MoonenL schreef:Vandaag heb ik voor het eerst weer gelongeerd met het bit in. Op advies van mijn stage begeleider (ja de zelfde die zei dat ik haar moest slaan) heb ik de sperriem en neusriem van het hoofdstel afgehaald. Dit schijnt het paard het idee te geven dat zij de volledige controle over het bit heeft. Ze heeft heel de tijd op haar bit zitten kouwen en Ik heb haar links om en rechtsom kunnen longeren met lijn zonder dat ze ook maar één keer om hoog is gekomen. Daarna heb ik voor bij de stallen op haar gezeten en dit ging heel goed. Ze gaf geen kik en stond super ontspannen, keek zo eens om naar mij en dacht "ow ben jij het, waar blijft mijn beloning".
dus met heel veel rust en gedult kom je wel verder... alleen voor hoe lang weet ik natuurlijk ook niet.
Wat ik wel grappig vind is dat deze omkeer is sinds één bepaald paard (heel dominant en leidster van de kudde) is verhuisd.
Vind het super dat je met zoveel geduld en ontspanning te werk gaat. Ik zag dat je al van iemand de tip kreeg om Petra Vlasblom in te schakelen. Die is echt handig!
Wel een tip: blijf ook bedenken wat de risico's voor jezelf zijn he! Ik bedoel het niet om te zeuren, maar omdat tegen mij ook een vriendin moest zeggen dat ik toch ook maar 1x in mijn leven kan doodvallen. En zo is het, helaas. Ik heb, ondanks een jaar ongelooflijke inzet van Petra, toch nu een keer moeten opgeven met een paard. Dat is een heel moeilijke beslissing, maar ik vond het uiteindelijk ook wel weer moedig van mezelf. Ze is overigens nu fokmerrie, heeft het prima.