Bokt.nl

**Geplaatst**: 13-10-05 21:49

Re: Trapezius/rhomboideus de belangrijkste schakels?

Geplaatst: 13-10-05 21:49

Zouden jullie eens naar mijn lesfoto's willen kijken?
sinaedo @ work
Kunnen jullie van deze foto's af zien of ik op de juiste manier aan het trainen ben?

**Geplaatst**: 14-10-05 07:51

Re: Trapezius/rhomboideus de belangrijkste schakels?

Geplaatst: 14-10-05 07:51

Dan heb ik ook nog een vraagje.

Stel ik ga draven of galopperen en ik ga in verlichte zit zitten en laat mijn paard helemaal naar beneden met de neus iets naar binnen thv zijn onderbenen lopen, met vierende teugels. Ik voel dan dat hij zijn rug loslaat en gaat lopen in een rustig tempo. Train ik dan wat spieren? Maak ik zijn rugspieren sterker, kan hij zijn achterhand gebruiken? Loopt hij dan volledig op zijn voorhand?

**Geplaatst**: 14-10-05 12:50

Re: Trapezius/rhomboideus de belangrijkste schakels?

Geplaatst: 14-10-05 12:50

Misschien zijn er mensen die naar deze clinics kunnen gaan?

http://www.rlz.be/_le/text_clinic.htm

Over trainen met verstand...

**Geplaatst**: 14-10-05 14:50

Re: Trapezius/rhomboideus de belangrijkste schakels?

Geplaatst: 14-10-05 14:50

@Gerrie, zeker interessant, ben jij bij een van de clinics geweest?

De hobbelleek zoals ik, valt daar niet uit de toon tussen de Z-dansers?

Ik bedoel, als je piaffjes gaan bespreken, heb ik er niets aan

**Geplaatst**: 14-10-05 15:48

Re: Trapezius/rhomboideus de belangrijkste schakels?

Geplaatst: 14-10-05 15:48

Gerrie, ik ben naar één van z'n uiteenzettingen geweest.
Heel boeiend! Een aanrader!

**Geplaatst**: 14-10-05 15:54

Re: Trapezius/rhomboideus de belangrijkste schakels?

Geplaatst: 14-10-05 15:54

Hoi xyzutu2,

Ik vind je theorie echt geweldig om te lezen, het verklaart voor mij heel veel van wat ik van mijn "klassieke" instructeurs (niet die met gedwongen oprichting) geleerd heb en wat ik ook aan mijn leerlingen meegeef. Het is altijd goed om meer onderbouwing te hebben! waar heb je dit allemaal geleerd??

Ik wou dat ze hier in de ORUN-opleidingen eens een keer aandacht gingen besteden! Dat scheelt een hoop problemen....

**Geplaatst**: 14-10-05 19:00

Re: Trapezius/rhomboideus de belangrijkste schakels?

Geplaatst: 14-10-05 19:00

russel schreef:
@Gerrie, zeker interessant, ben jij bij een van de clinics geweest?

De hobbelleek zoals ik, valt daar niet uit de toon tussen de Z-dansers?

Ik bedoel, als je piaffjes gaan bespreken, heb ik er niets aan

Nee, ik lees het ook maar net in de Hoefslag

Ik neem aan dat de opbouw logisch is, en er zal vast wel iets bijzitten voor jou!
Anders an Kattebeest wel een en ander uitleggen

De 21e kan ik niet maar denk er wel over om een of meerdere andere clinics te gaan volgen.

Het is zoals Mariska al stelt nodig om bij de opleidingen al meer bij stil te staan!
Zou heel wat schelen!

**Geplaatst**: 14-10-05 23:17

Re: Trapezius/rhomboideus de belangrijkste schakels?

Geplaatst: 14-10-05 23:17

@Needje:

Ik heb even deze twee foto's eruit gepakt omdat je hier je paard op beide foto's in draf hebt lopen, met hetzelfde voorbeen naar voren (scheelt namelijk wat voor de halsspieren of het bijbehorende voorbeen naar voren of achteren staat). Als ik heel eerlijk moet zijn... vind ik je paard al echt goed lopen, eigenlijk vind ik dit het best gereden paard dat ik de afgelopen twee maanden op HAW heb gezien. Je ziet dat je wel worstelt met het neusje eruit, maar het merendeel van de foto's is de nek het hoogste punt en zit de neus al wat voor de loodlijn. Ik heb deze foto's eruit gehaald omdat je hier in dezelfde gang het verschil in halsspiergebruik in beide houdingen goed kunt zien: Bij de bovenste foto loopt ze achter de loodlijn met de derde halswervel als hoogste punt. De draf is erg indrukwekkend opwaarts gereden, maar dat komt door de foto die bergopwaarts genomen is (of het huis op de achtergrond is scheef gebouwd

). Als je kijkt naar de halsspieren, dan zie je een duidelijke geul achter de kaak die de gang van de slokdarm/luchtpijp aangeeft. Naar onderen verdwijnt die wat achter de dikke spier in de onderarm die vanuit de borst richting kaak loopt. Daarboven zie je juist een holte ter midden van de hals, en zie je een duidelijke scheiding tussen de hals en de schuine lijn van het schouderblad. Als je dan naar de vorm van de bovenlijn van de hals kijkt, dan zie je dat die achter de oren omhoog bolt, dan schuin omlaag gaat (wat bedekt door de de manen) en dan net onder je pink, bij de bovenkant van het dekje uitkomt. Je ziet daar nog net 15 cm hals voordat het onder dat plukje manen verdwijnt. Deze aansluiting op de schoft zegt veel over hoe het met de bespiering van de hals op dit moment gesteld is: de hals rijst niet direct vanuit de schoft omhoog (begint niet op het hoogste punt van de schoft om dan opwaarts te gaan), maar komt wat vlakker opgaand uit de schoft, om dan weer wat steiler te rijzen. Je hebt daar niet echt een hol stukje hals, maar de hals rijst daar wel duidelijk minder dan verderop. Als je met en liniaal het hoogste punt van de hals (3e halswervel, voorkant van het plukje manen) en de schoft (begin van het dekje) verbindt, dan krijg je een licht holle lijn.

Kijk je naar de tweede foto, dan zie je dat de neus iets voor de loodlijn is, het punt achter de oren (eerste nekwervels) het hoogste punt is van de bespiering en dat de hals vanaf het dekje direct omhoog loopt. Als je met een liniaal het hoogste punt van de hals en begin vh dekje verbindt, dan zie je dat de hals eerder bol staat en over de lijn heen bulkt. Als je naar de hals zelf kijkt, zie je dat de keelgang minder duidelijk is afgetekend, en dat ook de lijn van het schouderblad bij de halsaanhechting minder duidelijk is. Er is geen holte die deze lijn zichtbaar maakt, maar juist een 'bolte'

, en dat heeft niet alleen te maken met het verschil in stelling/buiging, maar ook met het feit dat bij deze halshouding ook de bovenhalsspieren gebruikt worden en de hals een bolle doorsnede geven, in plaats van de wat plattere uit de bovenste foto. In de onderste worden de bovenhalsspieren, en duidelijk ook de trapezius gebruikt, in de bovenste nauwelijks en zit de voornaamste spierspanning in de onderkant van de hals, waardoor de keelgang duidelijk zichtbaar is en de bovenkant van de hals vlak lijkt.

Als je naar de rand van het bakzand kijkt en die vergelijkt met hoe je paard loopt, dan zie je dat ze op de bovenste foto op de voorhand loopt omdat de hals 'voor' de schoft begint, en hoewel de achterhand wel gezakt lijkt, de rug eerder hol is. Op de tweede foto is de achterhand wat hoger, maar is de rug rechter en rijst de hals bovenop de schoft omhoog, wat betekent dat de schoft door de spierspanning in de achterhand opgetild wordt. Kijk ook eens naar de buiken: op de onderste zie je een schaduwlijntje op een handhoogte van de onderlijn 15 cm voor de singel beginnen, en doorlopen tot aan de lies. Op de bovenste foto zie je een gelijkmatig rond buikje. Op welke foto staan er buikspieren aangespannen? Dus op welke foto worden de achterbenen vanuit de borst onder het lichaam getrokken?

russel schreef:
Dan heb ik ook nog een vraagje.

Stel ik ga draven of galopperen en ik ga in verlichte zit zitten en laat mijn paard helemaal naar beneden met de neus iets naar binnen thv zijn onderbenen lopen, met vierende teugels. Ik voel dan dat hij zijn rug loslaat en gaat lopen in een rustig tempo. Train ik dan wat spieren? Maak ik zijn rugspieren sterker, kan hij zijn achterhand gebruiken? Loopt hij dan volledig op zijn voorhand?

Test om te beginnen eens je ruitergevoel: Kun je vanuit het zadel voelen of je in draf of in stap zit? Waarschijnlijk wel.

Kun je voelen wanneer welk achterbeen naar voren wordt gezet? Dat kunnen al wat minder mensen, maar toch. Kun je voelen op welk been je lichtrijdt in draf? Misschien. En dan de laatste: Kun jij vanuit het zadel voelen of je paard zijn rug opbolt, of juist zijn schoft laat zakken waardoor de rug in verhouding boller lijkt? Hmmm....

Een paard dat rustiger gaat lopen met een lage halshouding en een neusje achter de loodlijn, voelt als een relaxend paard met een opbollende rug. Feit is echter dat hij met dat rustige tempo al een belangrijk signaal geeft dat hij vals speelt: Als hij echt relaxed was, dan zou hij zonder versnellen of vertragen in het vorige tempo door kunnen blijven. Zowel vertragen als versnellen betekent dat er iets mis is met de verbinding tussen de motor in de achterhand en het stuur in de voorhand. Dat is rijtechnisch niet logisch. Het is alsof je fiets op miraculeuze wijze vertraagt of versnelt als je het stuur loslaat. Versnellen/vertragen betekent dat je paard op de voorhand valt en daarvoor vlucht, of zich erin laat hangen. In het laatste geval zal het paard opeens veel ruimere passen gaan nemen - met de voorbenen. Op 90% van foto's van paarden die laag-diep-rond lopen zie je enorme passen met het voorbeen - doordat dat voorbeen veel langer op de grond blijft dan het diagonale achterbeen in de draf. Doordat het voorbeen langer blijft staan, langer dan de achterbenen, wordt de schoft lager. Je kunt dat zien al je je eigen arm gestrekt langs je lichaam van voor naar achteren beweegt. hoewel je arm altijd even lang blijft (hoop ik voor je

), is de verticale afstand tussen je schouder en vingers het grootst als je arm recht omlaag wijst, en kleiner als je je arm verder naar voren/achteren beweegt. Als je paard zijn been verder naar achteren laat staan in de beweging, wordt de verticale afstand tot het lijf kleiner, en daalt de schoft dus. Een dalende schoft gecombineerd trekt de halswervels van hol naar recht, waardoor je onder het zadel het gevoel krijgt dat je paard zijn rug opbolt.

Als je paard echt met bolle rug voorwaarts-neerwaarts loopt, dan komt dit doordat de achterhand verder ondertreedt en daardoor met de heupgewrichten verder naar voren komt. Daardoor worden de buikspieren als het ware naar voren geduwd, terwijl de rugspieren door de naar achteren gekantelde bovenkant van het bekken naar achteren getrokken worden. Dat werkt precies hetzelfde door in de hals, waarbij de onderhalsspieren in het verlengde van de buikspieren 'naar voren worden geduwd', terwijl de aangetrokken rugspieren de bovenhalsspieren 'naar achteren trekken'. Daardoor blijft het neusje van je paard voor de loodlijn in deze houding. Hij loopt in een volledig evenwicht: zowel tussen halsspieren en 'lijfspieren', als tussen onder- en bovenspieren.

Je kunt je paard natuurlijk rond instellen met de neus achter de loodlijn en dan de achterhand bijdrijven, maar dan heb je nog steeds de onbalans door de samengetrokken onderhalsspieren. Terwijl dit voorwaarts-neerwaarts juist de oefening is waar je puur door gebruik te maken van de zwaartekracht die het hoofd omlaag trekt alles weer in evenwicht moet komen en alle spieren tegelijk worden gestretcht, onder- en boven, hals en lijf, links en rechts.

**Geplaatst**: 15-10-05 08:54

Re: Trapezius/rhomboideus de belangrijkste schakels?

Geplaatst: 15-10-05 08:54

xyzutu2, super uitleg, bedankt.

**Geplaatst**: 15-10-05 09:32

Re: Trapezius/rhomboideus de belangrijkste schakels?

Geplaatst: 15-10-05 09:32

Idd, helemaal toppie!!! thanx!!

**Geplaatst**: 15-10-05 09:41

Re: Trapezius/rhomboideus de belangrijkste schakels?

Geplaatst: 15-10-05 09:41

Rug opbollen is best moeilijk voor mijn paard volgens mij.
Want hij heeft z'n bouw niet mee. Rug is wel al veel beter geworden moet ik zeggen.
Afbeelding

**Geplaatst**: 15-10-05 10:14

Re: Trapezius/rhomboideus de belangrijkste schakels?

Geplaatst: 15-10-05 10:14

Nog even over dat opbollende gevoel van diep en achter de loodlijn ingestelde paarden: Het gevoel van een loslatende rug kan zelfs gepaard gaan met het idee bij de ruiter dat het paard zijn schoft ook echt omhoog brengt. Dat komt voor bij paarden die extreem elastisch zijn in de achterhand, en bij paarden die extreem goed reageren op de beenhulpen van de ruiter. Terwijl bij vertragende paarden de rug bol voelt doordat de schoft zakt, is er bij die getalenteerde paarden sprake van een gecombineerd zakken van de schoft, straktrekken (dus onthollen

) van de rug en... laten zakken van de achterhand. En toch zijn die paarden absoluut niet verzameld.

Je kunt een heel makkelijk proefje doen om dat te verklaren. Zet je paard voor je neer, kijk naar de achterhand, en zie dat die achterbenen het lijf omhoog duwen, de lucht in. Zaag deze achterbenen nu weg, en kijk wat er dan gebeurt. Het achterlijf valt omlaag, of beter, wordt omlaag getrokken door de zwaartekracht. Nu heeft draf een zweefmoment waarin het paard zich niet alleen voorwaarts (zoals bij stap), maar ook opwaarts stuwt, zowel vanuit de voor- als achterbenen. Als je nu een paard neemt dat ldr ingesteld is met de hals, de schoft dus laat zakken en daardoor enorme passen maakt met de voorhand doordat de voorbenen langer aan de grond blijven staan dan het diagonale achterbeen, dan zie je waarom de achterhand zakt: Bij een goede draf zetten voor en achterbeen tegelijk af omhoog. Bij een draf met een voorbeen dat te lang blijft staan, zet het achterbeen te vroeg af en kan het lijf dus niet opduwen (de voorkant leunt namelijk nog). Wat je dan ziet is een foto die je overal tegenkomt: Een paard met een naar voren gestrekt rechtervoorbeen, een schuin naar achteren staand linkervoorbeen en achterbenen die goed gebogen in alle gewrichten in de lucht zweven en met een gekanteld bekken naar voren worden gebracht. Vaak met het onderschrift dat dit paard een zeer actieve achterhand toont.

Inderdaad, de achterbenen zijn gebogen, maar het voorbeen staat nog aan de grond. Dus inderdaad, voor de ruiter voelt het alsof het paard rijst in de schoft, maar wat er in feite gebeurt is dat de achterhand daalt. Niet door dat de achterbenen gebogen zijn, maar doordat er gewoon geen achterbenen op de grond staan en de zwaartekracht denkt, 'he, nu is het mijn beurt!'. Dat de achterhand daalt komt dus niet door spierkracht, maar door zwaartekracht. En als zwaartekracht datgene is dat we willen versterken in dressuur, dan zou liggen de verzameldste oefening zijn.

De achterbenen zijn in dit diep en rond instellen weliswaar gebogen, maar los van de grond en de kunst is nu juist om ze te buigen als ze op de grond zijn, en met die spieren in buigstand het lichaam moeten dragen. Het probleem is dat dit zwaar is. Erg zwaar. Een paard zal het dus liever niet doen, en als je hem door op de voorhand lopen ook nog eens dwingt om niet op gebogen achterbenen te staan, dan is hij je hier erg dankbaar voor en zal hij heel ontspannen gaan lopen. Dat kun je zelf ook merken: Spring eens op van de grond, en buig op het hoogste punt je hakken tegen je billen. Het springen is dat wat zwaar is, het buigen is een fluitje van een cent. Nog beter is het om dit aan de ringen te doen. Buig gewoon een minuut je hakken tegen je billen, strek, buig, strek. Dat gaat makkelijk. Dat is het buigen van zwevende benen voor een paard ook. Ga nu eens gewoon staan, buig een centimeter of 5 door je knieeen en ga nu zo een minuut lang rondlopen. Na 3 passen wordt dit zwaar, na 10 heel zwaar en waarschijnlijk geef je het na 30 seconden op. Dat is verzamelen: Het opslaan van energie in spieren door ze continu half aangespannen te houden zodat ze flitsend kunnen reageren op nieuwe signalen. De kunst is niet om benen te buigen, maar om benen te buigen en alsnog het lichaamsgewicht te ondersteunen tegen de zwaartekracht in. Als je paard zijn dragende benen buigt, dan zakt de achterhand ook, maar nu omdat hij zich verzamelt, niet omdat hij zich voort laat slepen.

@Needje: Erg mooi om je paard ook grazend te zien! Als je die foto vergelijkt met de twee foto's die ik gequote heb, dan kun je nog beter zien dat het paard op de bovenste rijfoto zijn rug hol laat, en op de onderste opbolt of in elk geval recht trekt. Je ziet nu dat jouw paard zijn hals van nature voor zijn schoft laat beginnen, niet op het bovenste puntje van de schoft (en daar ook geen vertroebelende vetkwabjes heeft zitten). Dan zie je dat het echt spieren zijn die de hals op de schoft trekken, en het niet gewoon een kwestie van een goed gebouwd paard is. Als je die onderste rijfoto dan vergelijkt met deze standfoto, dan zie je hoeveel kracht het je paard moet kosten op die erg hoge achterhand staand te laten zakken door de benen te buigen. Je ziet namelijk hoeveel hij zijn achterbenen buigt om die achterhand omlaag te krijgen, zoveel zou jij eigenlijk ook door je knieen moeten buigen als je het nadoet, om dan zo een uurtje rond te lopen.

Ik vind dat je een paard met deze bouw super rijdt.

**Geplaatst**: 15-10-05 10:38

Re: Trapezius/rhomboideus de belangrijkste schakels?

Geplaatst: 15-10-05 10:38

Leuke foto van het paard in de "graas houding"! Rijtechnisch is het een leuke oefening om te kijken of je een paard kan laten "stofzuigen" of in de "graashouding" kan laten gaten. In de "graashouding" of "stofzuigen" heeft geen of nauwelijks effect op de rug, het is geen voorbeeld van "lang en laag". Hierbij moet de hals meer naar voren worden uitgestrekt, de neus van het hoofd komt ongeveer max. op de hoogte van de voorknie. Het uitstrekken moet gebeuren alsof je een telescoop uitschuift, dus vanuit de schoft door de hals naar de nek. Neem je het paard op, dan schuif je de hals in als een telescoop, maar nu vanaf de nek door de hals naar de schoft.

**Geplaatst**: 15-10-05 11:49

Re: Trapezius/rhomboideus de belangrijkste schakels?

Geplaatst: 15-10-05 11:49

Thanx!

**Geplaatst**: 15-10-05 12:53

Re: Trapezius/rhomboideus de belangrijkste schakels?

Geplaatst: 15-10-05 12:53

In de foto is de neus ver achter de loodlijn, en werken de onderhalsspieren dus ook vele malen harder dan de bovenhalsspieren. Je kunt dat zien doordat de spieren in de onderhals echt als drie kabels te zien zijn - die staan gespannen. De bovenhals is echter ook opgebold, terwijl die spieren volgens de antagonistenwerking juist opgerekt zouden moeten zijn. Dat ze toch bol lijken komt dus niet door aangespannen, werkende spieren, maar doordat ze opgedrukt worden door iets dat die druk kan leveren: de halswervelkolom. Doordat de onderhalsspieren samentrekken, wordt in feite de kaak richting de borst getrokken.

Een paard dat met de neus achter de loodlijn loopt, heeft altijd een (tijdelijke?) onbalans in spierspanning, en altijd sterker aangetrokken onderhalsspieren dan bovenhalsspieren.

Allereerst xyzutu2

Hele goed uitleg maar heb even deze twee stukjes eruit gehaald.

Denk hoe je het bovenste uitlegd dat dit heel goed is uitgelegd hoe je op de verkeerde manier bezig bent om een paard achter de loodlijn in te stellen of te rijden.

In het tweede stukje stel je dat een paard wat achter de loodlijn loopt altijd sterkere aangetrokken onderhalsspieren heeft dan bovenhalsspieren.

Ik heb dus het idee van niet. Als ik mezelf neem weet ik dat ik met m'n kin naar m'n borst kan gaan met aangetrokken (tegenwerkende onderhalsspieren)
Maar ik kan het ook met m'n achterste spieren uit te laten streshen en zo m'n rugspieren mee te nemen.
Dit is heel moeilijk en kost spierpijn en ik kan nog niet met m'n kin op m'n borst komen. maar door training zou ik er kunnen komen zonder m'n onderhalsspieren op te spannen.

En ik denk dat je dus hier heel goed beschrijft hoe verkeert ldr rijden . Maar je laat achterwege of je sluit het uit?? Dat je dus ook op een goede manier ldr kan rijden. namelijk met gestrekte bovenhalsspieren die niet worden opgebold door tegenwerkende onderhalsspieren.

Daarom ldr rijden is training, elke keer een stukje verder uitschuiven zonder die onderhalsspieren mee te laten doen.

Tweede opmerking. Een paard wat opkrult. Jij zegt je krijgt een verkeerde indruk je draagt wel degelijk gewicht.
Daar ben ik het ook niet mee eens.

Werdt al door een ander aangehaald, m'n teugels hangen in boogjes en toch loopt hij/zij in dit krulletje.
Je hebt geen gewicht meer omdat het paard dit gewicht dus overneemt door die verkeerde onderhalsspieren, zodoende heb jij niks meer in je handen.

**Geplaatst**: 15-10-05 13:33

Re: Trapezius/rhomboideus de belangrijkste schakels?

Geplaatst: 15-10-05 13:33

Gerrie schreef:
russel schreef:
@Gerrie, zeker interessant, ben jij bij een van de clinics geweest?

De hobbelleek zoals ik, valt daar niet uit de toon tussen de Z-dansers?

Ik bedoel, als je piaffjes gaan bespreken, heb ik er niets aan

Nee, ik lees het ook maar net in de Hoefslag

Ik neem aan dat de opbouw logisch is, en er zal vast wel iets bijzitten voor jou!
Anders an Kattebeest wel een en ander uitleggen

De 21e kan ik niet maar denk er wel over om een of meerdere andere clinics te gaan volgen.

Het is zoals Mariska al stelt nodig om bij de opleidingen al meer bij stil te staan!
Zou heel wat schelen!

Het was didactisch heel goed onderlegd.
Eerst kwam er een stuk theorie, waarna de praktijk aan de beurt was.

Er werd gebruik gemaakt van een powerpoint.
Spijtig dat we deze niet op papier kregen, dat maakte aantekeningen maken anders wel veel gemakkelijker. Nu ging het soms iets te snel.

Keurig stap voor stap opgebouwd.

Het was heel bruikbaar en een hele boel stof tot nadenken!

Echt voor herhaling vatbaar!

**Geplaatst**: 15-10-05 22:04

Re: Trapezius/rhomboideus de belangrijkste schakels?

Geplaatst: 15-10-05 22:04

piepelotje schreef:
In het tweede stukje stel je dat een paard wat achter de loodlijn loopt altijd sterkere aangetrokken onderhalsspieren heeft dan bovenhalsspieren.

Ik heb dus het idee van niet. Als ik mezelf neem weet ik dat ik met m'n kin naar m'n borst kan gaan met aangetrokken (tegenwerkende onderhalsspieren)
Maar ik kan het ook met m'n achterste spieren uit te laten streshen en zo m'n rugspieren mee te nemen.
Dit is heel moeilijk en kost spierpijn en ik kan nog niet met m'n kin op m'n borst komen. maar door training zou ik er kunnen komen zonder m'n onderhalsspieren op te spannen.

Ik haal die twee stukjes ook weer even uit jouw pb'tje, als ik het niet goed begrepen heb moet je het maar zeggen. Ik denk dat je met het voorbeeld over de halsbuiging bij de mens wat in de war bent met de twee bewegingen die spieren kunnen maken: krimpen en opgerekt worden. Als je je nek naar voren zou kunnen buigen zonder gebruik van je keelspieren, dan zou dat betekenen dat jouw halsspieren je nek naar voren duwen en deze zichzelf dus 'lang' duwen. Dat kan geen enkele spier. Ik snap echter wel heel goed wat je bedoelt met dit pijnlijke stretchen. Er is namelijk nog een functie die spieren kunnen vervullen: Spieren kunnen op twee manieren samentrekken, isotoon en isometrisch. Een isotone samentrekking is het verkorten van de spier waarbij beweging wordt gecreeerd (twee botten worden naar elkaar getrokken, waardoor de spierspanning in de samentrekkende spier gelijk blijft). Een isometrische samentrekking van een spier is wat jij met je halsspieren doet als je het over het moeilijke stretchen hebt: Hierbij span je je spieren aan, niet om beweging te krijgen, maar juist om stabiliteit te krijgen. Door je spieren rondom een bot/lichaamsdeel, zowel agonisten als antagonisten, tegelijk aan te spannen, kun je een spiercorset creeren dat dat lichaamsdeel in 1 stand houdt. Dat is wat er gebeurt als je een kopje koffie voor je uit getild houdt: Als je naar je biceps en triceps kijkt, twee spieren die tegengestelde bewegingen oproepen, dan zijn deze beide in enige mate aangespannen om je arm in die stand te houden. Dat is ook wat jij doet met het pijnlijke stretchen: Je spant eerst alle spieren rondom je keel/hals/nek, waarna je je keelspieren nog sterker aantrekt om je hals door die spanning in je halsspieren heen naar voren te trekken. Dat is waarom het zo moeilijk en pijnlijk gaat; je trekt aan een spier die tegelijkertijd niet van je mag uitrekken. Dat je hierbij alleen je halsspieren voelt, komt niet alleen omdat je halsspieren veel zwaarder zijn dan je keelspieren (het hoofd kantelt namelijk door zijn vorm van nature naar voren, en moet steeds actief naar achteren gehouden worden), maar ook omdat je jezelf de opdracht geeft om deze verkorte halsspieren uit te rekken zonder dat ze uit mogen rekken. Dat is waarschijnlijk niet erg gezond voor de spiervezels, en het is ook zeker geen stretchen.

Citaat:
Dat je dus ook op een goede manier ldr kan rijden. namelijk met gestrekte bovenhalsspieren die niet worden opgebold door tegenwerkende onderhalsspieren. Daarom ldr rijden is training, elke keer een stukje verder uitschuiven zonder die onderhalsspieren mee te laten doen.

Een paar stukjes terug heb ik dacht ik beschreven hoe de gewichtsverdeling in de schedel in elkaar zit, met een neusbeen dat lichter is dan de rest en dat automatisch steeds naar voren kantelt door de ophanging aan de ruggegraat. Als je dat in het achterhoofd houdt, hoe kun je dan een paard met de neus achter de loodlijn laten lopen zonder dat het hoofd hier actief achter wordt getrokken door spieren in de onderhals die onder andere aan de onderkaak vastzitten?

Citaat:
Tweede opmerking. Een paard wat opkrult. Jij zegt je krijgt een verkeerde indruk je draagt wel degelijk gewicht. Daar ben ik het ook niet mee eens. Werdt al door een ander aangehaald, m'n teugels hangen in boogjes en toch loopt hij/zij in dit krulletje.

Een paard heeft, net als de mens, een leercurve. Als je een hongerig jongentje een trommel koekjes voorzet met de opmerking dat hij er niet aan mag komen, dan zal hij dat ook niet doen - als hij enige keren een tik heeft gehad wanneer hij er wel naartoe greep. Zo werkt het ook met paarden: Een paard dat steeds met de hand te horen krijgt 'Nee, die neus blijft hier staan', dan kun je op een gegeven moment de teugels in een boogje hangen en de neus blijft daar staan. Door alle training die daaraan vooraf is gegaan zijn de spieren zo getraind dat de onderhalsspieren sterker zijn geworden en de neus hier ook daadwerkelijk kunnen houden. En het is voor ldr gereden paarden in de praktijk ook erg moeilijk om die neus er dan weer uit te schuiven, niet alleen omdat de spierbalans veranderd is, maar ook omdat het er nog steeds van overtuigd is dat de teugels dit niet toe zullen staan. Daarnaast moet je ook niet vergeten dat niet inspanning, maar juist ontspanning een van de moeilijkste oefeningen is die je van een paard kunt vragen. Als je alleen al kijkt hoe moeilijk het rechtrichten in praktijk is (ook een voorbeeld van ongelijk gespannen spieren), dan is het ook niet moeilijk om te beseffen waarom het voor veel paarden makkelijker is om een halsspier gespannen te houden en zich zo te beschermen tegen teugelinwerking ( een al aangespannen onderhalsspier kan namelijk sneller reageren door het hoofd naar achteren te kantelen als teugelhulpen onprettig zijn) dan om alles ontspannen los te gooien en in evenwicht te lopen.

Sommige paarden zullen ook ldr-gereden een heel licht contact houden, anderen zullen je teugels als extra onderhalsspier gebruiken. Het is echter een feit dat ldr gereden paarden de onderhalsspieren niet ontspannen, maar juist aanspannen omdat die neus anders niet achter de loodlijn kan staan.

**Geplaatst**: 16-10-05 11:44

Re: Trapezius/rhomboideus de belangrijkste schakels?

Geplaatst: 16-10-05 11:44

En die opgebolde onderhals zie je steeds vaker bij 'hogere' dressuur...

**Geplaatst**: 16-10-05 12:24

Re: Trapezius/rhomboideus de belangrijkste schakels?

Geplaatst: 16-10-05 12:24

xyzutu2

Wat je aan haalt van die leercurve is inderdaad zo. Paard durft op een gegeven moment geen contact meer te hebben met de teugels.
Dus paard is gewoon achter de teugel.
Maar een netjes ldr gereden paard heeft gewoon nog contact met de teugels en kan zo weer naar voor gereden worden.
Als je uit een diepe houding niet zo terug naar voor kan rijden zit je gewoon niet goed. Dan is het paard achter de teugel en je hebt geen contact meer.

Over die keelspieren , hals spieren. Ik heb er geen verstand van maar ik zat dat toevallig eens bij mezelf te doen tijdens een discusie over rond en diep. In de eerste instancie boog ik m'n kin naar m'n borst en spande dus m'n voorste halsspieren heel hard mee. Kwamen er helemaal als kabels naar buiten.
Maar als je jezelf eerst opricht. schouders naar beneden drukt, borst laat rijzen, je neus eerst naarvoor brengt en dan langzaam naar beneden zakt kan je met je kin naar je borst zonder die onderhalsspieren aan te spannen. Hou dan m'n hand op m'n hals en dan blijft alles zacht.
Ik voel dan dat ik dus m'n achterste spieren in m'n nek dicht tegen m'n nekwervels aan , aan het werk zet. Ook voel ik dan de spieren naar m'n rug gestrecht worden. Ze worden langer .

En wat ik er wel van weet is dat je spieren traint door ze langer en korter te werken. Dat ze zou sterk worden en dus kunnen gaan dragen.

Door dit testje bij mezelf kreeg ik dus het idee dat er dus op twee verschillende manieren een paard achter de loodlijn kan lopen.

Getraint dus steeds eens stukje dieper, zodat die bovenste halsspieren dus inderdaad dat hoofd dragen
En gewoon getrokken en dat dus dan zo die onderste halsspieren dus gewoon het werk doen om daar te komen.

Daarom is het ook zo"gevaarlijk"dat mensen een plaatje gaan narijden. Ze kijken niet verder ze zien dat plaatje kin op de borst en ze gaan dit nadoen.

Groetjes

**Geplaatst**: 16-10-05 12:34

Re: Trapezius/rhomboideus de belangrijkste schakels?

Geplaatst: 16-10-05 12:34

Het hoofd van het paard hangt op het begin van de halswervel kolom.
Als er geen krachten (spieren, pezen, ligamenten) inwerken op de schedel (hoofd) van het paard, dan komt het hoofd van het paard met de profiellijn van het hoofd net voor de loodlijn (verticaal). In die stand van het hoofd is de enige kracht die van buiten op de schedel (het hoofd) inwerkt, de zwaartekracht. Dit is de kracht die op de schedel massa inwerkt en aangrijpt in het zwaartepunt van de schedel.

Als dit statement juist is, kun je uit elke andere stand van het paardenhoofd (schedel) afleiden hoe de resultante van andere krachten op het hoofd (schedel) inwerkt.

N.a.v. een eerdere opmerking over massa van hoofd en hals: de massa van het paarden hoofd is ongeveer 4% van de totale massa van het paard, voor de hals is dit ongeveer 6%. Een paard met een massa van 500 kg heeft dus een hoofd met een massa van ongeveer 20 kg, de massa van de hals zal ongeveer 30 kg bedragen. De massa van hoofd en hals bedraagt dus ongeveer 10% van de totale massa, dus ongeveer 50 kg.

**Geplaatst**: 16-10-05 19:42

Re: Trapezius/rhomboideus de belangrijkste schakels?

Geplaatst: 16-10-05 19:42

Ik moet nog even wat stukken bijlezen maar dit is een onderwerp waar ik me graag in verdiep..

**Geplaatst**: 17-10-05 09:19

Re: Trapezius/rhomboideus de belangrijkste schakels?

Geplaatst: 17-10-05 09:19

Een paard dat echt goed rond ingesteld is (niet LDR) moet dus kracht uitoefenen vanuit zijn hals om zijn hoofd op de loodlijn te houden, of niet?

**Geplaatst**: 18-10-05 16:29

Re: Trapezius/rhomboideus de belangrijkste schakels?

Geplaatst: 18-10-05 16:29

Astragirl schreef:
Een paard dat echt goed rond ingesteld is (niet LDR) moet dus kracht uitoefenen vanuit zijn hals om zijn hoofd op de loodlijn te houden, of niet?

Nee, want die "moet" 'm niet OP de loodlijn houden, maar ook iets daarvoor. In overeenstemming met wat Goof hier plaatste schreef ik al eerder een stuk over aanleuning met een los afhangend hoofd:

Ik schreef:
Nou, dit wordt een wat lang stukje, dus ik hoop dat jullie de moeite willen nemen om het helemaal te volgen (bedenk: jij leest het veel sneller dan dat ik het schreef!)
Ik wil hier iets verduidelijken met wat ik bedoel met het los hangende hoofd en wat daar het grote voordeel van is met het rijden en waarom je alleen zo een echte lichte aanleuning (voor ruiter EN paard) kan verwachten.Ik concentreer hier voornamelijk op de voorkant, omdat we allemaal wel weten dat het paard van achteren actief moet zijn.
De klassieke rijkunst en FEI hebben niet zomaar de "neus voor de loodlijn" regel verzonnen omdat men het wel mooi vond staan. Er is een functionele rede. Zoals ik al eerder zei, zal een los hangend paardenhoofd (bijv bij een in de zon dommelend paard, standje centebak) altijd de neus iets voor de loodlijn hebben. Waarom? Omdat het in die houding in evenwicht hangt op het draaipunt, welke de verbinding naar de halswervels maakt. Een mens op handen en voeten die z'n hoofd laat hangen, hangt met de kin op de borst, door de andere aanhechting en volledig andere gewichtsverdeling van het hoofd.
Voor een meer passende vergelijking: Steek je arm opzij, en laat vervolgens je onderarm vanuit je elleboog losjes naar beneden bungelen.Je onderarm zal even wat pendelen en dan in z'n evenwichts positie eindigen: Loodrecht naar beneden. De onderarm speelt even voor paardehoofd (met dit verschil dat het paardehoofd in z'n evenwichts positie met de neus iets voor de loodlijn zit). De onderarm is met weinig moeite weg te duwen en bij loslaten pendelt ie weer naar z'n evenwichts positie: Dit kost geen kracht.Opmerkelijk is het, dat als er spieren aan de hand-kant van het elleboogscharnier worden aangespannen (druk je middelvinger en duim tegen elkaar) de onderarm niet meer zo los hangt: Hetzelfde is het geval als het paard z'n tanden op elkaar zet (vasthoud in de mond). Dit verteld je dus dat je niet aan de hoofdhouding alleen kunt afleiden of het hoofd ontspannen afhangt. Spieren die zich aanspannen aan de andere kant van de elleboog, hebben veel minder, tot geen effect op het pendelen en dus de losheid van de verbinding.Als je gaat rennen met je arm zo, dan bungelt ie losjes en makkelijk mee met de bewegingen, zonder dat dit enige extra energie kost. Alle energie kan voor de voortbeweging benut worden (het omhoog houden van de bovenarm merk je wel op den duur).
Breng je nu je onderarm wat meer naar je lichaam toe en hou je hem in die hoek, dan pendelt de onderarm niet meer en is de verbinding dus niet meer los. Je kan de onderarm daar "uit zichzelf" laten zitten, of met je andere hand daar houden. Om daar "uit zichzelf" te blijven, moet de arm spieren inzetten, die ie daarvoor niet nodig had. Er wordt dus energie ingezet, puur om de houding te handhaven. Zelfde effect als je de onderarm van je lichaam af in positie houdt.
Nu gaan we verbinding nemen met de hand, bijv via een touwtje. Hangt de arm los af, dan kunnen wij een heel licht contact met het touwtje aannemen. Met een minieme hulp (knijpje) voel je niet alleen het touwtje in je hand, maar je ziet de onderarm ook al bewegen (de hulp komt ook mechanisch door). In zo'n geval kan het gewicht van de teugel genoeg zijn om aanleuning te geven: dit gewicht houd de onderarm dan IETS achter z'n evenwichtspunt (arm dus IETS achter de loodlijn; paardehoofd zal de loodlijn IETS dichter naderen), waardoor subtiele teugelhulpen in beide richtingen een effect geven. In dit geval hebben zowel ruiter als paard een plezierige lichte aanleuning: als de ruiter iets geeft, volgt de mond automatisch naar voren, vraagt de hand iets, volgt ie even makkelijk weer terug. Dit omschrijft naar mijn mening, de losheid in de aanleuning die van Loon in dat artikel van SP bedoelt. Breng je onderarm weer in een hoek, laat 'm zichzelf weer dragen. Je kan nu een even zo licht contact creeren en ook nu voel je een kneepje in je hand doorkomen. Echter, het resulteerd niet automatisch in een beweging, omdat diezelfde losheid er niet is. Dit komt overeen met het achter de loodlijn gevraagde paardehoofd, dat het paard vervolgens zelf daar houdt. De ruiter krijgt geen gewicht in de hand en kan daarmee een lichte aanleuning krijgen. Het PAARD echter moet moeite doen om het hoofd in die positie te houden en nog meer moeite om de hand soepel te kunnen blijven volgen, want door het gemis aan losheid gaat dit niet meer automatisch, maar moet ie de bewegingen coordineren met z'n spieren.
Met de lichte aanleuning voor ruiter EN paard, stelt het paard zich wat kwetsbaar op: Mocht de ruiter een fikse ruk in de mond geven, dan komt dat zwaar aan! De ruiter heeft dus een goede handvoering nodig om het paard het vertrouwen te geven dat ie nodig heeft om zich zo kwetsbaar op te stellen. Een goede handvoering is er dus een die stil staat ten opzichte van de mond. Een vastgezette hand laat het 'losse' hoofd met elke stap tegen het bit aan botsen en een onrustige hand beweegt het hoofd alle kanten uit. Als reactie hierop zal het paard z'n spieren inzetten om de klappen te dempen: weg is de lichte aanleuning.
Met het achter de loodlijn geplaatste hoofd gebruikt het paard de spieren al en dempt zo de (evt) klappen van een mindere handvoering. Het hoofd hangt echter niet ontspannen af en er wordt onnodig energie verspilt met het op een plaats houden van het hoofd. Het evenwicht is echter wat minder fragiel en zal dus minder snel verstoord worden. Bovenstaande zal duidelijk moeten maken waarom de FEI de neus graag voor de loodlijn ziet: Omdat men een losse aanleuning van ruiter EN paard wilt zien, omdat het wederzijdse vertrouwen en de kunde van de ruiter getoont dienen te worden. Zoals van Loon al zegt, is zelfs neus op de loodlijn (toegestaan na aanpassing FEI regels) al teveel.
Ook kan je eruit afleiden waarom veel mensen hun heil achter de loodlijn zoeken: Het is voor de ruiter eenvoudiger om daar een constant licht contact te behouden.
Het kan natuurlijk nuttig zijn om tijdelijk, kort achter de loodlijn te werken (bijv. bij enorm concentratie gebrek van het paard), maar het streven moet altijd weer naar die wederzijdse lichtheid gaan.
Ook verklaard het misschien wat van het grote succes van de "achter de loodlijn rijders": zij tonen hiermee een stabielere aanleuning in de ring. Dat oogt dan gecontroleerd, en wint het van de fragielere balans van de "voor de loodlijn rijders", maar getuigd van een minder harmonische samenwerking.
Dit is dus mijn beredeneerde 'view' op dit geheel. Ik ben benieuwd wat jullie van deze redenatie vinden!

Om meer terug te komen op het topic: Het gevaar van het concentreren op spieren als de Trapezius/Rhomboideus (T/R), is dat je teveel aandacht gaat besteden aan de voorhand: deze spieren zijn nodig om de oprichting te verkrijgen, maar de oprichting moet komen vanuit de achterhand.

Als je nu gaat trainen om de T/R sterker te ontwikkelen zonder de achterhand in verhouding door te trainen, krijg je de situatie waarbij een paard makkelijk hoger kan worden ingesteld dan de rest van het lijf aan kan. Als je dit doet, wordt de voorkant van het paard te kort in relatie tot de achterhand en haal je het paard dus uit evenwicht en zul je het overbelasten.

Bij trainen van de achterhand voor meer verzameling, zal de hals automatisch hoger gedragen gaan worden, in overeenstemming met hetgeen er achter gebeurt (zakken van de achterhand, ondertreden van de achterbenen). Hiermee worden dan de T/R en andere voor de oprichting belangrijke spieren, genoeg getraind om de oprichting aan te kunnen en voorkom je te snelle oprichting. De oprichting is niet het zwaarste deel van het werk en daar is dus niet de grootste spierkracht voor nodig. De achterhand moet meer dan 50% van het paard gaan dragen, dus daar zit de bottlenek (hals en hoofd zijn samen 10%, las ik net).

**Geplaatst**: 19-10-05 11:37

Re: Trapezius/rhomboideus de belangrijkste schakels?

Geplaatst: 19-10-05 11:37

Op wat voor manier wordt de Trapezius en de Rhomboideus sterker gemaakt en wat moeten deze spieren bij oprichting doen ? Er is een groot verschil tussen rekken en strekken (aanspannen).

**Geplaatst**: 19-10-05 15:36

Re: Trapezius/rhomboideus de belangrijkste schakels?

Geplaatst: 19-10-05 15:36

Bedankt voor de uitleg QQQQ, maar ik vraag me af bij de 'moderne' dressuur ( juist achter de LL) of de ruiters daar zoveel bij stilstaan. Ze hebben immers de controle die ze willen, maar het paard moet extra moeite doen om zijn hoofd zo ver te houden. Gaat dit dan niet ten koste van andere krachten in de hals, ik denk aan de onderhals die meer moet samenstrekken?

Vermits ik uit vorige topics haalde moeten de T/R loslaten, in functie de bovenlijn te ontspannen als het paard goed rond loopt. Ik denk dat de diepere halsspieren (longus colli, ...) meer zorgen voor de oprichting van de hele hals .ip.v verbinding hoofd hals zoals de voorgaande. Moeten ze dus rekken (stretchen) om ontwikkeld te worden? En wat bepaald nu juist de 'ontwikkelde' bovenlijn, die discussie leverde bij mij veel verschillende antwoorden op...