Bokt.nl

Ayasha schreef:

Nee een paard "schrikt" omdat ie de link een keer toevallig gelegd heeft bij écht schrikken dat hij met dat gedrag het zichzelf makkelijker kan maken.

Ayasha schreef:

klopt, maar eenmaal hij dat "door heeft" kan ie wel degelijk een schrikreactie vertonen, zonder dat ie daadwerkelijk schrikt. Dat is gewoon operante conditionering.

Basic_ schreef:

Volgens mij is hier een heel groot misverstand terwijl ik volgens mij niks anders denk dan jij

Basic_ schreef:

Zijn ( een aantal van) jullie er echt van overtuigd dat paarden zo denken?
Ik schrik er eerlijk gezegd een beetje van hoe mensen het gedrag van hun paard vertalen.

RenateKo schreef:

Hallo simpelman, ja ik ben ook al een tijd bezig met rechtrichten met haar en deze oefening doen we ook zeker het werken aan hand gaat super goed met haar daar schrikt ze veel minder zeg maar bijna niet, het is meer een probleem onder het zadel, het is zoals basic zegt ze heeft veel bevestiging nodig en je moet idd constant met haar bezig zijn ik weet daarom wel dat het ook aan mij ligt.

IK wil zo graag dat ze gewoon gelijk ontspannen rond kan stappen maar misschien moet ik wel accepteren dat het gewoon niet zo'n paard is en dat ik haar gewoon veel afwisseling moet geven en haar aan het werk moet houden!

Basic_ schreef:

Ik snap wat je bedoeld, alleen vaak wordt er anders gehandeld door de ruiter aks deze wel denkt dat het paard geen zin heeft, vandaar mijn opmerking

Ayasha schreef:

Ik ken de ORS en hij is aangeleerd door iemand die er echt wel het e.e.a vanaf weet gezien ik wanhopig was, ze denderde er alsnog gewoon doorheen maar dan echt letterljk blind.

Cassidy schreef:

Ayasha schreef:

Ik ken de ORS en hij is aangeleerd door iemand die er echt wel het e.e.a vanaf weet gezien ik wanhopig was, ze denderde er alsnog gewoon doorheen maar dan echt letterljk blind.

Het is niet voldoende als de ORS door iemand wordt aangeleerd. Het moet een reflex worden en voordat een beweging een reflex wordt ben je heel lang bezig. En je moet de ORS ook blijven onderhouden anders heb je er niets aan. Dus regelmatig blijven oefenen. En zelf dien je ook snel genoeg te worden dat je je paar terugkrijgt voordat hij wel in volle vaart zit.

Cassidy schreef:

Ayasha schreef:

Ik ken de ORS en hij is aangeleerd door iemand die er echt wel het e.e.a vanaf weet gezien ik wanhopig was, ze denderde er alsnog gewoon doorheen maar dan echt letterljk blind.

Het is niet voldoende als de ORS door iemand wordt aangeleerd. Het moet een reflex worden en voordat een beweging een reflex wordt ben je heel lang bezig. En je moet de ORS ook blijven onderhouden anders heb je er niets aan. Dus regelmatig blijven oefenen. En zelf dien je ook snel genoeg te worden dat je je paar terugkrijgt voordat hij wel in volle vaart zit.

helena555 schreef:

probeer anders eens kleine volte, dat hij z'n hoofd bijna kan raken bij hij/zijn kont, en dan rij je gewoon weer de hoefslag. en als hij dan weer je uitprobeert, doe je het weer opnieuw.
en veel figuren rijden, dat hij/zij zich daar meer op concentreert. dan is hij/zij ook niet veel bezig met uitproberen.

Simpelman schreef:

RenateKo schreef:

Hallo simpelman, ja ik ben ook al een tijd bezig met rechtrichten met haar en deze oefening doen we ook zeker het werken aan hand gaat super goed met haar daar schrikt ze veel minder zeg maar bijna niet, het is meer een probleem onder het zadel, het is zoals basic zegt ze heeft veel bevestiging nodig en je moet idd constant met haar bezig zijn ik weet daarom wel dat het ook aan mij ligt.

IK wil zo graag dat ze gewoon gelijk ontspannen rond kan stappen maar misschien moet ik wel accepteren dat het gewoon niet zo'n paard is en dat ik haar gewoon veel afwisseling moet geven en haar aan het werk moet houden!

Je paard heeft een reden om zo schrikkerig te zijn.
Je moet dit eerst accepteren, "willen" heeft geen zin.
Als je dit geaccepteerd hebt kun je aan verbetering gaan werken.

Het "bereden" worden is voor een jong/onervaren paard een heel sterke ingreep in zijn autonomie.
Het duurt zeker een jaar of twee voordat het hier, mits goed begeleid, enigszins mee om kan gaan.
Men heeft die periode de Campagneschool genoemd.
In deze periode werk je slechts rustig en geduldig aan de gewenning van het dragen van het gewicht onder verschillende omstandigheden en het in vertrouwen en zonder dwang gehoorzamen.
Dit is het creëren van een vertrouwens band tussen ruiter en paard.
Zeker ook zal het jonge paard zijn bespiering langzaam aan moeten aanpassen aan de gevraagde bewegingen.
De Campagneschool is de kleuterschool van het paard.
Hij bestaat voornamelijk uit lange kalme buitenritten (veel stap), kleine sprongetjes maken en af en toe een sessie van 20 minuten in de rijbaan om dingen uit te leggen.
Voor het paard is deze periode het zich op een ongedwongen en natuurlijke manier bewegen maar nu mét ruiter op zijn rug. Het is logisch voor hem, het is als een kudde die zich verplaatst.
We werken hier uitsluitend met een contactteugel het horizontale evenwicht mag niet beïnvloed of verstoord worden, een paard is uitstekend zélf in staat om zich op de meest efficiënte manier te bewegen.
Sterker, de ruiter stoort hem hier normaal gesproken alleen maar in met alle mogelijke blessures ten gevolge.

Zoals je je om je heen kunt constateren werkt men tegenwoordig voornamelijk in de rijbaan hetgeen volstrekt niet logisch is voor een paard.
Aangezien alle paarden nu direct rechtgericht moeten zijn en klaargemaakt moeten worden voor de Olympische spelen neemt men geen tijd meer voor de kleuterschool.
Jonge paarden worden direct en voortdurend in de rijbaan in de spierpijn gewerkt en niet in de laatste plaats mentaal zwaar overnomen.
Tijd om uit te leggen en te laten verwerken is er doorgaans niet.

Aangezien dit soort van omgang met paarden algemeen is lijkt het de norm maar dat is het zeker niet.

Dit alles veroorzaakt bij jonge paarden veel stress.
Stress is angst.
Paarden die niet rustig, geduldig, tijdloos en met veel begrip voor hun zwakheden worden aangereden zullen hier in het algemeen angstig door worden en onder onder bepaalde omstandigheden op de vlucht willen gaan.
Ze voelen zich zwak.

Het in dit topic geadviseerde er "doorheen rijden" en "bezig houden" werkt slechts op korte termijn, het neemt de redenen tot angst niet weg.
Het angstgedrag zal telkens weer opnieuw terugkomen totdat het paard mentaal murw gereden is en emotioneel gedood, het is dan tot robot verworden.
Het lijkt er op dat veel ruiters dit als best mogelijke resultaat van hun africhting zien.

In FEI art 401, Het doel van de dressuur staat o.m. meer: dat het paard zich "Edelmoedig" overgeeft aan zijn ruiter. Het is interessant om op te zoeken wat dat woord betekent.

ChevalNoir schreef:

Mooie post, waar ik het helemaal mee eens ben. Ik heb afgelopen jaar mogen leren en ervaren hoe je een paard angstig paard in rust en vertrouwen kan trainen. En wat ben ik blij dat ik geen harde middelen gebruikt heb. De band die je krijgt is onbetaalbaar. Toch blijven er natuurlijk voor een paard angstige situaties. Ik merk dat mijn paard, ook dan, nu liever bij mij blijft, dan dat ze wegschiet. Heeft wel twee jaar geduurd, maar dan heb je ook wat. Ik denk dat tijd en geduld een moeilijke factor is voor veel mensen.