Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
booster schreef:kirstenm87 schreef:Het gaat je zeker lukken Booster, je bent al een heel eind op weg!
Dank je wel, Ik verplicht mijzelf om door te zetten op de momenten dat ik tweifel.
kirstenm87 schreef:lies1994 schreef:kirstenm87, ik had precies het zelfde verhaal. Ook zware hersenschudding en de doelen.
En,het gaat je lukken om er helemaal overheen te komen want daar ben ik het levende bewijs van.
Nu gaat alles prima zonder spanning.
Maar zoals ik al eerder zei....nu het buitenrijden nog. Dat durf ik nog niet echt.
Buitenrijden heb ik ook nog nooit gedurfd..!!
Volgend jaar komen mn paarden langs een zandpad richting het bos te staan, dan wil ik dat ook echt gaan leren/doen.
Mn ruin van 9 heeft nog nooit een buitenrit gemaakt, terwijl ik denk dat hij daar echt super van gaat genieten!!
Polderpaard schreef:Mag ik me ook melden? Ik heb sinds ruim twee maanden mijn eerste eigen paard, samen met mijn dochter van 15. Het is een lieve, 10 jarige ruin, maarrrr.... het is een "muts" met schrikken van kleine dingetjesIk was in het begin echt zo gespannen als een snaar als ik erop stapte, maar dat is gaandeweg steeds beter gegaan. Vorige week heb ik zelfs gegaloppeerd op hem en dat ging goed
Nog elke keer als ik opstap moet ik wel heel bewust mijn spanning verminderen, laag ademen, tegen hem praten etc. en dan gaat het steeds beter en heb ik er steeds meer lol in.
En nu vandaag... twee andere paarden en kijkers in de binnenbak en wham, hij schrok en nam de benen. Ik lag er bijna af, maar heb hem terug gekregen. Hij bleef super gespannen en ik ook. ben even afgestapt en buiten een rondje met hem gaan lopen om rustig te worden. Daarna heb ik mezelf een schop verkocht en ben terug gegaan de bak in. Daar was ik best trots opHij bleef gespannen, maar ik heb hem toch even kort laten draven en halt houden, weer even draven. Toen ik me redelijk rustig voelde, heb ik nog even gestapt en ben ik eraf gegaan. Ik neem me echt voor om morgen toch meer met hem te doen als hij weer zo is. Hem laten werken, zodat hij niet overal op reageert, maar gefocused raalt op mij. En ik ga weer les nemen, voor het eerst met hem! Goede voornemens dus en .... stapje voor stapje.
Ik heb sinds een paar dagen een schep sportmuesli (ook met haver) gegeven op advies van iemand, omdat zijn bilspieren zo ingevallen raakte. Kan dat hem ook te fris maken? Dan stop ik acuut weer met die muesliNormaal krijgt hij drie keer een halve schep basis brok. Nu twee keer brok en een halve schep muesli de derde ronde. Verder volop hooi of kuil. Hij staat in de wei overdag of bij erge nattigheid van de wei in zijn stal met eigen uitloopje/paddockje. Rijden doen we drie a vier keer per week, recreatief.
Safiera schreef:Lief dat je meedenkt. Misschien longeer ik hem idd even. Maar dan nog. Juist het eerste er op stappen vind ik zo eng. En als ik dan eenmaal zit, het wegstappen, de eerste rondjes... En ik durf een hoek van de rijbak niet door
Losgooien gaat niet, dan springt hij de bak uitEn longeren... dat heb ik tijden gedaan voor er überhaupt iemand op stapte. Eigenlijk ook overbodig
Pony is gewoon braaf. Hij staat altijd buiten, is hoogstens de eerste rondjes wat kijkerig.
marleeentje schreef:Jeee wat is hier in een dag tijd alweer veel geschreven! Heb nogal wat bij te lezen sinds gisteren!Polderpaard schreef:Ik heb sinds een paar dagen een schep sportmuesli (ook met haver) gegeven op advies van iemand, omdat zijn bilspieren zo ingevallen raakte. Kan dat hem ook te fris maken? Dan stop ik acuut weer met die muesliNormaal krijgt hij drie keer een halve schep basis brok. Nu twee keer brok en een halve schep muesli de derde ronde. Verder volop hooi of kuil. Hij staat in de wei overdag of bij erge nattigheid van de wei in zijn stal met eigen uitloopje/paddockje. Rijden doen we drie a vier keer per week, recreatief.
Die sportmuesli kan heel goed de oorzaak zijn van zijn gedrag. Dat soort muesli zorgt voor extra energie en alles wat je er in stopt, komt er ook weer een keer uit. Als hij dat zelf nog niet heeft gedaan in de paddock of wei, dan zal hij dat doen bij jou onder het zadel. En daar zit je natuurlijk niet op te wachten.
Je hebt het wel goed opgelost! Even zelf tot rust komen en hup, aan de slag! Dat werkt het beste is mijn ervaring, paard flink aan het werk zetten. Dat zorgt ervoor dat je paard geen kans krijgt om zelf dingen te verzinnen, maar ook voor jezelf is het goed, omdat je jezelf dan ook geen tijd gunt om je met andere dingen bezig te houden als met je paard.
Ik denk dat anderen hier ook wel baat bij kunnen hebben. Zeker degenen die als ze er net opzitten angstig zijn. Bij het losstappen heb je alle tijd om na te denken en blijft de spanning aanwezig. In zo'n geval kun je beter meteen aan het werk gaan (eventueel eerst even longeren, zodat je paard alvast los is)., veel overgangen rijden (zodat je kan testen of de rem en het gas goed werken) voltes, van hand veranderen, wijken enz... zodat je geen tijd meer hebt om met je angst bezig te zijn. Hulp van een instructeur is altijd goed, die kan je helpen met het vinden van de ontspanning en je ook wijzen op de dingen die goed gaan. Dit kun je trouwens ook zelf doen... bedenk iedere keer nadat je gereden hebt, na afloop drie punten die goed gegaan zijn. Op de manier kun je ook werken aan je zelfvertrouwen.
prugelpiet schreef:Safiera schreef:Lief dat je meedenkt. Misschien longeer ik hem idd even. Maar dan nog. Juist het eerste er op stappen vind ik zo eng. En als ik dan eenmaal zit, het wegstappen, de eerste rondjes... En ik durf een hoek van de rijbak niet door
Losgooien gaat niet, dan springt hij de bak uitEn longeren... dat heb ik tijden gedaan voor er überhaupt iemand op stapte. Eigenlijk ook overbodig
Pony is gewoon braaf. Hij staat altijd buiten, is hoogstens de eerste rondjes wat kijkerig.
wat staat er in die hoek dan?![]()
en als iemand hem vast houd? durf je het dan ook niet voor 1x te doen?
en anders doe je het met hoger krukje, hoef je je voet niet in de stijgbeugel te doen mar kan je gewoon er op schuiven zegmaar
Polderpaard schreef:Ook een heel verhaal, Booster! Je bent inderdaad een heel eind gekomen en het laatste stuk lukt je vast ook![]()
Ik probeer ook door te zetten op momenten dat ik het op mijn heupen krijg, maar soms winnen de zenuwen het van de goede voornemen helaas. Elke dag is een nieuwe kans, zullen we maar zeggen!
booster schreef:Polderpaard schreef:Ook een heel verhaal, Booster! Je bent inderdaad een heel eind gekomen en het laatste stuk lukt je vast ook![]()
Ik probeer ook door te zetten op momenten dat ik het op mijn heupen krijg, maar soms winnen de zenuwen het van de goede voornemen helaas. Elke dag is een nieuwe kans, zullen we maar zeggen!
Dit heb ik ook nog soms en is erg lastig maar ga dan echt nadenken waarom zet ik niet door want ik weet dat ik het kan.
prugelpiet schreef:Safiera schreef:Lief dat je meedenkt. Misschien longeer ik hem idd even. Maar dan nog. Juist het eerste er op stappen vind ik zo eng. En als ik dan eenmaal zit, het wegstappen, de eerste rondjes... En ik durf een hoek van de rijbak niet door
wat staat er in die hoek dan?![]()
en als iemand hem vast houd? durf je het dan ook niet voor 1x te doen?
en anders doe je het met hoger krukje, hoef je je voet niet in de stijgbeugel te doen mar kan je gewoon er op schuiven zegmaar
Haha daar zijn wapperende struiken. En Kabouters. En er staat een trekker met mestkar geparkeerdEn dat ding staat altijd nét even anders natuurlijk.
Misschien dat ik morgen maar even ga oefenen met mijn zusje. Kan zij nog even eerst en ik nog een keer voelen dat hij braaf is.
Dan vraag ik mijn instructrice hem vast te houden, desnoods aan de longe als het nou morgen al niet gaat...
@Polderpaard: respect zeg, je doet het wel mooi even. En bovendien, flink laten draven is toch prima? Een training succesvol betekent niet gelijk galop toch?
prugelpiet schreef:Super!
enne over het virige, lage bakarand met goede springpony?
Polderpaard schreef:Dat is nou net het lastige van angst, het is slecht te beredeneren. Als het je elke keer een stukje beter lukt door te zetten en je op jouw manier de angst verkleind, komt het ook wel. Het hoeft niet altijd in reuze stappen
marleeentje schreef:Jennifer, ik heb hetzelfde probleem gehad als jij. Mijn paard is ook sinds jongs af aan al gespannen met opstijgen. Ook al heel wat keer fout gegaan, maar gelukkig met minder ernstige verwondingen als jij. Wel met gevolg dat ik ook bang werd om op mijn paard te stappen. Ik durfde er ook niemand anders op te zetten, want zou ook niet willen dat diegene zich zou bezeren, dus moest het echt zelf oplossen.
Wat ik me nog wel even afvraag na het lezen van je verhaal... op welk moment gaat je paard er precies vandoor? Op het moment dat je je been over het zadel zwaait? Of het moment dat je zit en aan de slag wil gaan? (of iets daar tussenin?) Ik wil graag met je meedenken.