Mias schreef:Als de arabier die ik rij er vandoor gaat, dan gooi ik de teugels los (wel contact houden), probeer zo ontspannen en makkelijk mogelijk te zitten. voor de rest doe ik niets (behalve volte rijden). Als ik ga lopen trekken aan de teugels, praten e.d. gaat ze alleen maar harder en krijg ik haar nooit meer terug. Op deze manier is ze binnen 1 rondje door de bak weer rustig.
Dus lekker licht contact houden en comfortabel zitten.
Zo pak ik dat in de bak ook aan. Als ik aan de teugels ga trekken en krampachtig ga zitten dan gaat ze alsmaar harder inderdaad. Ik doe mijn handen altijd ietsje naar voren en goed naar achteren zitten en dan is ze zo weer rustig. Ik heb het ook weleens in het bos gehad. Ze was ervandoor gegaan zonder reden eigelijk. Het was een smal paatje, dus ik kon ook geen volte draaien of iets dergelijks. Toen uiteindelijk heb ik een plekje gevonden waar ik haar in een volte kon zetten en haar terug kon nemen.
En dan heb je ook nog de omgeving, als je in een (mogelijk) onveilige situatie zit (verkeer, wandelaars op het ruiterpad
) dan is HO/controle toch wel even het belangrijkste. Veiligheid voorop.
soms drijf ik hem juist als hij ervan doorgaat. als ik in de bak ben. weet ie ook niet meer wat ie moet, stopt ie vanzelf wel keer als ie moe is 
) halve ophoudingen om te laten weten dat ik er ben, "hooooo meiske" zeggen en haar gerust stellen en in het bos komt er nog bij dat ik heel hard hoop dat ze moe wordt over een kilometer of wat... (Pret en ik gaan dus ook niet meer vaak het bos in