Bokt.nl

**Geplaatst**: 08-02-12 13:17

Re: Paard gaat racen in het bos en op het strand!!

Geplaatst: 08-02-12 13:17

He TS balen zeg. Maar ik merk echt nog heel erg dat het per dag verschilt. Het maakt bij mijn paard heel erg uit of ze hengstig is, wat voor weer het is en soms gewoon hoe haar pet staat.
Ik probeer gewoon elke buitenrit apart te bekijken en dus niet te veel gevolgen eraan te verbinden als het "mis" gaat. Laatste paar keren was die van mij erg fris en schrikkerig en daar baalde ik stevig van. Ik verwacht het gewoon niet van haar en als ze dan opeens ervandoor wil of de struiken in springt, schrik ik er toch erg van. Heel irritant van mezelf vooral. Ze gaat er niet eens enorm vandoor maar ik baal ervan dat ik dan even geen controle heb en ook dat ze dan even totaal niet meer op mij let...alsof ik er niet op zit.
Maar goed soms gaat het echt onwijs goed en dan is ze een totale rots in de branding dus daar troost ik mezelf mee. Ze is vaker een rots dan dat ze lastig is. Ook met die kou is ze heel braaf. Ik maak nu even geen buitenritten maar in de bak gedraagd ze zich prima ondanks de kou.
Ook iedereen die erover spreek zegt dat dit soort gedrag heel normaal is voor jonge paarden.
Nu vind ik dat allemaal prima maar ik toch wil ik op dat soort moeilijke momenten toch wel een rem hebben, net als jij dat wilt.
Voor zover nog niet echt een altijd werkende methode gevonden...

**Geplaatst**: 09-02-12 22:54

Geplaatst: 09-02-12 22:54

Ik ben het niet eens met wat "bethje" hier schrijft. Een paard reageert idd anders bij frisser weer, de winter is meestal een net iets heviger gevoel, hengstig staan kan idd ook een verandering opleveren, maar dat deel over het paard zijn petje, tjaaa paarden hebben echt geen pet hééééé.
In het verhaal over het buitenrijden klinkt het bijna als het mis gaat tjaaa das dan een probleem met de wind , het paard , hengstig , andere oorzaken, papiertjes die ronddwarrelen, ..... is te veel berustend in wat er allemaal kan voorkomen , en je zegt daar het paard is meestal de rots in de branding, het paard moet niet die rots zijn, jij , de ruiter moet die rots in de branding zijn, bij elk onverwacht gebeuren moet het paard zich kunnen richten naar jou om steun of richting of een doel, en dat kan jij het paard blijkbaar niet geven op die momenten, je bent al blij dat je er nog op zat, maar das niet genoeg.
Jij moet altijd de leiding kunnen geven, en een duidelijk doel kunnen aanwijzen, en rust brengen.
Als je adem even stokt als het paard schrikt, ik weet het wel das een reactie , maar daar geef jij het paard mee aan dat er idd echt wel iets mis is, want jij schrikt ook dus het paard heeft reden genoeg om idd even te vluchten, je laat de beslissing op dat moment over aan het paard , en dan krijg je idd zo'n toestanden.

bethje31 schreef:
He TS balen zeg. Maar ik merk echt nog heel erg dat het per dag verschilt. Het maakt bij mijn paard heel erg uit of ze hengstig is, wat voor weer het is en soms gewoon hoe haar pet staat.
Ik probeer gewoon elke buitenrit apart te bekijken en dus niet te veel gevolgen eraan te verbinden als het "mis" gaat. Laatste paar keren was die van mij erg fris en schrikkerig en daar baalde ik stevig van. Ik verwacht het gewoon niet van haar en als ze dan opeens ervandoor wil of de struiken in springt, schrik ik er toch erg van. Heel irritant van mezelf vooral. Ze gaat er niet eens enorm vandoor maar ik baal ervan dat ik dan even geen controle heb en ook dat ze dan even totaal niet meer op mij let...alsof ik er niet op zit.
Maar goed soms gaat het echt onwijs goed en dan is ze een totale rots in de branding dus daar troost ik mezelf mee. Ze is vaker een rots dan dat ze lastig is. Ook met die kou is ze heel braaf. Ik maak nu even geen buitenritten maar in de bak gedraagd ze zich prima ondanks de kou.
Ook iedereen die erover spreek zegt dat dit soort gedrag heel normaal is voor jonge paarden.
Nu vind ik dat allemaal prima maar ik toch wil ik op dat soort moeilijke momenten toch wel een rem hebben, net als jij dat wilt.
Voor zover nog niet echt een altijd werkende methode gevonden...

**Geplaatst**: 10-02-12 10:32

Geplaatst: 10-02-12 10:32

[quote="aeolusnr1"]Ik ben het niet eens met wat "bethje" hier schrijft. Een paard reageert idd anders bij frisser weer, de winter is meestal een net iets heviger gevoel, hengstig staan kan idd ook een verandering opleveren, maar dat deel over het paard zijn petje, tjaaa paarden hebben echt geen pet hééééé.
In het verhaal over het buitenrijden klinkt het bijna als het mis gaat tjaaa das dan een probleem met de wind , het paard , hengstig , andere oorzaken, papiertjes die ronddwarrelen, ..... is te veel berustend in wat er allemaal kan voorkomen , en je zegt daar het paard is meestal de rots in de branding, het paard moet niet die rots zijn, jij , de ruiter moet die rots in de branding zijn, bij elk onverwacht gebeuren moet het paard zich kunnen richten naar jou om steun of richting of een doel, en dat kan jij het paard blijkbaar niet geven op die momenten, je bent al blij dat je er nog op zat, maar das niet genoeg.
Jij moet altijd de leiding kunnen geven, en een duidelijk doel kunnen aanwijzen, en rust brengen.
Als je adem even stokt als het paard schrikt, ik weet het wel das een reactie , maar daar geef jij het paard mee aan dat er idd echt wel iets mis is, want jij schrikt ook dus het paard heeft reden genoeg om idd even te vluchten, je laat de beslissing op dat moment over aan het paard , en dan krijg je idd zo'n toestanden.

[quote="bethje31"]

Ja absoluut helemaal eens met bovenstaand maar ik ben ook maar mens he en bovendien een gemiddeld getalenteerde ruiter. Het is een wisselwerking. Als ik ontspannen ben dan is zij dat over het algemeen ook maar er zijn nog steeds dingen, ook als ik ontspannen ben, waar ze van schrikt. Ik vind dat ook niet raar aangezien ze pas 4,5 is en ze heel veel te zien krijgt waar ik rij. Mijn eerste lichamelijke reactie is ook schrikken aangezien ik niet altijd kan voorspellen waar ze van schrikt en dat wil ik ook niet want dan ga ik me er op instellen en dat is ook niet goed. Misschien moet ik dan dus werken aan mijn eigen reactie, maar het heel lastig om je adrenaline uit te zetten. Als het eerste schrikmoment voorbij is weet ik wel wat ik moet doen, maar het is die eerste seconde die het verschil maakt tussen even opzij springen en een volledige schrikreactie met als gevolg nog 15 minuten stress.
Overigens probeer ik me nooit te laten afschrikken door omstandigheden....ik ga altijd met haar naar buiten behalve als er ijs of sneeuw ligt...regen, onweer, storm, vuurwerk, demonstraties, trams, kitesurfers...we hebben het allemaal al gezien dit jaar.
Probleem is alleen en dat is echt een verschil met andere paarden die ik heb gereden, dat ze zich echt enorm sterk maakt. Ik heb wel pittiger paarden gereden (dit is een fries) en die waren ook wel eens nerveus of schrikkerig maar die waren makkelijker terug te nemen. Ik vind dat echt lastig bij haar. Het is dus niet zozeer het probleem dat ze wel eens schrikt, dat vind ik niet erg. Maar ik moet haar wel bij me kunnen houden en dat vind ik dus nog wel eens lastig, net als TS. Ik heb het niet eerder aan de hand gehad dit probleem maar ik heb ook nooit eerder op een fries gereden.