HannahM147 schreef:Janneke2 schreef:...en nog even een andere dwarsstraat.
"De meeste paarden zijn braaf, dus wellicht hapert er iets..."
Hoe is hij met wijken...?
Ik heb het zelf jarenlang een rare oefening gevonden, maar de kern is, dat je de psoasspier van je paard rekt.
Dwz: wijken voor de linkerkuit: je wil dan dat links achter naar voor en opzij geplaatst wordt -
dat is een voorbereiding (jawel...!) op lengte buiging.
(Helaas wordt van veel dieren eerst verwacht dat ze lengtebuiging doen 'en als dat goed gaat eens een pasje wijken'. Andersom is logischer.)
Dus wellicht heeft het tenminste als experiment zin: "hoe goed gaat het?"
En zou blijken dat hij het lastig vindt, dan heeft het zin om de lengtebuiging 'maar een tijdje te laten voor wat het is'.
Wijken vindt hij in stap wel oké, doet hij bij mij niet raar mee. Bij mijn jongere zusje van 10 echter wel, dan gaat hij soms achteruit lopen. In draf probeert hij tijdens het wijken te racen, maar valt prima terug te rijden. Zijn achterhand heeft wel neiging tot achterblijven als je niet oplet. Maar hij wil prima zijn achterhand naar buiten draaien als ik dat vraag. Ook op voltes! Als we voltes aan het rijden zijn en we gaan die achterhand naar buiten draaien, dan breekt hij niet uit.
Kan je daar wat mee?
Edit: hij kan ook aan de hand wijken, zonder iemand op zijn rug. Dan doet hij dat ook prima.
Als hij stijf is, zou ik zeggen: veel wijken, want dat is een voorbereidende oefening op de echte lengtebuiging,
en plm 6 weken lang geen grote voltes.
(Ik ken een lesgeefster die paarden een half uur lang grote voltes laat doen....Voor ieder paard te veel van het goede.)
Dwz: gewoon netjes gymnastisch de zaak opbouwen ipv nadenken over hoe ("terecht"!!) verzet/ logische fouten gecorrigeerd kunnen worden.