Bokt.nl

**Geplaatst**: 12-11-13 12:56

Re: Tips voor angstbegeleiding?

Geplaatst: 12-11-13 12:56

Ik kan prima rijden. niet perfect, maar weet wel waar ik mee bezig ben. als ik niet zo bang zou zijn zou ik me eigenlijk op elk paard kunnen redden qua kunde. ik durf zeker in mijn geval te zeggen dat mijn angst niet komt door niet kundig genoeg zijn. Angst is een gevoel. en een gevoel kun je niet de kop indrukken met kennis.

**Geplaatst**: 12-11-13 13:03

Geplaatst: 12-11-13 13:03

Sanne_com schreef:
Maar hoe kan je kennis en kunde opbouwen als je bang bent?

Ik heb mijn angst opgebouwd na een vervelende val (zoals vele hier) dus kon al rijden voordat ik die angst heb ontwikkeld. .

**Geplaatst**: 12-11-13 13:05

Geplaatst: 12-11-13 13:05

Heukeltje schreef:
Ja dat heb ik ook wel hoor, geef de controle niet graag uit handen. Kijk altijd mee als ik bij een ander in de auto zit. Maar heb het wel vooral met de paarden. Ik zie van te voren al dingen gebeuren die er niet zijn en dingen waarvan ze zouden kunnen schrikken hoewel m'n paard t nog niet gezien heeft. Wat als je op buitenrit er af zou vallen, paard aan de klets over het asvalt etc etc. Wat als ik m'n paard aan de longeerlijn heb ze schrikt zo heftig dat ik los zou moeten laten en ze gaat op t touw staan, Ik zie altijd overal gevaar. Dus ook de angst dat er wat met mijn paard gebeurt en niet alleen de angst om te vallen, want heb het aan de hand ook, op het ziekelijke af gewoon. Als ze ook maar aanstalten maakt om te schrikken onder het zadel pak ik haar uit reflex gelijk vast. Ik weet dat het averechts werkt maar toch doe ik het en geef haar daarmee de verkeerde signalen. Maar ja hoe leer je jezelf zoiets af. Heb al veel verschillende instructeurs gehad en dan gaat t een tijdje goed en sluipt het er toch weer in

k zou bij jou dan eerder een gedragstherapeut voor jezelf aanraden of mental coaching. Hier op bokt is er wel iemand mee bezig. Misschien even zoeken. Want dat gaat verder dan alleen paarden denk ik zo.

**Geplaatst**: 12-11-13 13:07

Geplaatst: 12-11-13 13:07

twinducklin schreef:
Sanne_com schreef:
Maar hoe kan je kennis en kunde opbouwen als je bang bent?

Ik heb mijn angst opgebouwd na een vervelende val (zoals vele hier) dus kon al rijden voordat ik die angst heb ontwikkeld. .

ik ook

**Geplaatst**: 12-11-13 13:09

Re: Tips voor angstbegeleiding?

Geplaatst: 12-11-13 13:09

Ik niet… Raak er nu wel vanaf maar ik ben in nu bijna 8 jaar rijden ik denk 3-4 keer gevallen, en nooit hard gewoon weer op kunnen stappen en verder.

Dus bij mij is/was het denk ik meer het ontbreken aan controle en dat gaat steeds beter

**Geplaatst**: 12-11-13 13:21

Re: Tips voor angstbegeleiding?

Geplaatst: 12-11-13 13:21

Angst krijg je alleen weg door de grens over te gaan en te ervaren dat het niet zo eng was als je zelf voorspeld/gedacht had, maar die grens ga niet in 1 keer over nee eerst zoek je de grens op zodat je comfortabel word met dat gevoel en dan ga je steeds je grens een stukje verleggen... lukt het niet doe je weer een stapje terug je en begin je weer opnieuw vanaf het punt dat je nog wel durfde.

Succes en erken je gevoel spreek het uit, vraag je af waar het vandaan komt en wat jij aan het gevoel kan veranderen. $*\%/*$

**Geplaatst**: 12-11-13 13:24

Geplaatst: 12-11-13 13:24

Maar sanne jij bent dan al bang vanaf dat je bent begonnen met rijden? Of heb je die angst wel later ontwikkeld?

ik ben in 14 jaar drie keer gevallen waarvan de laatste twee keer met de ambulance opgehaald. Ben dus ook bang om te vallen en de pijn die daarop volgt.. en niet kunnen werken dan met de problemen die dat met zich meebrengt.
Dat is dus hoever ik doordenk als paard "raar" onder me kont doet. Bij mij gaat het dus om vertrouwen opbouwen dat paard braaf is maar dus ook dat als hij wel wat doet ik het vertrouwen heb dat ik dat wel kan uitzitten..

**Geplaatst**: 12-11-13 13:27

Re: Tips voor angstbegeleiding?

Geplaatst: 12-11-13 13:27

Ik geef ook sportpsychologische begeleiding aan ruiters, vaak met angstproblemen. Volgens mij weten we nog steeds niet waar je woont, ik zit in ieder geval in het noorden van het land (provincie Groningen)

**Geplaatst**: 12-11-13 13:42

Geplaatst: 12-11-13 13:42

twinducklin schreef:
Maar sanne jij bent dan al bang vanaf dat je bent begonnen met rijden? Of heb je die angst wel later ontwikkeld?

Zo lang ik weet heb ik deze angst eigenlijk… Dus of ik het heb opgebouwd geen idee, waar het mee begonnen is geen idee eigenlijk.
Heb dezelfde angst ook bij het schuin gaan van boten, terwijl ik voor de rest helemaal niet snel bang ben (spooktochten of zo daar verveel ik me bij

)

**Geplaatst**: 12-11-13 13:57

Re: Tips voor angstbegeleiding?

Geplaatst: 12-11-13 13:57

Heb je misschien problemen met je evenwichts-orgaan? Dat kan ook meespelen he dat je het gevoel hebt dat je gaat vallen terwijl er eigenlijk niet veel aan de hand is maar omdat je even schuin hangt krijg je dat gevoel.

**Geplaatst**: 12-11-13 14:06

Re: Tips voor angstbegeleiding?

Geplaatst: 12-11-13 14:06

Niet dat ik weet… Maar ik val er ook niet af als er wat gebeurt, ik kan het dan eigenlijk altijd goed oplossen ben alleen daarna altijd weer erg bang

**Geplaatst**: 12-11-13 14:11

Re: Tips voor angstbegeleiding?

Geplaatst: 12-11-13 14:11

Omdat je dit schreef: Heb dezelfde angst ook bij het schuin gaan van boten, vandaar dat ik het vroeg. Maar goed veel succes nog in ieder geval $*\%/*$ $*\%/*$ $*\%/*$

**Geplaatst**: 12-11-13 14:15

Re: Tips voor angstbegeleiding?

Geplaatst: 12-11-13 14:15

Ik snap wel wat je bedoelt, zal eens kijken

**Geplaatst**: 12-11-13 14:24

Geplaatst: 12-11-13 14:24

Sanne_com schreef:
Wat ik juist heel erg heb, is dat als er iets gebeurt; kijkerig of 'jolig' ik wel helemaal gespannen raak en eigenlijk ophou met rijden. Maar als ze echt aan de kletter gaan ik het goed oplos rij nu al aardig wat jaren en ben er 3x afgedonderd of zo … Ik ben alleen erna echt bang en rij niet meer zeg maar

**Geplaatst**: 12-11-13 14:40

Re: Tips voor angstbegeleiding?

Geplaatst: 12-11-13 14:40

Wel vervelend, lijkt me nog moeilijker om niet meer bang te zijn als je niet precies weet waarvoor.
Ik heb eigenlijk tegenover gestelde van jou, ben bang dat het paard rare dingen gaat doen maar als ze het doen en ik heb het goed kunnen oplossen denk ik was het dat? Dat kan ik prima oplossen en dan ben ik een stuk angst kwijt! Juist het onvoorspelbare ben ik bang voor, vandaar dat ik ook wel op mijn merrie durf te rijden ondanks dat ik juist de keren dat het ernstiger was van haar ben gevallen.. maar ik weet wat ze doet en dat maakt me minder bang.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-11-13 16:24

Re: Tips voor angstbegeleiding?

Geplaatst door de TopicStarter : 12-11-13 16:24

Ik woon in Friesland.
Dus wie heeft voor mij een goed adres waar ik van mijn angst af kan komen??

**Geplaatst**: 12-11-13 16:43

Re: Tips voor angstbegeleiding?

Geplaatst: 12-11-13 16:43

Heel herkenbaar wat je schrijft. TS.
Ik ben zelf nooit een waaghals geweest, vroeger in de ponylessen altijd al wat angstig en voorzichtig.
Bijna 2 jaar geleden ben ik heel erg lelijk gevallen nadat een paard aan de kletter ging.
Daarna ben ik flink bang geweest. Echt bang. Ik ging er wel weer op, maar bij elke onverwachte beweging schoot ik in paniek.
Het allerbangst ben ik inderdaad voor "er van door gaan" en "aan de kletter". Dat ik alle vormen van controle en noodrem kwijt ben en dat ik echt niks meer te vertellen heb op mijn paard.

Nu pas, de laatste weken, dus bijna 2 jaar rijden verder, merk ik dat de angst zo goed als weg is.
Ik heb een heel lief bomproof verzorgijslandertje die ik van de zomer 3 weken voor mezelf had, ik mag er alles mee, buiten rijden, springen, bakwerk, longeren...
En op een gegeven moment reed ik samen met een andere ijsco en gingen we spontaan tegen elkaar hard galopperen. en nog harder, en het voelde na 3 weken constant bij elkaar zo goed dus waarom niet...nóg harder!!! Ik stond verbaasd van mezelf, ik was aan het RACEN!!!

Laatst op de manege gingen we springen en landde ik ongelukkig op de hals van het paard. Geen buikpijn, geen paniek, hup terug in het zadel wippen en nog een keer over de hindernis!

En afgelopen zondag had ik zelfs een informele springwedstrijd met m'n verzorgijs! Mijn allereerste parcourtje ooit want vroeger durfde ik al nooit. En voor het eerst in witte rijbroek sinds 1990. En ja hoor, na 5 keurige sprongen vond meneer de witte hindernis eng, weigerde en ik lag er naast.
En tot mijn grote verbazing was ik nog steeds niet bang, ik stond op, klom er weer op en heb verder gesprongen

Wat een persoonlijke overwinning weer!!

Dus kortom, als tip van een ervaringsdeskundige, neem de tijd!!!
Je hoeft niet te forceren, je hoeft jezelf niet stom te vinden omdat je niet durft.
Je mag de tijd nemen, je mag het spannend vinden en je mag om hulp vragen (dat doe je ook, super!)
Als jij voorlopig wil stappen en draven, dan is dat prima!
Je zit er al weer op, hoe stoer is dat!!
Is het je eigen paard?
Ga dan desnoods elke dag stappen en draven.
Totdat je je helemaal op je gemak voelt bij stappen en draven en voor je gevoel alle controle hebt in stap en in draf.
En dan op een dag ergens ver in de toekomst wanneer je het niet verwacht denk je bij jezelf...kom, een galopje. Een piepklein rustig handgalopje. één rondje maar...

Ik kan nu de angst reduceren tot een realistisch gedeelte.
Een kleine schrikreactie is niet eng.
Een nukkige reactie op een correctie is niet eng.
Paard struikelt een beetje, is niet eng.
Paard weigert, is niet eng.
In al deze gevallen kan ik er ook afvallen, kan pijn doen, maar niet eng in de zin van totaal verlies van alle controle.
Alleen aan de kletter gaan, dat is nog steeds verschrikkelijk eng, en daarom denk ik voortaan wel 3x na voordat ik ergens op stap. Dat is ook niet erg, dat is zelfbehoud.

**Geplaatst**: 12-11-13 18:57

Re: Tips voor angstbegeleiding?

Geplaatst: 12-11-13 18:57

Ik ben zelf ook erg angstig geworden na een ernstige val. Sinds ik moeder ben is de angst nog vele malen erger geworden. Ik durf eigenlijk alleen op mijn eigen Haflinger te rijden, hij is niet de makkelijkste maar na ruim 7 jaar samen weten we wel wat we aan elkaar hebben. Wat bij mij het meeste helpt is samen met iemand rijden. Ik heb sinds kort een hele fijne bijrijdster voor onze c-pony, zij blijft erg rustig en de pony daardoor ook. Dan blijf ik zelf ook veel rustiger en durf ik ook meer. Vandaag zijn we samen langs een punt gereden waar mijn Haf altijd schrikt (en ik er ook een keer bijna afgevallen ben), voor mij een hele overwinning want anders stapte ik steeds van te voren al af en nam hem aan de hand mee. Wat bij mij helpt is langzaam grenzen verleggen, proberen naar mijn echte gevoel te luisteren (dus niet te ver over de grens om ´stoer´ te willen zijn maar ook niet te snel denken dat het toch niet goed gaat) en een zadel waar ik heel veel steun aan heb en me zeker in voel (ik heb een Trekker zadel dus als het spannend wordt kan ik altijd de pommel even vastpakken, dat geeft een veilig gevoel) en het aller fijnste is voor mij dus om samen te rijden met iemand waar ik vertrouwen in heb. Gelukkig heb ik nu eindelijk zo iemand gevonden dus kan ik hopelijk weer veel mooie ritten gaan maken.
Ik vind het wel heel jammer dat ik nooit meer dat onbevangen genieten van voor mijn val terug zal krijgen maar zolang ik gewoon kan genieten zonder al te veel spanning ben ik al dik tevreden.

**Geplaatst**: 16-11-13 14:24

Geplaatst: 16-11-13 14:24

EDIT. Was als PB bedoeld.