Bokt.nl

**Geplaatst**: 28-07-13 20:25

Re: Academische en klassieke rijkunst?

Geplaatst: 28-07-13 20:25

Het aan de hand werken gebeurd trouwens ook in alle gangen....

**Geplaatst**: 28-07-13 20:45

Geplaatst: 28-07-13 20:45

vur schreef:
Ik denk dat als je deze paarden in de wei zet en er niets mee doet, ze ook wel blokkadevrij worden.

Nou, niet altijd hoor, heb hier ook eentje die heel wat blokkades had, zelfs osteo kreeg het niet (definitief) opgelost, ook al stond het paard op rust met heel veel weidegang. Had ik de AR niet leren kennen, dan zat het beestje wss al in de lijm, zo erg was het met haar gesteld: stond met haar oren plat in de wei van de pijn, viel aan.... Ik had nu ook gedacht dat ze helemaal ok was en een tijd niet meer geoefend, en in combinatie met haar grasbuik was ze weeral heel sloom, stijf en scheef. Doordat mijn hengst momenteel bij een klassieke trainster zit, wou ik ook op die manier met haar aan de slag, maar ze lijkt er nog meer gespannen door. De laatste dagen dus maar weer het academisch werk aan de hand opgenomen, en vandaag werpt het al zijn vruchten af, ik kon haar eindelijk weer soepel en goed voorwaarts met stelling en lengtebuiging laten stappen, zonder veel gewicht in mijn hand. Ik werk trouwens met kaptoom zonder bit.

Wat me ook bevalt aan het academische, is idd het feit dat het met losse teugel gebeurt. Is trouwens ook iets dat moet kunnen in de klassieke dressuur, "descente de mains" betekent het weglaten van teugelhulpen, één van de ultieme doelen van de klassieke dressuur.

Ik begin me dus stilaan in beide te verdiepen, maar het academische trekt me meer aan, het past ook beter bij mij, en ben blij dat er toch heel wat aanhangers zijn ook.

**Geplaatst**: 28-07-13 20:52

Geplaatst: 28-07-13 20:52

Citaat:
Dus jij denkt een paard te kunnen trainen met een loshangend teugeltje? Ooit een topsporter zien trainen op zn elfendertigste? Dressuur is het fit houden van lichaam en geest, net zoals sport voor ons ook is. Dit kun je op normaal nivo doen maar ook op top nivo en bij beide heb je 100% inzet nodig en kun je niet 'half' werken.
Voor diegene die denken dat een paard beter wordt door niks te hoeven doen, kun je nog lang dromen.

Mensen kijken enkel naar spoorgebruik en bitgebruik, dressuur is zoveel meer dan dat en het feit dat er alleen naar die dingen gekeken wordt wil zeggen dat het nivo bedroevend laag is. Als je namelijk weet waarvoor alles gedaan wordt dan zijn die kleine dingen slechts bijzaak.

Als eerste ik zeg niet dat alles kan met een los teugeltje. Maar als ik zie naar de topsport zie ik meer dwang dan dat ik naar de AR kijk.
Ik wordt er niet vrolijk van in ieder geval, van de klassieke dressuur (uitzonderingen daar gelaten) En ik weet donders goed waarvoor sporen worden gebruikt en een S&T. Maar heel veel mensen vergeten dit soms ook en legio mensen kunnen er niet eens mee rijden.
Een paard wat continu wordt geprikt met sporen is naar mijn weten niet voorwaarts of niet aan de hulpen. Tenminste als sporen voor de verfijning zijn... Maar goed dat is even wat anders....
Als ik dan kijk naar een paard wat aan de hand getraind is en dan de piaffe onder het zadel doet met een kaptoom of kandare en dan kijk naar een paard wat klassiek is beleerd en de piaffe doet denk ik waarom dan met een strakke teugel? Het AR paard doet het net zo goed als een Klassiek paard, toch?

En als tweede. Een klassiek dressuur paard wordt met 3 al onder het zadel gebracht, wordt gelijk veel van gevraagd en dan bedoel ik het ruiter gewicht. Bij de AR wordt het paard eerst aan de hand getraind om zo het ruiter gewicht te kunnen dragen.... En ja dat gaat langzaam aan, alleen maar fysiek beter voor het paard toch?

Sorry als ik dingen verkeerd zie of verwoord

En als dat zo is correct me if i'm wrong.
Leren we alleen maar van toch!?

Ik vind het beide erg dubbel en bij beide manieren van rijden zijn punten waar ik het mee eens ben en waar ik het niet mee eens ben...

**Geplaatst**: 28-07-13 20:57

Re: Academische en klassieke rijkunst?

Geplaatst: 28-07-13 20:57

Sterker nog, toen ik vorige week mijn paard 'mis' bruikte om aan een van mijn leerlingen te laten zien dat ze bij elke stap dreef vloog ik in rengalop door de bak, paard was daar niet van gediend. Je legt je been enkelt aan als het nut heeft. En ook pas op het moment dAt het been wat je aan wilt spreken van de grond komt.

**Geplaatst**: 28-07-13 21:09

Geplaatst: 28-07-13 21:09

Wat ik vaak mis bij de AR is het voorwaarts denkende, vanuit het paard zelf: het willen lopen, verder zie ik vaak overdreven stelling waardoor de verbinding met achter ontbreekt en ik zet toch echt mijn vraagstellingen bij het gebruik van de kandare en kaptoom met ijzer in de neusriem... dan kan je wel voornamelijk met losse teugel rijden, maar dat is dan ook alleen maar omdat het paard de onprettige druk niet wil voelen... en dat is niet veel anders als het neppe krulletje wat je vaak ook bij wedstrijden ziet.

Er zal vast instructie zijn die het voorwaartse wel behoudt, kandare en kaptoom incl. ijzer en het zadelloos rijden niet nodig vind, ben ze alleen nog niet tegengekomen.

**Geplaatst**: 28-07-13 21:13

Geplaatst: 28-07-13 21:13

In de Duitse (klassieke) wijze rij je de piaffe ook met losse teugel. Dat het vaak verkeerd wordt toegepast (in Nederland) wil niet zeggen dat systeem zo verkeerd is vergeleken met de ongedwongenheid van de AR. Bij de meesters in AR zie ik trouwens ook geweldig indrukwekkende sporen. Maar goed. Dat terzijde.

**Geplaatst**: 28-07-13 21:24

Geplaatst: 28-07-13 21:24

Caira schreef:
xmarliez schreef:
Ik zeg nergens dat ik het eens ben met de reguliere wedstrijdsport maar ik denk dat die mensen in iedergeval nog enigzinds voorwaarts denken en dat is al beter dan het rond gesjok van die paarden op het filmpje.
Daarnaast zeg ik nergens de waarheid in pacht te hebben maar vertel gewoon wat IK zie. Ik zie hier nergens antwoorden op mijn vragen dus dat zegt dan ook al voldoende.

Dit is wat mij betreft nou echt dressuur.
https://www.facebook.com/video/embed?vi ... 7666458736
https://www.facebook.com/video/embed?vi ... 8219018346
https://www.facebook.com/video/embed?vi ... 4307045407

Sorry ik zie GEEN onafhankelijke zit, ik zie ruiters die bij elke pas aandrijven en ik zie een hele stugge hand, is dat dan 'echt' dressuur?

Caira, ik zie wel een onafhankelijke zit. Wat versta jij dan onder een onafhankelijke zit? HOe ziet dat eruit en waar zie jij dan het verschil?
Wat ik zie, beperk me even tot het tweede filmpje, is dat de amazone middels de halve ophouding en het rijden van overgangen draf, zit-zit-zit naar stap en gelijk weer naar draf, probeert om het paard meer te laten dragen. Dit doet ze middels haar contact, masserende en drijvende kuit, zit en teugelhulpen, maar dit alles heel erg vriendelijk. Hoe wil jij een paard meer laten dragen? Daar heb je m.i. toch echt de halve ophouding voor nodig. Ik vind het heel mooi om te zien hoe het aantrekken van het kruis wordt gebruikt om het paard op zit terug te laten komen. Eerst heeft ze daarbij nog wat hand nodig later nauwelijks of niet. Haar kuit hulp is attent aanwezig om te zorgen dat het paard niet uit elkaar valt en mooi compact dus blijft. Ik zie geen stugge hand. haar armen, bovenlichaam, hand vind ik niet stug. Ze ontspant als paard knabbelt op bit. Wij zien hier dus iets anders. Dus jouw interpretatie deel ik niet. natuurlijk kan altijd alles nog beter. maar ik zou blij zijn als ik mijn paard zo al voor elkaar had (en mezelf als amazone ook).
Tevens als je goed naar de paarden kijkt zijn ze soepel en de ruiters kunnen prettig doorzitten, de een rijdt wat beter dan de ander. Ik zie dit graag.
Als je kijkt naar de laatste ruiter zie je eigenlijk een vrij eenvoudig paard, niet zo spectaculair zoals ze tegenwoordig zijn gefokt. Is het niet geweldig knap dat deze ruiter met dit paard deze oefeningen zo fijn kan rijden? Ook hier weer plezier zie ik bij het paard en het paard dat de oefening op zijn niveau uitoefent met lichte hulpen van de ruiter. Dus ook hier zien we weer verschillen. Dat kan en dat mag. Fijne avond nog allen.

**Geplaatst**: 28-07-13 22:03

Re: Academische en klassieke rijkunst?

Geplaatst: 28-07-13 22:03

Maar is het vaak ook niet wat past er het beste bij het paard? Niet ieder paard is het zelfde en kan het zelfde niveau aan. Wat bij de één totaal verkeerd uitpakt kan voor de ander juist een hele verademing zijn.
Ik blijf dit topic zo ie zo volgen en ga mij in beide rijstijlen nog eens verdiepen

En wat ik al eerder zei, beide rijstijlen hebben zo hun min en plus punten voor mij. En er zal bij beide wel iets zijn wat een goed punt is. Ik ben heel benieuwd wat er nog meer over verteld gaat worden.
Maar voor nu lees ik alleen mee, aangezien ik toch ook nog een leek op dit gebied ben, en misschien verkeerde dingen ga lopen roepen

**Geplaatst**: 28-07-13 23:17

Geplaatst: 28-07-13 23:17

ina_1994 schreef:
Als eerste ik zeg niet dat alles kan met een los teugeltje. Maar als ik zie naar de topsport zie ik meer dwang dan dat ik naar de AR kijk.
Ik wordt er niet vrolijk van in ieder geval, van de klassieke dressuur (uitzonderingen daar gelaten)

Hier maak je nu geen onderscheid tussen de moderne en de klassieke dressuur. Academisch vind ik goed, correct toegepaste klassieke dressuur ook (maar idd beetje bekijken van paard tot paard, een paard dat heel erg stuwt, of te snel gaat en zo uit elkaar valt zou ik zeker academisch kiezen), de moderne dressuur ben ik idd ook niet over te spreken, veel te veel dwang en hulpmiddelen, paarden worden in een (foutieve) houding gedwongen...

**Geplaatst**: 28-07-13 23:29

Geplaatst: 28-07-13 23:29

Bij academische rijkunst heb ik het idee, dat er stappen over worden geslagen om zo maar zo snel mogelijk bij de kunstjes terecht te kunnen komen. Nu is daar niets mis mee, van een beetje schouderbinnenwaartsen is een paard nooit slechter geworden. Alleen blijf je wel een stukje souplesse missen die paarden die volgens het scala gereden zijn wel hebben.
Even twee totaal verschillende filmpjes.. Eerste is academisch, tweede is klassiek.

http://www.youtube.com/watch?v=NDJPDfwidVc

http://www.youtube.com/watch?v=Xwao-Xghibc

Ik voel mij persoonlijk toch beter bij het tweede filmpje. Kijk maar eens heel goed naar het orenspel, de strakheid van de rug. Die nerveuze lip. Eerste paard piaffeert bijna de grond in en maakt keer op keer tactfouten in galop. Trainingsfilmpje ok, maar een voorbeeldfilmpje vind ik het echt niet.

Iedereen moet doen waar hij of zij zich goed bij voelt, ik zelf ben duits klassiek opgeleid. Duitsers slaan niet op t paard, maar op de ruiter. Als je paard een fout maakt, ligt dat 9 van de 10 keer bij jou. Scheefheid valt wel mee, dat wordt soms zo overdreven. Even heel kort gezegd, veel kilometers maken, werken aan de lossigheid van de rug en eens een paar keer vaker de moeilijke kant meepakken en dat lost zich vanzelf op. Ook bij moeilijke gevallen, maar dan duurt het wat langer.

Plezier voor beide vind ik heel belangrijk, vandaar dat mn nekhaartjes lichtelijk omhoog gaan staan bij de filmpjes van Bent, omdat ik zijn paarden nu niet echt geluk en blijdschap uit vind stralen. Kun je zeggen dat de meeste hedendaagse sportpaarden ook niet vrolijk kijken, maar dat is toch niet iets wat ik na wil streven. Het tweede paard vind ik dan weer veel meer onstpannen ogen. Dat is waar ik naar werk, een vrolijk, jolig, meedenkend paard, geen robot.

**Geplaatst**: 29-07-13 00:49

Re: Academische en klassieke rijkunst?

Geplaatst: 29-07-13 00:49

Denk dat het beide geen goede voorbeeld filmpjes zijn, op het eerste filmpje zie je een paard wat aan beide ogen blind is en dus totaal op zijn ruiter moet concentreren , het 2 filmpje is het paard alleen de eerste 16 sec op zijn trainer gericht en daarna zie je heel goed dat hij afgeleid is omdat hij totaal geen oortje meer bij zijn trainer heeft, maar zijn kunstje uitvoert op een nette wijze al zie ik in de piaffe ok wel schoonheids foutjes, zoals het voorbeen wat regelmatig eerder land dan het achterbeen, maar eerlijk is eerlijk ik vind het nog steeds knap, ik hoop ooit zover te komen , maar denk dat ik dat in dit leven niet meer ga halen ;-)

Valt me ook op dat op filmpje 2 het paard is bijgezet toch, dus dat vind ik ook geen vergelijkings materiaal, zie dan liever het eerste filmpje , een paard wat totaal de aandacht heeft bij zijn leider.
Maar al met al vind ik het heel knap wat deze paarden en ruiters laten zien hoor, en ik zie deze 2 filmpjes nog liever dan dat ik en Anky rond zie rijden.
Ook de AR ruiter krijgt altijd te horen dat je de fout bij jezelf moet zoeken en van die scheefheid word er een te groot ding gemaakt vind ik ook, maar denk dat dat niet bij BB vandaan komt in die maten,
Maar idd plezier gaat boven alles, maar ben er van overtuigt dat de paarden van BB geen robots zijn.

**Geplaatst**: 29-07-13 06:41

Geplaatst: 29-07-13 06:41

Caira schreef:
xmarliez schreef:
Mensen kijken enkel naar spoorgebruik en bitgebruik, dressuur is zoveel meer dan dat en het feit dat er alleen naar die dingen gekeken wordt wil zeggen dat het nivo bedroevend laag is. Als je namelijk weet waarvoor alles gedaan wordt dan zijn die kleine dingen slechts bijzaak.

oeh dame, je laat je wel kennen hier zeg, het zou je sieren als je respect blijft houden voor je gesprekspartners. Alleen zij die met een open blik blijven kijken kunnen leren. Mijn paarden zijn van flegmatiek naar extreem gevoelig en werkwillig geworden, enkel voorwaarts denken is voldoende inmiddels en dat is waar ik zo blij van wordt bij de academische rijkunst.

Dan laat ik mezelf kennen, dat is prima.
Ik vraag me alleen af waarom je nog een enkel antwoord op mijn vragen aan jou beantwoord hebt?

En dan de volgende vraag, laat mij eens een filmpje zien van vrolijke, werkwillige academische rijkunst paarden?

**Geplaatst**: 29-07-13 06:44

Geplaatst: 29-07-13 06:44

Paperboy schreef:
Tsjonge je bent wel erg fanatiek zeg......

Alle gangen worden gereden, zoals je ook op alle filmpjes op internet kunt zien. Alleen in de aanleerfase begin je in de stap, een correcte lengtebuiging, de schouderbinnenwaarts, travers, etc. Als je bepaalde oefeningen in stap goed voor elkaar hebt ga je deze in draf doen en vervolgens in galop. Het heeft weinig zin om als het in stap al niet lukt te gaan draven of galopperen. Maargoed dan komen we weer op het geduld wat de AR met zich meebrengt...

Hoeveel mensen werken er in draf en galop van het percentage wat aan de academische rijkunst doet?
Het gaat niet om geduld, met een goede training gaat de opleiding verder, dat zie je en dat moet ook. Met de academische rijkunst blijven ze stil staan en noemen ze dat 'aanpassen aan het tempo van het paard', nee het is gewoon niet goed weten hoe ze verder moeten. Met een normaal huis tuin en keuken paard kunnen ze niet veel omdat deze paarden zeker een aangepaste 'eigen' training nodig hebben, dus niet volgens een lijstje van oefeningen. Bij goede paarden is dat trouwens ook het geval.
Je gebruikt oefeningen om andere oefeningen te verbeteren, om het paard te verbeteren en om eigenlijk alles te verbeteren. Niet om een lijstje af te werken met wat je allemaal 'kunt'.

**Geplaatst**: 29-07-13 07:01

Geplaatst: 29-07-13 07:01

ina_1994 schreef:
Als eerste ik zeg niet dat alles kan met een los teugeltje. Maar als ik zie naar de topsport zie ik meer dwang dan dat ik naar de AR kijk.
Ik wordt er niet vrolijk van in ieder geval, van de klassieke dressuur (uitzonderingen daar gelaten) En ik weet donders goed waarvoor sporen worden gebruikt en een S&T. Maar heel veel mensen vergeten dit soms ook en legio mensen kunnen er niet eens mee rijden.
Een paard wat continu wordt geprikt met sporen is naar mijn weten niet voorwaarts of niet aan de hulpen. Tenminste als sporen voor de verfijning zijn... Maar goed dat is even wat anders....
Als ik dan kijk naar een paard wat aan de hand getraind is en dan de piaffe onder het zadel doet met een kaptoom of kandare en dan kijk naar een paard wat klassiek is beleerd en de piaffe doet denk ik waarom dan met een strakke teugel? Het AR paard doet het net zo goed als een Klassiek paard, toch?

En als tweede. Een klassiek dressuur paard wordt met 3 al onder het zadel gebracht, wordt gelijk veel van gevraagd en dan bedoel ik het ruiter gewicht. Bij de AR wordt het paard eerst aan de hand getraind om zo het ruiter gewicht te kunnen dragen.... En ja dat gaat langzaam aan, alleen maar fysiek beter voor het paard toch?

Sorry als ik dingen verkeerd zie of verwoord En als dat zo is correct me if i'm wrong.
Leren we alleen maar van toch!?

Ik vind het beide erg dubbel en bij beide manieren van rijden zijn punten waar ik het mee eens ben en waar ik het niet mee eens ben...

Het gaat hier toch niet over huidige topsport vs academisch? Dus het gaat er toch ook niet om wat er daar getoond wordt?

Een 'klassieke' dressuur paard wordt niet met de 3 al onder het zadel gebracht. Het wordt vanaf de 3 jaar gelongeerd met de enkele en dubbele longe en gewerkt aan de lange teugel, 2 jaar later wanneer men zeker weet dat het paard het aan kan ga je er op.

Een piaffe wordt niet met een strakke teugel gereden. Zo een grote vorm van verzameling, daar is je hand alleen storend bij. Het komt helemaal vanuit het paard en je moet dit ondersteunen met je zit en been hulpen, je teugels minimaal. Alleen dat wil niet zeggen dat je deze losgooit, je past de teugellengte altijd aan aan het paard om het zo te kunnen ondersteunen met de halve ophouding wanneer nodig. Gooi je dit los dan is het volledige 'kader' van je paard weg omdat de energie van achteruit nergens wordt behouden in het lichaam. Je kunt wel met lange teugel rijden maar iedere pas die het paard voorwaarts zet gaat er aan de voorkant weer uit, hierdoor rij je een paard altijd in natuurlijk evenwicht. Ga je deze energie weer terug laten vloeien en zo dus houden in het lichaam door de halve ophouding dan heeft je paard de mogelijkheid meer gewicht op de achterhand te nemen, verender te gaan bewegen, in een goede takt en dus horizontaal evenwicht.
Dan kun je aanleuning verkrijgen en deze aanleuning kan ontzettend licht worden en hoe meer het gewicht op de achterhand genomen wordt hoe lichter deze aanleuning maar dat wil niet zeggen dat er geen aanleuning meer is. Deze is alleen ontzettend licht.
Daarom heb je er ook niets aan om te rijden zonder halve ophouding want je laat het paard altijd op de voorhand gaan, welke oefening je ook rijdt. Want het is niet de oefening die het paard 'op de achterhand' zet, de oefening maakt het paardenlichaam beter waardoor hij daarvoor sneller in de gelegendheid zal komen maar zonder de halve ophouding, zonder aanleuning kun je nooit horizontaal evenwicht of evenwicht op de achterhand bereiken.
Daarom is paardrijden ook zo moeilijk want de halve ophouding is een van de moeilijkste dingen om te leren. Daarom geeft Bent Branderup liever 'rukjes' dat is natuurlijk veel makkelijker op een blanke stang, jeetje wat vriendelijk

**Geplaatst**: 29-07-13 07:48

Geplaatst: 29-07-13 07:48

http://youtu.be/DVtZodFmcLU

Voorbeeldje geweldlig om naar te kijken,,Zie ik liever dan die Anky

**Geplaatst**: 29-07-13 08:08

Re: Academische en klassieke rijkunst?

Geplaatst: 29-07-13 08:08

xmarliez, je zit zo ontzettend vast in je eigen idee dat je absoluut niet openstaat voor wat andere mensen hier zeggen. Het is met jou geen discussie aangaan maar je wilt je eigen mening opdringen, jammer want hier schiet niemand niet echt wat mee op!

**Geplaatst**: 29-07-13 08:59

Geplaatst: 29-07-13 08:59

Paperboy schreef:
xmarliez, je zit zo ontzettend vast in je eigen idee dat je absoluut niet openstaat voor wat andere mensen hier zeggen. Het is met jou geen discussie aangaan maar je wilt je eigen mening opdringen, jammer want hier schiet niemand niet echt wat mee op!

Daar krijg ik ook het idee van.

@xmarliez , het grappige is dat je heel veel dingen zegt die bij de AR ook zo gaan, je hebt het over de halve ophouding die bent geeft , wat is daar mis mee, ik zag B.V een foto in je profiel , de onderste , daar word er toch veel druk op de stang gezet op beide teugel, druk op beide teugels is volgens mij niet fijn voor het paard, zag ik ook in het filmpje terug komen met beide klassieke ruiters, met AR heb je ook contact.
Zonder druk op je teugel kun je ook heel veel, contact kun je zelfs hebben met lange teugel, dus dan kies ik zelf voor de AR in dit geval.

**Geplaatst**: 29-07-13 09:03

Geplaatst: 29-07-13 09:03

Ik vind helemaal niet dat ze haar mening opdringt, ze geeft wel haar goed onderbouwde mening. Waar ik het ook helemaal wel mee eens ben.

Als ik het filmpje zie van Bent Brenderup dan zie ik een veel te traag paard, totaal uit de takt met een viertaktgalop. Dat kan in mijn ogen gewoon niet de bedoeling zijn. Houd mezelf voor de rest absoluut niet bezig met AR. Maar als je de zuivere takt, die je toch moet proberen ten alle tijde te behouden, totaal kwijt bent, dan is er in mijn ogen toch echt iets niet goed.

Er was hier gisteren een jong meisje die op een manege rijd, totaal geen ervaren meisje, kent geen AR of klassieke rijkunst, zij zag dat filmpje en, sorry, maar ik moest vreselijk lachen om haar opmerking daarover. Ze zei, dat paard is net zo langzaam als mijn oma met boodschappen doen. En eigenlijk vond ik haar wel gelijk hebben

.

**Geplaatst**: 29-07-13 12:05

Geplaatst: 29-07-13 12:05

Ik lees vanaf het begin al mee. Mezelf voornemende dat ik niet zou reageren. Een discussie waarbij frustratie om de hoek komt kijken is per definitie gedoemd te mislukken. Vandaar dat ik ook geen discussie aan wil gaan, maar enkel mijn visie hier op schrijf om misschien wat verheldering te geven en manko’s aan te duiden waar meelezers wat van kunnen leren. Zodoende trekken mensen niet op basis van enkel teleurstellende ervaringen een conclusie.

Open deur om mee te beginnen; ik denk dat het goed leren rijden en het scholen van een paard valt of staat bij het hebben van juiste instructie. Daarnaast moet je als ruiter jezelf verdiepen in de rijkunst.
Ik kan een paar valkuilen noemen. Doordat AR vrij goed toegankelijk is en instructeurs meestal veel informatie (theorie) kunnen geven denk je als ruiter al snel dat je veel leert. Dat is in feite ook zo maar vergeet niet dat er nog MEER is. Mijn instructrice stimuleert dan ook om vooral ZELF als ruiter ook ‘research’ te doen en niet alleen maar op haar kennis die ik krijg in de lessen te varen maar ook zelf kennis op te doen. Ze zegt altijd; ‘het moet in je gaan zitten’. Kortom, ga niet steeds blanco een les in en denk dat je in je lestijd alle info opdoet en alles leert, maar probeer ook buiten de lessen om jezelf te blijven scholen. Zodoende kan je in de les ook sneller stappen maken (kwartjes laten vallen) omdat je de theorie erachter al wat beter begrijpt, je hoort het niet voor het eerst maar hebt het al gelezen en in de les leer je hoe de praktijk daarbij toegepast wordt. Dan pik je het echt sneller op en legt meer linkjes. Ik denk dat mensen die in de klassieke richting zitten al veel meer zelf research hebben gedaan en zodoende al veel kennis hebben, dat wordt in de lessen met de praktijk samengebracht. AR (of eigenlijk rechtrichten hier in NL) is wat toegankelijker, veel info op internet en er lopen inmiddels al behoorlijk wat instructeurs rond. Een valkuil is dus dat je als leerling snel denkt veel te weten maar in feite nog maar het topje van de ijsberg te pakken hebt.
Rijden is geen stappenplan, je kan het niet zo versimpelen. Wel voor de ruiter om de theorie begrijpelijk te maken maar niet in de praktijk. Wat dat betreft ben ik het dus eens met Marlies dat het gevaar er in schuilt dat er stapjes afgewerkt worden. Die ervaring heb ik echter niet. Mijn instructrice houdt altijd het complete paard in de gaten. Echt niet de focus op binnenachterbeen alleen, of vasthouden aan een bepaald rijtje oefeningen. Buitenachterbeen moet net zo goed meekomen, dat was laatst in mijn les eens niet het geval en dan gaan we daar mee aan de slag. Oefeningen om dat buitenachterbeen aan te spreken, oefeningen om oefeningen beter te maken. En zo ook met figuren in de bak. Niet ellenlang sbw/travers oefenen op de lange zijde, maar gebruik maken van figuren zoals slangenvoltes en dan steeds omstellen, of van hand veranderen op de volte enz. Zo leer je als ruiter ook de juiste hulpen op juiste momenten te geven en niet alleen maar een oefening af te werken op een lange zijde. Dat zou een valkuil kunnen zijn voor een leerling binnen de AR (of rechtrichten). Houd het werk gevarieerd, wel dat het aansluit op elkaar, maar ook luchtig, vrolijk en onverwachts om het paard alert bij de les te houden en het niet in slaap te laten sukkelen door eentonig te lang op hetzelfde te blijven oefenen.

Dan nog een punt. De ontspanning. Een heel belangrijk onderdeel. Misschien soms TE belangrijk? Loslaten, loslaten, loslaten. Helemaal niet verkeerd om mee te beginnen. Zeker niet met een verreden paard dat vertrouwen in de ruiterhand kwijt is en een ruiter met harde hand (nooit geleerd om met gevoel te rijden). Ik kan me voorstellen dat bij een paard met nul vertrouwen in de ruiterhand geadviseerd wordt met heeeel licht contactteugeltje te rijden, omdat het de ruiter in 9 v/d 10 gevallen ook nog ontbreekt aan ruitergevoel en timing. Risico bij te veel bezig zijn met aanleuning verkrijgen is dan dat je als ruiter te laat bent met nageven, het paard compleet tegen de hand komt en dus weer een knauw krijgt in het vertrouwen in de ruiterhand. Dus ik kan me dan wel vinden in eerst even wat losser laten, geen constante druk, dan langzaam aan richting aanleuning gaan rijden. Maar ik denk dat veel ruiters binnen het rechtrichten nog zo bezig zijn met ontspanning dat er vaak (te) weinig sprake is van aanleuning. Wat juist bij een paard wat nog niet in horizontaal evenwicht is heel belangrijk is. Om de reden dat de aan de achterkant opgewekte energie voor opgevangen dient te worden (dat heeft Marlies ook uitgelegd). Daarbij is de valkuil ook nog eens dat als je zo met ontspanning bezig bent, je als ruiter in elkaar zakt en ‘stopt met rijden’ en meer meelift. Zelf ben ik wel eerst aan die ontspanning gaan werken (het ontbrak mij aan gevoel en timing) maar na een tijdje merk je dat de ontspanning wel goed zit, het paard weer vertrouwen heeft in de ruiterhand (wordt niet meer bij de kop gepakt) en dan moet je toch het paard meer ‘in de hand gaan stellen’. Mijn instructrice leert me dus wel om aanleuning te behouden, zacht maar wel zodat er meer constante hoofd/halshouding is en geen geklapper, en daarbij ook actief te blijven rijden (zelf als ruiter bezig blijven, rechtop te zitten en het paard actief houden, niet hard gaan). Die intentie alleen al is heel belangrijk.

Bij de filmpjes die circuleren heb ik wel eens het idee dat er te vroeg aan verzameling wordt gewerkt, zonder dat de voorwaartse drang voldoende bevestigd is. Ik weet wel dat Bent het voorwaartse in zijn clinics stimuleert maar op de een of andere manier gaan mensen toch snel aan de slag met verzameling (langzaam) en blijven daar te veel in hangen. Het is natuurlijk geweldig om het paard wat verzameld te krijgen maar reuze moeilijk om daarbij niet werkelijk langzamer te gaan. Daarbij moeten we altijd blijven beseffen dat het trainingsmomenten zijn, je moet ergens beginnen, het kan nog niet allemaal en en en zijn.

Kort iets over stelling en buiging. Bij de stelling wordt goed gelet op het stuk achter de kaak, dat dat 'meedraait' naar links of rechts, daardoor ziet het er misschien ‘overbogen’ uit. Lengtebuiging wordt wel degelijk op gelet en heel veel aandacht aan gegeven. Dat is voor mij juist ‘the key’.

Waar ik persoonlijk wat tegen aan loop is het; eerst stap goed bevestigen, dan werken aan draf, en dan pas aan galop. Ik pak stukjes galop toch al mee omdat ik gewoon merk dat het paard daarna fijner door het lijf is en met meer afdruk gaat draven. Dus dat vind ik wel een puntje waar ik misschien wel tegen de AR lijn in ga. Je kan galop wel degelijk gebruiken om andere gangen beter te krijgen, maar ik laat nooit compleet op de voorhand doorgalopperen. Ik spring aan, maak een aantal galopsprongen en als ik merk dat het te veel voorhandwerk wordt ga ik terug naar draf en spring weer opnieuw aan, zo een paar keer.

Dan wil ik nog wat kwijt over de viertakt galop die vaak getoond wordt. Dit wordt de schoolgalop genoemd. Ik vind het persoonlijk wat ongemakkelijk om naar te kijken maar wat ik er van begrepen heb wordt dit ook als oefening gereden en niet als doel (galop) op zich. Het is een zwaardere, meer verzamelde galop, waarbij dus meer gewicht op achter wordt gevraagd, dat is dus bedoeld als training en niet; kijk mij eens ‘mooi’ in viertakt galopperen. Zo heb ik het althans begrepen, maar vind het er wel ongemakkelijk uit zien.

Lang verhaal kort, ik krijg dus les onder de noemer AR. We gebruiken oefeningen om het paard te verbeteren en variëren in het rijden van figuren, werken geen stappenplan af, houden altijd het gehele paard plus het effect van mijn hulpen in de gaten, streven naar ontspanning maar hebben wel aanleuning en maken gebruik van halve ophoudingen. Mijn ervaring met AR is dus heel anders dan wat hier beschreven wordt. Ik wil verder niet in discussie, geen tijd voor en geen zin in. Dit heeft me al weer genoeg tijd gekost en doe dit enkel voor de meelezers die naar mijn gevoel te subjectief ingelicht worden. AR is een prima en toegankelijke opstap om ergens te beginnen, zeker met een blessurepaard, daarnaast zelf veel kennis op doen, om je heen blijven kijken en waken voor valkuilen (die je overigens bij iedere vorm van rijden/trainen hebt). Wil hierbij alleen maar duidelijk maken dat er wel degelijk heel diverse ervaringen zijn en heb wel eens het gevoel dat men hier op Bokt wat napraterig is.

**Geplaatst**: 29-07-13 12:27

Re: Academische en klassieke rijkunst?

Geplaatst: 29-07-13 12:27

@Ansie
Wat een helder verhaal.

**Geplaatst**: 29-07-13 13:13

Geplaatst: 29-07-13 13:13

@Ansie
AR
Wél losgelatenheid, géén Schwung
Wél daling van de achterhand, géén verhevenheid.

Mooi terug te vinden in passage en piaffe, niet de belangrijkste of meest gebruikte gangen, maar hier valt men door de mand, hier worden de "hoeven van onderen gepoetst" door de achterbenen ritmisch hoog op te tillen en de achterhand te laten dalen.
Deze gangen zijn echter verheven gangen, de voorhand moet omhoog gedrukt worden en het zweefmoment in de passage mag niet verloren gaan, integendeel.
Uiterste krachtinspanningen voor een paard, te bereiken na jaren van intensieve training in het voorwaarts neerwaarts/opwaarts en niet door op de achterhand te tikken met een zweep.

Schwung en verhevenheid bereik je niet op deze manier.
Veel mensen voelen dit aan maar kunnen de kernfout in de AR niet direct vinden, vandaar die soms gepassioneerde negatieve reacties.

**Geplaatst**: 29-07-13 13:21

Geplaatst: 29-07-13 13:21

Ansie schreef:
Lang verhaal kort, ik krijg dus les onder de noemer AR. We gebruiken oefeningen om het paard te verbeteren en variëren in het rijden van figuren, werken geen stappenplan af, houden altijd het gehele paard plus het effect van mijn hulpen in de gaten, streven naar ontspanning maar hebben wel aanleuning en maken gebruik van halve ophoudingen. Mijn ervaring met AR is dus heel anders dan wat hier beschreven wordt. Ik wil verder niet in discussie, geen tijd voor en geen zin in. Dit heeft me al weer genoeg tijd gekost en doe dit enkel voor de meelezers die naar mijn gevoel te subjectief ingelicht worden. AR is een prima en toegankelijke opstap om ergens te beginnen, zeker met een blessurepaard, daarnaast zelf veel kennis op doen, om je heen blijven kijken en waken voor valkuilen (die je overigens bij iedere vorm van rijden/trainen hebt). Wil hierbij alleen maar duidelijk maken dat er wel degelijk heel diverse ervaringen zijn en heb wel eens het gevoel dat men hier op Bokt wat napraterig is.

Bedankt voor het verwoorden van mijn gedachten

Jij beschrijft exact de ervaringen en gedachten die ik ook heb met en over de AR.

**Geplaatst**: 29-07-13 14:31

Geplaatst: 29-07-13 14:31

Paperboy schreef:
xmarliez, je zit zo ontzettend vast in je eigen idee dat je absoluut niet openstaat voor wat andere mensen hier zeggen. Het is met jou geen discussie aangaan maar je wilt je eigen mening opdringen, jammer want hier schiet niemand niet echt wat mee op!

Een ander doet dat zeker niet? Dat heet nou discussieren 'een gesprek voeren waarbij iedereen zijn mening geeft over een bepaald onderwerp'. Jij de jouwe, ik de mijne.
Ik onderbouw wat ik zeg, stel vragen maar krijg geen antwoord. Stellen jullie mij vragen geef ik wel antwoord, maar dat mag niet.

**Geplaatst**: 29-07-13 14:34

Geplaatst: 29-07-13 14:34

xmarliez schreef:
Paperboy schreef:
xmarliez, je zit zo ontzettend vast in je eigen idee dat je absoluut niet openstaat voor wat andere mensen hier zeggen. Het is met jou geen discussie aangaan maar je wilt je eigen mening opdringen, jammer want hier schiet niemand niet echt wat mee op!

Een ander doet dat zeker niet? Dat heet nou discussieren 'een gesprek voeren waarbij iedereen zijn mening geeft over een bepaald onderwerp'. Jij de jouwe, ik de mijne.
Ik onderbouw wat ik zeg, stel vragen maar krijg geen antwoord. Stellen jullie mij vragen geef ik wel antwoord, maar dat mag niet.

**Geplaatst**: 29-07-13 14:41

Geplaatst: 29-07-13 14:41

midgie schreef:
Paperboy schreef:
xmarliez, je zit zo ontzettend vast in je eigen idee dat je absoluut niet openstaat voor wat andere mensen hier zeggen. Het is met jou geen discussie aangaan maar je wilt je eigen mening opdringen, jammer want hier schiet niemand niet echt wat mee op!

Daar krijg ik ook het idee van.

@xmarliez , het grappige is dat je heel veel dingen zegt die bij de AR ook zo gaan, je hebt het over de halve ophouding die bent geeft , wat is daar mis mee, ik zag B.V een foto in je profiel , de onderste , daar word er toch veel druk op de stang gezet op beide teugel, druk op beide teugels is volgens mij niet fijn voor het paard, zag ik ook in het filmpje terug komen met beide klassieke ruiters, met AR heb je ook contact.
Zonder druk op je teugel kun je ook heel veel, contact kun je zelfs hebben met lange teugel, dus dan kies ik zelf voor de AR in dit geval.

Bent geeft geen halve ophouding maar rukjes aan de teugel. En halve ophouding is een voor het oog onzichtbare hulp. En die geef je bij wijze van spreken iedere pas en niet om het paard even te 'liften' wat ze ook wel noemen 'op het achterbeen zetten' dat is natuurlijk onmogelijk..

Wat jij kiest dat maakt mij verder niets uit.
Die foto in mijn profiel dat zijn een stel zeer kundige ruiters (onderste foto dan :))

) die precies weten hoe ze met stang en trens moeten rijden. De stang slaat niet door, er is inderdaad druk op maar wat ik al zei zonder enige druk kun je niet rijden de halve ophouding is namelijk het aannemen (druk) - nageven (ontspannen) waardoor je het paard kunt berijden. Op deze foto zie je dat het paard de mond opent, is een reactie op de halve ophouding en het paard sluit de mond weer binnen een seconde want zo snel moet de ruiter ook weer nageven. Je kunt het eigenlijk al aan de teugel zien dat de ruiter na wil geven. Verder onttrekt het paard zich niet aan de druk, wat je op de foto daar boven wel ziet, die paarden komen achter de loodlijn. De ruiters zitten keurig kaas recht met een onafhankelijke zit en de paarden zijn ontzettend goed gespierd, beide zie je niet terug op de foto er boven.

En rijden met druk moet je sowieso niet maar contact op beide teugels is zeker wel gewenst ja. Je geeft immers een ophouding op beide teugel of op alleen de binnen en alleen de buiten dat laatste mag je niet vlak achter elkaar doen (eerst binnen dan buiten). Je geeft zo vaak een ophouding op de beide teugels, ik zie het probleem niet? Ik zie alleen het probleem als de ruiter niet meer nageeft maar dan is het ook geen ophouding meer maar ordinair trekken.