herculesje schreef:Veel (schijn)overgangen rijden en veel schakelingen maken.
Even aanvulling, hoop niet dat je het erg vindt: probeer dat wel zoveel mogelijk op zit en been te doen. Je kunt je paard leren terug te komen in tempo, door langzaam en diep te gaan ademen, vaak gaat je paard daarin mee, en zo kun je samen ook de ontspanning opzoeken, ontspan zelf ook in je lijf. Benen los en lang, rug recht en loslaten, schouders laten vallen, kaak ontspannen, zachte billen, die zul je echt bewust moeten gaan ontspannen. Doe het eerst in stap, hou contact, (alleen contact, mag best een lange teugel zijn) en zucht heel diep. Daarmee rustig doorgaan. Je paard zal erop reageren, dat kan even duren, maar ze doen het uiteindelijk allemaal. Daarop komt je paard ook echt terug, gaat dus langzamer stappen. Halthouden zal nog wel niet gaan, maar langzamer en sneller kun je echt op je ademhaling doen.
Dan als je weer actiever wilt, leg je kuit aan en ga weer normaal ademen.
Op die manier kun je je paard heel goed naar de ontspanning rijden zonder geruk en gepluk en getrek. Je paard zal op den duur ook de hals laten vallen, en je hand op willen zoeken, maar kijk er niet gek van op als paard de komende tijd met de neus in de lucht loopt. Dat is niet erg, je begint met van achter naar voor rijden. Die voorkant duurt dus gewoon nog even.


, mijn paard was toen ik hem kocht 4.5 en een half jaar onder het zadel, toen al helemaal in elkaar gereden en scheef ontwikkelt, de rug was hol, en zijn billen waren heel raar hoog en een bil was zelfs hoger dan de andere (een paard van 4.5 wat met zijn hoofd op zijn borst gereden werd, zo triest). Maar ik zag wat in hem, en nu is hij 7 en recht en heeft een mooie ruglijn, de bespiering is gelijk en met zijn neusje mooi voor of op de loodlijn. We hebben een mooi gelijke aanleuning met rijden, zoals ik al eerder riep een happy athlete. Maar daar hebben we best even over gedaan hoor, want een heel scheef ontwikkeld paard rijd je niet in een week recht.
