Bokt.nl

Brendaaaa schreef:

Ten eerste wil ik je een compliment geven; je komt er voor uit en stelt je kwetsbaar op met je bericht.
Ik herken je probleem niet met betrekking tot paarden. Gek genoeg heb ik engelengeduld met paarden...met mijn bloedeigen dochter echter heb ik veel minder geduld. Ik word niet fysiek maar voel mijn woede borrelen en zeg misschien wel eens dingen die ik achteraf niet goed vind.
Ik probeer nu dus echt echt echt te zorgen dat ik weg ben voordat ik zo boos word. Ik loop gewoon even weg, even tot mij zelf komen.
Ik denk dat je dat met je paard ook moet doen; afstappen VOORdat je echt boos word, niet als je al boos BENT.

SinelliB schreef:

Je bent geen loser, je bekijkt het alleen van een heel verkeerde kant. Een paard denkt niet als hij uit zijn stal wordt gehaald en een rondje moet gaan rijden: "goh, ik zal haar eens lekker uitproberen vandaag (wordt ze lekker boos, leuk joh)". Neem dat maar van mij aan. De enige reden die ik kan bedenken waarom hij iets niet wil doen is dat hij het a) Niet snapt, hij begrijpt niet wat je van hem verwacht b) hij heeft pijn en daardoor lukt het hem niet om bepaalde dingen uit te voeren.

Nou rijdt iedereen (tenminste, ik heb nog nooit iemand gehoord die dat niet had) met ups en downs, dus dat blijf je altijd houden op welk niveau je ook rijdt. Je moet soms wel eens door een dalletje heen om tot nieuwe inzichten te komen. Als je boos wordt lukt het zeker niet! Dat is frustrerend voor jou, maar ook voor je paard. De meeste paarden leren meer als je benadrukt wanneer ze iets goed doen, dan dat je steeds boos wordt om dingen die niet goed gaan. Probeer terug te gaan naar de basis en dingen die wel goed gaan. Als dat goed gaat heb je altijd iets om op terug te vallen en vanuit die basis kun je ook verder uitbreiden naar (moeilijke) oefeningen.

Als je een probleem hebt moet je echt bij jezelf te rade gaan wat je kunt veranderen zodat het wel goed gaan. Alleen jij kunt er iets aan veranderen, niet je paard of een instructrice. Paardrijden moet leuk zijn voor jou en voor je paard.

Almeetje schreef:

Je bent zeker geen loser, het is al een hele stap vooruit om je probleem toe te geven.
Ik word soms ook wel eens heel erg boos op mijn paard, dat er wat vloeken of scheldwoorden uitfloepen of dat ik iets te hard in m'n hand word maar dat is geen ramp. Het is menselijk, als je maar van jezelf weet dat dat je soms overkomt en dat probeert te voorkomen.
Vraag op die momenten niet teveel tegelijk, eventjes rustig, relaxt rijden, iets doen dat die wel goed kan.
En daarbij zijn paarden gelukkig heel erg vergevingsgezind (natuurlijk mag je daar geen misbruik van maken).
Verder kan je ook altijd als het je echt tegenzit gewoon even longeren oid en het rijden de volgende dag terug proberen.

justkid schreef:

OOO wat klinkt dit bekend.
Niet helemaal willen verzamelen, schouders niet willen verzetten.
Ik heb precies hetzelfde probleem, met de bijbehorende frustratie
Ik kan je geen raad geven ik voel me met regelmaat een loser die het nooit gaat leren.
Dan heb ik het idee dat ze mooi op het achterbeen loopt, zegt mijn stalgenoot dat er niks gebeurt van achter.

Het echt boos worden op mijn paard heb ik wel afgeleerd nadat mijn stalgenoot een keer flink tegen me was uitgevallen.
En nu nog heb ik altijd in mijn hoofd" Rustig met je handen" dat is er ingeramd
Ik neem aan dat je met shanks rijdt?
Mijn paard is zelf wel een goede graadmeter hoor.
Als ik het te bont heb gemaakt komt ze de volgende dag niet naar me toe in de wei.
Dat is inmiddels gelukkig al een jaar geleden.

Misschien is het goed om te beseffen dat je kennelijk al zover bent dat je kunt werken aan de schoudervrijheid.
Als je de schouders kunt sturen geeft het paard zijn initiatief op en gaat met je meedenken; waar gaan we heen.
Dat betekent dat je al best ver bent in je africhting.
Als hij zijn schouders vrij kan bewegen heb je hem goed op het achterbeen gesteld en ja op de voorhand kan hij zich makkelijker aan je hulp onttrekken.
Dat laatste stuk is gewoon moeilijk. Ik zie het aan mijn stalgenootje ook.
De verzameling en de schoudervrijheid blijft altijd een werkpunt.
Wij zijn nu de stops en de spins aan het leren en dan is het helemaal belangrijk dat de schouders vrij zijn en ze op de achterhand kan stoppen en draaien.

Misschien moet je niet zulke hoge eisen aan jezelf stellen.
Het belangrijkste wat je paard je kan leren is kalm en eerlijk blijven en ook dat moet je oefenen.
Daar ben ik ook heel hard mee aan het werk.
Tis wel een heel verhaal geworden

x_Marr schreef:

Een trainster die correct en eerlijk naar het paard toe is gaat niet anderhalf uur op het paard zitten worstelen.
Het rijtechnische gedeelte wordt er bij gehaald omdat dat er heel veel mee te maken heeft, hoe je les krijgt hangt er van af of je boos wordt of niet.

Dat je 20 jaar in de paarden zit zegt niks, iemand met 10 jaar ervaring kan al meer juiste dingen weten dan jou, plus dat je nooit uitgeleerd bent. Ook niet bij dingen die je al denkt te weten.

Zachte ophoudingen maken aan de teugels is geen na laten geven, een paard geeft namelijk uit zichzelf na bij correct rijden, dus als het paard recht, soepel en kracht heeft. Een soepel paard hoeft nog niet perse recht te zijn al. Zachte ophoudingen bestaan ook niet, een paard voelt het altijd 10x harder in de mond dan hoe jij het voelt.

Nogmaals een paard wat in de krul loopt kan nog net zo goed(en dat doet dat ook 99% van de tijd als hij verkeerd naar beneden 'gevraagd' is) zijn rug aanspannen. Dus een krul is absoluut geen bevestiging ervan dat het paard zijn rug correct gebruikt.

Borivage schreef:

Een loser ben je niet hoor!!!!!!
Ik heb een zeer opwaarts gebouwde tuiger, die maar al te graag macho doet, sterren kijkt en alles behalve naar beneden wil en echt ontspannen.
Ik weet precies hoe je je voelt, de momenten dat ik mijn paarden wel een kon wurgen.......... ghighi
Nee lekker loslaten, wegdromen, strobalen schoppen e.d. werkt beter .

Mijn oplossing bij mijn paard:
- simpel bitje dubbel gebroken
- met opzet ondanks dat het niet correct is laag rijden met je handen laag en niet hoger dan schoft.
- heeeeeeeeel veel longeren met diverse hulpteugels.
De bijzet teugels die ik heb hebben geen rubberen ring want dit soort paarden gaat erop leunen en ik noem het maar licht stuiteren met hun hoofd.

Ik wens je in elk geval veeeeeeeeeeel succes en geduld .

Dit is absoluut geen oplossing maar vernieling van je paard. Nogmaas: in de krul dwingen is geen garantie voor correct ruggebruik!
Laag rijden met je hand werkt gigantisch in op je paard zijn lagen, niet zo gek dus dattie dan omlaag gaat, naar boven betekend pijn.
Van echte ontspanning is dan echter geen sprake.


Als je dan boos wordt wordt dan boos op jezelf. In 99,9% van de gevallen gebeurt er iets waar de fout toch echt bij de ruiter ligt.
Ipv. van boos te worden op je paard(wat kan hij er aan doen dat jij een fout maakt?) kan je beter bij jezelf nagaan wat je fout doet en hoe je dat moet gaan oplossen zonder geweld maar met alle geduld en ontspanning.

fanci_mike schreef:

Mistertje mistertje toch! Je bent geen loser! OOk al heb ik dat pas een keer of drieduizend tegen je gezegd!
Voor de anderen: ik ken de combi en ik ken de trainster. De trainster is uitermate bekwaam, echter is het bij dit specifieke paard erg moeilijk om te zien of hij echt goed loslaat. Vergeet niet dat de trainster nu af en toe heeft moeten ploeteren om eerder gemaakte fouten te herstellen.
Ik denk dat in dit geval de ruiter beter moet leren aanvoelen wat het paard doet, en dat is nou eenmaal erg moeilijk. Het paard zelf wordt wel degelijk boos, ik bedoel dit dus niet op een menselijke manier. Kortom, zoals gewoonlijk is het een en-en-en situatie, die niet een-twee-drie op te lossen is.
Prijzenswaardig is het wel dat deze ruiter in ieder geval in staat is om eigen onkunde te herkennen en daaraan te willen werken, iets wat ik toch nog heeel vaak mis hier op bokt.
Mister, iedereen maakt fouten, wees niet bang ervan te leren. Helaas is de mister een gevoelig paard dat overeenkomstig reageert, je zal nu waarschijnlijk een hoop fouten in een keer moeten herstellen. Komt wel goed schatje!! En anders neem je een lesje op de Mike!

justkid schreef:

Ik heb ook even in je profiel gespiekt.
Ik zag dat je paard cuttingbloed heeft.
Die wij hier op stal hebben staan zijn ook van die personalitys,
niet zo gek natuurlijk.
Dat eigen initiatief is er echt ingefokt omdat ze op de koeien worden gezet.
Daarom is hij ook zo lenig en wendbaar.
Is het niet een idee om daar eens mee aan de slag te gaan?
Volgens mij worden er heel regelmatig van die koeiendagen georganiseerd.
Ik zie vaak foto's voorbij komen op het westerngedeelte.

Ik geloof niet dat paarden vanzelf gaan verzamelen, dat moeten ze echt leren en daar krijgen ze soms spierpijn van.
Mijn paard vindt het echt superleuk om te stoppen. dwz vanuit galop (of draf) in een keer stil te staan waarbij de achterbenen doorglijden (met speciale ijzers)
Je ziet het paarden wel eens in de wei doen.
Mijn paard doet het alleen niet goed met mij op de rug.
Ze moet eerst leren om mij verzameld te dragen en vanuit die verzameling te stoppen.
Dit is voor haar veel moeilijker dan gewoon de rem erop te zetten.
Ze stopt wel op haar achterhand maar tegelijk zet ze de voorbenen; baf, ook in het zand.
Als ik haar nou niet eerst leer om verzameld te stoppen dan gaat ze stuk.
Ik heb ook veel schouderbinnenwaarts aan de hand gedaan.
Dat kan ik je ook echt aanraden om ze sterker en rechter te maken.
Ook dat gaat in het begin met veel staartzwiepen en moeite. Nu doet ze het moeiteloos en veel op eigen initiatief.
Soms moet je even doorpakken *duikt weg voor x-marr*

franka75 schreef:

daarom noem ik ook dat spreekwoord snap je als jij het niet meer weet word je boos en das begrijpelijk.maar een paard doet iets niet om jou te zieken snap je. ga eens nadenken waarom hij dit doet en ga desnoods korte stukjes rijden en als dat goed gaat sluit je af en ga je iets anders met hem doen wat tie leuk vind

justkid schreef:

paardrijden is gewoon hartstikke moeilijk!
Een goede trainer ziet deze (kleine) dingen die je nu noemt en nu weet jij het ook.
Maar om het goed op te lossen is een heel ander verhaal.
Als mijn stalgenootje mijn paard even rijdt lijkt het makkelijk maar als ik het doe is het ineens heel anders.
Eigenlijk ben je boos op jezelf omdat je het nog niet goed genoeg kan en je paard het dus niet doet.
Je moet zoveel dingen tegelijk doen. En als je het een hebt opgelost dan kom je het volgende al weer tegen.
Maar soms dan zijn er dagen dat het gewoon wel lukt.
Dan zit je met een grijns van oor tot oor op je paard.

Als je al stops spins rollbacks en galopswissels kunt maken dan moet je niet zo hard voor jezelf zijn hoor.
Misschien is het dan slim om maar een ding tegelijk te oefenen bv alleen verzameling of alleen hoeken recht rijden.
En dan ff iets doen wat jullie goed kunnen en leuk vinden

senna21 schreef:

Je paard geeft jou een hele mooie kans om te leren trouw aan jezelf te worden.
Boos is een teken dat je onmacht voelt.
En onmacht betekent dat je niet in verbinding staat met je eigen kracht.
En dat vertelt je paard jou in z'n eigen taal.
Misschien klinkt je dit zweverig in de oren, maar het is het helemaal niet.

Als je je kunt concentreren op het hier en nu en probeert je oordelen, angsten en 'het moeten' los te laten, zul je merken dat je echt anders kunt paardrijden.
De oefening hoeft niet te lukken, de oefening is een spel.... geniet ervan!
Dan ontspan jij en dat zal je paard je volgen.
Echt waar...
Een van de moeilijkste dingen bij het paardrijden, maar als het je een moment lukt heb je heel veel bereikt.
Dát is paardrijden.... of het ene kunstje nou lukt of niet.
Geniet van je dier en het rijden... that's an order

Macholover19 schreef:

Ik heb weleens dat ik strenger moet zijn,en na het rijden denk ik dan altijd:wat ben ik een watje zeg!
Maar dan denk ik ook:volgende x beter! En de volgende les gaat het dan wle weer goed!
Dus: rustig blijven en nooit opgeven,de aanhouder wint!

SunNDLM schreef:

Ik herken dit ergens van

Ik heb 4 pony's op stal staan met allen hun eigen spelletjes..

Mijn D-pony wilt gigantisch graag voor mij werken maar nu die M/Z oefeningen om de hoek komen kijken vind ze het heel moeilijk worden en uit onkunde loopt ze onder me vandaan en zodra ik haar op d'r plek zet begint ze te bokken en pirouettes te draaien.. (leuk die pirouettes maar op dat niveau trainen we nog niet ) 2 à 3 keer kan ik dit uitstaan maar ik voel de woede ook opkomen. Mijn reactie: stoppen (eventueel m.b.v. het hek), boos worden en haar duidelijk vertellen dat ik de baas ben en haar aan het werk zetten totdat we er allebei bijna bij neervallen. Na heeeeel veeeeel op m'n kop te hebben gekregen door mijn instructeur heb ik besloten dat dit niet de goede methode is.. Als ik nu boos wordt omdat ze niet luistert begrijp ik dat het komt doordat ze de oefening nog niet snapt of volledig beheerst en ga ik gewoon een rondje stappen. Als nou echt niks meer lukt doordat ze geen zin meer heeft en ik behoorlijk chagrijnig ben geworden ga ik lekker geen oefeningen meer doen en alleen maar de basis en conditietraining. Morgen weer een dag!
Dan pony 2. We hebben hem net nieuw op stal en volgens zijn oude eigenaresse loopt hij super (van de stal naar de wei maar meer ook niet ) Nou ik ging hem van de week longeren voor de 1e keer, steeds omdraaien en wegrennen. Dan maar met dubbele longe dan kan hij niet omdraaien want kan ik tegendruk geven. Alsnog hoe boos ik ook werd op hem hij bleef het proberen. Toen heb ik m'n stem verheven en ben ik zooooooooo verschrikkelijk boos geworden. Het verbaast me dat ik hem nog uit de wei kan halen. Maar ik hoef nu niks meer de zeggen of te doen, hij loopt heel netjes rondjes om me heen. Ben alleen benieuwd hoe lang dat nog duurt.

Ik weet heel goed dat boos worden niet de methode is maar echt hoor die beesten kunnen zoooooooooo verschrikkelijk irritant doen.
Zolang je blijft proberen en proberen gaat het steeds soepeler en iedereen heeft weleens moment dat het niet lukt, dat zijn de momenten waarop het jammer is dat je paard geen papegaaien manieren heeft en kan praten

Peuk schreef:

Haha troost je, elke ruiter heeft hier last van.
Mijn vorige paard hoefde tot haar 9e nooit wat te doen, toen ze bij mij kwam was het dan ook een totale ramp! Sterrenkijken, rug wegdrukken enzv.. Ze kon niet eens in de goede galop aanspringen, ben ook ontzettend vaak heel kwaad geworden omdat ik d'r niet aan 't lopen kreeg, maar daar help je jezelf en je paard geen snars mee, maar je bent een mens en het is normaal dat je boos wordt als iets niet lukt.