Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
Geplaatst: 03-02-20 12:05
Op buitenrit gebeurt dat niet, maar bij normale training wel eens haha. Daarom is jouw vraag ook zo lastig. Jij hebt het goed gedaan voor jullie als combinatie in deze situatie, andere combinaties zouden iets anders kunnen beslissen wat beter is voor hen. 
Geplaatst door de TopicStarter : 03-02-20 18:09
MyWishMax schreef:Ook wel ruiter afhankelijk, maar ook paard en situatie. Het blijft een combinatie, maar ik deel een paard samen met mijn moeder. In bepaalde situaties kan ik gewoon verder rijden en de spanning binnen een seconde af laten vloeien, terwijl in die situatie ze bij mijn moeder gespannen blijft, omdat die zelf ook spanning houdt. Zelfde paard, zelfde situatie, andere ruiter.
En zo zijn er ook situaties waar ze bij mijn moeder niks doet, maar bij mij wel, omdat ik me in die situaties dood schrik en mijn moeder niet
Geplaatst: 10-02-20 15:01
Geplaatst door de TopicStarter : 10-02-20 19:10
Contemplate schreef:Ik denk dat je het prima hebt opgelost, fijn dat het stuk de tweede keer een goede ervaring was. Veiligheid staat op de eerste plaats!
Zeker in afwijkende situaties kan het gedrag anders zijn dan je normaal gewend bent. In jouw geval reageerden de paarden op elkaar, de oplossing die voor jullie tweeën werkt, kan misschien anders uitpakken.
Qua locatie moet je wel de ruimte hebben om met het gedrag van je paard te kunnen dealen (dribbelen, steigeren, rennen, draaien). Als je al twijfelend toch doorgaat, blijft het voor jullie beiden een gespannen situatie wat mogelijk nog gaat escaleren. Heb je die ruimte niet, kies je eieren voor je geld en zorg je dat je beiden veilig terug komt. Even rijden in de bak, om toch nog te werken (dit gedrag is geen fast-lane ticket naar huis!) en het positief af te sluiten. Niet elke uitdaging overwin je de eerste keer en soms alleen met kleine stapjes. Slim om dan juist terug te gaan met een stabiel paard en op een veilige manier die uitdaging aan te gaan.
Rij ik alleen en er gebeurt zoiets rij ik meestal door of ik loop er en stukje naast. Rust terug pakken, ergste spanning af laten vloeien in stap en de rest er lekker uit draven. Voor mijn paard werkt dat meestal heel fijn. Lukt dat niet, is het soms einde buitenrit. Rij ik met een ander paard kan ze soms wat langer in die spanning blijven hangen en dribbelen. 'Als het andere paard niet kalm is, moet ik ook alert blijven baas!' Ga ik dan draven fokken ze elkaar op. Het blijven kuddedieren en reageren op elkaar en op de ruiter. Zo ontstaan er ook weleens geappige kettingreacties, ruiter niest, haar paard schrikt, mijn paard schrikt, ik schrik. Blijft leuk, paardrijden!
