Bokt.nl

joyce B schreef:

Paardonvriendelijk rijden zou echt afgestraft moeten worden, maar paardonvriendelijk rijden en trainen is niet alleen maar af te zien van de houding of van momentopnames. Er zijn gewoon mensen die paardonvriendelijk rijden en dit hangt niet samen met een systeem, maar dit hangt samen met de ruiter en/of instructeur als persoonlijkheid en hun onkundigheid (of natuurlijk de heel sterke drang om te presteren, waarbij voorbij gegaan wordt aan het paard)...

Ik weet niet hoe het er thuis aan toe gaat bij trainers en ruiters die LDR toepassen, maar harde leermeesters vind je overal...

Ik kom in gewetensnood als ik mijn paard zou moeten dwingen en forceren tot dingen waar het geen plezier in heeft en fel tegen in verzet gaat. Dat is niet mijn manier...

Ik vind het gewoon jammer dat een trainingsmethode zo in het nauw wordt gedreven terwijl de paardvriendelijkheid van een methode vooral te maken heeft met de personen die hem gebruiken, en in hoeverre die rekening houden met de lichamelijk en geestelijke mogelijkheden van een paard...

En veel mensen die paardrijden, willen gaan voor het gevoel en als het goed is wordt het plaatje dan ook goed. Maar een goed plaatje, met een verkeerd gevoel, dat is niet fijn proeven rijden...
Jammer dat de jury vaak niet door zo'n plaatje heen kan kijken...

Een trainingsmethode, welke dan ook, is er voor het paard, en niet andersom...

Astragirl schreef:

Je moet het hoofd wel dieper vragen, op een bepaalde manier dus ook dragen of vragen, hoe je het noemt.

Waar kan je die bestellen? haha

Woodstock schreef:

Zou het trouwens niet kunnen dat je deze onderhalsspieren ziet, omdat de bovenhalsspieren zo hard samentrekken bij een weggedrukte rug/hals, en daardoor dus de onderhals eruit drukken? En dus ook het omgekeerde bij LDR?

renes schreef:

Als een paard snel reageert hoeft dat niet. Hij weet immers wat de bedoeling is, en zal (na oefening en herhaling) hier steeds sneller op reageren. Je hoeft het hoofd niet te dragen, dat doet het paard! Ruiter vraagt, paard handelt.

Woodstock schreef:

Woodstock schreef:

Zou het trouwens niet kunnen dat je deze onderhalsspieren ziet, omdat de bovenhalsspieren zo hard samentrekken bij een weggedrukte rug/hals, en daardoor dus de onderhals eruit drukken? En dus ook het omgekeerde bij LDR?

QQQQ kan k uit jou uitleg concluderen dat je het hiermee eens bent? En wat vind de rest?

Woodstock schreef:

Ja bij de LDR positie van het hoofd zijn idd spieren betrokken, maar als je dus die valse knik hebt, en dan kijkt naar dat stuk waar de hals omlaaggaat, zijn daar ook spieren bij betrokken of is dat dan weer wel zwaartekracht?

Woodstock schreef:

:o Oeps, idd... maar wat vind je van de stelling verder?

QQQQ schreef:

Valse knik wordt veroorzaakt door spierkracht.
In eerste instantie die van de ruiter...

renes schreef:

Precies daarom vraagt Tineke Bartels zich af waarom men die twee zo lijnrecht tegenover mekaar zet. De basisprincipes zijn 'hetzelfde', de invulling en uitwerking van bepaalde punten is gewoon anders. En één van die 'ingrediënten' zoals je dat noemt, is inderdaad het LDR.

Tyrza schreef:

QQQQ schreef:

Valse knik wordt veroorzaakt door spierkracht.
In eerste instantie die van de ruiter...

*zucht*

QQQQ schreef:

renes schreef:

Precies daarom vraagt Tineke Bartels zich af waarom men die twee zo lijnrecht tegenover mekaar zet. De basisprincipes zijn 'hetzelfde', de invulling en uitwerking van bepaalde punten is gewoon anders. En één van die 'ingrediënten' zoals je dat noemt, is inderdaad het LDR.

Dat is niet waar. Op enkele cruciale punten wijkt LDR af van de klassieke basisprincipes. Die afwijking veroorzaakt de tegenstelling.

renes schreef:

QQQQ schreef:

Dat is niet waar. Op enkele cruciale punten wijkt LDR af van de klassieke basisprincipes. Die afwijking veroorzaakt de tegenstelling.

Mag ik vragen welke principes je dan bedoelt? Ik zie het namelijk meer zo dat ze bepaalde basisbeginselen gewoon verder uitwerken en benadrukken.

Tyrza schreef:

Ik zeg niet dat klassieke ruiters iets missen. Wie ben ik om dat te bepalen?

Ik kan alleen vanuit mijn eigen gevoel en ervaring vertellen. Met mijn GP paard Tolstoi heb ik jaren op de klassieke manier getraint. En als ik heel eerlijk ben, weet ik niet heel gedetailleerd meer hoe dit in zijn werk ging.

Het ging er met name om veel controle tijdens overgangen te hebben, veel flexibiliteit ontwikkelen door bepaalde gehoorzaamheidsoefeningen en uiteindelijk vanuit het achterbeennaar de hand toe rijden naar boven toe.

Het meest verse wat me dus bij staat is de methode waarin ik nu getraint wordt. En dat komt het dichtst bij LDR.

Wat de basis hiervan is, en nogmaals, dat is mijn eigen bevinding, is dat het paard in eerste instantie de Skala der Ausbildung onder de knie moet hebben: takt, losgelatenheid, aanleuning, schwung, rechtgerichtheid en verzameling.

Hierin gaan we uiteindelijk verder: het paard moet op de meest minimale zit-/beenhulp aktief willen worden vanuit het achterbeen. Het liefst met het gevoel dat het paard vlugger wordt, oftewel een beetje als een halbe tritte. Maar dan in een aktieve verzamelde draf. Hierdoor krijg je als effect dat de achterhand er meer onder komt, de rug opbolt, de hand op wil zoeken en zo het punt van logelatenheid opgezocht kan worden.

Voor de elasticiteit en de ontwikkeling van de balans is het de bedoeling dat het paard deze balans en losgelatenheid blijft behouden tijdens het verkleinen van de passen. Bij dit laatst kan al gauw wat spanning in de rug komen, want het is nu eenmaal zwaar voor een paard om al die energie in dat lijf positief te gebruiken en ook te begrijpen wat de ruiter nu eigenlijk wil.

Je krijgt dan ook dat het paard een bepaalde rustfase in wil lassen en dus traag en groot wil gaan draven. Op dat moment is het de taak van de ruiter om hem hier een fractie in voor te zijn en met een halve ophouding/ tikje met been weer vlug in te krijgen. Hoe verfijnder dit kan, hoe beter.

Ten alle tijde moet het gevoel behouden worden dat het paard elke seconde kan vertrekken: de onvoorwaardelijke gehoorzaamheid voor het been.

Is het paard eenmaal weer vlug, dan wordt door een weestandbiedende hand gevraagd of het paard lager wil komen, zonder langer te worden in het frame of op de voorhand te komen. Het paard moet dit daarom zelf aanbieden omdat er anders teveel druk op de voorkant komt te staan, met als gevolg dat het paard weer traag kan worden, of de balans verliest door het gewicht naar voren te drukken. Dit komt dan omdat hij de kans krijgt de rug "plattter" te maken en te blokkeren.

Voor mijn gevoel ben ik in deze fase met name met het volgende bezig: Aktief aan het been maken, lager instellen (voor zover het paard het blijft aanbieden. Met mijn huidige paard gaat dat in millimeters). Daarna het stukje losgelatenheid opzoeken en hand ontspannen, bijna gelijktijdig halve ophouding maken, heup naar mijn hand toe brengen (zodat er een soort driehoek tussen mijn hand/heup en zijn mond ontstaat), buikspieren iets aanspannen en aanvullen met been. Hierdoor komt het achterbeen er meer onder en blijft elektrisch. Vervolgens been af laten hangen en weer lager instellen, etc etc etc

Is hij nu eenmaal op het punt dat hij daar loopt waar ik hem hebben wil, dan kan ik voortborduren op dat hij meer gaat liften in de ribben/schoft. Dus maw: de achterhand/heupen gaan meer kantelen, rug wordt nog ronder, de aanleuning is heel elastisch (echt zo'n superfijn gevoel als je dat punt hebt bereikt!). Dan komt er meer gedragenheid en schwung dan er oorspronkelijk was.

Van hieruit kan je eigenlijk dan elke centimeter van de beweging van je paard bepalen. Dat is echt de zgn fingerspitzengefuhl: iets spannen in je zit en je paard treed meer onder, iets been erbij en paard wordt elektrischer, even klein beetje weerstand bieden en het paard gaat nog meer kauwen.

Je hebt het gevoel dat je elke vezel van het paard kan sturen. En zodoende kun je het paard vanuit deze positie ook oprichten; Het paard is super elastisch en gehoorzaam. En dan komt de proeftechnische kennis aan bod.

Zo, ik heb het enigzins woordelijk kunnen uitleggen. Er zijn nog veel meer kleine details die ik over het hoofd zie, maar zo kan je een beetje proeven hoe ik dit zelf benader.