Bokt.nl

**Geplaatst**: 23-09-04 20:32

Geplaatst: 23-09-04 20:32

Amethyst schreef:
Geld ook voor mij. Ik rijd ook met 'gevoel'. Niet uit boekjes (wel met les natuurlijk). Ik kan alleen wèl een beeld geven van hoe een paard dressuurmatig hoort te lopen: (stukje komt uit een ander topic, wel zelf geschreven :P )

Euhm, excuseer Verward

?
Dit stukje komt duidelijk uit het boek 'rijden met gevoel' van Mary Wanless. Voor de geïnteresseerden: p.132-133 om precies te zijn.

Dat je iets overneemt uit een boek, okay, dat doe ik ook wel eens.
Maar vermeld er dan wel eerlijk de bron bij, en laat het niet uitschijnen alsof je het zelf geschreven hebt!
Plagiaat, ooit van gehoord?

En dat noemt zich dan lid van de Pennypatrouille Verward

?
Komaan, hoe penny kan je zijn?! Ik vraag me af of je überhaupt wel begrijpt wat je zelf geschreven - ahum, overgetypt - hebt?

Excusseer, maar dit moest er even uit Haha!

.
Leuke discussie voor de rest - ik volg backstage Knipoog

.

**Geplaatst**: 23-09-04 21:01

Geplaatst: 23-09-04 21:01

SarahJ: Hè? Wie wat waar?

Echt waar, eerlijk, ik heb het uit mijn hoofd geschreven!
Ik heb het indd wel geleerd uit het boek Rijden met gevoel..
Misschien ligt het aan mijn manier van onthouden? Ik onthoud dingen nogal letterlijk en dat breekt mij nu op merk ik Scheve mond

En ja, ik begrijp het helemaal, maak je daar maar niet druk om Knipoog

**Geplaatst**: 24-09-04 09:54

Geplaatst: 24-09-04 09:54

Appie schreef:
Wat bedoel je met 'te opgericht'?
Als ik nu weer de nek als het hoogste punt neem, dan betekent dat niet dat de rug niet meer correct gebruikt kan worden. Juist als de nek daar is, heeft het paard een heel goed ondertredende achterhand (hankenbiegung) en kan de rug simpelweg niet worden weggedrukt. Gebeurt dat wel, dan betekent dat volgens mij dat of het paard dit nog niet goed aankan of dat er te weinig impuls is.
Op zo'n moment hoef je m.i. alleen even iets meer te geven (om het paard meer de ruimte te geven) en van daaruit weer verder te werken.

Té opgericht kan wel degelijk. Op dat moment vraag je zo'n aanspanning cq oprekking van de bovenlijn dat daarin ontspannen blijven voor het paard onmogelijk is. Dan lukt het je niet meer de denkbeeldige opbolling van de rug (waardoor én de achterhand beter onderkomt én de oprichting 'aangeboden' wordt) in stand te houden en krijg je als het ware een slinger in je bolling: nek en hals heel hoog gebogen (wordt daarbij ook eng in de kaak, want hoe hoger de oprichting hoe kleiner de hoek tussen hals en kaak) de rug weggedrukt, de achterhand weer hoger en daardoor geen ondertreding meer. Paard loopt in stukken en de bovenlijn vormt als het ware een S-vorm (kwartslag draaien die S!)...

Experimentje: bol je rug iets en buig je kin richting borst. Nu die bolle rug behouden, en je nek als het ware uitschuiven omhoog (wel je kin richting borst houden!). Dit gaat een stukje goed, maar als je te ver uitschuift voel je dat je de wervel tussen je schouders weg gaat drukken naar voren en je daarbij ook je schouders spant. Weg ontspanning, weg evenredige 'oprekking' van je ' kruin tot je stuitje'.

Bij paarden net zo. Het gaat een stuk goed, en het punt van 'spanning' kan verlegd worden door training, door te gymnastiseren leer je de spieren op te rekken en ontspannen te blijven bij het 'oprekken'.

**Geplaatst**: 24-09-04 10:39

Geplaatst: 24-09-04 10:39

Je ziet bij sommige paarden ook echt heel duidelijk dat ze in 2 stukken gaan lopen dan, net of er twee helften die niet kloppen aanelkaar zijn geplakt.
Volgens mij moet een paard echt best aardig door getraind zijn om mooi opgricht en goed over de rug te lopen. Bij een B/L paard (en dat is volgens mij de grootste groep hier) is het denk ik teveel gevraagd. Ik denk dat het overgrote deel de rug zal wegdrukken bij teveel oprichitng.

Ik denk dat verzameling hierbij een stap is die ik ook graag erbij zie. Ook heel belangrijk is.. en voor goede verzameling is weer aanleuning nodig en goede reactie voor het been ..
Eerst het paard bijelkaar rijden en verzamelen (dat kan ook met een wat lagere halshouding) en dan zou imo de oprichting voortmoeten komen uit het dalen van de achterhand inderdaad het "berg op" idee. En niet zoals je ook wel ziet dat de ruiter het hoofd "optilt" zonder achter voldoende mee te nemen. Dan is die verbinding waar we het in het begin over hadden dus verstoord denk ik.. ik rijd helemaaal niet zo hoog maar volgens mij moet je dat ook merken in je aanleuning.

Je aanleuning moet volgens mij gewoon altijd fijn blijven of je nou VWNW.. LDR of opgericht rijd sterker nog je hebt goede aanleuning nodig om als die dingen juist en effectief te kunnen rijden.

zo cirkeltje weer rond Haha!

**Geplaatst**: 24-09-04 10:42

Geplaatst: 24-09-04 10:42

Riant schreef:
Je ziet bij sommige paarden ook echt heel duidelijk dat ze in 2 stukken gaan lopen dan, net of er twee helften die niet kloppen aanelkaar zijn geplakt.
Volgens mij moet een paard echt best aardig door getraind zijn om mooi opgricht en goed over de rug te lopen.

Hamvraag: HOE zie je dat dan ?

**Geplaatst**: 24-09-04 11:01

Geplaatst: 24-09-04 11:01

Je ziet het gewoon Haha!

, als je eenmaal het plaatje voor je hebt van een correct en fijn gaand paard gaat het je pas opvallen hoeveel combinaties hier niet aan voldoen.

Je ziet een soort spanning van achter naar voor vloeien, je ziet dat het paard mooi de hand in loopt en als je wat beter kijkt kun je de rug ook zien aan- en ontspannen bij elke pas die gezet wordt.

De volgende foto's, neem mezelf even als voorbeeld:

Afbeelding

Van bovenstaande foto vind een heel fijn beeld uitstralen. Je ziet als het ware de fijne aanspanning van achter naar voor, het paard loopt fijn in de hand en de achterhand komt mooi onder.

Afbeelding

Van deze foto krijg ik een heel ander gevoel. Ik zie hier geen mooie gelijkmatig gespannen bovenlijn. Kijk maar naar de hals, er zit geen mooie ronding in (hier rond ze het eerste stukje hals net voor de schoft niet mooi, het stukje waar we moeite mee hebben) waardoor ze voor de neiging krijgt achter mn hand (en dus ook been) te kruipen. Ze moet dat stukje als het ware naar voren en beneden 'kiepen of rollen' waardoor ze het eerste stuk rug ook oprekt. Het stukje rug achter mn zadel is gespannen, dat zie je aan 'korte' uitstraling ervan (een gespannen spier verkort). Het achterbeen ziet er zo op het eerste gezicht zo slecht nog niet uit, maar het gaat niet zo mooi ondertreden als op de eerste foto. De foto is dan wel op een ander moment genomen, maar ook een halve seconde later zou het lang niet zo'n fijn plaatje geven als die erboven.

**Geplaatst**: 24-09-04 11:08

Geplaatst: 24-09-04 11:08

@Remember, kijk en nou snap ik em dus wel....
Ben dus toch visueel ingesteld kennelijk.
Dan loopt mijn paard tussen die 2 foto's in daar ergens.
In stap lijkt het veel op foto 1, draf tussen de twee in, galop op foto 2.
Maar om nu te zeggen dat het hinderlijk rijdt......
Het hobbelt wel wat meer ja Lachen

Maar dat zou dus komen om dat die rug "hard" is.
Maar in draf begint ze te voelen met doorzitten of ik op een ouwe zachte sofa zit. Voorheen was het net of ik stuiterde op een skippiebal, maar dan gevuld met beton.......

**Geplaatst**: 24-09-04 11:17

Geplaatst: 24-09-04 11:17

Tyrza schreef:
;)
Even een persoonlijke vraag Appie (zeker niet denigrerend bedoelt): Wat rijd jij zelf? Je kent nml termen waar ik nooit van heb gehoord Ik vertel alleen vanuit mijn eigen gevoel en interpretatie. Ben jij zo'n boekenfreak? (ik nml niet )

Ik heb zo'n gevoel dat jij dat wel weet, maar goed, dat maakt niet uit. Ik rijd zelf op ongeveer L-niveau. En eigenlijk rij ik op dit moment, door ziekte, zelfs helemaal niet.
Maar ik weet niet hoe dat bij jou zit, maar niveaus zeggen mij helemaal niets. Ook niet denigrerend naar jou bedoelt Knipoog

, maar ik vind heel veel ruiters (ZZ en hoger, ook topruiters) behoorlijk slecht rijden. Vaak wordt dat dan als arrogantie of jaloersheid gezien, maar daar is bij mij totaal geen sprake van. Ik mis gewoon heel veel kennis en kunde (alleen al de basiskennis) bij veel ruiters. Let wel, ik praat nu in het algemeen, dus dit is niet gebaseerd op jou. Ik heb jou nog nooit zien rijden en ook weinig foto's gezien. De paar foto's die ik tot nu toe van jou gezien heb, gaven mij trouwens wel een redelijk goed gevoel.

Ik neem aan dat je de term 'hankenbiegung' bedoelt. Is gewoon een bekende klassieke term, en bijv hankenbiegung behoorde je dus eigenlijk bij elk paard op de Olympische Spelen te zien.
Op zich lees ik idd veel, maar de meeste kennis heb ik opgedaan via mijn man (tevens mijn instructeur). Hij heeft heel veel geleerd van een oude man die klassiek geschoold was door verschillende klassieke leermeesters.
Als je het skelet en het gehele bewegingsapparaat van paarden goed kent, dan heb je al heel veel informatie. Alleen al met een gedegen basiskennis (en ik zeg niet dat ik daar alles al vanaf weet, bij lange na niet, zelfs over de basis kan je je leven lang leren) over de bewegingen van het paard en de invloed van de ruiter (door houding/zit en beenhulpen) kan je eigenlijk alles al goed verklaren.

**Geplaatst**: 24-09-04 11:19

Geplaatst: 24-09-04 11:19

Voor mij

is een correcte aanleuning vooral een lichte. Hij moet dan wel van achter naar voor lopen en dus de hand op elk gewenst moment onmiddelijk naar beneden willen volgen. Ook moet er niks in de houding veranderen als je tijdens een oefening of volte de binnenteugel loslaat en dat doe ik dan ook regelmatig om mezelf te controleren.
De hand mag bij het lager instellen niet terugwerken en bij het oprichten niet omhoog trekken. Dat moet vanuit de benen en zit gebeuren en dat moet hij aanbieden.

Dit vind ik dus verschrikkelijk om te zien (ben ik niet!!)
Afbeelding

Voordat hij verkocht werd reed ik dit geweldig fijne paard en het doet me echt pijn om hem zo te zien, hij is pas 4, biedt dit helemaal niet aan maar wordt daarin getrokken zonder enig ruggebruik.

**Geplaatst**: 24-09-04 11:21

Geplaatst: 24-09-04 11:21

Remember schreef:
Té opgericht kan wel degelijk. Op dat moment vraag je zo'n aanspanning cq oprekking van de bovenlijn dat daarin ontspannen blijven voor het paard onmogelijk is. Dan lukt het je niet meer de denkbeeldige opbolling van de rug (waardoor én de achterhand beter onderkomt én de oprichting 'aangeboden' wordt) in stand te houden en krijg je als het ware een slinger in je bolling: nek en hals heel hoog gebogen (wordt daarbij ook eng in de kaak, want hoe hoger de oprichting hoe kleiner de hoek tussen hals en kaak) de rug weggedrukt, de achterhand weer hoger en daardoor geen ondertreding meer. Paard loopt in stukken en de bovenlijn vormt als het ware een S-vorm (kwartslag draaien die S!)...

Te opgericht bestaat niet bij een goed gereden paard. Als dit gebeurt, dan is dat een gevolg van teveel spanning. De ruiter heeft het dan op een verkeerde manier gevraagd of het paard kan de oefening nog niet aan.

**Geplaatst**: 24-09-04 11:22

Geplaatst: 24-09-04 11:22

Zelfs IK kan zien dat daar iets dan meer niet klopt. Dat is toch het beroemde "in de krul" sjorren ?

**Geplaatst**: 24-09-04 11:31

Geplaatst: 24-09-04 11:31

Wat ik nooit snap is, misschien een beetje off topic, dat paarden dat pikken dat ik elkaar gesjor. Als ik dat doe krijg ik toch een pissig beest
onder mijn kont die echt niks meer wil! Dus wordt ik gelijk gestraft, gelukkig!
Maar hoe doen die lui dat toch, je paard wil dan op laast toch niet meer meewerken, en gaat bv nog erger sterren kijken ofzo?

**Geplaatst**: 24-09-04 11:40

Geplaatst: 24-09-04 11:40

Appie schreef:
Maar ik weet niet hoe dat bij jou zit, maar niveaus zeggen mij helemaal niets. Ook niet denigrerend naar jou bedoelt , maar ik vind heel veel ruiters (ZZ en hoger, ook topruiters) behoorlijk slecht rijden. Vaak wordt dat dan als arrogantie of jaloersheid gezien, maar daar is bij mij totaal geen sprake van.

Dit dacht is dus ooit ook tot ik zelf (als dresuurklungel en M springruiter Haha!

) op die stal in Frankrijk een wat ouder paard die ergens hoog (Prix st George of intermediar ofzo weet ik het) Onder mijn kont kreeg en als wijsneus ineens dingen als passage appuyementen en series wissels kon gaan rijden..

God K*lere wat is dat moeilijk zeg.. je hoeft je bil maar verkeerd te spannen en zo'n paard staat inees 3 meter opzij bij wijze van.
Ik ben al zo bang dat ik de hele S&T verkeerd gebruik en dan ook nog bijna electrisch aan je been. Als basis ruiter drijf je al veel te hard en zijn je hulpen veeeel te grof vaak. Echt ik heb met de stralen zweet op mijn kop van concentratie en inspaning zitten rondsturen daar... en dan mocht ik een ouder paard die voor die amazone zelf niet echt goed genoeg was rijden Verward

Oke ik ben het met veel methodes niet eens.. iemand die met S&T er ook nog een slof doorheen weet te punniken (door de stang als het even kan) kan voor mijn idee beter een breiclubje beginnen wat dat met aanleuning te maken heeft weet ik ook niet (ik zou me geen raad weten met 86 teugels in mijn hand). En als ze de paarden zonodig tussen 3 palen op de benen moeten slaan dan krab ik me ook even achter mijn oor.

Een beetje ruiter kan prima Z1,Z2 dat kan zelfs een mindere ruiter met bijvoorbeeld een heel spectaculair paard. Echter ik geloof niet dat iemand die geen talent en gevoel heeft intermediar of GP kan rijden.

In die zin zegt het wedstrijd niveau weldegelijk iets op het moment dat we het over lichte tour en hoger hebben.

(maar wat dit met aanleuning temaken heeft weet ik niet zo hahahahah)

**Geplaatst**: 24-09-04 11:50

Geplaatst: 24-09-04 11:50

Riant, ik begrijp dat je goed moet kunnen rijden op dat niveau. Maar dat bedoel ik niet. Heel veel paarden op dat niveau worden gewoon verkeerd gereden. Als we het hebben over een goed gereden paard met een correcte aanleuning, dan mis ik dat bij veel mensen. Terwijl dat dus in mijn ogen wel mogelijk is met een gedegen opleiding (waar mensen vaak niet de tijd voor nemen).

**Geplaatst**: 24-09-04 12:05

Geplaatst: 24-09-04 12:05

Remember"]
Paard loopt in stukken en de bovenlijn vormt als het ware een S-vorm (kwartslag draaien die S!)...
[/quote]

De foto van Lenn illustreert dit héél goed!

[quote="appie schreef:
Te opgericht bestaat niet bij een goed gereden paard. Als dit gebeurt, dan is dat een gevolg van teveel spanning. De ruiter heeft het dan op een verkeerde manier gevraagd of het paard kan de oefening nog niet aan.

Het bestaat wel. Punt. Je kunt niet in het wilde weg op blijven richten én daarbij een correcte aanspanning van de bovenlijn houden, omdat de anatomie dat gewoonweg niet toelaat. Dat heeft niks met verkeerde manier van vragen te maken of het niveau niet aankunnen. Op een gegeven moment gaat de oprichting ten koste van de aanleuning simpelweg omdat je de spieren niet eindeloos in de ontspanning op kan rekken. Je krijgt dan dat bepaalde spieren door hun oorsprong wél verder kunnen rekken dan andere, maar dat gaat dan ten koste van een bepaalde houding. Dat illustreerde ik met dat 'experiment'. Je kunt je nekspieren wel verder oprekken naar boven, maar dan moet je wel de houding van je rugwervels gaan veranderen. In dit geval is dus de 'rek' die in de schouder- en rugspieren zit de beperkende factor.

**Geplaatst**: 24-09-04 12:24

Geplaatst: 24-09-04 12:24

Remember schreef:
Het bestaat wel. Punt. Je kunt niet in het wilde weg op blijven richten én daarbij een correcte aanspanning van de bovenlijn houden, omdat de anatomie dat gewoonweg niet toelaat. Dat heeft niks met verkeerde manier van vragen te maken of het niveau niet aankunnen. Op een gegeven moment gaat de oprichting ten koste van de aanleuning simpelweg omdat je de spieren niet eindeloos in de ontspanning op kan rekken. Je krijgt dan dat bepaalde spieren door hun oorsprong wél verder kunnen rekken dan andere, maar dat gaat dan ten koste van een bepaalde houding. Dat illustreerde ik met dat 'experiment'. Je kunt je nekspieren wel verder oprekken naar boven, maar dan moet je wel de houding van je rugwervels gaan veranderen. In dit geval is dus de 'rek' die in de schouder- en rugspieren zit de beperkende factor.

Volgens mij praten we over heel andere dingen. Want wat bedoel je met in het wilde weg blijven oprichten? Dat bestaat toch niet?
Ik heb het over een paard die op een correcte manier is opgericht (met de nek als hoogste punt), en dit kan alleen door een goed ondertredende achterhand. Wanneer dit correct gebeurt, gaat dit nooit ten koste van de aanleuning of de ontspanning.

**Geplaatst**: 24-09-04 12:26

Geplaatst: 24-09-04 12:26

Dit voorbeeld dan :

Afbeelding

imo een opgricht paard, in 2 stukken gereden, het lijkt net of de kont er niet meer bijhoort.
Ik vind de verbinding over de rug hier echt niet mooi.

**Geplaatst**: 24-09-04 12:33

Geplaatst: 24-09-04 12:33

Appie schreef:
Volgens mij praten we over heel andere dingen. Want wat bedoel je met in het wilde weg blijven oprichten? Dat bestaat toch niet?
Ik heb het over een paard die op een correcte manier is opgericht (met de nek als hoogste punt), en dit kan alleen door een goed ondertredende achterhand. Wanneer dit correct gebeurt, gaat dit nooit ten koste van de aanleuning of de ontspanning.

Je had het net over dit:

Citaat:
Te opgericht bestaat niet bij een goed gereden paard. Als dit gebeurt, dan is dat een gevolg van teveel spanning. De ruiter heeft het dan op een verkeerde manier gevraagd of het paard kan de oefening nog niet aan.

Je kunt een paard dus wel té opgericht laten lopen, zelf een paard dat de moeilijkste oefeningen op z'n sloffen loopt kun je te ver oprichten. In principe heb je dus gelijk dat het paard daar dan verkeerd naartoe gereden wordt.

Wat ik met 'in het wilde weg oprichten' bedoelde is dat veel mensen een steeds maar opgerichter paard willen. Op een gegeven moment is het zo dat die oprichting wel hoger kan, maar dat gaan dan ten koste van de aanleuning en de lossigheid. Als er 1 spier in de bovenlijn aan zijn maximum zit qua oprekking kan de oprichting niet hoger zonder negatieve gevolgen te hebben.

**Geplaatst**: 24-09-04 12:42

Geplaatst: 24-09-04 12:42

Remember"]
Je kunt een paard dus wel té opgericht laten lopen, zelf een paard dat de moeilijkste oefeningen op z'n sloffen loopt kun je te ver oprichten. In principe heb je dus gelijk dat het paard daar dan verkeerd naartoe gereden wordt.
[/quote]

Dat bedoelde ik ook, het komt erop neer dat het paard er verkeerd naartoe gereden wordt. De paarden die dan te opgericht zouden lopen, zijn dus in feite niet echt opgericht.

[quote="Remember schreef:
Wat ik met 'in het wilde weg oprichten' bedoelde is dat veel mensen een steeds maar opgerichter paard willen. Op een gegeven moment is het zo dat die oprichting wel hoger kan, maar dat gaan dan ten koste van de aanleuning en de lossigheid. Als er 1 spier in de bovenlijn aan zijn maximum zit qua oprekking kan de oprichting niet hoger zonder negatieve gevolgen te hebben.

Elk paard kan in de oprichting zijn nek als hoogste punt hebben, dit is trouwens ook de enige juiste manier van oprichting.
Als mensen dus een steeds meer opgerichter paard willen, dan krijg ik idd ook het idee dat zij niet de juiste weg volgen. Dan zou dat idd ten koste gaan van de aanleuning en ontspanning.

**Geplaatst**: 24-09-04 12:42

Geplaatst: 24-09-04 12:42

Riant schreef:
Dit voorbeeld dan :

[image]

imo een opgricht paard, in 2 stukken gereden, het lijkt net of de kont er niet meer bijhoort.
Ik vind de verbinding over de rug hier echt niet mooi.

Dit is dus een voorbeeld waarbij de oprichting er wel is, maar de verbinding is inderdaad ver zoek. Het gedeelte hals vlak voor de schoft zou meer moeten rekken om zo de rug ook weer op te rekken. Bij dit paard komt de oprichting uit een buiging van het bovenste gedeelte van de hals, waarbij hij het eerste gedeelte van de hals en daarmee ook de rug wegdrukt. En dan kom je weer bij die 'kiepende, rollende' beweging van het eerste stuk hals, die hier dus mist.

Een correcte oprichting komt dus voort uit het evenredig kunnen rekken van de bovenlijn, waarbij de maximale rek in de bovenlijn, het goed ondertredende achterbeen en de mate van het kunnen dragen bepalen hoe hoog die oprichting is.

Een niet correcte oprichting komt voort uit het met de hand de hoofd-halshouding bepalen waarbij voorbij wordt gegaan aan de rest van het lichaam. Dit hoeft niet meteen te zorgen voor een in 2 stukken lopend paard, want als de oprichting die gevraagd wordt (ipv aangeboden bij een correcte manier) nog niet voorbij gaat aan het kunnen rekken van de bovenlijn zou je het paard nog bij elkaar kunnen houden. Op de foto van Riant zie je dat de oprichting te veel is voor het paard om het nog bij te kunnen rekken in zijn lijf, met als gevolg dat om toch bovenin te kunnen blijven de houding van het hele paard veranderd.

**Geplaatst**: 24-09-04 12:49

Geplaatst: 24-09-04 12:49

juist..... dat bedoel ik (ongeveer dan hahahah)

**Geplaatst**: 24-09-04 14:13

Geplaatst: 24-09-04 14:13

Eindelijk wat tijd voor een wat uitgebreidere 'respons':

Tyrza"]
Op dat moment gaat het paard de bovenlijn gebruiken, waardoor er een verbinding van achteren (impuls) naar voren (nagevelijkheid) ontstaat, oftewel dürchlässigkeit.
[/quote]
Daarbij hoort echter ook dat effect van voor naar achter: Het paard stapt met het achterbeen "in" de teugel (je voelt dit in de hand) op aanvraag van het been van de ruiter, en de achterbenen reageren ook direct op de hand van de ruiter (bijv bij een halve ophouding). Hierdoor kan de energie die in het paard is gestopt (door drijven) als het ware "gerecycled" worden.

[quote="Tyrza"]
Maar juist in deze oprichting kan er spanning ontstaan als het paard blokkeert in de kaak/hals/schouder. Het is daarom van belang het paard lossig in de rug te houden dmv correcte reactie aan het been/zithulp en het smakelijk blijven van de mond. Indien het paard te opgericht loopt, kan deze de rug niet correct meer gebruiken, vanwege het wegdrukken van deze rug. Op dat moment kies ik er dan voor het paard wat ronder in te stellen om zo weer ontspanning te krijgen.
[/quote]
Stel je 'm dan ronder in met dezelfde oprichting, of vraag je 'm hierin ook lager?

[quote="Tyrza"]
Bij een correcte aanleuning is het mogelijk om de binnenhand te kunnen ontspannen. M.a.w.: binnenbeen/buitenteugel.

Zodra het paard nagevelijk is, en zichzelf dus goed draagt, kan de binnenhand ontspannen worden, zonder dat dit ten koste gaat van de aanleuning en stelling. Om het contact toch optimaal te houden, behoort men de buitenteugel er aan te houden en het binnenbeen waakzaam te houden om de eventuele lengtebuiging te bewaren.
[/quote]Ikzelf ben er voor om de binnenhand te geven (terwijl de binnenbeen "in" de buitenteugel drijft) om het paard te laten nageven. Anders heb je het risico weer dat men gaat vasthouden "totdat ie eindelijk eens nageeft! " en dat bouwt enkel spanning op.
De slimste moet eerst nageven, en hopelijk is dat de ruiter

[quote="Remember"]
Mijns inziens begint dit allemaal bij het loslaten van het stukje rug achter het zadel. Beginnen met een actieve beweging achter, maar je mag echter nog niet verlangen dat het paard al helemaal ondertreedt (dit kan immers pas als de rug los is!). Door te zorgen dat het eerste gedeelte hals net voor de schoft naar beneden 'kiept of rolt', en vanuit dat stuk ook de hele hoofd/halshouding gaat zakken kun je het moeilijkste stukje rug oprekken (van schoft tot stukje achter het zadel).
[/quote][quote="Tyrza"]
Mooi stukje! Juist het eerste gedeelte slaat heel erg op het LDR rijden. Dit is voor Tolstoi bv heel belangrijk, omdat hij heel snel zijn rug spant, waardoor hij vertraagt en in een zelfhouding gaat lopen. .
[/quote]
Dit bereik je met vwnw rijden, de extra halsbuiging van LDR voegt daar niets wezenlijks aan toe (maar hier hebben we al zeer uitgebreide discussies over gevoerd ).
[quote="Remember schreef:
Een spier kan alleen maar oprekken als hij ontspannen is! Een spier die spant maakt een contractie en wordt hierdoor korter, dus verre van ontspanning (denk dat hier veel verwarring over bestaat...)

Niet geheel juist. Als je bijv een halter in je hand houd, elleboog in 90 graden. Nu breng je de halter omhoog door het spannen van je biceps. Als je nu LANGZAAM de halter omlaag brengt, rek je de bicep op terwijl ie onder spanning staat. Dit is een zeer zware vorm van belasting die veel kracht kost (en een goede training). De achterhand van een sterk verzameld paard wordt ondermeer op deze wijze belast.

**Geplaatst**: 24-09-04 14:26

Geplaatst: 24-09-04 14:26

QQQQ"]
Niet geheel juist. Als je bijv een halter in je hand houd, elleboog in 90 graden. Nu breng je de halter omhoog door het spannen van je biceps. Als je nu LANGZAAM de halter omlaag brengt, rek je de bicep op terwijl ie onder spanning staat. Dit is een zeer zware vorm van belasting die veel kracht kost (en een goede training). De achterhand van een sterk verzameld paard wordt ondermeer op deze wijze belast.
[/quote]

Klopt, maar op dat moment komt de triceps zeer sterk in werking, en zorgt de biceps voor stabilisatie van de elleboog (om ervoor te zorgen dat de beweging niet te snel gaat). Plus dat je op zo'n moment de biceps niet oprekt, maar terugbrengt naar zijn normale lengte. De normale lengte van de biceps en triceps is wanneer de arm ontspannen langs het lichaam hangt, je kunt in het voorbeeld hierboven dus niet spreken van oprekken (spieren langer maken dan de normale lengte).Dit kun je dus absoluut niet vergelijken met de rugspieren die bedoeld werden.

[quote="QQQQ schreef:
Dit bereik je met vwnw rijden, de extra halsbuiging van LDR voegt daar niets wezenlijks aan toe (maar hier hebben we al zeer uitgebreide discussies over gevoerd).

Dat de extra halsbuiging hier niks aan toevoegt is jouw mening, maar je hebt gelijk, daar is al genoeg over gediscussieerd!

Mijn stukje gingen over de rollende/kiepende beweging die het eerste stuk van de hals moet maken om een essentieël stukje rug op te rekken. Of je van daaruit LDR of klassiek verdergaat is per persoon en per paard verschillend. Tyrza merkte op dat zij vanuit die beweging richting LDR gaat, jij zou je paard van daaruit ook prima klassiek in kunnen stellen. Het gaat erom dat die beweging cruciaal is, bij welke vorm van rijden dan ook, om de rug optimaal op te kunnen rekken.

**Geplaatst**: 24-09-04 14:31

Geplaatst: 24-09-04 14:31

Als je oprichting teveel koppelt aan het eigelijke onderwerp van dit topic (aanleuning), is de kans groot dat er teveel oprichting met de hand wordt gevraagd.
Inderdaad: op de JUISTE manier gevraagd, kan er niet teveel oprichting ontstaan.
Door oprichting met de hand af te dwingen, gebeurt dit echter wel.
Mate van oprichting is direct verbonden met de mate van verzameling: hoe meer het paard achter zakt, hoe meer oprichting je krijgt. In de uitgestrekte gangen zal je dus minder oprichting hebben, terwijl aanleuning behouden moet blijven.
Hieronder, ter illustratie, Nuno in uitgestrekte draf. Een perfecte aanleuning, pol is hoogste punt van de wervelkolom, neus is duidelijk voor de loodlijn, achterbeen stapt goed onder. Let ook op de rust die van het paard afstraalt in deze uitgestrekte gang! De oprichting is niet erg hoog, omdat hier uitgestrekt wordt. De aanleuning blijft intact.
Afbeelding

**Geplaatst**: 24-09-04 14:38

Geplaatst: 24-09-04 14:38

en nu weer terug naar de juiste menier van aanleuning .... ofzo want ik snap het niet meer..
Ik heb de discussie WVNW en LDR zowiezo nooit begrepen want ik combineer dat gewoon allemaal door elkaar het ene paard gaat super los door het lijf lopen als je LDR rijdt en de ander juist helemaal niet en dan rijd je die wat meer VWNW of iets ertussenin. Dat heeft voor mij ook heel veel met de bouw van een paard te maken een langgelijnd paard train ik anders dan een propje (compact paard met korte rug)

Nou heb ik toevallig een paad zo lang als een stadsbus (moet ook een bord achterop "pas op zwaait uit") én een aanleuning probleem.. Haha!

En Remeber ik heb het me geprobeerd voor te stellen maar ik kan de rollende kiepende beweging niet echt visualiseren eigenlijk wilje dat nogmaals toelichten.