Citaat:
Nee, dat ligt aan de ruiter. Elk paard doet wel eens gek, het is aan jou om het goed op te lossen. Alleen moet jij je als ruiter wel weten aan te passen aan het soort paard dat je rijd. Net als dat een tractor niet te vergelijken is met een koenigsegg (heerlijk woord) en de laatste niet aan iedereen besteed is. Is ook niet elk paard door iedereen maar te rijden. De truuk bij dat soort paarden is rustig te blijven en je vooral niet gek laten maken. Meestal reageren ze daar veel beter op dan een of ander (excuus) onverlaat die er dan maar een hulpteugel aan hangt omdat hij/zij eigelijk niet flexibel genoeg is dat soort paarden aan te kunnen. Het is juist de kunst van het los laten bij dat soort dieren. Is mijn persoonlijke doch enig sinds vaker geslaagde mening.
Zo heb ik een inferno merrie gereden, heet als de bliksem en in haar pubertijd. Die reageerde juist erg goed op het loslaten, die werd juist onhandelbaar als je haar vast hield. Veel geleerd van dat dier, leren losgooien als ik wou vastpakken en anders werd ik daar wel in bestraft. "Gelukkig" was de eigenaar vergeten te vermelden dat de vorige ruiter haar sleutelbeen had gebroken, door dat paard. Maar een super relaxed dier geworden die je op je pinken kon rijden.
Paardrijden doe je niet met kracht, dat doe je met gevoel en een gezond portie verstand.
Benfan ik las je post en er ging bij mij een lichtje branden dit lijkt verdacht veel op mijn ruin.
Hoevaak ik wel niet bijna door het hek heb gelegen omdat ik vasthield, paard had de gewoonte zodra ik wou vastpakken zijn kop in de lucht tegooien zodat hij onstuurbaar was.(Hij ging altijd regelrecht op het hek af heb heel veel bak planken gesloopt.
)
toch omdat ik schrik had gekregen ook een paar keer met slof gereden. zodat als meneer zijn kop in de lucht gooide ik toch wat te vertellen had. Ik zelf wist dat dit geen blijvende oplossing was en wist dat ik zelf het grootte probleem was en ben bewust bezig geweest me zelf leren lostelaten. En nu heb ik dit probleem niet meer.