Bokt.nl

**Geplaatst**: 25-04-14 12:58

Geplaatst: 25-04-14 12:58

Mijn aanpak bij angstige mensen is juist niet erop gaan

Het is geen verplichting om te gaan rijden. Als je bang bent, probeert je lijf je iets te vertellen. Van wie moet je erop?

Meestal wordt er al een patroon doorbroken door gewoon niet erop te gaan. Of erop te gaan en er weer af, en er weer op en er weer af, net zolang tot het in je eigen lijf is doorgedrongen dat er een weg terug is zodra jij die voet in de stijgbeugel hebt gezet.

Het grootste probleem van veel angstige mensen is dat ze de lat heel hoog hebben liggen. Iemand die al trillende benen krijgt van opstappen, wil gaan springen en buitenrijden. Dan ben je al honderd stappen te ver en ga je over zo'n grens heen, dat je nooit uit die angst komt.

Soms heeft de ruiter echt "onrealistische angst". Er is niet gebeurd, paard is veilig en braaf.

Heel veel vaker is er angst met een reden: paard is helemaal niet braaf, staakt, steigert etc.

Voor iedereen, maar voor angstige mensen nog veel meer, zorg ik voor een hele hele goede basis op de grond.
Dat zorgt er niet alleen voor dat het paard veel veiliger is, beter luistert en ontspannen is.

Je kan daarnaast ook enge situaties alvast uitproberen op de grond om te zien dat er niets engs gebeurt (of juist wel en daar aan werken).

Het grootste voordeel is nog wel dat als je goed bent op de grond, dat je dan altijd af kan stappen. Je nooit een verslagen en rot gevoel hebt als je afstapt. Je gaat gewoon door waar je gebleven was op de grond en je paard en jezelf weer tot ontspanning (en soms een stukje gehoorzaamheid) kan brengen en dan gewoon weer opstapt.

Jezelf af en toe uit je comfortzone halen, is helemaal niet slecht. De meeste mensen mensen gaan alleen zover uit hun comfortzone dat ze er niets meer van leren en alleen maar angstiger worden, dan wordt het alleen maar "overleven". Probeer te accepteren waar jouw angst grens ligt en daar niet overheen te gaan.

**Geplaatst**: 25-04-14 13:24

Geplaatst: 25-04-14 13:24

Oh oh dit klinkt me maar al te bekend

Vorig jaar op buitenrit er bij een vreemd paard erg hard afgelazerd en sindsdien problemen met vertrouwen, loslaten en ontspannen. Probleem was: ik reed toen net een week mijn bijrijdpaardje, en had na die val op buitenrit ook echt even een inzinking met hem. Hij was geen andere ruiters gewend en nam dan vaak bit vast, hoofd in de lucht en een spurt... Ik was dus in staat om er af te stappen en nooit van mijn leven meer op een paard te gaan. Ik heb toen mede door de staleigenaresse wel doorgezet, met hulpteugel eraan gaat het nu goed en ik kan zeggen dat de laatste twee maanden nu heel fijn met hem gaan. Het is nogal een bakkabouter-zoeker, maar ik laat me niet meer zo gauw van slag brengen, negeer zijn gedrag, zing of neurie waar nodig en nu kunnen we heerlijk samen ontspannen

En we doen zelfs soms springlesjes $*\o/*$

Voor de vreemde paarden stap ik nu maar op wat ik kan, ik rijd proefjes bij de studentwedstrijden en ben laatst met onze beginners op buitenrit meegeweest op heel chill ritje. Genieten, genieten, genieten

Het kan dus lang duren, maar het wordt echt wel weer beter!!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-04-14 13:34

Re: Ik ben er klaar mee! Hulp gevraagd voor een angsthaas :)

Geplaatst door de TopicStarter : 25-04-14 13:34

San83: Dat is inderdaad een goede aanpak. Ik moet eerlijk zeggen dat we op de grond wel echt een topduo zijn. Mijn paard luistert super en kan hem overal mee naartoe nemen. Hij is heel oplettend en als ik zeg dat het goed is, dan is het ook goed. Ik denk daarom juist dat hij mij echt niet begrijpt als ik erop zit en bang ben, want als het baasje bang is.. dan MOET er dus wel echt wat zijn. Desondanks is hij nog wel vergevend en nog steeds niet schrikkerig, hij verkrampt als het ware eerder.

Dat van het op en af stappen is zeker een goede tip. Ik ben het ook met je eens dat ik nog helemaal niet moet denken aan in de buitenbak rijden en springen. Eerst hier vertrouwen krijgen en dan gaan uitbouwen als de tijd er is. De druk moet juist van de ketel af.

@Mir_u: hey Mir! denk dat je niet doorhebt dat ik het ben (Renske

) Ik vind het echt super hoe jij ermee aan de slag gegaan bent. Je maakt ook echt mega sprongen

**Geplaatst**: 25-04-14 13:43

Geplaatst: 25-04-14 13:43

Haha jawel wist dat jij het was

Heb alleen geen beter advies dan doorzetten en dan stukje bij beetje komt het wel weer!

**Geplaatst**: 25-04-14 14:06

Geplaatst: 25-04-14 14:06

Caatje87 schreef:
San83: Dat is inderdaad een goede aanpak. Ik moet eerlijk zeggen dat we op de grond wel echt een topduo zijn. Mijn paard luistert super en kan hem overal mee naartoe nemen. Hij is heel oplettend en als ik zeg dat het goed is, dan is het ook goed. Ik denk daarom juist dat hij mij echt niet begrijpt als ik erop zit en bang ben, want als het baasje bang is.. dan MOET er dus wel echt wat zijn. Desondanks is hij nog wel vergevend en nog steeds niet schrikkerig, hij verkrampt als het ware eerder.

Dat is heel fijn

Het maakt het een stuk moeilijker als het paard ook nog eens heel heftig reageert op de ruiter.

Wat misschien nog een handige tip is: deel je angst in in cijfers. Op een schaal van 1-10. Een één is" fluitend, twee vingers in de neus, een tien is: voor geen honderd miljoen.
Is je angst hoger dan een vijf? Dan doe je het niet. Je kan dan een stapje teruggaan, iets makkelijker maken en kijken of het daarbij onder de vijf blijft.

Even een voorbeeldje uit de praktijk (ik communiceer ook in cijfers dan, zodat mensen mij snel kunnen vertellen: nee, dit wil ik niet, dit is een zes

). Iemand voelt bij het opstappen al spanning (3/4) maar bij het wegstappen wordt het te erg (6/7). Mijn advies is dan: blijven stilstaan, ademen, aaien, zingen, teugels op contact en weer los, etc, etc totdat de spanning wegzakt. Dan stap je af, loop je rond en doe je het opnieuw. Net zo lang tot het opstappen, zitten en stilstaan geen probleem meer is. Meestal zakt de angst voor het volgende dan ook en kan je op dezelfde manier aan het stappen gaan werken. Daarna aan draven etc. etc.

Als ik dit in eerste instantie voorstel, reageren mensen meestal zo 8)7

Het voelt gewoon heel raar om er zo bewust mee bezig te zijn en zo langzaam te gaan. Angst is in de paardenwereld ook iets waar we het vooral niet over hebben natuurlijk

Maar het helpt echt

(en als je helemaal gek wilt doen, doe je het eerst helemaal in gedachte als je op de bank thuis zit

). Hoe langzamer je in het begin gaat, hoe sneller je uiteindelijk resultaat krijgt.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-04-14 14:51

Re: Ik ben er klaar mee! Hulp gevraagd voor een angsthaas :)

Geplaatst door de TopicStarter : 25-04-14 14:51

Ja ik merk ook wel dat angst een taboe is. Vind ik wel raar, want ik denk dat er meer mensen zijn met angst dan het nu lijkt. Je kunt angst alleen maar aanpakken door het onder ogen te zien.

Dat met die cijfers ga ik proberen! Ik herken inderdaad de angst met het weg stappen, goede om dat zo op te lossen! Hoe kom jij bij je methodes als ik vragen mag?

**Geplaatst**: 25-04-14 14:57

Re: Ik ben er klaar mee! Hulp gevraagd voor een angsthaas :)

Geplaatst: 25-04-14 14:57

Dat werkt goed. Is ook wat ik bedoelde met langzame stapjes. Je noemt dit graduele exposure (blootstelling aan angstige situaties in langzame, opbouwende stapjes). Werkt bij iedere angst exact hetzelfde. Er treedt gewenningseffect op waardoor angst langzaam uitdooft. De kunst is te stoppen als de angst/spanning met minimaal de helft gezakt is. (dus was je angst eerst 5, dan stoppen als hij op 2,5 zit)

**Geplaatst**: 25-04-14 14:58

Re: Ik ben er klaar mee! Hulp gevraagd voor een angsthaas :)

Geplaatst: 25-04-14 14:58

Dus niet stoppen als je angst nog even hoog is als in het begin.
Kunst is ook pas naar de volgende stap te gaan als de vorige makkelijk is geworden.

**Geplaatst**: 25-04-14 15:07

Geplaatst: 25-04-14 15:07

Pfoe, jouw verhaal klinkt me bekend in de oren! Ik heb het ook een tijdje gehad bij mn verzorgpaard. Echt een gouden beestje! Superbraaf in de zomer maar toen het eenmaal herfst/winter werd werd hij wat frisser. Nog steeds niet gemeen maar gewoon meer alert en voorwaarts. Geen probleem zou je denken maar ik was ook bang om de controle kwijt te raken. Waardoor ik er als een bange eend op ging zitten 'want er liep iemand met een kruiwagen en wat als hij dat eng zou vinden? Dan zou hij vast gaan rennen en lig ik er vanaf' En tja, dat geef je door aan het paard waardoor die ook weer onzeker wordt, gaat gespannen worden, waardoor jij weer nog gespannender wordt etc.. Vicieuze cirkel. Totdat mn voormalige instructrice zei: Probeer eens Bach Rescue. Dat zorgt ervoor dat je je beter kan concentreren en minder na gaat denken 'Wat als..'. En warempel, ik gebruikte het en het paard was opeens helemaal relaxt! Terwijl het toch flink waaide.. Toen viel bij mij het kwartje: Het ligt gewoon aan mij dat hij zo is! (Wist ik voor een deel natuurlijk al wel maar dat het zoveel scheelde..) Sindsdien heb ik altijd als ik me even niet zo zeker voelde wat spraytjes van dat spul gebruikt en dan gaat het beter. Ook tijdens wedstrijd enzo. Nu rij ik er al meer dan 1,5 jaar zonder! Omdat ik nu weet dat ik me gewoon niet aan moet stellen haha! Maar als ik volgend jaar mn jonkie onder het zadel heb, sluit ik niet uit dat ik soms van tevoren dat spul niet neem. Het zit vast ook voor een deel tussen mn oren maar als ik daarmee mezelf beter voel, why not

Wat bij mij ook hielp is naar de oren van je paard kijken. Er moet er altijd één op jou gericht zijn. Als hij 2 oren naar voren heeft, noem zn naam, geef een kleine ophouding, rij een oefening etc. Zorg dat hij met zijn aandacht bij jou blijft. Dat geeft jou ook een stukje controle. Dat heeft bij mij in ieder geval ook erg goed geholpen!

**Geplaatst**: 25-04-14 15:18

Re: Ik ben er klaar mee! Hulp gevraagd voor een angsthaas :)

Geplaatst: 25-04-14 15:18

Je wil niet weten hoeveel angstige ruiters er zijn!
Veel mensen durven er ook niet aan toe te geven, bang om niet serieus genomen te worden?? Zeg het maar!

Ik las je verhaal en dacht, dat kon ik zelf geschreven hebben :(:)

Hier dus ook een angstige ruiter

Goed dat je door blijft zetten!
Denk ook dat je een super braaf paard hebt en dat je ze niet snel braver zult vinden.

Zandro en ik kennen elkaar

, vorig jaar waren wij beiden op zoek naar een super brave nuchtere tinker ruin! Hebben hetzelfde paard op proef gehad(daar kennen we elkaar van, via bokt).

Inmiddels hebben we allebei een super tinker gevonden die helemaal bij ons past en vooral heel betrouwbaar is. En toch blijft het bij mij ook vaak nog kriebelen en dan komt inderdaad de angst op controleverlies weer boven!
Stel dat hij er vandoor gaat (heb ik eigenlijk alleen met buitenritten). Niet dat mijn Troy dat ooit gedaan heeft, maar toch.............

2 weken geleden heb ik een schrik/ obstakel training gedaan met Troy en ik moet zeggen dat heeft mij ook weer een stuk meer zelfvertrouwen gegeven! Voor wie het leuk vindt kijk maar eens op de site van tussenruiterenpaard.nl daar staat een promofilmpje op van de training, Troy(zwarte tinker) en ik komen er ook nog in voor. Erg leuk en leerzaam

Dus ik blijf graag meelezen.

**Geplaatst**: 25-04-14 15:45

Geplaatst: 25-04-14 15:45

Caatje87 schreef:
Ja ik merk ook wel dat angst een taboe is. Vind ik wel raar, want ik denk dat er meer mensen zijn met angst dan het nu lijkt. Je kunt angst alleen maar aanpakken door het onder ogen te zien.

Dat met die cijfers ga ik proberen! Ik herken inderdaad de angst met het weg stappen, goede om dat zo op te lossen! Hoe kom jij bij je methodes als ik vragen mag?

Angst komt echt heel veel voor. Ik heb zoveel klanten die ermee te maken hebben. Vooral vrouwen worden opeens banger als ze ouder worden (en zeker als ze kinderen krijgen)
Ik doe het zelf gewoon net zoals angst bij paarden verhelpen

Alleen heb ik het dan meestal over groen (comfort zone), oranje (niet-comfortabel), rood (paniek-zone).

De techniek komt vooral van het materiaal van Parelli. Zij hebben ook een aantal video's over angst bij de ruiter. In het begin werkten ze veel samen met Stephanie Burns. Zij heeft er een boek over "move closer, stay longer".

De cijfers zijn van Cathy Sirett. Zij heeft een blog over angst bij ruiters. Ik vond het cijfers geven wel een mooie tool om mensen te helpen

**Geplaatst**: 25-04-14 16:16

Re: Ik ben er klaar mee! Hulp gevraagd voor een angsthaas :)

Geplaatst: 25-04-14 16:16

Goh sanne83. Iemand als jij zou ik wel kunnen gebruiken om mij straks weer op mijn paard te krijgen.
Heb het tot nu toe altijd alleen op proberen te lossen, soms met vriendlief erbij die danmee liep in de bak. En buiten altijd met brave andere paarden. Maar ja uiteindelijk blijf ik die spanning weer opbouwen bij mezelf en dan is het de keer erna weer zoveel moeilijker om op te stappen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-04-14 16:54

Re: Ik ben er klaar mee! Hulp gevraagd voor een angsthaas :)

Geplaatst door de TopicStarter : 25-04-14 16:54

Ja, het lukt mij vaak ook wel alleen om er die dag mee door te komen. Maar ik wil het zodanig aanpakken dat het nu ook eens wegblijft en niet de volgende dag weer net zo erg is.

**Geplaatst**: 25-04-14 23:47

Re: Ik ben er klaar mee! Hulp gevraagd voor een angsthaas :)

Geplaatst: 25-04-14 23:47

Het klopt inderdaad dat vrouwen vaak angstiger worden naarmate ze ouder worden, tot ongeveer je 20e ben je meestal nog vrij overmoedig, heeft ook te maken met de ontwikkeling van je hersenen, die is rond die leeftijd natuurlijk nog niet op z'n top, vooral niet wat gevolgberekening betreft. Rond die leeftijd begint men zich ineens te realiseren welke gevolgen het kan hebben als je eraf valt, controle verliest etc.
Dat neemt naarmate de jaren vorderen toe en vanaf het moment dat je een kind krijgt, vervijfvoudigt dat bewustzijn, heel logisch natuurlijk, je hebt ineens de verantwoordelijkheid over een levend wezen wat totaal afhankelijk is van jou.
Zolang je je bewust bent van alles wat je doet is het heel goed te doen om een dergelijke angst aan te pakken.

@san, het gebruiken van die cijfers is inderdaad wel heel makkelijk, zeker om je gevoel te verwoorden, iets wat vaak lastig is bij angstige ruiters

.

Herhaling van alles wat je doet is een heel essentieel onderdeel in het overwinnen van je angst, alles moet inderdaad zo gewoon en natuurlijk worden, dat het geen enkele spanning meer oplevert. Dat is een lang proces, maar je gaat absoluut blij worden van wat het je op gaat leveren

.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-04-14 08:21

Re: Ik ben er klaar mee! Hulp gevraagd voor een angsthaas :)

Geplaatst door de TopicStarter : 26-04-14 08:21

Gisteravond heb ik fijn gereden! Ik heb een bokbandje erom gedaan en eerst een paar rondjes met lange teugel gestapt en het bokbandje vastgehouden. Merkte aan mijn paard dat hij daardoor met de teugels oppakken veel relaxter was. Alles ging eigenlijk vrij snel wel goed, ook rechtsom. Dus na 25 minuten heb ik hem beloond en uitgestapt. Dit zijn dan de dagen dat ik echt denk: waar maak ik me druk om? Hopelijk vandaag weer zo een dag

**Geplaatst**: 26-04-14 08:47

Geplaatst: 26-04-14 08:47

Caatje87 schreef:
. Dit zijn dan de dagen dat ik echt denk: waar maak ik me druk om? Hopelijk vandaag weer zo een dag

Heerlijk hé, zo'n opsteker!
Maar eh.. "waar maak ik me druk om".. is dan toch een negatieve benadering van jezelf, al snap ik best waarom je dat zegt. Je plaatst daarmee metgezel Angst nog in de hoofdrol. Kijk er eens anders naar: beloon jezelf met deze prestatie en focus op het feit dat het goed ging. Hoe klein ook, je hebt wat overwonnen en in plaats van te hopen dat het vandaag ook zo goed gaat, weet je gewoon zéker dat het vandaag net zo goed gaat. Het geheim zit inderdaad in eerst de rust vinden ( of je dat nu doet door 's rustig te zitten en van je omgeving te genieten, of door met bokbandje en lange teugel rond te stappen is om het even - je haalt een focus weg en daar gaat het om). Ik denk dat het ook voor je paard fijner is om eerst even langzaam aan te doen in plaats van meteen in de werkmodus te gaan :))

Volhouden dit en dan over een tijdje die buitenbak in - al is het maar voor een paar staprondjes. En als je dan een vriendin met je mee hebt die langs de bakrand gezellig met je meekwekt, blijft je focus op iets anders dan iets wat mogelijk gaat gebeuren.

**Geplaatst**: 26-04-14 09:31

Geplaatst: 26-04-14 09:31

Ook hier iemand die zich heel goed kan vinden in jou verhaal! Ik ben een super erge controle freak en mijn angst is idd ook het verliezen van de controle, en na afgelopen periode toch ook het uiteindelijke vallen omdat dit 2 keer kort achter elkaar is gebeurd.

Het eerste jaar dat ik op mijn toen 9 jarige verzorgruin reed was er niets aan de hand, hij deed echt geen vlieg kwaad en ik had totaal geen angst, ondanks dat veel mensen me "waarschuwde" voor hem omdat ie als 4 jarige super stout was en iedereen eraf gooide ect. Bij mij was ie altijd braaf en ik vertrouwde hem helemaal. Ik voelde voor het eerst angst opkomen tijdens een bosrit waarbij die zo hoog bokte dat ik de grond op me af zag komen maar gelukkig nog net bleef zitten. Sindsdien begon dus de angst tijdens het buitenrijden.

Vorige jaar winter heb ik 5 maanden met m aan de hand moeten stappen vanwege een heupblessure, dit ging in het begin super goed maar later was ie niet meer te houden, hij sleurde me het hele erf over en ik stond te bibberen als een rietje, hengstenketting om en "muisjes" om m rustig te houden hielpen niet. Tijdens deze periode ben ik zelf 3x geopereerd aan mijn ogen, ik mocht wel weer paardrijden maar niet op m'n hoofd vallen want dat zou invloed kunnen hebben op het herstel. Toen we hem weer op mochten bouwen scheet ik dus echt 1000 kleuren... Z'n oude bijrijdster was zo lief om er de eerste keer op te willen gaan voor mij, zij reed m ook in z'n stoute periode dus ze was wel wat gewend zei ze. Helaas viel ze er toch af terwijl ik aan de kant stond, ECHT NIET DAT IK ER OP GING DUS!! Haha

Na een paar keer laten gaan aan de longe (wat eigenlijk niet mocht van de DA maar we konden niet anders) durfde ik de stap te zetten en heb er een paar x steeds 5 min op gezeten maar wilde er dan steeds toch snel weer af. Uiteindelijk hebben we dit uit kunnen bouwen en ging het weer helemaal goed, buiten hebben we alleen stapritjes gedurfd maar het was iig iets.

Ook ben ik gaan starten en op ander terrein gaf hij me op de een of andere manier een super goed gevoel, ik was zo blij! Want in de buitenbak thuis was de angst me vaak ook weer de baas, terwijl ik zo graag wilde dus dat was echt frustrerend. Kort daarna zijn we van stal verhuisd, ook daar in de binnenbak niets aan de hand, dus ik ging lekker in de buitenbak! Helaas ging het de derde keer mis, hele erge boksessie en val tot gevolg, de dag voordat ik op vakantie ging.. Terug van twee weken vakantie weer met knikkende knieën op gestapt, maar het ging vrij goed, zelfs weer een paar keer in de buitenbak geweest, ik wilde die knop om zetten en het gewoon doen!

3 weken geleden weer gaan starten, en iets wat ik nooit zou verwachten gebeurde, met losrijden niets aan de hand maar aan het begin van m'n eerste proef een mega bok en daar lag ik..

Ik ga er "toevallig" vandaag weer voor het eerst op, kon niet eerder ivm gebroken pink wat ik aan de val heb overgehouden en behandeling van DA en fysio, ik wilde dat ie even goed gecheckt werd. Ik kreeg ook de tip om een bokriempje te gebruiken dus dat ga ik ook zeker doen! Sorry voor het lange verhaal Hihi maar ook kan ik de tips uit dit toppic dus erg goed gebruiken!

**Geplaatst**: 26-04-14 10:45

Re: Ik ben er klaar mee! Hulp gevraagd voor een angsthaas :)

Geplaatst: 26-04-14 10:45

Ruth ik ga nu denk ik iets zeggen wat je niet wilt horen maar: het gaat om jouw verzorgpaard, hij is echt stout en werkt iedereen er af (dus hij is blijkbaar echt lastig uit te zitten als hij begint te bokken en springen en hij weet het!) Ik vind dat eigenlijk een ander verhaal dan dat van TS die gewoon nog op haar paard zit maar verkrampt uit angst. Het paard van een ander is het NOOIT waard om je nek op te breken. (je eigen paard ook niet maar dat ligt dan alweer lastiger). Als het een incidentele actie is, sta ik er anders in maar dit paard bokt dus blijkbaar met regelmaat de spanten uit het dak, zelfs nog onder verdoving? Ik zou hem eerlijk gezegd mooi laten staan.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-04-14 11:02

Re: Ik ben er klaar mee! Hulp gevraagd voor een angsthaas :)

Geplaatst door de TopicStarter : 26-04-14 11:02

Jeetje Ruth dat is inderdaad wel een ander verhaal! Klinkt alsof jouw angsten zeker niet ongegrond zijn. Hoe is zijn eigenaresse met hem?

**Geplaatst**: 26-04-14 11:46

Geplaatst: 26-04-14 11:46

idd, ruth91, dit is geen irreële, maar reële angst. Waarom zou je je nek breken voor andermans paard.
Ik heb uiteindelijk op zo'n soort paard (was wel die van mezelf) mijn bovenbeen gebroken en daardoor 1 jaar moeten revalideren. Toen uiteindelijk besloten het paard te verkopen omdat zijn gedrag niet voorspelbaar was.

De vraag is waarom je überhaupt nog op dit paard zou willen rijden. Iedere keer als je er vanaf gegooid wordt zal je angst alleen maar bevestigd worden en toenemen.
Angst dooft alleen uit als het "doemscenario" niet gebeurd. Dus bijv bij iemand die bang is voor honden: "als iedere keer als ze een hond aait de hond niet bijt." Als de hond wel gaat bijten dt klopt de angstgedachte en zal de persoon alleen maar banger en banger worden.

Luist

r

**Geplaatst**: 26-04-14 11:47

Re: Ik ben er klaar mee! Hulp gevraagd voor een angsthaas :)

Geplaatst: 26-04-14 11:47

laatste stukje viel weg. Ik zei: Luister maar gewoon naar je intuïtie

**Geplaatst**: 26-04-14 11:51

Geplaatst: 26-04-14 11:51

Mijn dochter viel ook ooit en was toen ook bang, nu met haar jonge haf en weinig ervaring maar goed les zat ze gisteren met hulp van mij zonder zadel er op. Ze heeft stapje voor stapje alles weer opnieuw geleerd, en vanmorgen klom ze er zelf op zonder zadel.

**Geplaatst**: 26-04-14 12:03

Re: Ik ben er klaar mee! Hulp gevraagd voor een angsthaas :)

Geplaatst: 26-04-14 12:03

Emdr therapie zou ook kunnen helpen.

**Geplaatst**: 26-04-14 12:23

Re: Ik ben er klaar mee! Hulp gevraagd voor een angsthaas :)

Geplaatst: 26-04-14 12:23

misschien kun je hem een tijdje gaan longeren. de dagen dat jij erop rijd kun je hem gaan longeren en hem vol vertrouwen. als het dan beter gaat kun je hem is uitstappen ter wel je erop zit mischien, als je het graag wilt iemand het paard vast laten houden!

ik ben ook een hele tijd bang geweest voor mijn oude verzorg paardje. en heb het precies hetzelfde manier gedaan. me angst was naar een tijdje weg! het ging niet snel weg het heeft denk ik wel een half jaar geduurd maar, daarna kon ik lekker rijden en kon alles met er hoop dat het rijden bij jou weer leuk worden!! $*\o/*$

**Geplaatst**: 26-04-14 19:14

Re: Ik ben er klaar mee! Hulp gevraagd voor een angsthaas :)

Geplaatst: 26-04-14 19:14

Ik heb het ook een tijdje gehad op mijn verzorgpaard, de eigenaresse heeft mij er de keer daarna meteen opgezet zonder beugels&teugels een uurtje aan de longeerlijn, zo voel je heel goed wat je paard doet en je hebt niets om aan vast te houden maar als je paard dan een stukje gaat galopperen leer je juist om je te gaan ontspannen want voor een paard is het teken jij gespannen--> aangespannen en jij ontspannen, hij ook ontspannen. Zo werkt het bij mijn verzorgpaard ook. Na 3 of 4 keer er zo op hebben gezeten ging het een stuk beter... De laatste 10min ging ik ook altijd nog even zonder longeerlijn proberen te sturen met me gewicht en me lichaam dat was wel lastig maar het geeft heel erg veel vertrouwen! Ik heb het nu super naar me zin en heb geen last meer van angst. De boeken van Emiel Voest helpen je ook, je kunt gaan freestylen, dan moet je een boek kopen van Emiel Voest Fase I die heb ik ook het gaat steeds beter nu. Ik hoop dat je dit een keertje gaat proberen en dat je er mee geholpen bent!!!!