Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
fienaaa schreef:Ik heb een vraag. Ik spring met een fjord, en ben nu op een punt aangekomen dat ik met hem wat hoger kan gaan (denk aan 1.20m)
Een losse hindernis van 1.20 springt hij prima, maar als er een lijntje van 3 hindernissen(oplopend tussen de 1m en 1.20) staat komt hij nooit goed uit bij de tweede of de laatste hindernis. Weet u misschien wat ik hieraan kan doen?
Alvast bedankt !
yvetjes schreef:Ik ben helemaal bijgelezen en ook van mij complimenten voor dit interessante topic!
Nu vraag ik me af met dat parcourslopen... dan reken je met 3,5 meter voor een galopsprong. Wanneer je balken legt reken je elke keer met 3 meter.... Ik heb ook geleerd om uit te gaan van 3,6 meter voor een standaard galopsprong....
Waarom leg je de balken zo kort?
Joolien schreef:fienaaa schreef:Ik heb een vraag. Ik spring met een fjord, en ben nu op een punt aangekomen dat ik met hem wat hoger kan gaan (denk aan 1.20m)
Een losse hindernis van 1.20 springt hij prima, maar als er een lijntje van 3 hindernissen(oplopend tussen de 1m en 1.20) staat komt hij nooit goed uit bij de tweede of de laatste hindernis. Weet u misschien wat ik hieraan kan doen?
Alvast bedankt !
Dat antwoord kan ik je ook geven als het mag, dat ligt niet aan het paard, maar aan de ruiter of aan de afstand waarop het lijntje staat.
Je moet er wel rekening mee houden dat een fjord geen grotepaarden galopsprong maakt, maar vaakt korter galoppeerd. Hier moet je rekening mee houden wanneer je lijntjes bouwt. Als je fjord niet goed uitkomt is het ook aan de ruiter om hier wat aan te doen, om te gaan passen.
MarcelDufour schreef:clarence schreef:Kijk, dat is nog eens service. Daar hou ik je aan.
Trouwens, misschien kan jij uitleggen hou je een parcours nou echt goed loopt. Heel veel mensen hier willen uitleg over afstanden in lijntjes en tussen balkjes, dus ik denk dat het handig is om ook het parcourslopen te behandelen.
Wanneer is een lijntje lang, wanneer is een lijntje kort, maakt het wat uit of het oxer-stijl of stijl-oxer is, enz.? Loop je de afstanden in meters of in galopsprongen? Enz. Enz.
Volgens dat wetenschappelijke onderzoek waar jij naar linkte, kijken toppers anders dan non-toppers, dus ik trek dat voor het gemaak even door naar het parcourslopen.
Wat ik doe als ik parcours loop is dat ik met de rug tegen de hindernis ga staan, en neem dan anderhalve pas. Vanaf daar ga ik tellen. Dus iedere 3,5 meter is een galopsprong. (Het is makkelijk om per 7 te meten anders moet je steeds een half pasje nemen).
Zo blijf ik doorlopen tot ik bij de volgende sprong kom. Als ik dan bij de volgende sprong kom, dan zou er nog ongeveer 1,5 pasje over moeten zijn tot de daadwerkelijke sprong. Mocht ik bijvoorbeeld daar zien dat er nog 2 passen over zijn, dan weet ik dat dat lijntje ietsjes vooruit is. Kom ik daarentegen op minder dan de genoemde 1,5 pas uit, dan is het dus ietsjes verkorten. Kom je op bijv 2,5 pas uit, dan is het ietsjes meer vooruit, dan bij 1,5. En kom ik praktisch al tegen de sprong aan met mn laatste meetpas, dan weet ik dat dat dus ietsjes meer terug is. Let wel! Op een parcours van 1.50 zal een afstand niet hetzelfde zijn als op een parcours van 1.00 mtr. Als ezelsbruggetje kun je aanhouden dat de afzet ongeveer plaats moet vinden net zo ver van de hindernis als deze hoog is. Dat geldt ook voor de landing. Een landing zal ongeveer net zo ver na de hindernis zijn als dat deze hoog is. Dus als ik in een lijntje bij een parcours van 1.50 mtr. 4 normale galopsprongen meet (14 meter), dan zal op een parcours van 1.00 mtr datzelfde lijntje 4 galopsprongen ietsjes vooruit zijn. Moet ik op een 1.50 parcours in zo'n lijntje terug, dan zal op een parcours van 1.00 mtr dat een normaal lijntje zijn.
Er zijn 2 systemen. De door mij beschreven, en je hebt ook ruiters die met de rug tegen de sprong gaan staan, dan meten ze precies wat de afstand is naar de voet van de volgende, en zij rekenen dan uit hoeveel galopsprongen het zijn. persoonlijk vind ik dat te veel onthouden en rekenarij, vandaar dat ik de eerste gebruik.
TIP: Meet met een meetlat een meter af, en kijk dan wat voor een pas je moet nemen om een meter te overbruggen. Dus van de hak van de voet tot de punt. Een kleiner persoon zijn natuurlijke pas zal korter zijn dan dat van een lang persoon.
wake_up schreef:wat een ontzettend goed topic zeg!
Mijn pony kan fantastisch springen, het is alleen een hele klus om hem over de hindernis heen te krijgen
Nu na heel veel oefenen springt hij eindelijk makkelijk lijntjes achter elkaar, maar nog wel in een rottempo.
Maar dan 'opeens' weigert hij weer over een doodnormaal galopbalkje heen te lopen. Straffen helpt dan niet, en hoe goed ik de buitenkant dan ook begrens, hij weigert er dan overheen te gaan.
Wat kan ik dan het beste doen?
Ik hoop dat het te beantwoorden is, aangezien ik het nu alleen van de computer kan typen en niet in het echt kan laten zien
Clarence schreef:Hartelijk dank.
Hoe besluit jij nou als er een halve afstand staat of je er eentje meer of minder rijdt? Dus 4.5 of 5.5 galopsprongen. Maakt het wat uit of de laatste een oxer of stijl is?
Clarence schreef:Voor de duidelijkheid: "Een landing zal ongeveer net zo ver na de hindernis zijn als dat deze hoog is. Dus als ik in een lijntje bij een parcours van 1.50 mtr. 4 normale galopsprongen meet (14 meter), dan zal op een parcours van 1.00 mtr datzelfde lijntje 4 galopsprongen ietsjes vooruit zijn." Daar moet je dan nog wel 3.5m bij optellen voor landing en afzet, toch?
Ik moet trouwens zeggen dat ik jouw systeem het handigst vind.
Anne_GTI schreef:Waarom niet?
Anne_GTI schreef:Damn, 12 galopsprongen van tevoren.. Dat wil ik ook....
Anne_GTI schreef:Damn, 12 galopsprongen van tevoren.. Dat wil ik ook....![]()
Ben blij dat ik het op 4 à 5 zie.
Die molentjes vind ik juist een fijn hulpmiddel bij een heel heet paard. Ze krijgen dan minder de kans om te rennen.
Was benieuwd wat je gedachte erachter was om het niet te doen.
Simmie schreef:Anne_GTI schreef:Damn, 12 galopsprongen van tevoren.. Dat wil ik ook....
Ik ook. Mijn probleem is dat als ik zie dat ik geen passende afstand krijg soms niet weet of ik juist naar voren moet of juist iets terug. Een stuk terug is hier ook al iets over gezegd. "Zien dat het niet gaat passen, maar niet weten hoe het op te lossen".
Ik blijf dan maar gewoon zitten en blijf ritmisch aan het been galopperen, want wat ik niet zie kan ik toch niet oplossen. Wat dat betreft zou ik mijn oog nog meer getraind willen hebben.
Maar ik moet wel zeggen dat ik, nu ik echt goede springles heb waar het eerste half uur besteedt wordt aan de juiste manier losrijden (simpel gezegd aanspanning door ontspanning), mijn oog steeds meer ontwikkel en het soms al wel op kan lossen.
MarcelDufour schreef:Simmie schreef:
Ik ook. Mijn probleem is dat als ik zie dat ik geen passende afstand krijg soms niet weet of ik juist naar voren moet of juist iets terug. Een stuk terug is hier ook al iets over gezegd. "Zien dat het niet gaat passen, maar niet weten hoe het op te lossen".
Ik blijf dan maar gewoon zitten en blijf ritmisch aan het been galopperen, want wat ik niet zie kan ik toch niet oplossen. Wat dat betreft zou ik mijn oog nog meer getraind willen hebben.
Maar ik moet wel zeggen dat ik, nu ik echt goede springles heb waar het eerste half uur besteedt wordt aan de juiste manier losrijden (simpel gezegd aanspanning door ontspanning), mijn oog steeds meer ontwikkel en het soms al wel op kan lossen.
Als ik leerlingen heb die het niet zo heel goed zien, dan laat ik ze altijd met een iets hoger grondtempo galloperen. Dat heeft als voordeel dat als ze te groot komen, het makkelijker is voor het paard om te springen, omdat ze al de hulp van het tempo hebben. Komen ze te dicht uit dat tempo, dan hebben ze een fout, maar dat zouden ze bij een lager tempo ook hebben. Komen ze daarentegen te groot uit een lager tempo, dan zie je dat paarden vaak twijfelen omdat het dan wel ver wordt om te springen. George Morris, de amerikaanse trainer, leerde al zijn leerlingen zo rijden. En die kwamen zelfs tot Grote Prijs niveau. Alleen zorgde hij ook daar bij er voor dat ze de beste van de beste paarden kochten, en dat helpt echt enorm
clarence schreef:Wederom bedankt!
Waar moeten we op letten bij het rijden van een gebroken lijn in het parcours? Als je een gebroken lijn hebt op een halve afstand, wat doe je dan?
Wat zijn molentjes?
MarcelDufour schreef:Als ik leerlingen heb die het niet zo heel goed zien, dan laat ik ze altijd met een iets hoger grondtempo galloperen. Dat heeft als voordeel dat als ze te groot komen, het makkelijker is voor het paard om te springen, omdat ze al de hulp van het tempo hebben. Komen ze te dicht uit dat tempo, dan hebben ze een fout, maar dat zouden ze bij een lager tempo ook hebben. Komen ze daarentegen te groot uit een lager tempo, dan zie je dat paarden vaak twijfelen omdat het dan wel ver wordt om te springen. George Morris, de amerikaanse trainer, leerde al zijn leerlingen zo rijden. En die kwamen zelfs tot Grote Prijs niveau. Alleen zorgde hij ook daar bij er voor dat ze de beste van de beste paarden kochten, en dat helpt echt enorm
MarcelDufour schreef:Komen ze te dicht uit dat tempo, dan hebben ze een fout, maar dat zouden ze bij een lager tempo ook hebben.
Citaat:Komen ze daarentegen te groot uit een lager tempo, dan zie je dat paarden vaak twijfelen omdat het dan wel ver wordt om te springen.
Simmie schreef:MarcelDufour schreef:Komen ze te dicht uit dat tempo, dan hebben ze een fout, maar dat zouden ze bij een lager tempo ook hebben.
Daarom galoppeer ik ook ritmisch door.Citaat:Komen ze daarentegen te groot uit een lager tempo, dan zie je dat paarden vaak twijfelen omdat het dan wel ver wordt om te springen.
Absoluut, dat doet mijn paard ook. Tenminste als het een brede oxer is en hoger dan 1 meter.