Bokt.nl

Pensionnetje schreef:

Helaas blijf ik stellig bij mijn beweringen. En ja ik heb meerdere "van dit soort paarden" gereden waarmee volgens de eigenaren in het bos niets aan te vangen was.

Ergens gaat het fout. Een paard wat thuis gehoorzaam kan zijn, kan dit ook in het bos, op het wedstrijd terrein of waar dan ook. Het is niet zo dat het dus maar aan het paard ligt. Het paard zal zijn karakter, eigenaardigheidjes en temperament hebben, maar het ligt bij de ruiter deze op verantwoorde wijze te "beteugelen" en om te buigen naar gehoorzaamheid.

Een paard dat er steeds in het bos van tussen gaat is niet gehoorzaam en toont geen respect voor zijn ruiter. Hete paarden worden niet minder heet met scherpere hulpmiddelen.

LindaV schreef:

Bedankt voor je reactie. Mijn paard is op wedstrijd overigens echt heel braaf. Daar presteerd ze het beste.

Ik denk dat ik inderdaad een pelhambitje ga proberen. Het bit werkt, zoals men het gebruikt.

DinkeyGirl schreef:

Pensionnetje schreef:

Helaas blijf ik stellig bij mijn beweringen. En ja ik heb meerdere "van dit soort paarden" gereden waarmee volgens de eigenaren in het bos niets aan te vangen was.

Ergens gaat het fout. Een paard wat thuis gehoorzaam kan zijn, kan dit ook in het bos, op het wedstrijd terrein of waar dan ook. Het is niet zo dat het dus maar aan het paard ligt. Het paard zal zijn karakter, eigenaardigheidjes en temperament hebben, maar het ligt bij de ruiter deze op verantwoorde wijze te "beteugelen" en om te buigen naar gehoorzaamheid.

Een paard dat er steeds in het bos van tussen gaat is niet gehoorzaam en toont geen respect voor zijn ruiter. Hete paarden worden niet minder heet met scherpere hulpmiddelen.

Ik heb zelf een PRE die ook heel erg heet van zichzelf is. Ben het met je eens dat het enorm afhangt van hoe je er zelf mee omgaat. Ik krijg de mijne ook rustig. Maar dat een paard die in de bak gehoorzaam is, dit ook kan zijn op wedstrijd en in het bos ben ik niet met je eens. Hete paarden zijn vaak ook gevoelige paarden. Ze reageren ontzettend op indrukken vanuit hun omgeving, zoals vormen, kleuren en geuren. En ze reageren op de stemming van hun ruiter. Als ze in het bos of op wedstrijd zijn hebben ze veel meer, en hele andere indrukken te verwerken dan thuis in de bak. En dus reageren ze anders.

Als je een PRE rijdt weet je precies waarover ik spreek. Maar gevoeligheid en vandaaruit schrikken en wegspringen is iets anders dan een pony die stelselmatig aan de kletter gaat. Dan zit er serieus iets in de opvoeding fout.


Mijn paard is ontzettend gehoorzaam en doet alles wat ik hem vraag. Toch kan hij soms ineens schrikken van een bruggetje wat hij nog nooit gezien heeft, een plas op het bospad, of felgekleurde hortensias. Als ik langs een weg kom waar ze drie varkenshouderijen naast elkaar hebben, krijg ik hem ook niet ontspannen en nagevelijk. Ik krijg hem er wel altijd langs en na 5 minuten is hij wel weer braaf. Maar dit is dus een voorbeeld dat hij op dat moment wel degelijk anders reageert als in de bak.

Ik krijg niet de indruk dat deze pony angstig is. Eerder een lekker crossmonster dat donders goed weet dat hij er mee weg komt zodra hij de kans krijgt.

TS ik weet precies hoe je je voelt, ik heb ongeveer hetzelfde meegemaakt. Op een normale trens zijn we 1x bijna een ravijn in gereden (toen woonden we nog in Spanje) en 1x tegen een boom. Voor de veiligheid van zowel mij als mijn paard ben ik toen ook met dubbelgebroken pelham gaan rijden, met twee teugels. Want net zoals jij zegt, als je moet stoppen moet je gewoon stoppen, anders lig je strax met paard en al onder een auto of vrachtwagen en daar staat heel pedagogisch bokt dan met hun goedbedoelde adviezen.

Als ik hem op de bovenste teugel rijd werkt het bit net als een dubbelgebroken trens, maar als hij met galopperen er van tussen wil kan ik de onderste erbij pakken als noodrem. Als hij terug komt laat ik gelijk los, zo krijg je geen gehang en gesjor in de mond. Ik snap je frustratie tov de mensen die het pedagogisch aan willen pakken. Met mijn paard ga ik dus ook niet op wedstrijd omdat hij dan gewoon te veel indrukken krijgt, en zich helemaal loopt op te fokken. Er langzaam aan laten wennen werkt ook niet, om weer op het voorbeeld vande varkens terug te komen: bijna 3 jaar lang ben ik op mijn oude stal elke dag langs die varkensboer gelopen, erop of ernaast. Suev volgt mij normaal gesproken als hij iets spannend vindt en deed dit ook op het terrein van de boer. Hij doet wel altijd wat ik van hem vraag maar zonder angst en spanning heb ik hem nooit langs een varkensboer gekregen.

Nog een andere opmerking, iedereen vindt scherpe bitten zo zielig, maar een bit werkt net zo scherp als de handen die de teugels vasthouden. Iemand die continue in de mond van zn paard hangt met een enkelgebroken bustrensje pijnigt zijn paard meer met de continue notekrakerwerking, prikken in het gehemelte en druk op de mondhoeken en lagen, als iemand die met een halve gram druk op zijn teugels rijdt met een pelham, en het paard verder op de zit, benen en stem rijdt.

Scherpe bitten zijn niet zielig in een bekwame hand. We hebben het hier mijns inziens niet over een dusdanig uitgebalanceerde en ervaren amazone dat zij zo maar moet worden los gelaten met een heet paard en een scherp bit. Ze moet niet eerst het probleem oplossen met hulpmiddelen, maar bij zichzelf te raden gaan, waar nu eigenlijk precies het probleem ligt. En dat is zeker te weten een stuk opvoeding en respect

Nog even een aanvulling: door je paard correct nagevelijk en dressuurmatig te rijden kun je idd het probleem voor een heel groot deel oplossen en verminderen. Dus daarvoor echt niets dan alle lof, maar bij sommige paarden helpt dit alleen maar tot op zekere hoogte. Er is ook nog iets als de aard van het beestje waar je rekening mee dient te houden

Juist vanwege de aard van het beestje (en amazone) is het verstandig bekwame hulp bij te zoeken.