oji schreef:Ik vraag me wel eens af, die mensen die bij elke spatje dat hun paard vertoond, roepen, laten controleren, alles op de foto en ga zo maar door, of die niet vaker naast hun paard staan als er op zitten? En ook als een paard iets mankeert, geloof ik er heilig in (behalve bij duidelijk kreupel ofzo) dat correcte bewegingstherapie de allerbeste remedie is. En dan vinden ze iets op de foto, wie zegt dat dat de aanleiding is. Zoveel paarden die op de foto wel iets aan de rug of hals hebben, maar die daar nooit last van hebben. Wie zegt jou dan dat dat de aanleiding voor dat gedrag is?
Maar als ik dit geval lees, zal het misschien best zo geweest zijn dat de spatjes begonnen op een dag dat het paard zich niet zo lekker voelde, maar jee...denk dat de braafste dodo nog geleerd had dat protest zich uitbetaald in niet meer hoeven werken. Net zo goed als dat belonen heel goed werkt om een paard te leren dat ie iets goed doet, werkt belonen (en afstappen, paard zijn zin geven is de ultieme beloning, beter dan een klopje en braaf) ook heel goed om hem te leren dat wanneer hij protest vertoond, dat jij stopt met rijden. Hij zal dit in no time in zijn eigen voordeel gaan gebruiken.
Paard kan best tonen dat ie een dag niet zo lekker in zijn vel zit, maar ik heb ook wel eens hoofdpijn of ben moe, maar moet ik ook gewoon naar mijn werk. Heb ik ook geen zin. Als ik aan mijn paard merk dat ie niet lekker in zijn vel zit, wil ik daar best rekening mee houden door het bij simpel basis werk te houden. Maar ze hoeft niet de drama queen uit te gaan hangen en dat simpele basis werk kan ze gewoon gehoorzaam doen. Als ik iedere keer dat mijn merrie als een diva op haar achterste benen stond te dansen had toegegeven en afgestapt, had ik nu een draak van een paard gehad, waar waarschijnlijk niet meer op te rijden was. Daarentegen heeft zij nooit haar zin gehad, altijd doorgewerkt tot ze weer normaal kon doen, en heb nu het meest makkelijke paard dat ik me kan voorstellen. Maar je moet wel consequent zijn en blijven. Goed opvoeden en trainen op gehoorzaamheid.
Precies dit. Sommige mensen kijken hun paard gewoon ziek, kreupel of verzinnen wel een andere reden om er niet op te hoeven zitten.
Mooi voorbeeld is mijn paard. Beest is zo gruwelijk snel om te stoppen voor een hindernis, ga er vanuit dat hij springt en je ligt er naast. Dier weet het echt precies. Het liefst op wedstrijd... want dan lig je er naast en stap je de ring uit. Tot hij het grapje thuis ook vertoonde en ik toevallig wel bleef zitten. Paard was boos dat ik er niet naast lag. Dier kwam omhoog en stond op het punt van wel of niet achterover slaan. Toch weer op 4 benen benen gekomen en begint rondjes te draaien. Opnieuw aangereden, stopt nog een keer vuil, ik blijf weer zitten, paard kiest eieren voor z'n geld en springt sterren van de hemel.
Ander mooi voorbeeld. Ik wil wel eens uitstappen over een landweggetje met aan de zijkanten sloten. Paard bedenkt niet verder te willen en gaat achteruit lopen. (heeft dus echt totaal niks te maken met lichamelijk ongemak) ik geef been om vooruit te gaan maar die sloot komt toch wel steeds dichterbij. Paard voelt mijn angst dat we de sloot in gaan en wat doet hij? Juist, hij loopt harder achteruit. De volgende keer? als ik nou achteruit gaat lopen... dan hoef ik niet verder.