Bokt.nl

Sjuimpje schreef:

Nee,
want LDR is voortgevloeid uit het klassiek, dus naast alle houdingen waarin je bij het klassiek traint, maak je ook gebruik van het ver achter de loodlijn trainen.
-> meer houdingen = meer variatie

Aimee schreef:

Ik denk dat Sjuim bedoeld dat het klassieke rijden voorop stelt dat de neus op of voor de loodlijn blijft. Daardoor treedt er een beperking op in de mogelijke hoofd/hals houdingen die gevraagd kunnen worden. Die beperking is er niet bij LDR rijden, waardoor er meer verschillende houdingen mogelijk zijn. Daarbij zijn zowel de houdingen van de klassieke rijwijze mogelijk als houdingen meer of minder diep, achter de loodlijn enz. Meer verschillende mogelijkheden is meer variatie.

Aimee schreef:

Ik denk dat Sjuim bedoeld dat het klassieke rijden voorop stelt dat de neus op of voor de loodlijn blijft. Daardoor treedt er een beperking op in de mogelijke hoofd/hals houdingen die gevraagd kunnen worden. Die beperking is er niet bij LDR rijden, waardoor er meer verschillende houdingen mogelijk zijn. Daarbij zijn zowel de houdingen van de klassieke rijwijze mogelijk als houdingen meer of minder diep, achter de loodlijn enz. Meer verschillende mogelijkheden is meer variatie.

QQQQ"]
[quote="Tyrza schreef:

Ik had vanmiddag anders een heerlijke ideale aanleuning. Lekker de neus erachter, tot hij ging kauwen, na gaf en ging swingen. op dat moment kon ik hem overal plaatsen, zonder dat het ten koste van de draf ging => dat is nml bij ons het grootste uitgangspunt...


Irritant ben ik he? Toch me er weer mee bemoeien

QQQQ schreef:

maar heb jij dat verhaal gelezen? Dan zou je namelijk moeten weten wat ik met die ideale aanleuning bedoel en waarom die achter de loodlijn niet te bereiken is.

Pipo"]
Ik denk dat voor iedere ruiter geld: Kijk naar je tekortkomingen en werk eraan. Als je een goed zelfbeeld hebt dan kan je je systeem daarop aanpassen. [...]
Maar ik denk dat ik de enige ben met wat ( veel ) tekortkomingen in de rijderij hier op dit forum.
[/quote]

Jammer dat er nadien eigenlijk alleen maar reacties zijn geplaatst in de trant van "ik kan het wel allemaal goed". Daar geloof ik niet zo in, ik vind het heel eerlijk van Pipo dat ze aangeeft waar haar tekortkomingen als ruiter zitten en hoe ze daarmee omgaat.

Aangezien ik het helemaal eens ben met wat in de quote staat, ook een reactie in die trant van mijn kant:
ook ik ben niet de perfecte ruiter, ik heb vele tekortkomingen. Bijvoorbeeld heb ik niet het lijf en gevoel van een Anky. Of iemand als Lisa Wilcox (om even zowel een klassieke als LDR amazone te noemen zodat er geen verwarring kan ontstaan) , die in mijn ogen ook een erg mooi paardrijfiguur heeft.
Maar goed, ik moet dus leren rijden met een minder perfect lichaam wat als vornaamste tekortkoming heeft dat het niet met een hogere spierspanning kan functioneren én dat het makkelijk een hogere spierspanning aanneemt.
Zo neem ik makkelijk de spanning over van een paard dat bijvoorbeeld de rug vasthoudt. Mede daardoor moet ik altijd vanuit ontspanning werken, het is voor mij onmogelijk om een paard 'erdoorheen' te rijden als het paard zich vastzet. In zo'n geval is het voor mij volledig nutteloos om het paard bovenin te houden en hem van daaruit los te werken. Ik moet het paard eerst naar een punt kunnen brengen dat het de rug ontspant, dan neemt mijn eigen spierspanning ook direct in hoge mate af.
Als ik op de - zoals ik het zelf noem - 'Sven-manier' moet rijden dan neemt mijn lichaam dus eigenlijk direct de spanning van het paard over, zet zich volledig vast en gaat helemaal niets meer omdat de coördinatie over mijn spieren zoek is. Zelfs normaal zitten is dan tot een onmogelijkheid geworden, waardoor inwerken al helemaal niet meer gaat. Ik eindig dus in een vicieuze cirkel dan.
Voor mezelf ben ik erachter gekomen door een keiharde leerweg (waar Pipo redelijk van op de hoogte is toch?) dat ik wél lekker kan rijden als ik op een andere manier rijd. Voor de duidelijkheid; ik reed bij Sven Rothenberger op stal, moest op hun manier rijden en dat ging dus voor geen kant. Dat was dus klassiek, op een gegeven moment ben ik maar terug gegaan naar hoe ik voorheen reed, ben zelf gaan 'prutsen' met kennis van vroeger en van dat moment om een manier te vinden waarop ik wél kon rijden en dat was mijn weg naar LDR. Dat leverde me zelfs een mega-compliment van Gonnelien op; ze had de paarden nog nooit zo fijn zien lopen.
De voornaamste reden dat ík LDR rijd heeft dus te maken met mijn eigen lichaamsmogelijkheden, dáárop heb ik mijn rijden afgestemd. Want als ik fijn kan rijden, op m'n paard in kan werken, kan m'n paard fijn lopen zonder mijn hinderlijke blokkades.


Nog even een stukje uit m'n verjaardagscadeautje... :

[quote="Mary Wanless schreef:

"Als je erachter probeert te komen waar mijn redenering niet klopt, zul je zeker iets vinden. Het is geen kunst om een theorie de grond in te boren door de verkeerde techniek op het verkeerde moment en met de verkeerde instelling te gebruiken. Doe jezelf dus een plezier en bekijk het boek positief, richt je op de zaken die de meeste zin en betekenis voor je hebben en bouw je leerproces en vaardigheid op op basis van hetgeen voor jou van toepassing is."

QQQQ"]
[quote="Tyrza schreef:

Okee QQQQ, ik was wat kort door de bocht. Komt vanwege het mooie weer he?

Ik zou anders zeggen: komt eens langs, dan kan ik je mijn praktijk laten zien en wellicht dat je er hierdoor ook een andere visie/dimensie door krijgt.