Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola

laat eerst maar eens leren lopen, voordat je überhaupt aan zoiets als verbinding kunt gaan denken......
Yamcha schreef:Wat bij mij wel hielp was met lang teugeltje losstappen, voltes, slangevoltes, en dan er steeds goed op letten dat ik de wendingen netjes doorreed: dus sturen met je navel, buitenteugel eraan, binnenhand opzij en naar voren, en naarmate je paard actiever wordt, merk je dat je je teugels korter moet pakken. Wat imo ook wel helpt bij zulke paarden is naar buiten, lange rechte stukken rijden, leren ze ook van om hun benen te gebruiken.
Appelmoes_11 schreef:Loe_Loe, bedankt voor de schop!Heb je foto's oid waarop je vooruitgang met rijden of de bespiering van je paardje te zien is? Dat lijkt me wel heel interessant namelijk!
Aan bovenstaanden ook een bedankje van mijn kant, maar dat weten ze geloof ik al.
Heel zwak in de achterhand dus, en die achterbenen zwabberen maar een beetje.
). Het enige wat ik wel heb gedaan is buiten rijden met mijn oude dame (20). Dat ging eigenlijk zo fijn, dat ik eind september wel weer een klasse 1 endurance durfde op te geven.
, dus even een diepte-investering gedaan in een nieuw dressuurzadel. En sindsdien lóópt dat paard
, ze is amper te hanteren. Wat een energie. En ja, dit is dat paard wat ik vorig winter een nacht kwijt ben geweest en wat toen hele lelijke draadwonden had. Toen was ik blij dat ze überhaupt nog leefde en nu huppelt ze bijna te vrolijk rond.
) wil ik het springen weer gaan oppakken, maar eerst maar even de osteo afwachten.

. Als ze zo goed blijft gaan doe ik er volgend jaar weer een startkaart bij en dan gaan we klasse 2 proberen.
. Losrijden ging minder goed, dus ik had wat meer druk erop in de ring (en achteraf was dat helemaal niet nodig geweest, want ze liep heel braaf rond
)
Yamcha, wat lees ik nu?! Die had ik niet zien aankomen!
Rhys schreef:![]()
Ondertussen ben ik ook nog steeds bezig met centered riding. Items van nu zijn: lichtrijden vanuit mijn voeten, balanceren op je hele voet zeg maar. Wat heel grappig is, is als ik heel bewust aan mijn eigen rug denk, mijn paard opeens ook haar rug loslaat.
Ik ben ergens wel op zoek naar andere instructie dan CR, omdat hier het paard een beetje onderbelicht blijft. Maar aan de andere kant stap ik wel elke keer heel blij van mn paard na de les en dat is ook erg belangrijk. Aan de andere aknt wil ik graag stappen voorwaarts zetten en dat gebeurt ook wel, maar voor mijn gevoel ben ik bij wijze van spreken al 2 jaar bezig met losmaken, terwijl ik ook wel een keer `aan het werk` wil, dus na het losrijden aan de gang met sterker en sneller maken. Dat komt er eigenlijk niet van.
Dit najaar (nu dus) wil ik het springen weer gaan oppakken, maar eerst maar even de osteo afwachten.
Verder houd ik beencontact om haar achterkant aan de gang te houden, en als ze weg probeert te lopen, een klein half ophoudingkje, en dan meteen weer los. Vaak werkt dat, maar vaak ook niet...
Heb een jaar geleden het instructeursdiploma voor level I gehaald en les zelf bij een level II instructeur. Ik geef niet puur CR-les. Kan wel natuurlijk, als iemand specifiek om zitles vraagt of zelfs om Centered Riding, maar ik gebruik de CR-technieken in mijn dressuurlessen. Paarden gaan er veel fijner van lopen omdat de ruiters beter zitten. Ruiters blij, paarden blij, ik blij.