Gisteren alleen even gepoetst in de wei. het was baggerweer. dekens gerepareerd en gewassen.
Vanmorgen halster omgedaan. Dat vond ze niet zo leuk, volgens mij dacht ze dat ze hoofdstel met bit in ging krijgen. Vroeger nooit problemen met omdoen halster gehad.... en over het (ellenlange) schouwpad mee naar voren genomen (halstertouw om neus gedraaid voor de zekerheid, vanwege een galopperende en brullend achterblijvende Jaopie....)
De Friese merrie in de naastgelegen wei begon ook nog eens gezellig mee te doen, maar Khava kwam wel netjes mee. Twee keer stopte ze even, maar een prikje met m'n vinger in haar flank en een aanmoedigend woord, en ze liep gewoon verder.
Vooraan op de poetsplaats vastgezet aan halstertouw.
Kwam tot de ontdekking dat ze achter me aan wilde lopen als ik maar een stap naar links of rechts deed, en deze sukkel had de poetsbox binnen in de grote schuur laten staan. dat is twee meter van de schuurdeur, maar ik liep nog niet haar beeld uit om die box te pakken of ik hoorde een enorm trappelend kabaal en een knal buiten.
Ik rende vliegensvlug terug en was net op tijd, want een panische Khava hing helemaal achterover in het halster en de karabijnhaak was al geknapt. Ik greep haar met m'n rechterhand bij haar halster en met links petste ik haar tegen haar kont zodat ze voorwaarts stapte. Pffffttttt...
Er hing een dikke rubberen lijn aan de stalen balk, die ik er toen maar aanhaakte (ik hou niet van zulke
lijnen, maar aan het halstertouw had ik niks meer, naar binnen lopen en in mijn zadelkast eens gaan rommelen om een ander touw te pakken was out of the question).
Ik bleef tegen haar kletsen terwijl ik razendsnel de poetskist van om de hoek pakte, ze wilde meteen weer achter me aan lopen, maar ik was nu tijdig weer in beeld.
Even flink gepoetst, ze bleef wel draaierig, vooral omdat Jaopie vanuit de verte (ze kon hem van daaruit niet meer zien rennen) bleef brullen.
Daarna de gerepareerde en gewassen vliegendeken opgedaan, en het kapotte halstertouw rondom het onderste stuk van de halster geknoopt. Losgemaakt en terug naar de wei, waar in de verte twee rennende en gillende paarden niet echt een hulp waren om de rust er in te houden.
Maar zodra ze in een dribbeldrafje leek te willen gaan hield ik meteen stil en trok haar hoofd mijn kant op.
Ze reageert erg goed op woorden, dus daarvan kalmeerde ze steeds erg snel.
Jaopie moest ik bij het hek weer zo ongeveer met de dood bedreigen alvorens hij achteruit wilde gaan zodat ik Khava weer de wei in kon leiden.
Halster af, en Jaopie aan hek gezet, schoon gepoetst (had daar tas met poetstroep en z'n deken staan) en vliegendeken op. Ieder een appeltje uit de tas en ieder een portie Metazoa vitaminekorrel.
Moraal van het verhaal: als ik haar de wei uit haal en meeneem naar de poetsplaats, zorgen dat ik alles al in zicht en bereik van te voren heb klaarstaan. Ze wordt paniekerig als ik een paar meter bij haar weg loop, en gaat hangen als ik uit beeld verdwijn.
Hier moet nog veel op geoefend worden. Het is geen appeltje-eitje zeg maar... maar dat had ik wel verwacht, eerlijk gezegd.
Vandaag zal haar Micklem hoofdstel worden bezorgd, zodra ik dat heb kan ik dus verder met haar, gaan we optuigen. Ze krijgt dan eerst een leenzadel van de Arabo-Friezen stal aan de overkant aangepast, ze hebben daar meerdere inrijdzadels die ook voor kleinere jonge merries gebruikt zijn.
Doe er wel even een zacht sponzig dekje van Jaopie onder.
Bitje ga ik zo meteen bestellen, doe ik morgen nog niet in, mocht ik het al hebben, eerst maar even rustig zonder ongemakken haar harnachement in orde maken.
Sowieso morgen eerst weer Jaopie trainen. Ze moet er ook weer aan wennen dat HIJ geregeld de wei uit gaat.
Mijn plan is wel de paarden af te wisselen, om de dag iets met haar/Jaopie doen.