Bokt.nl

**Geplaatst**: 08-02-13 15:24

Geplaatst: 08-02-13 15:24

brandylove2 schreef:
ik ben sinds een tijdje ook heel bang om te rijden eigelijk..
de reden weet ik wel: ik ben een aantal x heel hard gevallen, een paar keer op kmn stuitje waar ik soms nogsteeds last van heb. 1 keer viel ik plat op mn rug. en een aantal weken geleden ben ik met mijn verzorgpaard gevallen. ik ben voor dr terechtgekomen ,ze viel, en lag met dr borst enzo echt op de puntjes van mijn haar, haar voorbeen lag over mij heen gebogen, met de hoef echt vlak naast mij.

ik ben er toen wel gelijk opgestapt en even terug gereden naar stal. de dag erna ging het sneeuwen, en een aantal dagen later heb ik mijn enkel geblesseerd wat nu pas beter gaat.
ik wil heel graag weer rijden maar ik durf het echt niet.

wie kan mij helpen?

Waar ben je precies bang voor?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-02-13 00:28

Geplaatst door de TopicStarter : 10-02-13 00:28

Irisjeeeeh schreef:
Hoi , dankje voor de tips nou ik voelde mij er echt niet goed bij en heb dit gezegd tegen de instructrice , en ze begreep mij heel goed , dus ben ik inderdaad op een ander gegaan , mijn lief Ilbatje nog wel ooit zal ik wel eens op dat ander paard stappen , maar enkel en wa neer ik er zelf klaar voor ben

Erg leuk dat jou les goed ging zeg

Sorry voor de late reactie.
Goed dat je het gewoon hebt gevraagd aan je instructrice. Ondertussen heb ik wel geleerd: een 'brutaal' mens heeft de halve wereld. Dat heb je goed gedaan. Kan ik nog wel van leren O:)

met mijn gevoeligheid en angst voor vragen omdat ik dan denk dat ik dan te veel ben (ookal is dat niet zo). Haha

Maarre, rijd nu maar lekker op de vertrouwde pony, het andere paard komt vanzelf wel een keer als je jezelf er prettig bij voelt.
Hoe is de les zelf gegaan?

**Geplaatst**: 10-02-13 07:38

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 10-02-13 07:38

Ik heb ondertussen alweer 3 weken ofzo niets met m'n meis gedaan..

**Geplaatst**: 10-02-13 09:11

Geplaatst: 10-02-13 09:11

fjordnina schreef:
brandylove2 schreef:
ik ben sinds een tijdje ook heel bang om te rijden eigelijk..
de reden weet ik wel: ik ben een aantal x heel hard gevallen, een paar keer op kmn stuitje waar ik soms nogsteeds last van heb. 1 keer viel ik plat op mn rug. en een aantal weken geleden ben ik met mijn verzorgpaard gevallen. ik ben voor dr terechtgekomen ,ze viel, en lag met dr borst enzo echt op de puntjes van mijn haar, haar voorbeen lag over mij heen gebogen, met de hoef echt vlak naast mij.

ik ben er toen wel gelijk opgestapt en even terug gereden naar stal. de dag erna ging het sneeuwen, en een aantal dagen later heb ik mijn enkel geblesseerd wat nu pas beter gaat.
ik wil heel graag weer rijden maar ik durf het echt niet.

wie kan mij helpen?

Waar ben je precies bang voor?

Dat het weer gebeurt,maar met een ergere afloop

Dat we weer vallen maar dat er dan iets ergs gebeurd

**Geplaatst**: 10-02-13 09:34

Geplaatst: 10-02-13 09:34

brandylove2 schreef:
Dat het weer gebeurt,maar met een ergere afloop

Dat we weer vallen maar dat er dan iets ergs gebeurd

Dat is begrijpelijk, maar als je nu gaat visualiseren, wat is dan voor jou persoonlijk het allerergste dat er kan gebeuren?

**Geplaatst**: 10-02-13 12:12

Geplaatst: 10-02-13 12:12

Het is heel vervelend wat je hebt brandylove2.. Ik ken het, zit alleen maar te bedenken, wat als... zit daardoor mezelf helemaal gek te maken, dus ik snap heel goed wat je bedoelt.. Heb je niet iemand die voor je kan rijden, zodat jij uit kunt stappen, heb ik vd week nl ook gedaan, en van daaruit langzaam opbouwen tot jij je er weer fijn bij voelt?

Helaas kan ik zelf deze gedachten ook niet uitzetten, maar het is echt een kwestie van goede ervaringen opdoen en daarmee je angst te overwinnen, zeg ik heel dapper..

Cynthiaaapje, happy birthday!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-02-13 12:59

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst door de TopicStarter : 10-02-13 12:59

brandylove2, herkenbaar!

En dan het doordenken naar het ergste wat kan gebeuren. Gelukkig kan ik dat knopje gelukkig nu wel uit zetten, maar dat heeft even geduurd.

Oke, ik ga weer in de meelees hoek. :')

**Geplaatst**: 10-02-13 17:17

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 10-02-13 17:17

Dank

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-02-13 20:43

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst door de TopicStarter : 10-02-13 20:43

Nog wat leuks/veel kaarten voor je verjaardag gehad?

ben benieuwd of ik donderdag nog wat bijzonders krijg (mijn verjaardag). Krijg nooit kaarten van vrienden, die doen daar niet aan. Dus het aantal zal dit jaar niet zo groot zijn. Tenzij er weer zo'n bokt kaartenactie komt.haha _O-

Kon vandaag niet naar de manege, ik kon ff het een en het ander doen met het paard in mijn profiel (neeee, dat is dit keer een andere hoor. Pablo) maar ik ben weer eens ziek. Kon amper op mn benen staan. Dus laat staan paard verzorgen.hahaha

**Geplaatst**: 10-02-13 21:25

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 10-02-13 21:25

Heb leuks gehad, geld :p was ook nodig, we hebben net een andere auto gekocht.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-02-13 21:32

Geplaatst door de TopicStarter : 10-02-13 21:32

da's mooi!
Ja, met geld kan je mij ook het meest blij mee maken.

In het algemeen:
Zow, heb toch even een dip moment. Van buiten heeft niemand wat door maar van binnen speelt er zo veel ( niks met rijden te maken hoor). Wordt tijd dat ik weer aan stage kan beginnen, of een keer gewoon hoofd leeg rijden (nee niet met een auto over mn hoofd die me leeg rijd :')

) Als afleiding.

Hoe gaat het met de angstige ruiters hier? Zijn er al grenzen verlegd, dipjes of juist hoogtepunten?

**Geplaatst**: 10-02-13 21:34

Geplaatst: 10-02-13 21:34

Liesbeth1994 schreef:
Irisjeeeeh schreef:
Hoi , dankje voor de tips nou ik voelde mij er echt niet goed bij en heb dit gezegd tegen de instructrice , en ze begreep mij heel goed , dus ben ik inderdaad op een ander gegaan , mijn lief Ilbatje nog wel ooit zal ik wel eens op dat ander paard stappen , maar enkel en wa neer ik er zelf klaar voor ben

Erg leuk dat jou les goed ging zeg

Sorry voor de late reactie.
Goed dat je het gewoon hebt gevraagd aan je instructrice. Ondertussen heb ik wel geleerd: een 'brutaal' mens heeft de halve wereld. Dat heb je goed gedaan. Kan ik nog wel van leren met mijn gevoeligheid en angst voor vragen omdat ik dan denk dat ik dan te veel ben (ookal is dat niet zo). Haha

Maarre, rijd nu maar lekker op de vertrouwde pony, het andere paard komt vanzelf wel een keer als je jezelf er prettig bij voelt.
Hoe is de les zelf gegaan?

De les zelf was heel relaxed , Ilba is een superbraaf en lief paard , als ik op hem mag rijden voel ik me veilig en kan ik op een rustig tempo al mijn oefeningen uitvoeren , dus ik ben altijd heel blij als ik met hem mag rijden

maar het probleem is gewoon dat als een paard nog maar 1 stap mis zet dat ik dat paard dan meteen begin te wantrouwen , daar heb ik nog wat werk aan bij mezelf in mijn overgevoelig en bezorgde hoofd

maar alles op zijn tijd , ik blijf voorlopig nog wat rustig rondrijden

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-02-13 21:39

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst door de TopicStarter : 10-02-13 21:39

Dat is fijn dat de les goed ging! Geeft je toch weer een zekerder gevoel.
Het is wel herkenbaar wat je zegt over het 'een stp verkeerd zetten'. Maar dat komt wel goed hoor! Inderdaad nu lekker rustig blijven doorrijden. Grenzen verleggen kan later nog!

**Geplaatst**: 11-02-13 08:08

Geplaatst: 11-02-13 08:08

Ik wil mij hier ook graag even melden.

Ben vroeger tijdens het paardrijden een aantal keren behoorlijk hard van een paard afgevallen. Daardoor ben ik angstig geworden.
Aangezien ik mij zelf altijd spoken in het hoofd haal, waar het paard eventueel van zou kunnen schrikken, bouw ik zelf spanning op waardoor het paard ook gespannen wordt.
Ben nog maar 1x van dit paard gevallen en dat kwam alleen omdat hij struikelde en voor op zijn knieën belande waardoor ik over zijn hoofd eraf viel. Hier kon hij dus weinig aandoen maar daardoor was mijn angst weer volledig terug.
Hoop door maar veel kilometers met hem te maken dat ik ooit weer volledig ontspannen op hem kan zitten.

Voor de andere "angsthazen".....veel succes allemaal!

**Geplaatst**: 11-02-13 13:49

Geplaatst: 11-02-13 13:49

anji schreef:
Ik wil mij hier ook graag even melden.

Ben vroeger tijdens het paardrijden een aantal keren behoorlijk hard van een paard afgevallen. Daardoor ben ik angstig geworden.
Aangezien ik mij zelf altijd spoken in het hoofd haal, waar het paard eventueel van zou kunnen schrikken, bouw ik zelf spanning op waardoor het paard ook gespannen wordt.
Ben nog maar 1x van dit paard gevallen en dat kwam alleen omdat hij struikelde en voor op zijn knieën belande waardoor ik over zijn hoofd eraf viel. Hier kon hij dus weinig aandoen maar daardoor was mijn angst weer volledig terug.
Hoop door maar veel kilometers met hem te maken dat ik ooit weer volledig ontspannen op hem kan zitten.

Voor de andere "angsthazen".....veel succes allemaal!

Ik herken mezelf ook weer in dit , ik weet dat het niet makkelijk is maar je moet gewoon proberen die gedachten uit je hoofd te zetten. Mij lukt het soms ook nog niet , maar door aan andere dingen te denken tijdens het paardrijden en je te concentreren op de oefeningen kwam ik al een heel eind

**Geplaatst**: 11-02-13 19:15

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 11-02-13 19:15

Hier zonet vorderingen gemaakt. Ik werk inmiddels anderhalf jaar met de Tinker op mijn werk. Af en toe rijd ik hem zelf terug van onze werkplek naar zijn wei op een bbp. Stappen en draven was geen probleem, maar omdat hij in draf zo hoog opgooit was ik altijd wat huiverig voor de sprongen die hij in galop maakte. Vanavond toch maar eens ipv denken gewoon gedaan en hij heeft wel een stuk vertrouwen gegeven. Bijzonder paard!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-02-13 21:17

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst door de TopicStarter : 11-02-13 21:17

Fijn om te horen zeg!!!
Soms heb ik ook wel eens van die 'niet denken maar doen momenten' maar toch ook vaak nog 'wat als...?!' momenten. Dat moet ik nog even zien te verdwijnen, die gedachte.
Maar zoals je in je bericht ziet, helpt het gelijk.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-02-13 16:56

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst door de TopicStarter : 12-02-13 16:56

Voor de mensen die pb's hebben gehad: als er wat is zet ik hier neer 'update'. Dan weten jullie genoeg en als je wilt kan je 'het' me vragen.
Snappen jullie em nog? :')

**Geplaatst**: 12-02-13 17:29

Geplaatst: 12-02-13 17:29

Nou, dan ga ik dan eindelijk mijn eerste grens verleggen: namelijk het toegeven, wat al heel wat is..
Mijn probleem is het opstijgen, ik vind het verschrikkelijk en ben onhandig.. Ik ga twijfelen, mijn paard word ongeduldig, wat dus als gevolg heeft een paard dat niet leert stilstaan omdat de ruiter al lang blij is dat ze er op zit...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-02-13 17:49

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst door de TopicStarter : 12-02-13 17:49

En toegeven is het geen waar de meeste mensen het het moeilijkst mee hebben. Dus ik ben trots dat je dat nu ook hebt gedaan $*\o/*$ $*\o/*$ heb je wel eens dat je jezelf er zo druk om maakt, dat je spontaan de verkeerde kant opstapt? Die faal heb ik al wel eens gehad. Ik zat in mn hoofd al halverwege de rit, dus zonder na te denken wou ik verkeerd opstappen.

Weet je ook waar het vandaan komt waardoor je gaat twijfelen? Is er ooit iets mis gegaan of iets anders?

**Geplaatst**: 12-02-13 18:10

Geplaatst: 12-02-13 18:10

Er zijn een aantal dingen die meespelen.. Ik ben vorig jaar ontzettend gevallen tijdens het opstijgen en dat vergeet ik ook niet meer.. Daarbij heb ik met mijn paard ook niet zo'n goede start gemaakt, dat heeft mij ook nog wat onzekerder gemaakt. Hij is in oktober bij ons gekomen en hij heeft nogal geweten van de verhuizing waardoor hij ontzettend gespannen was en mijn spanning ook nog eens oppikte. Gelukkig zijn we daar wel aan gaan werken en ging het steeds beter.. Alleen nu met dat rotweer vanaf december heb ik niet veel kunnen doen en heb ik het gevoel dat ik weer helemaal opnieuw moet beginnen. En dat heb ik dus elke keer, heb ik gereden, wil ik de volgende dag weer, sneeuwt het weer.. En dan wordt de drempel elke keer hoger om weer iets te gaan doen..

Ik heb nog nooit gehad dat ik verkeerd opsteeg.. Maar zou me op zich best kunnen overkomen hoor!

**Geplaatst**: 12-02-13 19:26

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 12-02-13 19:26

"Wat als" is echt mijn grootste vijand!! Als ik dat stemmetje toch eens kon uitschakelen

Met mij en mijn paardje gaat het momenteel erg goed! We gaan voorlopig niet meer samen de weg op, zolang ik daardoor nog zoveel spanning opbouw. We gaan nu rustig aan in de bak beginnen met wat longeerwerk en wennen aan het zadel e.d. Erg spannend allemaal!! Verder gaan we per 2 maart verhuizen naar een andere stal, hopelijk kunnen we vanaf dan eindelijk rustig wat gaan opbouwen

Ik las hierboven iets over het motto: "niet denken maar doen"
Dat is wel een goeie!! Want dat denken is vaak het probleem

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-02-13 19:04

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst door de TopicStarter : 13-02-13 19:04

Ja dat stemmetje zou ik ook graag weg willen hebben. Zou al een stuk schelen. En fijn dat het verder zo goed gaat. De rest hadden we via pb al besproken

En voor de rest: UPDATE

**Geplaatst**: 14-02-13 07:56

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 14-02-13 07:56

Och al dat denken. Verschrikkelijk vind ik het!

Liesbeth gefeliciteerd

Ik zal vandaag ook eens naar paardlief toegaan. Ben al wel 2weken niet met d'r bezig geweest.

**Geplaatst**: 14-02-13 08:01

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 14-02-13 08:01

Hier ook maar weer eens een berichtje van mijn kant. Het is alweer een tijdje geleden dat ik hier wat gepost heb. En dat heeft eigenlijk maar 1 reden... het gaat heel erg goed! Ik ben niet bang meer, zit goed in mijn vel en daardoor gaat het met mn paard ook erg goed. Jammer dat ik nu ook niet veel kan rijden vanwege de sneeuw en vorst, maar hopelijk is dat snel weer voorbij.
Da's wel een goede trouwens, niet denken maar doen! Maar makkelijker gezegd dan gedaan. Soms heb ik scenario's al 100 keer in mijn hoofd afgespeeld voordat ik eindelijk datgene ga doen waar ik zo over na zit te denken. Dus ja, herkenbaar en moeilijk te voorkomen. Maar als het dan een tijdje goed gaat, dan wordt het wel minder bij mij. Er is dus hoop!