Bokt.nl

tteettt schreef:

Citaat:

Tteett toen hij 3 was was het gedrag er dus nog niet toen deed hij het nog goed en was hij daarom ook aan gekocht en uit eindelijk uitgebracht op de wedstrijd die hij had gewonnen. Toen er 30.000 werd geboden ging hij niet weg want ze wilde er meer uithalen

Dit spreekt echt tegen wat je eerder steeds zegt:

Citaat:

Het probleem van rennen en nooit meer stoppen was iets wat er van jongs af aan al in zat. Tussen zijn 3de en 5 de levens jaar is dit van kwaad tot erger gegaan.
John Tijssen (die onder anderen ruiter is/was van Rhodium, Zuidenwind en nu Dude rijd) is 1 van zijn eerste eigenaren geweest. Hij vertelde me al dat hij dagen had waarbij die ging rennen en nooit meer stopte.”

Bionda86 schreef:

Oké ik zal het hier is 1 keer proberen heel duidelijk neer te zetten zodat iedereen het begrijpt.
Ik pak mijn agenda er bij want daar is staat precies hoe en wat ik met hem heb gedaan.
Maar het gaat een lang verhaal worden!

Eind januari heb ik dit paard gekocht als probleem paard. (project in de dressuur, verkeersmak maar geen dooien buiten).
In januari heeft hij bij mij niets hoeven doen gewoon even wennen aan zijn nieuw plek.
In februari ben ik begonnen met het rijden ik hoopte het probleem er gewoon uit te kunnen rijden. Ik ben toen dus gewoon dressuur gaan doen met bit. De eerste 2 weken leek er best voor uitgang in te zitten, maar wanneer hij iets meer zijn gewend was kwamen er steeds meer streken en angsten naar boven.
Waaronder geen enkele zuivere gang meer continu takt fouten als gevolg van spanning, begin van staken/ stiegeren, vluchtgedrag dus als een malle gaan rennen, trappen naar het been en daarbij nog het rechts om niet willen buigen of lopen, grote angst bij het opzadelen, aanvallen als je hem wilde pakken, weg rennen bij het opstijgen, extreme angst voor de zweep + alles wat ik nu even vergeet te vermelden.

In deze periode wat om precies te zijn 19 keer rijden en 1 buitenrit was zijn zo ongeveer alle specialiste op het gebied van lichamelijke klachten wezen kijken. Het paard was 100% gezond, had wel spier atrofie in de rug door een slecht passend zadel en schievels en littekens in de mond door bizar gebruik van het bit.

In die tijd ben ik opzoek gegaan naar vorige eigenaren waar bij ik er achter kwam dat hij als 3 jarige bij
een bekende ruiter op stal heeft gestaan. Als 3 jarige was hij daar samen met een ander paard samen voor 25.000 euro aangekocht. Als 3 jarige heeft hij de VSN troffee gewonnen. In die tijd is er een bod van 30.000 euro op dit paard gedaan, dit bod is des tijds afgewezen. Omdat er verwacht werd dat het paard nog veel meer zou kunnen en moeten opleveren. In de tijd die daarop volgde werd het paard als maar moeilijker en moeilijker (dit was rond zijn 4de a 5de levens jaar), in die tijd zijn alle problemen waar ik nu nog mee kamp eigenlijk ontstaan. Toen der tijd zijn er dus grote sterke ruiters om het paard gezet op de problemen te proberen te verhelpen (zonder succes).
Vervolgens is het paard naar de kliniek gebracht om daar helemaal binnenste buiten gekeerd te worden ieder mogelijk onderzoek is destijds gedaan. Toen het paard 100% gezond bleek te zijn is er besloten hem te laten castreren als mogelijk laatste red middel. Toen hij ook na de castratie niet veranderde is hij in de wei gegooid tot hij uit eindelijk voor 1500 euro naar een springstal is gebracht (mv: burggraaf) in de hoop dat hij daar misschien geschikt voor was.
Dit verhaal heb ik uit de eerste hand dus van de ruiter zelf.

Wat daarna precies volgde is me niet bekend maar uiteindelijk kwam hij op een handelstal te staan, waar hij weer als zeer veel belovend dressuur paard werd aan geboden. Eerst voor een zeer hoge prijs (hier van heb ik via bokt filmpjes ontvangen van mensen die hem daar opstal hebben geprobeerd maar hij bleef moeilijk) Uiteindelijk heeft hij een ruime anderhalf jaar op die stal gestaan, in die tijd is hij dus ook bij de bereden politie op proef geweest. Daar wilde ze hem niet door zijn cornage. In die tijd is hij zeer veel buiten gereden en dit leek het enige waarbij hij zich redelijk wist te vermaken, al ging de voorbereiding op het rijden al nooit van harte in die tijd was hij al erg kopschuw en kampte hij geregeld met maagzweren door de stress. In de dressuur was hij daar al nauwelijks te rijden.
Uiteindelijk is hij verkocht aan een stal die beweerde hem alleen voor buitenritten te willen gebruiken. Hier is hij destijds wel voor gebruikt maar op die stal heeft men geprobeerd het paard te breken en heeft er daadwerkelijk ieder bit en iedere bijzet teugel aan en in gezetten en is hij de hele bak door gemept. Toen ook dit niet bleek te werken is hij daar ook na een maand of 3 a 4 verkocht en toen bij mij te recht gekomen. (overigens weet ik dit via een instructeur op deze stal)

Toen dit alles mij bekend was heb ik er dus voor gekozen te stoppen met het rijden en geen bit meer te gebruiken en langzaam aan eerst weer te zorgen dat het paard vertrouwen kreeg.
De eerste 2 maanden heb ik dus puur en alleen grond werk gedaan er is geen zadel of geen hoofdstel aan te pas gekomen..... in de daarop volgende maand ben ik rustig aan met het zadel begonnen de eerste 2 weken alleen maar zadel op de rug. in de 3de week ben ik er stil op gaan zitten en in de 4de week heb ik het paard met zadel laten stappen. In die laatste week van de 3de maand ben ik dus ook met de hack begonnen. De rem is dus precies 4 dagen getest voor ik op vakantie ging.

De eerste dag heb ik vooral veel grond werk gedaan en uiteindelijk even over het terrein gereden.
Omdat hij buiten dus heel braaf is en nergens naar kijkt ben ik dus de 2de dag met iemand op de fiets naar buiten gegaan die indien nodig kon helpen. Dit ging geweldig ik heb zelfs in het bos een klein stukje gedraafd en hij vond het super. Het ging eigenlijk zo goed dat ik (wat achteraf blijkt) een beetje overmoedig werd. Opstal waren er 2 mensen met hele brave paarden met wie ik mee op buitenrit mocht, in eerste instantie was het het plan met mijn merrie, maar na mijn reus even te hebben besproken waren we tot de conclusie gekomen dat het wel goed zou zijn voor mijn reus om met 2 brave paarden mee te gaan. Daarbij waren we met ze 3tje dus leek het een veilige optie. Tijdens de rit bleken de ander paarden mijn paard niet bij te kunnen houden in stap met zijn lange benen, met als gevolg dat ze steeds bij moesten draven. Mijn reus leek zich er niet druk om te maken of ze nou ver achter liepen of dichtbij waren. Dus toen kwam mijn (slechte) plan om gewoon even rustig een stukje te gaan draven. Aangezien ik me veilig in het midden van de bossen waande (en dit ook bevestig kreeg van mij mede ruiters: geen wegen in de buurt) leek het me dus wel een goed plan.....tja wat kan er mis gaan ..... in het ergste geval val je er af......denk ik dan...... Nou je de afloop is onderhand bekend!
De dag na deze stunt heeft hij dus een dag je vrij gehad omdat ik te kreupel was om ook maar enige weerstand te kunnen bieden als er weer wat mis dreigde te gaan. Maar de daar op volgende dag is hij dus nog even buiten wezen stappen met iemand die met me mee liep, en de dag er na de bossen in met iemand op de fiets terwijl ik aan de longeerlijn werd vast gehouden.

Al met al is er dus totaal geen spraken van een paard dat niet goed is heropgeleid maar van een paard dat nog helemaal niet is heropgeleid als het om rijden gaat....... En er was uiteraard ook spraken van een overmoedige ruiter met alle gevolgen van dien.

Het paard is de bitloze rem dus nog totaal niet gewend, waar door hij hem dus niet begreep, daar kon het paard niets aan doen, dit was enkel en alleen mijn fout.

Heropleiden in hoeverre je dat zo mag noemen, is onder het zadel dus eigenlijk nog helemaal niet begonnen. Het doel van de vakantie was dan ook het paard eerst weer plezier in het rijden geven alvorens echt weer te gaan rijden.
Dit is (met de nodige complicaties) dus geheel geslaagd!

Hij vind het weer leuk te rijden, zadelen is geen probleem meer, nu moeten we beginnen met de knoppen er weer wat opzetten!

En wie nu nog zegt dat het beter voor het paard is hem te laten inslapen...... is volgens mijn compleet de weg kwijt! Het paard heeft nog niet eens de kans gehad zich te verbeteren onder het zadel daar moeten we nog aan beginnen!

_Mondy_ schreef:

Even alleen aan ts gericht , waarom wil je geen deskundige begeleiding zoeken ?
Dan doe je het alsnog zelf maar heb je iemand om op terug te vallen, slechter kan het niet en beter wel toch Met slechter kan het niet bedoel ik niet dat het nu op zn slechtst gaat (gelukkig) maar dat je er alleen maar van kan leren en je niet alles alleen doet met risico op.