Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
om hem buiten weer op een trens te zetten). En op de momenten dat hij gewoon fijn en nagevelijk loopt kom ik er niet aan.




runningkawa schreef:consequent zijn en blijven
En ja er zijn uitzonderingen, klopt
maar kijk eens hoe vaak dit onderwerp hier voorbij komt?
elke week denk ik wel
Elke keer zegt de ruiter alles gedaan te hebben...
En belangrijkste, op de zit rijden
En dat is bij TS niet bevestigd.
Moet je in de bak al remmen op de hand..kun je het idd in het bos vergeten
En door zulk gegeven vraag ik me af of dit paard die nkele uitzondering is...of dat stukje belangrijke basis mist



.
runningkawa schreef:terug komen in tempo, ja door mij..niet door hem
hij zou liever omdraaien en met 300 km over het losrij terrein of de bospad racen
stap zat er dan niet op, het langzaamste was dan een passage achtige draf.
Dus daar heb je ff een verkeerd beeld

runningkawa schreef:juist, maar dat word telkens maar niet geloofd...
Pensionnetje schreef:Een paard dat in de bak goed aan de hulpen staat, evenals op wedstrijden, zou dus geen probleem moeten opleveren met iets simpels als een buiterit in het bos.
Mijn conclusie is dan ook dat het ogenschijnlijk zo lijkt dat het paard goed aan de hulpen staat. Immers in het bos trekt hij zijn eigen plan, steekt zijn spreekwoordelijke middelvinger naar zijn baasje op en zegt..........adios mon amor! En weg is hij. Niks goed aan de hulpen dus.
Er is geen sprake van angst, onervarenheid etc.... slechts het beroemde sch.....t hebben aan.
Nogmaals, hij staat dus niet goed aan de hulpen, ook niet in de bak, ook niet op wedstrijd. Hij geeft er slechts de schijn van. Want zodra meneer het echt leuk gaat vinden (boscrossen) vergeet hij gemaks halve zijn baasje.
Een opvoedkundige probleem dus en geen speciale uitzondering op alle regels.

) op terug blijf komen is omdat ik wèl denk dat er -heel soms- uitzonderingen bestaan. 
