
Moderators: Firelight, Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight
Texas02 schreef:Bedankt, pol1! We doen ook regelmatig grondwerk, dat gaat heel goed. Maar tot nu toe wel alleen in de bak (ik wandel ook wel met hem, maar dan echt gewoon ontspannen wandeling), wat kan ik mij voorstellen met grondwerk op de plek "des onheils" zoals jij het noemt? En bedoel je dan op de plek waar hij het voor het eerst deed? Want hij doet het nu overal waar het hem uitkomt, helaas..
CK88 schreef:Ik heb het ook gehad, met (uiteraard) een merrie![]()
Altijd alleen op buiten rit geweest, geen probleem, als jong paard ook overal gingen we naartoe gewoon alleen.
Pas toen ik een keer met stalgenootjes was geweest wilde ze het erf niet meer af. Staken, omdraaien, en met steigeren had ze me... Ik ben zelf een keer achterover gegaan met een paard en hem mijn bovenbeen toen gebroken, dus bij het steigeren verstijfde ik en won ze het. Sensibele paarden hebben zulke dingen snel in de gaten. Ze liet zich ook gewoon op de kont vallen bij het steigeren, best gevaarlijk dus.
Een stalgenoot erop gezet die niet bang was aangelegd, zodat die haar even kon aanpakken, maar ook bij hem liet ze zich gewoon omvallen. Het uiteindelijk wel gewonnen maar alleen op buitenrit deed ik niet meer vanwege haar gevaarlijke gedrag, alleen met stalgenootjes.
Maar madam had door dat ze op die manier dus ook wel onder het werk kon uitkomen en begon het ook te doen bij de uitgang van de bakDaar haar even flink doorgepakt met de longeerzweep erachter, toen was het wel over, maar alleen buitenrijden.... Nee dat deden we niet meer.
Met de jonge paarden hebben ik er ook genoeg gehad die toch even gingen uitproberen, 'gang is alles' zeg ik dan altijd gewoon in een flinke draf overal langsheen, bij stilstaan omdraaien tik met de zweep als ze maar weer in de juiste richting gaan met flink gas. (dat resulteert bij mij ook dat ik soms dwars door de bosjes ga, maar uiteindelijk wel weer in de juiste richting komt)