die snapt na een paar keer toch ook wel dat drammen betekend dat ze niks mag ,en braaf zijn betekend dat ze wel stevig door mag lopen. Totdat ze zelf de overhand neemt dan is het direct weer over.
Ik galoppeer ook niet als ze te heet is. Gewoon vanwege het gevaar dat ze een waas voor de ogen krijgt en weg is.
En omdat ik niet steeds wil trekken want hoe meer je trekt , hoe slechter je rem wordt....
Maar ik zet haar wel soms in een snelle draf. Dat zij wat harder wil draven en als antwoord daarop zet ik haar in een NOG snellere draf. Het grappige is dat het dan meteen over is , want dan is het niet meer haar initiatief maar doet ze wat ik vraag.
En dan is het opspeel-stofje meteen weer uit het bloed lijkt het. Grappig is dat wel.
Vaak ook als ze harder wil , dan kan ik het best afremmen door m'n benen eraan te leggen omdat ze dan ineens weer doet wat ik wil in feite. Werkt vaak beter dan trekken aan de teugels. Maar dan alleen als ik met een soepel boomloos zadel rijdt , omdat als je daarop zelf ontspannen blijft zitten , het geheel vloeiend aan blijft voelen. Dat werkt bij Rena enorm kalmerend want ze neemt over wat ze voelt van mij. Met een boomzadel of hardere boomloos bereik ik haar niet meer op die manier en zakt ze steeds dieper weg in haar eigen stress....dat is klöte.
Dus mocht je alles geprobeerd hebben en echt met de handen in het haar zitten , misschien is het dan toch de moeite waard om eens te kijken naar een ander type zadel waarmee je meer direct contact hebt zodat je geruststellender doorkomt.
Misschien gaat dat al met van die endurancezadels met hele korte zijkantjes , mocht je toevallig zoiets op het oog hebben.
Ik moet bij Rena gewoon sowieso op een soepel boomloos en met een hackamoortje rijden , daarmee heb ik de meeste zekerheid dat ik haar makkelijk kan kalmeren. Daarmee kan ik haar al kalmeren nog voordat ze echt stress opbouwt , dat is ideaal.
Hackamore is een mooie noodrem als ze echt tever gaat. Verwacht ik die dag een wat spannender rit dan rij ik altijd met de hack.
Maar normaal gesproken gewoon met de CRB want die heeft ook een prima noodrem.
Met een side-pull of zo'n gekruist leren hoofdstelletje hoef ik echt niet weg met Rena. Kan op zich prima hoor zoals ze nu is , maar mocht ze even een momentje hebben dat ze in waanzin dreigt te vervallen dan heb ik er geen fluit mee te vertellen.
Ik vind ze ook niet fijn , heb de teugels veel liever onder het hoofd dan aan de zijkanten , onderaan is veel natuurlijker qua sturen en een veel natuurlijker rem ook. Wekt geen irritatie op zoals de andere bitloze optomingen bij Rena. Het is gewoon een kalmerende rem waar ze zonder angst of wat zich heel vanzelfsprekend bij neerlegt. En toch vrolijk blijft.
erg irri 
Dit ken ik , ik zie precies Rena voor me hoe je het verteld , met zo'n hoge kop en staart met gespitste oren en wijde neusgaten snuivend , helemaal hieperdepiep van "pak me dan" *S N U I F* 
