Bokt.nl

mailun89 schreef:

irishoekman schreef:

Bedankt dat je wel gewoon normaal kan doen. Ben er sinds vandaag mee bezig geweest en het helpt wel! Misschien ga ik toch over op een ander bit. Maar ik wil wel een "vriendelijke". En niet eentje die hem pijn doet in zijn mond.

Met wat voor bit rijd je hem nu?
Het loslaten en weer oppakken is niet van de ene op de andere dag veranderd. Heeft denk ik gewoon tijd nodig en is bij ieder paard verschillend. Ik denk dat je met elk bit een paard pijn kan doen, ligt er maar net aan hoe je hem gebruikt. Voor mij en de Haf was een dubbel gebroken trensje (met een plat tussenstukje in het midden) prima

Axel_Valerie schreef:

Ja de dubbelgebroken Dtrensje is misschien nog wel beter voor jou.. Hij heeft toch een heel gevoelige mond zei je? De dubbelgebroken D trens ligt iets stiller in de mondhoeken..

Leo schreef:

HA --> RT-P

Axel_Valerie schreef:

Ja het gaat toch om de haflinger?

Axel_Valerie schreef:

Je bent naar een problematiek topic gezet ipv de rassenpraat. Terwijl wij het hier allemaal over de haflingers hebben...

Axel_Valerie schreef:

bobbylover schreef:

En als je nou met een touwhalster/hackamore gaat rijden tijdelijk? Druk op de neus is ook heel gevoelig en dat kan hij niet vastpakken. Dan zal ik wel eerst alleen in de bak rijden, en als hij dan goed luistert kan je weer proberen een zacht bit te gebruiken. Maar als je paard ervandoor gaat, moet je één teugel naar je toe halen en omtrekken, dan heb je hem i.i.g. gestopt

Ik hoop dat je er wat aan hebt!

Die oplossing zou in theorie moeten werken. In de praktijk wijst in verl gevallen uit dat paarden daarvan gaan hangen op je handen. Dus dan loopt hij weer gigantisch op.de voorhand. Je kan het proberen maar bij mij werkte het dus niet.

DonLio schreef:

Paarden pakken nooit vast, het is degene die er op zit die vast houd. En dan gaan ze
jouw hand als 5e been gebruiken of zijn onstuurbaar . Meestal sluipt dit er heel langzaam
in en als ze het eenmaal doen is het lastig om het af te leren maar met behulp van een
goede instructeur/instructrice moet dat zeker lukken.
Ik zou zeker niet met allerlei bitten gaan experimenteren zonder dat je overleg heb gehad
iemand die er verstand van heeft, vaak los je hier namelijk het probleem niet mee op....

Wat doe je haf precies al hij het bit vast pakt, heb je dan helemaal geen controle meer?
Of gaat hij gigantisch hangen?

terpentijn schreef:

Heb alles gelezen, maar zie niet, dat er ergens gesproken wordt over het 'trainings-niveau" en/of leeftijd van de Haf en diens amazone.
Dat lijkt me toch wel heel belangrijk; gaat 't om een nog enigzins "jong" in de training (het rijden) staand paard? Dit kan overigens ook gebeuren met een ouder paard waarmee een tijd niets "gedaan" is.
Heb er zelf eens zo'n Haf van ruim 9 jaar gereden of liever "onder m'n kont geschoven gekregen", die kon ook meesterlijk gaan hangen bit vastpakken en er dan keihard zelfs met je vandoor gaan, IN DE BAK.
Niet te stoppen of te stuiten.
Had daarvoor aangespannen gelopen en leuk onder het zadel gelopen.
Opeens werd er door de eigenaren helemaal NIETS meer mee gedaan, waardoor meneer (toen ik er op mocht klimmen), na 4-5 jaren niets opeens voor zichzelf bleek te zijn begonnen.
"Niets" meer mee te beginnen zo leek het, maar het bleek al gauw dat hij onder het zadel was ingereden door een paar "Paardenmeisjes" van 15-16 jaar.
OEPS!
Bedankt voor je interesante reactie. Mijn ha is 17 en sinds een klein half jaartje en ik met hem bezig in de dressuur. Daarvoor heeft hij 11 jaar buiten gereden. En nooit eigenlijk wat met dressuur gedaan. Als ik buiten rijd houd hij zijn bit helemaal niet vast. Hoe zet je een filmpje hierop? Dan kan ik het filmen en dan snappen jullie misschien beter wat er aan de hand is.
Ook bleek het bit met 13' na zovele jaren, na zijn eerste belering/inrijden, nooit vervangen (!) was dus veel te krap, en ook de afstelling van het hoofdstel was hetzelfde liedje... dat bit was dus niet alleen te smal, (auwww) maar zat 'm ook nog zowat achter de oren.... en hoezo een tandarts?
Heeft een half jaar bij goedbedoelende meid (die juist haar geliefde Haf was verloren) onder 't zadel gezeten.
Bleef een strijd.
Uiteindelijk is hij op proef verkocht, aan een ervaren menner. Hij was er helemaal weg van, maar natuurlijk behoorlijk wat problemen ... Zijn dochter rijdt dressuur.
Die dochter heeft er een half jaar over gedaan, alleen weer gewoon terug naar helemaal het begin... losse teugel laten, ook als hij er uit wilde klappen, voordat er weer een stuur op zat. Zij zag het na drie maanden ook niet meer zitten er mee, maar Pa vond het een leuke uitdaging.... en dat vond het paard zelf ook. Zij ging door en heeft er inmiddels de eerste dressuurproef mee gewonnen!
Ze hebben ook ALLES uit de kast getrokken: tandarts, fysio (bleek niets bijzonder uit dit laatste), aangemeten tuigwerk....
Pa rijdt er nu succesvol tweespan wedstrijden mee.

ALLES KAN, dus, maar je moet soms toegeven dat je het zelf niet 1-2-3 kan oplossen.

Zeker is, dat ik van deze extreme vasthouder/hanger waarover ik net heb verteld, weet, dat het minimaal de helft is, dat je zelf aan het vasthouden bent.

Misschien een (te) lang verhaal, maar ik wil duidelijk maken, dat er dus meerdere factoren samen kunnen komen waardoor een paard "vasthoudt".
Sluit eerst al deze factoren: je eigen angst/spanning, harde niet gevende hand, een niet passend harnachement, etc. uit en laat 'm eens door een andere, ervaren ruiter rijden. En kijk dan toe/film het.
Ook vraag ik me af hoe het paard zich aan de longe (met hoofdstel en bit in) gedraagt.

Volgens mij komt het wel goed, maar niet vanzelf. Bovengenoemd voorbeeld was: bit vastpakken, hangen,er van door gaan.
Kwestie van enorm veel tijd (dagelijks!)er in steken en er op letten dat je zelf geen tegendruk (hang-mogelijkheid) geeft.

irishoekman schreef:

terpentijn schreef:

Heb alles gelezen, maar zie niet, dat er ergens gesproken wordt over het 'trainings-niveau" en/of leeftijd van de Haf en diens amazone.
Dat lijkt me toch wel heel belangrijk; gaat 't om een nog enigzins "jong" in de training (het rijden) staand paard? Dit kan overigens ook gebeuren met een ouder paard waarmee een tijd niets "gedaan" is.
Heb er zelf eens zo'n Haf van ruim 9 jaar gereden of liever "onder m'n kont geschoven gekregen", die kon ook meesterlijk gaan hangen bit vastpakken en er dan keihard zelfs met je vandoor gaan, IN DE BAK.
Niet te stoppen of te stuiten.
Had daarvoor aangespannen gelopen en leuk onder het zadel gelopen.
Opeens werd er door de eigenaren helemaal NIETS meer mee gedaan, waardoor meneer (toen ik er op mocht klimmen), na 4-5 jaren niets opeens voor zichzelf bleek te zijn begonnen.
"Niets" meer mee te beginnen zo leek het, maar het bleek al gauw dat hij onder het zadel was ingereden door een paar "Paardenmeisjes" van 15-16 jaar.
OEPS!
Bedankt voor je interesante reactie. Mijn ha is 17 en sinds een klein half jaartje en ik met hem bezig in de dressuur. Daarvoor heeft hij 11 jaar buiten gereden. En nooit eigenlijk wat met dressuur gedaan. Als ik buiten rijd houd hij zijn bit helemaal niet vast. Hoe zet je een filmpje hierop? Dan kan ik het filmen en dan snappen jullie misschien beter wat er aan de hand is.
Ook bleek het bit met 13' na zovele jaren, na zijn eerste belering/inrijden, nooit vervangen (!) was dus veel te krap, en ook de afstelling van het hoofdstel was hetzelfde liedje... dat bit was dus niet alleen te smal, (auwww) maar zat 'm ook nog zowat achter de oren.... en hoezo een tandarts?
Heeft een half jaar bij goedbedoelende meid (die juist haar geliefde Haf was verloren) onder 't zadel gezeten.
Bleef een strijd.
Uiteindelijk is hij op proef verkocht, aan een ervaren menner. Hij was er helemaal weg van, maar natuurlijk behoorlijk wat problemen ... Zijn dochter rijdt dressuur.
Die dochter heeft er een half jaar over gedaan, alleen weer gewoon terug naar helemaal het begin... losse teugel laten, ook als hij er uit wilde klappen, voordat er weer een stuur op zat. Zij zag het na drie maanden ook niet meer zitten er mee, maar Pa vond het een leuke uitdaging.... en dat vond het paard zelf ook. Zij ging door en heeft er inmiddels de eerste dressuurproef mee gewonnen!
Ze hebben ook ALLES uit de kast getrokken: tandarts, fysio (bleek niets bijzonder uit dit laatste), aangemeten tuigwerk....
Pa rijdt er nu succesvol tweespan wedstrijden mee.

ALLES KAN, dus, maar je moet soms toegeven dat je het zelf niet 1-2-3 kan oplossen.

Zeker is, dat ik van deze extreme vasthouder/hanger waarover ik net heb verteld, weet, dat het minimaal de helft is, dat je zelf aan het vasthouden bent.

Misschien een (te) lang verhaal, maar ik wil duidelijk maken, dat er dus meerdere factoren samen kunnen komen waardoor een paard "vasthoudt".
Sluit eerst al deze factoren: je eigen angst/spanning, harde niet gevende hand, een niet passend harnachement, etc. uit en laat 'm eens door een andere, ervaren ruiter rijden. En kijk dan toe/film het.
Ook vraag ik me af hoe het paard zich aan de longe (met hoofdstel en bit in) gedraagt.

Volgens mij komt het wel goed, maar niet vanzelf. Bovengenoemd voorbeeld was: bit vastpakken, hangen,er van door gaan.
Kwestie van enorm veel tijd (dagelijks!)er in steken en er op letten dat je zelf geen tegendruk (hang-mogelijkheid) geeft.