Bokt.nl

**Geplaatst**: 09-07-10 19:31

Geplaatst: 09-07-10 19:31

Ayasha schreef:
superwoman schreef:
idd, maar dan is imo "een ruk" (met mate) zeer effectief zodat hij dan ook gelijk stopt en jij weer "normaal" verder kan rijden. Op het filmpje blijft de ts aan de teugels hangen en dat geeft ook paniek. (blijft spanning op staan, dus paard blijft ook gespannen)

Ik denk dat "roepende instructeurs" dat bedoelen; handen laag zodat jij de spanning er vanaf haalt en weer gaat rijden

Handen hoog houden, druk mag los maar de handen blijven oog, NIET laag. De handen blijven aangeven dat je ze daar wil houden. Hij roept al handen laag voor het paard iets doet, had TS op dat moment het hoofd al omhoog getrokken had ze hem misschien op de rem kunnen krijgen voor dat ze viel. Dus IMO een fout van de lesgever.TS doet "braaf" (in de mate van het mogelijke) wat lesgever zegt en paard lief lanceert haar omdat hij het makkelijker heeft om zich op te ronden.

juist niet op de rem

een paard dat stilstaat kan 10 keer hoger bokken dan een paard dat in een racegalop door de bak gaat

**Geplaatst**: 12-07-10 10:38

Geplaatst: 12-07-10 10:38

ik heb geleerd van mensen waar ik heb leren rijden:
een paard is pas gevaarlijk als jij onzeker/bang bent.
paarden voelen aan dat jij onzeker bent, dus gaan hun ook anders handelen zeg maar..

ik zou wel blijven rijden, anders geef je het paard het gevoel dat jij niets meer durft en geen vertrouwen in hem hebt.
of zeg ik wat heel raars?!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-07-10 19:27

Geplaatst door de TopicStarter : 12-07-10 19:27

@Rosanne94, op zich zeg je niks raars hoor, alleen heb ik meer vertrouwen in mijn paard dan in mezelf

.

Inmiddels gaat het weer helemaal fijn als ik de bak alleen heb $*\o/*$ . Nu rustig aan werken aan de volgende stap

**Geplaatst**: 12-07-10 19:32

Geplaatst: 12-07-10 19:32

oooh, das fijn dan!

Ik heb nooit les gehad (dus heb nooit met een groep gereden) maar ik leer het bij een vriendin met dravers.. alleen op de baan gaat het super bij mij, maar als ik achter haar aan moet merk ik ook dat ik veel meer stress heb. Dus ik snap wat je bedoeld:p Ik doe dus het zelfde als jij, gewoon lekker zelf rijden en later pas als je volledig vertrouwen in je zelf hebt weer met anderen rijden!
Ik hoop dat het helemaal goed komt bij jou en je paardje!

**Geplaatst**: 12-07-10 20:26

Geplaatst: 12-07-10 20:26

Ik heb het meteen gezien!
Het licht aan dat ene paard dat mee in de bak reed!
Die draaide de kont een meetje naar je paard toe en die dacht ik word geschop!
Natuurlijke reactie!

**Geplaatst**: 12-07-10 20:42

Geplaatst: 12-07-10 20:42

Ik voel intens met je mee! Ik heb ook een jong paard zelf grotendeels beleerd, maar toen hij bij mij voor de tigste keer aan de kletter ging bij het opstijgen heb ik de hulp van een ervaren specialist in beleren ingeroepen. Ik was zo bang dat het paard het aanvoelde en al ging voor ik de voet in de beugel zette. Ik moest de circel doorbreken waar ik in zat en kon dat alleen op deze manier. Deze heeft hem een week of 2 doorgereden en mij daarna optimaal begeleid. Ik kreeg mijn vertrouwen daar volledig terug, maar daarna ging ie in de winter herhalen, het was immers succesvol geweest en hij ging puberen. En toen kwam de angst terug. Ik heb nog een winter echt met gierende zenuwen de bak in gewandeld om op te stijgen, want dat was mijn voornaamste probleem. Maar paard is inmiddels 11 en ik heb hem nog steeds en ik kan probleemloos opstijgen inmiddels! (Dit jaar zijn Sam en ik 10 jaar samen!) Uit ervaring weet ik: Angst moet slijten en neem daar de tijd voor. Het heeft mij zeker een jaar gekost. Doe wat je durft en overtrek jezelf niet. Alles op zijn tijd.
Ik zou zeggen: Ga naar een echt ervaren trainer en laat hem een paar keer rijden met meerdere paarden en dit probleem oplossen. Als het bij hem dan weer goed gaat, kan hij je begeleiden om het probleem op te lossen. Je instructeur zal zijn vak heus wel verstaan, maar beleren is een vak apart. Een man die beleerd ziet hierin net even wat meer, dan een 'gewone' instructeur'. Bij Sam was er een simpele oplossing: Een martingaaltje en in de winter even longeren, zodat paardje de spanning kwijt kon. Voor mij een rustgevende gedachte en voor hem niet al te gemeen.
Veel ruiters met jonge paarden rijden hier in mijn omgeving met een touw om de hals van het paard. Dan heb je een extra handvat als ie flipt, zonder dat je hem pijn doet in de mond.

Sterkte en dat je maar snel weer optimaal kan genieten van je paardje!

**Geplaatst**: 12-07-10 21:19

Geplaatst: 12-07-10 21:19

mimeslosydy schreef:
juist niet op de rem
een paard dat stilstaat kan 10 keer hoger bokken dan een paard dat in een racegalop door de bak gaat

Jij mag mijn merrie eens komen proberen. Die wil je echt heel graag op de rem op zo'n moment want anders ga je. Er zijn nu eenmaal paarden die voorwaartse snelheid heel goed kunnen omzetten in opwaartse snelheid. Een paard dat snelheid heeft kan 10x hoger bokken dan een paard dat vanuit stilstand moet gaan. Een paard dat je fatsoenlijk op de rem trekt zet je dusdanig vast dat ie niet meer "kan" bokken.

Dus jawel, bij dit soort bokken: op de rem, controle terug eisen en dan vooruit rijden en bezig houden. Ze maar laten gaan heb je niks aan. (en je collega bakgebruikers nog minder)

**Geplaatst**: 12-07-10 21:33

Geplaatst: 12-07-10 21:33

Tsja, daar helpt niks anders tegen dan jezelf een flinke schop onder je hol te geven en tegen jezelf te zeggen dat je je niet moet aanstellen. Vaak genoeg zeggen totdat je het gelooft en niet dicht in de buurt van andere paarden komen voorlopig, totdat hij wat gewend is. Niet meegaan in de angst, maar jezelf streng toespreken. Is niet gemakkelijk, maar als je toegeeft aan je angst raak je alleen maar verder van huis.

Wat ik me wel afvraag is waarom je voortdurend drijft. Hij loopt al op een vrij hoog tempo en krijgt elke keer weer een por. Een paard moet in principe uit zichzelf lopen, die moet je niet op gang hoeven te houden met je benen. Benen alleen gebruiken als er iets anders moet of als er een oefening ingezet moet worden. Wordt je zelf ook minder moe van :-)

.

**Geplaatst**: 12-07-10 21:46

Re: Mijn verstand weet het al, nu mijn gevoel nog.

Geplaatst: 12-07-10 21:46

Als we rijtechnisch kijken, vraag ik me af waarom je je paardje op zo'n jonge leeftijd al zo hoog en kort hebt ingesteld. Wil je niet streven naar meer ontspanning en omlaag? Paardje moet toch eerst op eigen benen leren lopen?
Dat is wat mij meteen opviel. Paardje kan heel nageeflijk zijn, maar hij is nog veel kraakbeen. Pas vanaf een jaar of 5 kun je hem zo kort rijden toch? Maar ja, ik ben meer voorstander van 'klassiek enzo'.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-07-10 22:12

Geplaatst door de TopicStarter : 12-07-10 22:12

@idefix4, de instructeur in kwestie heeft door de jaren heen heel veel jonge paarden met succes opgeleid, en ook veel mensen met jonge paarden met succes begeleid. Dat komt dus wel goed

.
En paardlief loopt uit zichzelf in deze houding, zelfs aan de lijn zonder bijzet. We zijn juist aan het proberen om hem omlaag te krijgen.

@ikkeweer, als je het topic had doorgelezen, had je het antwoord op je vraag over het drijven al gehad. Ik heb enorme wiebelbenen, en druk aan het proberen ze stil te houden.

**Geplaatst**: 12-07-10 22:19

Re: Mijn verstand weet het al, nu mijn gevoel nog.

Geplaatst: 12-07-10 22:19

Kan hij er dan niet een paar keer opstappen? Het zal jouw vertrouwen mss ook ten goede komen, omdat jij dan kan zien, wat hij doet om het probleem op te lossen? Het is maar een gedachte, natuurlijk, maar zo zou ik het oplossen. Angst is je grootste vijand hoor!

**Geplaatst**: 12-07-10 22:27

Geplaatst: 12-07-10 22:27

Dat zal bij dit paard wel mee vallen hoor.. hij is heel simpel te rijden

. Maar je moet wel actief rijden.
Bovendien kan TS het 100x zien, het is toch haar eigen 'hersenspinsel' wat elke keer de kop op steekt waar ze juist vanaf wilt.
Sorry voor mijn woordenkeus Ilonka Y;(

En nee... de instructeur rijdt momenteel helemaal niet meer.. en zal er dus ook niet op klimmen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-07-10 22:29

Geplaatst door de TopicStarter : 12-07-10 22:29

Ik heb een bijrijdster die het uitermate vermakelijk vind als Goldz gek doet, wat hij dus eigenlijk niet doet

.
Het enige probleem is dat zij vaak niet kan als ik er bij kan zijn. En momenteel vind ik het zoiezo zonde om met mijn bijrijdster af te spreken zolang Goldz rustig aan moet doen met zijn kuchje :(:)

.

En het is wel de correcte woordkeuze hoor Jeske _O-

**Geplaatst**: 12-07-10 22:46

Geplaatst: 12-07-10 22:46

Ik vind het wel een herkenbaar verhaal hoor, ik rij nu zelf ook een paard met nog niet zoveel ervaring en zij begint ook als een gek te bokken als ze gespannen is. Thuis gaat het nu goed (even afkloppen), maar op ander terrein is het telkens weer afwachten. Het vertrouwen is iig ook goed zoek. Het enige wat je kan doen is met hulp gaan rijden, ik vind het al heel erg schelen als iemand mij en paard gewoon hard aan het werk zet. Door de onzekerheid ben ik dan te afwachtend en dat voelt zij natuurlijk weer.

Dat hoofdschudden doet mevrouw trouwens ook, nu nauwelijks meer aangezien ze een steeds betere balans krijgt. Zodra ze het doet rij ik haar iets naar voren en dan is het ook weer klaar.

Heel veel succes!

**Geplaatst**: 12-07-10 23:05

Re: Mijn verstand weet het al, nu mijn gevoel nog.

Geplaatst: 12-07-10 23:05

Een tip: doe een bokriempje aan je zadel.

Ik heb zelf een westernzadel en toen mijn paard nog jong en onervaren was heeft de knop er regelmatig voor gezorgd dat ik niet viel. Het is een reflex geworden om zodra er een enge situatie aan zou kunnen komen, die knop vast te pakken. Dat heeft ervoor gezorgd dat ik nooit meer bang ben om te vallen, waardoor ik ook altijd rustig kan blijven in dreigende moeilijke situaties. Daardoor maak ik mijn paard ook niet bang door mijn zenuwachtige gedoe en ontstaat er meestal niet eens een moeilijke situatie.
Mijn paard heeft wel een periode gehad dat hij mij eraf probeerde te krijgen, en dat kun je alleen afleren door te blijven zitten. Jouw paard doet dat misschien (nog) niet, maar als je te vaak valt kan het wel eens een leuk spelletje worden.

Over een jaartje kun je waarschijnlijk wel weer zonder. Je hebt dan weer vertrouwen opgebouwd en je paard is een stuk ervarener. En mocht je een keer een beetje angstig zijn dan doe je dat bokriempje er gewoon weer ff aan.

**Geplaatst**: 12-07-10 23:07

Geplaatst: 12-07-10 23:07

johnvannim schreef:
Als je zo tegen mij zou gaan schreeuwen zou ik ook bokken tot je eraf ligt. Geduld bewaren, doorrijden, negeren...

Wat een ontzettend domme en zinloze reactie, ik kan het gewoon niet anders beschrijven.

Ik snap best dat je bang bent geworden. Het zijn flinke bokken en het is alleen maar logisch dat je vertrouwen nu een deuk heeft opgelopen. Ik heb zelf ook op een pony gereden die dat soort bokken bijna iedere dag maakte. Ik ben toen ook heel bang geworden en na een tijdje begon ik zelfs plaatsen te vermijden omdat die pony daar al eens gebokt had. Ik dacht onder het rijden ook constant aan 'wat doe ik als hij nu gaat bokken' en 'waar kan ik hem op de volte zetten als hij nu gaat rennen'

Het klinkt nu misschien onwaarschijnlijk maar toch groei je daarover heen. Probeer niet te veel te denken aan wat er zou gebeuren maar hou jezelf en het paard goed bezig. Rij kortere periodes maar intensiever. Denk er ook aan het paard niet te veel vast te houden. Ik had zelf de neiging mijn pony nogal kort te pakken zodat hij geen kant uit kon. Met als gevolg natuurlijk dat mijn pony dat niet pikte of dacht dat er iets aan de hand was. Je kunt beter zo en dan even je paard helemaal los laten. Op het begin natuurlijk heel eng om te doen, maar zo laat je je paard zien dat je hem vertrouwt en kan het paard jouw ook vertrouwen.

Wanneer het niet betert, is het misschien slim om je paard tijdelijk door iemand anders te laten rijden totdat het jonge er echt af is. Je zou dan zelf weer vertrouwen kunnen opbouwen in een ander paard.

**Geplaatst**: 13-07-10 15:59

Geplaatst: 13-07-10 15:59

[/quote]
Jij mag mijn merrie eens komen proberen. Die wil je echt heel graag op de rem op zo'n moment want anders ga je. Er zijn nu eenmaal paarden die voorwaartse snelheid heel goed kunnen omzetten in opwaartse snelheid. Een paard dat snelheid heeft kan 10x hoger bokken dan een paard dat vanuit stilstand moet gaan. Een paard dat je fatsoenlijk op de rem trekt zet je dusdanig vast dat ie niet meer "kan" bokken.

Dus jawel, bij dit soort bokken: op de rem, controle terug eisen en dan vooruit rijden en bezig houden. Ze maar laten gaan heb je niks aan. (en je collega bakgebruikers nog minder)[/quote]

ja dat is altijd makkelijk om te zeggen hé

elk paard is anders maar bij bijna alle paarden werkt voorwaarts het beste

**Geplaatst**: 15-07-10 12:36

Re: Mijn verstand weet het al, nu mijn gevoel nog.

Geplaatst: 15-07-10 12:36

Ik wil je graag een tip geven voor het uizitten van de bokken. Ik heb er zelf heel veel aan aangezien ik op een ruin rijd, die zich nog ronder maakt en ook hoger bokt. Hij doet dit ook onverwachts
op het filmpje is te zien dat hij zijn hoofd naar beneden doet om te gaan bokken. Probeer altijd zijn hoofd eruit te liften!In dit geval was het geen stoutgedrag van jouw paard, maar werd hij bang van het andere paard.
Ik hoop dat je er uit komt en nog veel plezier hebt van je paardje!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-07-10 09:51

Geplaatst door de TopicStarter : 24-07-10 09:51

Even een update hoe het nu gaat

. Vorige week donderdag wilde ik opstappen, maar merkte ik dat het manneke erg levendig was, en heb hem eerst maar even gelongeert. Hij ontplofte ook behoorlijk aan de lijn

. Ik ben daarna vol goede moed opgestapt, maar had van begin af aan niet het "veilige" gevoel wat hij normaal geeft. Ik dacht dat het tussen mijn oren zat, en ben doorgereden. Net toen ik wilde stoppen schoot hij er, al bokkend, vandoor. Hoe ik ben blijven zitten is mij nog steeds een raadsel

. Ik ben daarna nog doorgereden, en omdat hij vanaf dat moment wel weer "veilig" vertrouwd voelde heb ik zelfs nog een rondje gegaloppeert.
Ik had nergens last van, tot ik vorige week zaterdag weer wilde rijden. Had inneens heel erg de bibbers toen ik met het zadel in mijn handen stond.
Nu heb ik mijn bijrijdster 2 keer laten rijden, en heb op het gemakkie toegekeken hoe ze probeerde hem ergens van te laten schrikken

. En zoals ik al wist, is dat niet gelukt

.
Gisteren en eergisteren heb ik zelf weer lekker gereden, en hij was weer erg braaf

. Mijn vertrouwen groeit dus weer

.

**Geplaatst**: 25-07-10 20:28

Geplaatst: 25-07-10 20:28

Je hebt een heel jong net ingereden paard. Dit dier is ook nog heel gevoelig op je been en weet nog niet hoe hij jou been moet dosseren.

Op het moment dat het dier opzij stapt en wilt bokken en dan wegrennen (kan met dominantie te maken hebben van paard naar paard) trap jij je hakken in je paard, waarom: jij klemt je vast (wat geen verkeerde reactie is). Je paard reageert hier, in combinatie met de schrikreactie heftig op en gaat als een haas door de bak waarna jij eraf stuitert.

Op het moment dat jij eraf valt heeft het paard opeens geen gewicht meer in het zadel, geen contact en is opeens helemaal vrij. Het dier raakt in de war want wegnemen van druk betekend toch dat 'hij het goed doet'? Dus hij probeert het later weer (kijken of hij weer 'braaf' is), omdat hij wilt uitproberen om te leren. Nu je bijrijdster hem voor was en nu waarschijnlijk ook vaker is, zal hij leren dat dit een foute reactie was en zal zich gaan aanpassen aan de nieuwe reactie.

Nu over jou, beste is eigenlijk even ander paard gaan rijden, maar ik snap dat je dit niet wilt. Je moet bij jezelf gaan zeggen: 'Ik kan hem rijden, ik blijf zitten, ik ben goed oid. Iets positiefs. Wanneer jij gaat denken: als ik er maar niet afval of als hij maar niet weigert ... reageert je lichaam en geest anders aangezien de hersenen de 'niet' niet kunnen verwerken, dit bestaat niet in de hersenen dus wat doet je lichaam: de spanning opbouwen van eraf vallen of van het weigeren.

Je zult dus bij jezelf een interventie moeten bedenken, klein stukje gedachte wat positief stimulerend is om jezelf de vertrouwen terug te geven.

**Geplaatst**: 25-07-10 20:53

Geplaatst: 25-07-10 20:53

Herkenbaar: Denk niet roze varken, maar groene lamp. Alles positief zien. Ik heb die angst ook gehad en ben heel blij dat ik toen goede hulp en geduld heb gekregen. Dat laatste heeft me echt over mijn angst heen geholpen. Een ander paard helpt dan niet, want bij dat andere paard associeer je dat probleem niet. Althans, ik had daar geen baat bij.
Het beste is om iemand anders het paard ook te laten rijden, die die angst niet heeft, zodat het paard leert hoe het wel hoort en dan even te profiteren van diens kunst. Als je er dan weer aan toe bent begin je weer vanaf het begin en geleidelijk aan groeit het vertrouwen dan weer. Zo werd ik het beste geholpen. Zien dat het bij een ander wel kan en vertrouwen opnieuw krijgen in mijn paard. Mijn paard werd ook tijdelijk door iemand anders gereden. Het heeft me enorm geholpen toen, door te kunnen zien, dat het ook gewoon goed kan gaan.

**Geplaatst**: 31-07-10 12:30

Geplaatst: 31-07-10 12:30

Dit komt me erg bekend voor

Ik heb een tinker ruin van 5 jaar oud, ik heb hem sinds hij 5 maanden oud is, hij is nu sinds maart onder het zadel. Ik heb hem professioneel laten inrijden, ook zijn de grondwerkbeginselen bij hem bekend. Aan de hand luistert hij prima en gaat alles perfect. Hij is heel erg op mij gefocussed, wat soms wel eens lastig is, omdat hij niet echt op eigen benen gaat staan op die manier.

Mijn paard kwam weer thuis en in afwachting van de lessen ben ik een aantal malen opgestapt. Na de 7e keer, was ie het zat en ging al bokkend de baan door. Ik ben er af gevallen en liep daarbij een gebroken sleutelbeen op. Ik ben inmiddels al 3 maanden uit de running en de breuk is nog steeds niet goed. Na de val er weer opstappen zat er dus ook niet in.
Waarom bokte mijn paard? Ik dacht, ik doe het wat rustig aan en dus heb ik veel gestapt en paard wilde wat meer actie, want hij verveelde zich suf.

Iemand anders rijd hem nu voor me en ook bij haar heeft hij het eenmaal geprobeerd en toen was het klaar.
Maar ook ik zit nu met een enorme onzekerheid om weer op te stappen. Ik krijg het spaans benauwd als ik er al aan denk.

Ik laat mijn paard doorrijden en bevestigen door een zeker iemand, die kan mijn paard geven wat ik niet kan. En ik ga les nemen op een erg braaf paard om me over mijn angst heen te helpen. Hopelijk komen mijn paard en ik dan ook onder het zadel op een zeker moment samen op hetzelfde punt.

**Geplaatst**: 31-07-10 16:09

Geplaatst: 31-07-10 16:09

Ik lijkt te zien dat je, omdat je verstijfd, 'stopt' met rijden op het moment dat het verkeerd ging...
je verstijfd en probeerd eigenlijk alleen nog maar te blijven zitten en het 'uit' te rijden, als je nou
op het moment dat je voelde dat het verkeerd ging, hem gelijk had aangepakt (niet hardhandig maar
gewoon gelijk corrigeren en verder rijden ipv te wachten wat er gebeurt) had je hem misschien weer
redelijk gekregen en had je door kunnen gaan... Ik weet het niet want elk paard is natuurlijk anders,
maar niets doen als je paard ergens van schrikt gaat natuurlijk nooit echt ergens heen...

**Geplaatst**: 31-07-10 16:11

Geplaatst: 31-07-10 16:11

Mindim schreef:
Dit komt me erg bekend voor

Ik heb een tinker ruin van 5 jaar oud, ik heb hem sinds hij 5 maanden oud is, hij is nu sinds maart onder het zadel. Ik heb hem professioneel laten inrijden, ook zijn de grondwerkbeginselen bij hem bekend. Aan de hand luistert hij prima en gaat alles perfect. Hij is heel erg op mij gefocussed, wat soms wel eens lastig is, omdat hij niet echt op eigen benen gaat staan op die manier.

Mijn paard kwam weer thuis en in afwachting van de lessen ben ik een aantal malen opgestapt. Na de 7e keer, was ie het zat en ging al bokkend de baan door. Ik ben er af gevallen en liep daarbij een gebroken sleutelbeen op. Ik ben inmiddels al 3 maanden uit de running en de breuk is nog steeds niet goed. Na de val er weer opstappen zat er dus ook niet in.
Waarom bokte mijn paard? Ik dacht, ik doe het wat rustig aan en dus heb ik veel gestapt en paard wilde wat meer actie, want hij verveelde zich suf.

Iemand anders rijd hem nu voor me en ook bij haar heeft hij het eenmaal geprobeerd en toen was het klaar.
Maar ook ik zit nu met een enorme onzekerheid om weer op te stappen. Ik krijg het spaans benauwd als ik er al aan denk.

Ik laat mijn paard doorrijden en bevestigen door een zeker iemand, die kan mijn paard geven wat ik niet kan. En ik ga les nemen op een erg braaf paard om me over mijn angst heen te helpen. Hopelijk komen mijn paard en ik dan ook onder het zadel op een zeker moment samen op hetzelfde punt.

tsjah, als je iets breekt kun je natuurlijk moeilijk zeggen: gelijk er weer op en het hem afleren....

ik hoop voor je dat je snel weer de oude wordt, als je maar NIET stopt met rijden na zoiets!!!

**Geplaatst**: 31-07-10 16:21

Re: Mijn verstand weet het al, nu mijn gevoel nog.

Geplaatst: 31-07-10 16:21

Ik denk dat alles al gezegt is over angst hier boven dus daar ga ik niet op in.
Wel wil ik even zeggen dat ik het paard op het 2e filmpje erg boos vind kijken, hij komt nukkig op mij over.
Het verbaasde mij ook niet dat hij in het derde filmpje (1e draf los) zo schudde met zijn hoofd. Het komt op mij niet prettig over. Alsof het paard ergens blokkeerd.