Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
Sierro schreef:De meeste springpaarden weten wel degelijk welke galop ze moeten nemen, anders zou elke springruiter na bijna elke hindernis eerst eens een wissel moeten rijden en dat is dus zeker niet het geval. Meedenkende paarden kijken mee, en zien 'ok ik moet zo naar links', die landen dan ook links.
                                                         Sierro schreef:@Ilja: Dit was een beetje fout verwoord van me, ik bedoel wel degelijk dat een meedenkend paard voelt dat je boven de hindernis of er vlak voor lichtjes naar links of rechts neigt. Met meekijken bedoel ik dan weer algemeen in het hele parcours en naar de hindernissen zelf toe. Hij gaat nergens eerder af, net integendeel. Dat verklaart ook mijn soms duwende zit, zeker een slechte gewoonte maar een reactie op zijn afremmend gedrag.
Kan inderdaad echt wel zijn dat hij wat heeft meegemaakt. Dat ik hem anders rijdt klopt wel, maar dan is het eerder wat meer prestatiegericht. Zoals de meeste ruiters op wedstrijd. Ik ben zelf steeds erg rustig. En hij heeft dit probleem ook met andere ervaren wedstrijdruiters zoals ik al een paar keer zei, mensen waarvan ik ook weet dat ze voldoende rust naar hem uitstralen.
  Al vind ik wel degelijk dat hij met de afstanden in de knoei zit zo af en toe.Sierro schreef:De meeste springpaarden weten wel degelijk welke galop ze moeten nemen, anders zou elke springruiter na bijna elke hindernis eerst eens een wissel moeten rijden en dat is dus zeker niet het geval. Meedenkende paarden kijken mee, en zien 'ok ik moet zo naar links', die landen dan ook links. Dat een paard niet weet dat er een juiste of foute galop is, ben ik dus ook zeker niet mee eens. Ik ben het er WEL mee eens dat hij niet goed kan omspringen als er geen balans is, en dus heb ik ook al herhaaldelijk gezegd dat ik hem nu ga terugnemen naar niveau 0.
                                                         
 Nee nee, ik wil alleen maar tips en dat mogen gerust ook rijtechnische zijn. Springclinics zijn zeker een goed idee! Ik heb ooit eens een crossclinic met hem gereden, en ook daar had hij 5 pogingen nodig om een enge hindernis te springen waar andere paarden er bij de 3e keer over gingen.
). Sierro schreef:[...]En ook dan zal ik er toch voor gaan om een foutloos rondje af te leggen in de hoop dat hij er zo weer wat vertrouwen in krijgt. En als dat gefilmd wordt, zit de kans er dik in dat ook niet alles 'mooi' en 'netjes' oogt.[...]
 maar hier kan ik alleen maar in meegaan. De moeder van dit paard lijkt ook dezelfde neiging te hebben, komt bij dat ts het dier als vijfjarige kocht, stond al een hele poos stil (verkeerd teken meestal op die leeftijd) en had daarvoor op M niveau gesprongen , hier zijn ze dus zeer waarschijnlijk veel te vroeg en te heftig mee bezig gegaan. Zo jammer maar het kan echt wel zo zijn dat je het er gewoon niet meer uit krijgt. Vandaar dat ik ts adviseerde om een bijrijder te zoeken en het dier gewoon alleen maar lekker mee te nemen op buitenrit. En dan over een tijd maar eens kijken of hij een huppeltje van 60 cm zo even springt, cavaletti training enzenz. Neem wel mijn pet af voor ts, zes jaar bezig en vol blijven houden, dat doen er niet veel.                                                         Ayasha schreef:Éigenlijk zie ik niet zoveel verschil in rijstijl tussen de vos en de schimmel. De schimmel lost het zelf gewoon beter op.
Wat me ook ‘stoort’ is hoeveel verantwoordelijkheid bij het paard gelegd wordt. Je dwingt hem in kruisgalop (en dus geheel uit balans) door omdat hij moet leren ‘omspringen’?
Vind je het gek dat een onzeker paard er dan de brui aan geeft? Brave man dat hij nog probeert. Imo is dit dan een type dat in parcours gewoon veel meer begeleidt moet worden. Laat hem niet aan zijn lot over maar rijdt die wissel zélf. Hoe wil je dat hij ritme vindt als hij niet in een correcte, galop zit. Als je zonder balans begint ga je die niet halfweg ineens oppikken.
Waarom denkt je lesgever dat een paard zelf kan leren dat hij maar moet om springen? Het is een paard. Hij weet niet dat er een ‘juiste’ galop is. Het is aan ons om ze dat te leren omdat het ons dragen is wat het noodzakelijk maakt om die correcte galop te hebben. (Correct is ook mooi door gesprongen en over de rug, niet enkel linke en rechts).
Neem je verantwoordelijkheid als ruiter, leer dat dier wissels en bereid hem netjes voor i.p.v. ‘hij moet het zelf uitdokteren’ want die ervaring en zelfzekerheid heeft dit dier blijkbaar niet. Eerst weer laag tot hij weer vertrouwen heeft om zelf naar de sprong toe te willen.
                                                         bigone schreef:Ayasha, tussen de oren lijkt me betermaar hier kan ik alleen maar in meegaan. De moeder van dit paard lijkt ook dezelfde neiging te hebben, komt bij dat ts het dier als vijfjarige kocht, stond al een hele poos stil (verkeerd teken meestal op die leeftijd) en had daarvoor op M niveau gesprongen , hier zijn ze dus zeer waarschijnlijk veel te vroeg en te heftig mee bezig gegaan. Zo jammer maar het kan echt wel zo zijn dat je het er gewoon niet meer uit krijgt. Vandaar dat ik ts adviseerde om een bijrijder te zoeken en het dier gewoon alleen maar lekker mee te nemen op buitenrit. En dan over een tijd maar eens kijken of hij een huppeltje van 60 cm zo even springt, cavaletti training enzenz. Neem wel mijn pet af voor ts, zes jaar bezig en vol blijven houden, dat doen er niet veel.
 Behalve als het regent of sneeuwt. 
 Dan legt ie ze zo plat dat het best kan zijn dat z'n hersenen zich ergens tussen de oren vinden. 
 Dat is jammer maar hij wordt er niet ongelukkiger van zolang ik hem niet dwing tot dingen die hij niet "kan". (mentaal.) Maar bij dit paard wist ik wel bij voorbaat al dat de kans groter was dat ik het niet goed ging krijgen dan wel. 
 En dat idé krijg ik van TS haar paard niet op één of andere manier.
                                                         
 Wat net goed is. En ze zegt me ook gewoon waar het op staat. Zoals jij het omschrijft met die lijnen, zo verlopen mijn lessen dus ook. Inspringen, lijntjes lijntjes lijntjes, deel van het parcours, volledig parcours, dan eens wat hoger, ... Loopt meestal allemaal echt super. 
 Hij heeft me onwijs veel geleerd.
                                                         
 En toch is mijn paard het niet schuld, als ik juist rijd rijden we een heel net parcour rond (voor hoever ik dat kan 
 ) Goede instructie en flink wat stappen terug is imo de enige optie met dit paard en misschien wilt hij het dan wel doen..