kimberley82 schreef:Ik ga mee met Joolien in dit geval.
Verschillende paarden, verschillende oplossingen, maar dit heeft toen enorm bij mijn Draver geholpen.
Niks slaan. Niks afstappen. Niks ruzie maken.
Gewoon jij wilt er niet langs/verder? Oke. Blijf ik hier staan, maar wat er ook gebeurd we gaan niet terug en geven niet op.
Laat maar een tijd kijken en zelfs het koppigste paard gaat zich vervelen.
Je hebt een kleine handigheid nodig van op het juiste moment toch een beetje proberen door middel
van een drijven en ze wel wakker houden of voorkomen dat ze omdraaien.
Zelf overdreven rustig blijven, ga in jezelf tududududu een liedje zingen. Alsof het je niks kan schelen.
Ieder stapje de goede kant op kort belonen. Netjesssss!
In het begin koste mij dat truukje bijna een half uur. Terwijl mijn merrie hier en daar nog eens omhoog kwam of probeerde te draaien.
Maar ze was het binnen no time zat. Soms probeert ze het nog weleens (zelden) maar dan voelt
ze al dat ik er 'prima even weer lekker voor ga zitten' en ow nee hoor toch maar niet.
Echt zo van: He verdorie! Ze hapt ook nooit die ruiter van mij.
Zij was echt een geval waarbij haar gek doen haar veel poeha en aandacht opleverde.
Ze zat vast in dat gedrag.
Nog meer grondwerk en wat is er paardje??? Kom maar paardje???
Van slaan flipte ze alleen maar, waardoor de ruiter bang werd.
Deze oplossing heeft mij nadat ik het zo 3 keer heb moeten doen een geweldig buitenrijpaard opgeleverd.
Dit vind ik idd een goede! Zelf probeer ik dit ook. Als ze niet meer wil gaat ze soms ook stilstaan, dan trilt ze helemaal, maar dan? Probeer ze toch weer in beweginf te krijgen . En ga idd nooit weg voordat ze vooruit gaat, maar geef ze wel met de zweep. Wat ook een idee is (werkt bij mij vaak) ik zet ze gewoon op achteruit, dat vind ze vreselijk dus geeft ze snel op en loopt ze weer vooruit!