Eigenlijk vind ik echt kwaad worden op je paard net zoiets als echt kwaad worden op een heel klein kind/baby.
Dat doe je gewoon niet. Zover mag je het nooit laten komen.
Inderdaad zijn paarden ongelooflijk goedwillend en meewerkend. Natuurlijk kunnen ze weleens dwarsliggen maar dat heeft dan alles te maken met ofwel dat ze iets niet durven, niet snappen, of niet kunnen, of pijn doet, of een dominantieprobleem. In alle gevallen is het aan de mens om eens kritisch na te denken over de oorzaak en daar passend op te reageren. In alle gevallen zonder boos te worden! (al kan je best eens doen alsof...een beetje imponeren hoort bij het paardenleven!)
Het paard kan het niet helpen. Hij kan niet tegen zijn instinct ingaan.Jij dient als verstandig volwassen (of bijna volwassen) mens kilometers erboven te staan en zo moet je dan ook reageren; met wijsheid en tact.