Bokt.nl

**Geplaatst**: 03-10-23 11:11

Geplaatst: 03-10-23 11:11

Nikkel, je begrijpt mijn posting niet.

Ik las de sneer 'Wees toch blij met een goede eventer, snap dat als jij je dier niet op de goede plaats voor de afzet krijgt, hij het initiatief overneemt en vroeger afzet.'

TS vraagt niet 'of dit een goede eventer is'.

On topic is 'ik heb een goed paard, maar ik heb geen plezier met dit dier.'

**Geplaatst**: 03-10-23 11:25

Re: Lotgenoten gezocht: geen plezier meer in rijden

Geplaatst: 03-10-23 11:25

On topic is 'ik heb een goed paard, maar ik heb geen plezier met dit dier.'.

Gezien het feit, dat het geen combi is wanneer TS alleen op reis moet met het paard, is het een juiste constatering.

**Geplaatst**: 03-10-23 11:41

Re: Lotgenoten gezocht: geen plezier meer in rijden

Geplaatst: 03-10-23 11:41

Ik vind toch echt dat zoiets kan groeien onder goede begeleiding dus ik blijf het niet echt snappen.

**Geplaatst**: 03-10-23 11:57

Geplaatst: 03-10-23 11:57

nikkel schreef:
On topic is 'ik heb een goed paard, maar ik heb geen plezier met dit dier.'.

Gezien het feit, dat het geen combi is wanneer TS alleen op reis moet met het paard, is het een juiste constatering.

Die is wel iets kort door de bocht. Ze kunnen ook heel spastisch af gaan op groot. En als je dan spanning op spanning zet is dat echt bijna niet uit te zitten. Dat hoef je de TS niet echt te verwijten.
Op groot afgaan is niet persé een kwaliteit.

Ook een eventer mag juist 'nimble on her feet' zijn. Ook daar is groot niet altijd de beste oplossing. Er zijn zelfs paarden op de hoogste niveau's die ergens een keer een drafpas tussen frommelen. Het liefst heb je zelfs een beest die beide kan.
En daarbij luistert naar de ruiter en zich laat plaatsen én weet wanneer ze even creatief mogen zijn.
Als je dat lukt ben je wel echt een uber team.

**Geplaatst**: 03-10-23 12:03

Geplaatst: 03-10-23 12:03

Ik heb de afgelopen iets soort gelijks meegemaakt. Wij hebben mijn pony 3.5 jaar geleden aangeschaft als 'laatste red middel' voor mijn mentale klachten. Ik moest nu elke dag de deur uit en elke dag voor een dier zorgen. Heeft mij enorm geholpen toen. In die periode zijn we gewoon een beetje wezen hobbelen, geen verwachtingen (ik reed zelf pas 2.5 jaar op de manege) en we kochten haar met 13 jaar, maar eigenlijk was er alleen stap draf galop opgezet. (Ookal was ze al jaren onder het zadel) Toen zijn we wat verder gegaan met springen en uiteindelijk dressuur en veel lessen. Nu merkte ik begin dit jaar dat ik steeds minder zin had om te gaan, ookal ging het onwijs goed als we reden en gingen we steeds meer vooruit. Ik heb het heel lang afgehouden tot mijn vader zei: Je hebt nu een paard voor een ander, is dat wat je graag wilt of wil je verder? Toen ben ik na gaan denken en hebben we gezamelijk besloten om haar te verkopen en voor mezelf een ander paard te kopen. Ze staat nu te koop, het valt me best wel zwaaar maar ik gun haar echt iemand die net zo van haar genieten als ik deed/doe. Ze is nu 16, heeft veel meer ervaring als toen we haar kochten en we rijden nu 1/2 x pw samen en voor de rest rijd er een meisje van de manege 1 of 2 x pw op.

Het loslaten heeft mij heel veel goeds gedaan. Ik merk dat ik nu met een veel minder dwingend gevoel naar stal ga en als ik erop zit en besluit dat het na 30 minuutjes genoeg is geweest het ook goed is. Ik les nog wel om haar goed op conditie te houden en qua niveau nog iets te verbeteren. En natuurlijk om zelf wat meer te leren.

Heel veel succes de aankomende tijd, wat je ook beslist. Als je een doel voor ogen hebt en het valt in het water is dat gewoon heel naar. Maar het betekent niet dat je nooit meer naar dat doel toe kan werken. Luister naar jezelf en naar je paard en ga aankomende tijd wat simpele/leuke dingen doen waar geen druk opzit. Een keer longeren, zonder zadel, grondwerken, aan de hand wandelen, op buitenrit/aan de hand naar buiten en gewoon genieten.❤️

**Geplaatst**: 03-10-23 12:22

Geplaatst: 03-10-23 12:22

GabberGill schreef:
Ik vind toch echt dat zoiets kan groeien onder goede begeleiding dus ik blijf het niet echt snappen.

+1, zeker als TS aangeeft wel van het paard te houden.

**Geplaatst**: 03-10-23 12:35

Geplaatst: 03-10-23 12:35

Wat ik lees (heb bewust de andere reacties niet gelezen, dus wellicht dubbel) en wat je zelf ook al aangeeft is dat je vooral in je hoofd zit tijdens het rijden. Angst, onzekerheid, twijfels of oordeel over je eigen kunnen, maakt dat je in je hoofd zit en uit verbinding bent met je gevoel. Een paard is een gevoelsdier en "mist" dus de verbinding met jou, waardoor hij zijn eigen weg kiest, extra schrikkerig of loperig wordt, of zich juist afsluit. In mijn ogen zit daar (bij jou zelf) dus werk, en alleen jij kan beslissen of het je dat nog waard is, of je daar tijd in wil steken. Ik vermoed wel dat als je hier op de juiste manier tijd en energie in steek dat je hier ook in je verdere leven profijt van hebt. Probeer de momenten dat het niet gaat, te gaan zien als kansen tot groei!

**Geplaatst**: 03-10-23 13:15

Geplaatst: 03-10-23 13:15

Ts, ik heb alle posts niet gelezen, maar ik snap je gevoel heel heel erg goed. Ik zit op een totaal ander level, heel andere tak van paardrijden en wilde alleen maar buitenritten maken en zonder wedstrijden trec doen.
Het paard dat ik daarvoor kocht, ging het helemaal mis mee, tot ziekenhuis aan toe, voor mij dan. ze was enorm schrikachtig, zo erg dat het niet leuk meer was. Div trainingen geprobeerd, div trainers gehad, tot ik uiteindelijk alleen maar ging clickeren met haar. Was dat leuk, ja ieder traject met haar was leuk, ik houd van dat paard tot in het diepst van mijn kern, maar op de achtergrond wel de frustratie dat ik na 5 jaar nog niet was waar ik wilde zijn en waar ik haar voor gekocht had, namelijk buitenritjes kunnen maken en een beetje trec doen.
Ik was net op het punt om na een verhuizing weer te gaan trainen ohz na het clickeren, toen ze vorig jaar onherstelbaar kreupel is geraakt en ik houd haar aan als grasmaaier en gezelschapspaard.
Ik heb een ander paard gekocht waarmee ik wel veilig die ritjes kan maken. Het leven is een stuk leuker geworden. En ik wilde dat ik dat na het eerste ongeluk al had gedaan in plaats van 5 jaar aan blijven tobben.

Ik zou zeggen, zet je relatie en je toekomst voorop. Zoek een leuke bijrijder voor dit paard. Ga zelf alleen maar clickeren met haar en als je ooit zover bent dat je weer wilt opstappen, is ze misschien een heel ander paard geworden of zoek je er een ander paard bij als je beter in je slappe was zit in de verre toekomst na je studie.

**Geplaatst**: 03-10-23 13:34

Geplaatst: 03-10-23 13:34

Ik snap de TS helemaal!
Ik zelf ben een ervaren reining ruiter en rijd internationaal shows non proff L3&4
Ik ben dus niet groen en mijn paarden zijn dat ook niet.

Mijn paarden zijn zeer getalenteerd maar hebben ook best een stevig karakter.
Nu ben ik 2 jaar trrug eens achterover gedonderd tijdens het spinnen en heeft het paard zijn achterhoofd vol tegen mijn gezicht aan geslagen. Gevolg was gebroken neus en scheurtje in mijn bovenkaak maar vooral een hele flinke deuk in mijn zelf vertrouwen...

Ik heb daar nu 2 jaar later nog steeds last van. Zodra een paard lastig begint te doen durf ik eigenlijk de confrontatie niet meer aan in de angst ik er weer naar af sodemieter met alle gevolgen van dien. En dan bedoel ik als ze eens omhoog dreigen te komen.
Waar ik voorheen dus bout aan had en het dier goed duidelijk maakte dit geen goed plan was en zich te gedragen ben ik nu een bangepoeperd geworden.
En het is een feit, die paarden voelen dat.
Met dus het gevolg ik niet meer zo presteer als dat ik kon en het plezier me soms ook zoek is.

Een heel lastig probleem, zeker als hulp niet altijd voor handen is.

Ik begrijp dus heel goed iemand uiteindelijk de handdoek in de ring wil gooien...

Ik zelf ben ook nog op zoek naar die geen ik voor het ongeluk was. Durf wel weer te spinnen en snel ook maar moeilijke situaties werk ik liever nog omheen ipv door heen. Dat zou ik toch ook moeten veranderen....

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-10-23 14:21

Re: Lotgenoten gezocht: geen plezier meer in rijden

Geplaatst door de TopicStarter : 03-10-23 14:21

Zo jeetje ik had sinds mijn laatste bericht geen tijd om bokt weer te openen. Het is hier sindsdien nogal ontploft

Ik ga even alles rustig doorlezen en straks bedenken waar ik allemaal nog op wil reageren. Ik ben heel dankbaar voor jullie input en dat ik zo veel ervaringen van anderen lees. Hier haal ik weer energie uit om tóch door te zetten (wellicht na mijn scriptie dan) en te kijken of mijn paard en ik samen meer plezier kunnen maken.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-10-23 14:53

Geplaatst door de TopicStarter : 03-10-23 14:53

nikkel schreef:
Janneke2, als het paard nog een galopsprong voor de hindernis had genomen, zou het hele spul in de hindernis gekomen zijn. Het is absoluut geen sneer. De andere uitkomst had veel beroerder kunnen zijn.

Mij is het zelf ook wel eens overkomen. Crossen is iets anders dan een springparcours. Bij een springparcours kan je het paard min of meer plaatsen, bij het crossen is dat niet zo aan de orde en gaat het meer over voorwaarts.

Ik pik deze er even uit en de rest doe ik hopelijk vanavond (eerst maar weer even wat huiswerk maken...)

Nikkel, het was een boomstammetje van nog geen 40 cm hoog. Bij het inrijden. Bij die vereniging hebben ze altijd 2 "spring" hindernissen staan en wat mini cross dingetjes voor het inspringen. Wat ik tot nu toe altijd heb gereden zijn OEFENcrossen, dus zonder dressuur en soms een klein springparcours vooraf. De hindernissen zijn laagdrempelig en minder grof dan in een echte cross.

Ik weet van mijn paardje dat ze graag juist groot springt ipv klein. Daar houd ik rekening mee. Ik ben niet goed in mijn afstanden zien, maar de laatste tijd tel ik heel bewust mee en dan gaat het beter. Bij dit hindernisje kon er makkelijk nog een galopsprong tussen en dan was er echt geen ongeluk gebeurd met de hindernis. Het is idd fijn dat ze me red als ze anders te kort zou komen, maar dat ze nu al zou gaan had ik echt niet aan zien komen. Ik heb ook tegen iedereen gezegd dat het niet haar schuld was (ruiterfout!!) en haar alleen maar beloond toen ze naast me stil stond na de val.

Het verschil tussen springen & crossen ben ik wel min of meer met je eens. In een springparcours ben je volgens mij meer aan het micromanagen, in de cross ligt je basistempo veel hoger en moet je het paard voor de hindernis alleen even terug op het achterbeen zetten. De minder technische sprongen zijn dan eigenlijk een grote galopsprong, maar dan de hoogte in.

**Geplaatst**: 03-10-23 15:05

Re: Lotgenoten gezocht: geen plezier meer in rijden

Geplaatst: 03-10-23 15:05

Ik heb ooit een keer Anton Ebben op zo,n manier in de fout zien gaan met een paard van J. des Bouvrie. Het betreffende paard liep internationaal en het foutje kwam op een hindernisje van een 1 m1. Paard wilde groot, Anton niet met als gevolg dat het hele spul in de hindernis lag.

**Geplaatst**: 03-10-23 15:55

Re: Lotgenoten gezocht: geen plezier meer in rijden

Geplaatst: 03-10-23 15:55

TS, suc6 met jouw beslissing.

**Geplaatst**: 03-10-23 15:57

Geplaatst: 03-10-23 15:57

Voor dit soort problemen kan een paar sessies bij een Ruitercoach heel helpend zijn. Een ruitercoach-sessie is rijles (instructie) en coaching in een. Het helpt je zowel rijtechnisch (wat maakt dat het soms goed gaat? doe daar meer van), als mentaal (wat vind ik zelf nou echt belangrijk?) en laat je net door een andere bril kijken dan een conventionele instructeur. Er is veel aandacht voor het belang van het paard (dierenwelzijn, motivatie, leervermogen, etc.) maar het helpt je ook om je eigen plan te maken, je eigen doelen te stellen, zodat je ook verder kan als je geen les hebt. En dat laatste lees ik ook in de hulpvraag van TS. Een groot deel van de opleiding gaat ook over hoe om te gaan met angst. (Spoiler: ja, je mag gewoon afstappen! Hoef je je echt niet voor te schamen!)

Stuur maar een berichtje voor meer info. Of kijk op https://www.hmhippischeprofessionals.nl/
(En voor wie in Noord-Limburg woont, we zoeken nog ruiters voor het praktijkexamen van 10 december.... O:-) )

**Geplaatst**: 03-10-23 23:54

Re: Lotgenoten gezocht: geen plezier meer in rijden

Geplaatst: 03-10-23 23:54

Allereerst: behalve je problemen met eventing, geef je ook aan dat je misschien andere prioriteiten hebt de komende tijd. Dat is natuurlijk best wel serieus. Een tijdje, als je je scriptie schrijft, niet rijden is natuurlijk een goed plan, dan weet je direct of je het mist - en wát je dan mist.

Over je passie voor eventing: heb je al eens nagedacht over Trec? Dan blijf je in dezelfde richting, maar toch iets minder risicovol dan eventing.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-10-23 08:06

Geplaatst door de TopicStarter : 04-10-23 08:06

Ok, ik zit nu in de trein dus kan even op wat dingen reageren.

Ik hoor veel over instructie en of ik daar wel de juiste heb. Sinds juli dit jaar krijg ik les van mijn dressuur instructrice. Sinds ik bij haar les, loopt mijn paard zoals ze nog nooit bij mij gelopen heeft. Toen ik nog met de trailer weg moest voor les bij TAKT, waren de lessen ook altijd heel goed maar omdat het nu elke week kan merkte ik veel meer verbetering. Mijn instructrice geeft veel aanwijzingen maar niet 'kneepje hier, kneepje daar'. Ze legt ook echt de theorie erachter uit zodat ik weet wáárom ik iets moet doen.

Zoals gisteren had ik weer les. Ik ben naar de binnenbak gegaan omdat ze daar de laatste tijd wat kuren had. Veel plakken aan de rand en tegen de hand. 'Gelukkig' was ze gisteren precies hetzelfde. We hebben gewerkt aan de linkerschouder verzetten omdat ze daar veel op hangt. Dat zorgt weer voor scheefheid en verlies je een fijne aanleuning. Maar met instructie weet ik nu beter hoe ik dat op moet lossen. Ik vind het echt heel fijn om bij haar te lessen en heb niet het idee dat een ander het beter kan voor mij. Ik heb haar gevraagd of ze er binnenkort zelf een keertje op wilde, en dat leek haar heel leuk. Doet ze zelfs best vaak zei ze, dan kan ze het voelen ipv alleen zien en dus ook betere aanwijzingen geven.

Springles krijg ik af en toe op stal van de eigenaar. Deze instructeur is wat groffer maar ik kan wel uit de voeten met hem. Sinds 2020 heb ik 3 jaar lang geen springles gehad tot nu een paar weken terug de eerste weer. Komt omdat ik geen geschikte les op stal kon krijgen en we maar beperkt weg kunnen met de trailer. De eigenaar heeft een druk schema dus veel komen we er nog niet aan toe. Vanavond heb ik mijn 3e les van hem, ik ben benieuwd hoe dat gaat na zondag.

Crosslessen krijg ik van Hanneke Held. Ik denk dat iedereen die een beetje in deze wereld zit haar wel kent. Zij is júist heel goed met angstige ruiters. Toen ik in juli weer de eerste crossles had nadat het fout ging bij Vorden, was mijn paard ook zo heet en toen had Hanneke me er echt goed doorheen geholpen. Mocht ik van het voorjaar toch nog weer verder willen proberen met de cross, ga ik kijken of het een optie is om heel vaak bij haar te kunnen lessen.

Het gekke is wel trouwens, ik ben vorig jaar ook met kallima op pad geweest en toen had ze veel minder dat hete op ander terrein. Ik merk het pas echt sinds april dit jaar. En bij de tripalon Bussloo was er ook niks aan de hand. Daar heb ik gewoon de cross bijna foutloos uit kunnen rijden :')

**Geplaatst**: 04-10-23 08:38

Re: Lotgenoten gezocht: geen plezier meer in rijden

Geplaatst: 04-10-23 08:38

Het enige wat ik je kan meegeven, ga meer op reis met het paard en misschien went het dier aan de gewijzigde omstandigheden.

**Geplaatst**: 04-10-23 08:42

Re: Lotgenoten gezocht: geen plezier meer in rijden

Geplaatst: 04-10-23 08:42

Als je vaker cross rijdt gaat ze meegaan en trailer op ander (buiten) terrein waarschijnlijk associeren met crossen en daar al heet door worden.

Ik zou gewoon lekker met de trailer weg gaan en bosritjes gaan maken.

En je krijgt pas sinds Juli dus goed les van je dressuurinstructrice..dat is nog maar kort! Verwacht niet teveel van jezelf..voordat iets echt bevestigd is moet het vaak toch echt een paar honderd keer herhaald zijn als het al niet meer is.

**Geplaatst**: 04-10-23 09:44

Geplaatst: 04-10-23 09:44

Leuke update...!

Ik concentreer me even op 'dressuur als basis'.
(Ik sta op een dressuurstal met vrij veel mensen die sportprestaties willen, als in: punten van de jury.)

'Takt' ken ik zijdelings.

Ik heb even gespiekt in je openingspost:"Bijvoorbeeld met de dressuur loopt ze in de les echt goed en met een fijne aanleuning. Als ik zelf rijd, is ze veel meer met andere dingen bezig (ook al probeer ik precies hetzelfde te doen als tijdens een les), is ze veel onrustiger met haar hoofd en is nageeflijkheid zoeken lastig. Van achteren naar voren en dus het gaspedaal aan en dan komt het hoofd vanzelf. Toch vind ik het vaak lastig denk ik om de goede verbinding met mijn hand aan te bieden (niet te los of te strak) zodat ze die kan volgen. Ik heb nooit een paard gereden die al bevestigd was in de aanleuning en tot nu toe heb ik ook nooit een paard kunnen bevestigen. Ik ben nooit een dressuurruiter geweest en vind het echt lastig om correct en vriendelijk het paard nageeflijk te rijden."

Dat gaspedaal zie ik dagelijks om mij heen en ik vind het een karikatuur.

Zoals ik destijds mijn jonkie heb ingereden stond gelijkelijk gewicht op beide voorbenen voorop.
'Gewoon', omdat evenwicht voor paard, mens en noem maar op een voorwaarde is om ontspannen te kunnen bewegen.
(Gaspedaal zonder balans en dan ook nog eens de hals in een onnatuurlijke krul: die paarden zijn scheef, op de voorhand en meestal ongelukkig. Van schrikkerig tot verzet tot maagzweer tot blessure.)

Ik zou zeggen, leg in je eigen rijden, buiten de dressuurles, en ook in de spring- en crosslessen veel nadruk op het plaatsen van de schouders, recht maken, gelijkelijk gewicht op beide voorbenen en gelijkelijk gewicht op beide teugels. ('Verticale balans'.)
De ervaring leert, dat tegen de tijd dat paarden dit dóórkrijgen, het ook voor hen plezierig wordt. Het geeft stevigheid en daarmee rust.
En 'die krul' komt vanzelf, als resultaat van de ontspanning (ipv allerlei zaken van 'drijven en opvangen/ gaspedaal en kneepjes/ hollen en zagen). En dan heb je echte aanleuning - aanleuning is iets wat je krijgt van je paard.

**Geplaatst**: 04-10-23 10:18

Re: Lotgenoten gezocht: geen plezier meer in rijden

Geplaatst: 04-10-23 10:18

Als iemand goed is in angstige ruiters is dat idd hanneke wel!

**Geplaatst**: 04-10-23 11:44

Geplaatst: 04-10-23 11:44

Zoals met zovele onderwerpen op bokt: iedereen houdt er een eigen mening op na. TS zal zelf haar eigen weg hierin moeten vinden.

Als je vaker cross rijdt gaat ze meegaan en trailer op ander (buiten) terrein waarschijnlijk associëren met crossen en daar al heet door worden. Dat zou kunnen gebeuren, hoeft absoluut niet. Er wordt door TS een opmerking geplaatst over dit specifieke gebeuren.

**Geplaatst**: 04-10-23 12:57

Re: Lotgenoten gezocht: geen plezier meer in rijden

Geplaatst: 04-10-23 12:57

Met gaspedaal wordt gewoon impuls bedoeld he? Sommige mensen leggen het alleen uit als in heel hard naar voren jagen. Dat is niet hetzelfde als impuls. ;-)

In mijn ogen draait ook alles om balans.

**Geplaatst**: 04-10-23 13:46

Re: Lotgenoten gezocht: geen plezier meer in rijden

Geplaatst: 04-10-23 13:46

Elisa, met crossen heb je vrijwel niets aan balans, het paard moet voorwaartse drang hebben en zich geheel kunnen strekken indien noodzakelijk. Het enige belangrijke is, dat het paard in de hand moet staan.

**Geplaatst**: 04-10-23 13:54

Re: Lotgenoten gezocht: geen plezier meer in rijden

Geplaatst: 04-10-23 13:54

Nou, TS geeft zelf aan dat de dressuur basis niet goed is.

Om een goed springparcour te kunnen springen moet deze basis in orde zijn en in de cross al helemaal.

En dan gaat het dus wel om balans in eerste instantie. :-)

Veel mensen willen te snel, en te veel..zonder goede basis en dan ontstaan er problemen.

**Geplaatst**: 04-10-23 14:16

Geplaatst: 04-10-23 14:16

Ik heb zelf ervaring gehad met crossen. Het paard moet in de hand staan en ja een goede basis is noodzakelijk.