Bokt.nl

**Geplaatst**: 26-03-13 15:26

Re: Geduld verliezen, wie nog? En wie heeft tips?

Geplaatst: 26-03-13 15:26

**Geplaatst**: 26-03-13 16:34

Geplaatst: 26-03-13 16:34

probeer zo min mogelijk suikers te geven, voor de energiehuishouding niet goed maar ook voor andere dingen zoals spijsvertering etc. suiker is echt niet goed voor paarden, als je de medicatie er in moet krijgen moet je wat natuurlijk, maar beperk het tot het minimale!

is maar een adviesje............

**Geplaatst**: 26-03-13 17:42

Re: Geduld verliezen, wie nog? En wie heeft tips?

Geplaatst: 26-03-13 17:42

Ik heb dit ook. Daarom wilde ik op een gegeven moment ook niet meer rijden zonder begeleiding, of als ik helemaal alleen op stal was. Ik wist dat ik me dan wel in zou kunnen houden. Gelukkig is het nooit ver gekomen, ik ben altijd afgestapt zodra ik merkte dat ik helemaal gek en boos werd. En dan ging ik rondjes lopen met mijn paard, net zo lang totdat ik afgekoeld was.

Dit heeft voor mij wel geholpen en als ik ooit nog eens ga rijden, zal ik dit blijven doen. Ook mede om deze reden rijd ik geen paard meer

.

**Geplaatst**: 29-03-13 17:28

Re: Geduld verliezen, wie nog? En wie heeft tips?

Geplaatst: 29-03-13 17:28

Vandaag me geduld verloren..
Ben er bij weg gelopen (was met paard wassen.. Met voorbeen tilde ze m op en wou zich op mij laten vallen.. Met achterbeen probeerde ze me tussen de muur te pletten of te schoppen..) had eerst de vloertrekker in de hand niks mee gedaan alleen met de punt vd stok naar haar kont gewezen dat ze weer op dr plek stond..
En weer opnieuw proberen..
Uiteindelijk draaide ze zo door.. Mijn halstertouw doormidden en de vonken van hoefijzer grondcontact vlogen om me oren..
Maar wat t is geen idee
Poetsen is nooit een probleem... Uiteindelijk de eigenaar gevraagd om dr een praam op te zetten.. Toen rustig beentjes gewassen en beloond..
Pff t werd echt mega gevaarlijk.. Zondag maar weer proberen..
Gisteren liep mijn andere te klieren was 1 brok spanning.. Toen ik dr 1 keer stilzette kwam ze omhoog en liet zich tegelijk naar een kant hellen.. Afgestapt even een tik met de zweep (niet hard) en dr weer op.. Weer het zelfde liedje..
Ik wou dr weer slaan maar niet gedaan... Toen ik met haar uit de bak wou lopen liep ze zowat over me heen (ze vond t touw bij de uitgang vd bak eng.. Dus EH gezegd daar schrok ze zo van dat ze mij voorbij kwam en heel hard rondjes om me heen ging lopen..
Toen ze gekalmeerd was zadel eraf gehaald longeersingeltje eraan elastiekje erom en zo lekker gelongeerd
Daarna stukje gewandeld...
Toen ik eraf was gestapt met rijden eerst rondje door de bak na de tik en toen er weer op...
Vandaag ook maar gelongeerd..
Ze is vorige week nog helemaal doorgelicht en ze konden niks vinden...
Zadel ligt goed etc etc etc
Kwestie van oefenen en veel lessen...
Wel jammer dat t zo ging gisteren en vandaag.. Maar ook dankzij dit topic ( tips en trics) en bij mezelf weg heb ik niet heel erg me geduld verloren in de zin dat ik ze kort en klein sloeg (niet dat ik dat ooit gedaan heb maar bij wijze van)
Normaal zpu t aan me blijven knagen nu probeer ik t en anders geef ik t op of vraag ik er hulp bij...
2 jonge paarden die nog veel moeten leren dus ik verwijt ze niks..
Puur pubergedrag en misschien hengstigheid oid

**Geplaatst**: 29-03-13 17:51

Re: Geduld verliezen, wie nog? En wie heeft tips?

Geplaatst: 29-03-13 17:51

Ik word niet zo snel ongeduldig, ik vind dat namelijk niet erg gepast.
Niet dat ik nooit boos kan worden, maar boos worden en ongeduldig zijn vind ik een verschil.

Ik heb er een die bloedfanatiek is en die moet ik vaak afremmen. Als ik dan een ophouding maak, wil ik dat ze daarnaar luistert. Als ze na 5 ophoudingen nog niet luistert, dan corrigeer ik haar wat strenger. Maar ik vind niet dat ik dan ongeduldig ben.

Een ander paard van mij blijft mooi onder mij, maar kan van letterlijk alleen een langsvliegende vogel een enorm spektakel maken. Dit vaak als ze een dag heeft stilgestaan. Een erge heethoofd. Dan kan ik wel ongeduldig worden, maar dan zou ik het alleen maar erger maken. Bij dat paard moet ik juist geduld en rust houden.

Al moet ik zeggen dat ik in mijn pubertijd wel minder geduld had.. maar ja, dat schuif ik dan maar af op hormonen haha.

**Geplaatst**: 29-03-13 18:19

Re: Geduld verliezen, wie nog? En wie heeft tips?

Geplaatst: 29-03-13 18:19

Idd als puber was ik nogal explosief. Ben nog steeds wel ongeduldig, maar ontplof niet meer

**Geplaatst**: 29-03-13 18:58

Re: Geduld verliezen, wie nog? En wie heeft tips?

Geplaatst: 29-03-13 18:58

de dagen in aanloop van hengstigheid is mijn merrie 1 of 2 dagen hysterisch...ondanks dat ze een tinker is..

Maar die dagen loopt ze zo over je heen als je niet uitkijkt, schrikt overal van en probeert weg te komen, maakt zich 2 x zo groot en sterk, etc. Dat zijn ook de dagen dat ik mijn geduld wel eens verlies -:(-

. Ik heb er wel altijd spijt van Y;(

, want met rust kom je een stuk verder. Nou moet ik wel zeggen dat als die hormonen opspelen bij haar, dat je heel moeilijk doordringt bij haar; dus misschien is dan heftig reageren naar haar toe wel de enige manier...

**Geplaatst**: 29-03-13 19:11

Re: Geduld verliezen, wie nog? En wie heeft tips?

Geplaatst: 29-03-13 19:11

Ik ben niet iemand die zijn geduld snel verliest.
Mijn pony is heel gevoelig en heet. Ze kan ook wel eens hysterisch en druk zijn.
Als ik gestressed ben of ik zit niet lekker in mijn vel, ga ik iets makkelijks met haar doen of gewoon niets.
Als ik haar uit de wei haal en ik merk dat ze een drukke bui heeft ga ik altijd zingen. Hele weg van wei naar stal zing ik rustige liedjes, tijdens het poetsen ook. Helpt als een tierelier. Jouw ademhaling is dan regelmatig en kalm en daar word je zelf ook rustig van en je paard dan ook.
Verder doe ik inderdaad ook als iets niet lukt, even mee stoppen en iets anders doen. Na een tijdje weer proberen.
Ik denk dat iemand die geen geduld heeft, een hele moeilijke heeft aan mijn pony.
Ik vind daarnaast consequent zijn wat anders dan je geduld verliezen. Als mijn pony voor de vierde keer door het binnenbeen heen loopt, krijgt ze ook een schop.

**Geplaatst**: 30-03-13 09:59

Geplaatst: 30-03-13 09:59

Rond paarden verlies ik mijn geduld niet en ik kan er moeilijk tegen wanneer mensen dat wel doen. Van sommige verhalen hier gaan mijn haren al rijzen. En uiteraard is het dan wel goed en nobel dat ongeduldige mensen beseffen dat ze ongeduldig zijn en eraan willen werken, maar puntje bij paaltje heeft het paard dat net een gigantische snok in zijn mond gehad heeft of een onterechte oplawaai met de zweep daar helemaal niets aan. Dus ik vind het altijd wel dubbel.

**Geplaatst**: 30-03-13 11:17

Re: Geduld verliezen, wie nog? En wie heeft tips?

Geplaatst: 30-03-13 11:17

Anky ging altijd een rondje rennen las ik van de week ;-)

die is er ook niet slechter van geworden;)

**Geplaatst**: 30-03-13 11:55

Geplaatst: 30-03-13 11:55

paulinebes schreef:
de dagen in aanloop van hengstigheid is mijn merrie 1 of 2 dagen hysterisch...ondanks dat ze een tinker is.. Maar die dagen loopt ze zo over je heen als je niet uitkijkt, schrikt overal van en probeert weg te komen, maakt zich 2 x zo groot en sterk, etc. Dat zijn ook de dagen dat ik mijn geduld wel eens verlies . Ik heb er wel altijd spijt van , want met rust kom je een stuk verder. Nou moet ik wel zeggen dat als die hormonen opspelen bij haar, dat je heel moeilijk doordringt bij haar; dus misschien is dan heftig reageren naar haar toe wel de enige manier...

Als ze daar zo extreem veel last van heeft, dan laat je haar toch gewoon zoveel mogelijk met rust die 2 dagen? Probleem opgelost

**Geplaatst**: 30-03-13 13:45

Geplaatst: 30-03-13 13:45

Soms denk ik wel eens, dat ze me vreselijk voor het zootje houdt. Dan zijn de simpelste dingen opeens heel moeilijk en doet ze iets, wat ze normaal heel moeilijk vind, heel goed. Maar daar kan ik verder wel mee overweg. Op dit moment is het meer uitproberen wie de langste adem heeft heb ik het idee. Ze is namelijk erg voorwaarts, maar maakt daar wel eens een spelletje van om niet te hoeven werken. Dan mag ik van mijn instructrice de noodrem gebruiken, omdat ze verder nergens anders op reageert (bit vast en zo hard mogelijk). Maar soms heb ik het daar heel moeilijk mee, omdat ze weeeeeeer doordramt, terwijl het eigenlijk net zo lekker gaat. En dáár kan ik heel slecht tegen. Dan wil ik wel eens een beste ruk geven (nooit goed natuurlijk).. Maarja mijn geduld is soms op.. Heel soms heb ik het idee dat ik eerst kwaad op haar moet worden voordat ze lekker gaat lopen.. Frustrerend xD

**Geplaatst**: 30-03-13 14:10

Geplaatst: 30-03-13 14:10

Kinke schreef:
paulinebes schreef:
de dagen in aanloop van hengstigheid is mijn merrie 1 of 2 dagen hysterisch...ondanks dat ze een tinker is.. Maar die dagen loopt ze zo over je heen als je niet uitkijkt, schrikt overal van en probeert weg te komen, maakt zich 2 x zo groot en sterk, etc. Dat zijn ook de dagen dat ik mijn geduld wel eens verlies . Ik heb er wel altijd spijt van , want met rust kom je een stuk verder. Nou moet ik wel zeggen dat als die hormonen opspelen bij haar, dat je heel moeilijk doordringt bij haar; dus misschien is dan heftig reageren naar haar toe wel de enige manier...

Als ze daar zo extreem veel last van heeft, dan laat je haar toch gewoon zoveel mogelijk met rust die 2 dagen? Probleem opgelost

Is ook zo en dat doe ik die dagen ook zeker. Ik zou nooit met haar naar buiten gaan op die momenten, want dat is vragen om problemen en ook rij ik zo'n dag niet op haar. Maar gewoon even van paddock naar stal lopen om haar te poetsen moet toch wel kunnen of haar even laten uitrazen in de longeerbak. Het zijn vooral de momenten dat zij door het hek wil terwijl ik er nog sta..

Doet ze normaal absoluut niet, maar dan wel. En ik blijf vaak rustig maar soms levert t voor mij gevaarlijke of pijnlijke situaties op en dan schiet ik uit mijn slof en krijgt ze een stomp _-:(

(ik gebruik geen zweep ofzo)....

**Geplaatst**: 30-03-13 14:49

Re: Geduld verliezen, wie nog? En wie heeft tips?

Geplaatst: 30-03-13 14:49

maar da's logisch. Als het voor jou gevaarlijk of pijnlijk wordt, dan moet ze uiteraard op haar plek gezet worden.

**Geplaatst**: 30-03-13 18:00

Geplaatst: 30-03-13 18:00

Wat ik tussen de regels doorlees bij sommige mensen is dat ze een paard 'goed op de plek zetten' linken aan geduld verliezen. Terwijl je een paard best mag corrigeren, of een keer een flinke tik mag geven, maar dan wel met je geduld.
Je geduld verliezen is in mijn ogen dan ook not done en nooit de oplossing. Als het paard daarna ineens wel luistert zul je moeten werken aan je grenzen aangeven en duidelijker zijn, niet denken dat je geduld verliezen de oplossing is (want het paard luistert dan toch).

I'n m'n puberteit ben ik ook wel eens m'n geduld verloren omdat iets niet goed ging, maar niet in de zin van een harde klap/ruk in de mond of schreeuw geven. Wel dat ik op een niet kalme manier de oefening (die al niet ging) door bleef vragen. Voelde me ook altijd schuldig erna en het is gelukkig ook niet vaak voorgekomen.

Als je dus merkt dat je je geduld verliest meteen stoppen waar je mee bezig bent, dat gaat alleen maar slechter lukken als je niet meer kalm bent. Later kun je dan evalueren waarom het niet goed ging en een nieuw plan bedenken voor de volgende keer. En inderdaad, een paard klooit niet om te pesten. NOOIT

**Geplaatst**: 30-03-13 23:32

Geplaatst: 30-03-13 23:32

een paard klooit niet om te pesten. NOOIT[/quote]

helemaal mee eens! er is altijd een oorzaak: spanning ruiter, onbalans, scheefheid, pijn, hormonen etc etc

**Geplaatst**: 01-04-13 21:27

Geplaatst: 01-04-13 21:27

Niemand heeft engelengeduld, iedereen raakt wel eens gefrustreerd. Het is dan aan ons als ruiter om het zuiver te houden en om er bewust van te blijven dat het niet in de natuur van een paard zit om gemene plannen te smeden om de mens maar zo veel mogelijk te jennen.
Ik zeg ook niet dat het altijd aan de ruiter ligt, er zijn gewoon wel uitdagende paarden die stout gedrag vertonen. En laten we eerlijk wezen, ook een paard kan wel eens een slechte dag hebben of geen zin hebben.
Zodra je het gevoel van machteloosheid het laat overnemen en gaat projecteren op je paard dat hij je eigenlijk heel gemeen uit staat te lachen als je bijna tegen de muur wordt gedrukt of als hij je er bijna af gooit of als hij je rakelings met een hoef langs je hoofd raakt; zit jij wel fout.
Vanuit die machteloosheid ga je al heel snel overreageren tegen het paard en dat kan gewoon echt niet.
Een tip om het geduld te bewaren bij het rijden als een oefening gewoon echt niet lukt; is om het even los te laten en iets te gaan doen wat je paard wél goed kan. Vraag dus even een andere oefening en kom even tot rust. Ben blij en trots met wat hij wel goed kan en maak dat groter. Met een positief gevoel kun je veel beter beginnen aan andere dingen die jullie nog niet zo goed kunnen.
Op de grond geldt dit eigenlijk ook wel, gewoon denken aan wat je paard wel goed kan en probeer goed en eerlijk te reflecteren op je eigen gedrag. Wat doe ik, waar sta ik, hoe sta ik, wat wil ik, hoe vraag ik dat, hoe kan ik duidelijker zijn, waar ligt mijn grens, hoe snel grijp ik in etc.
Ik verlies ook wel eens mijn geduld en wordt dan gefrustreerd, maar je kan hier toch nooit het paard de schuld van geven.
Dat paard staat bij wijze van spreken al 23 uur lekker in de wei, dan komt er ineens een mens en vraagt van alles, dan is er enige vorm van miscommunicatie waardoor het niet lukt en dan begint die mens te flippen.
Dat is toch geen hobby meer. Als zulke negatieve scenario's vaker voorkomen dan momentjes van plezier voor zowel het paard als voor de ruiter, dan kan je beter een andere hobby zoeken lijkt me.

Verlies jij je geduld wel eens?