MarcelDufour schreef:Als ik leerlingen heb die het niet zo heel goed zien, dan laat ik ze altijd met een iets hoger grondtempo galloperen. Dat heeft als voordeel dat als ze te groot komen, het makkelijker is voor het paard om te springen, omdat ze al de hulp van het tempo hebben. Komen ze te dicht uit dat tempo, dan hebben ze een fout, maar dat zouden ze bij een lager tempo ook hebben. Komen ze daarentegen te groot uit een lager tempo, dan zie je dat paarden vaak twijfelen omdat het dan wel ver wordt om te springen. George Morris, de amerikaanse trainer, leerde al zijn leerlingen zo rijden. En die kwamen zelfs tot Grote Prijs niveau. Alleen zorgde hij ook daar bij er voor dat ze de beste van de beste paarden kochten, en dat helpt echt enorm
clarence schreef:Ja, helemaal waar. Ik denk dat ze daarom hier ook rekenen met galopsprongen van 3.6 meter. Afzet en landing van 1.8 meter. Dan maken ze stappen van 0.9 meter. Twee stappen voor landing en dan 4 voor 1 galopsprong. Er zijn inderdaad een heleboel GP ruiters hier die echt niet zo goed kunnen rijden, maar toch wel goed meedoen.
Wat een gedoe he? Moet je bijna universiteit voor gehad hebben. Ik hou het graag simpel.