Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
Heerlijk als er positieve stappen genomen worden, dat geeft een goed gevoel. Ik heb gisteren voor het eerst sinds een hele tijd weer in de buitenbak gereden. Niet lang, maar het ging goed en paard was behoorlijk ontspannen. Dat geeft me weer vertrouwen om zo verder te gaan
debravanesch schreef:Ook dat brokje zal nog wel verdwijnen hoor. Ik had dat ook. Het is misschien onbewust dat je nog wat aan je angst denkt, maar ook dat gaat voorbij. Ik spreek uit ervaring
hoi! Ik kom ook weer even een keertje om een hoekje kijken hier. Goed om alle positieve verhalen te blijven lezen. Ik denk dat dat elkaar ook kan helpen, door te lezen dat het bij een ander goed gaat. En ook om te horen hoe diegene de angsten overwonnen heeft.
Dus ik ben helemaal trots. Een mooi begin van het nieuwe jaar. In maart staan de kampioenschappen gepland, tot die tijd oefenen we lekker verder. marleeentje schreef:hoi! Ik kom ook weer even een keertje om een hoekje kijken hier. Goed om alle positieve verhalen te blijven lezen. Ik denk dat dat elkaar ook kan helpen, door te lezen dat het bij een ander goed gaat. En ook om te horen hoe diegene de angsten overwonnen heeft.
Met mij gaat het heel goed, ik heb nog steeds geen angst meer. Het opstappen gaat ook nog steeds heel goed. Volgens mij heb ik nog wel verteld dat ik eind november van mn paard was gevallen tijdens de springles. Ik kwam niet helemaal goed uit, paard op de noodrem en ik gelanceerd. Pijn in mijn toch al zwakke schouder aan overgehouden. Inmiddels weer helemaal hersteld en sinds eind december zit ik weer op mn paard. Afgelopen zaterdag heb ik ook weer mee gedaan met een wedstrijd, het kringkampioenschap dressuur (1 proefje). Daarbij ben ik tweede geworden in de B en heb ik ook weer een winstpunt gehaald. En als klap op de vuurpijl heb ik me daardoor geselecteerd voor de Zuid Hollandse kampioenschappen.Dus ik ben helemaal trots. Een mooi begin van het nieuwe jaar. In maart staan de kampioenschappen gepland, tot die tijd oefenen we lekker verder.
Longeren gaat ook weer goed, maar in het zadel kan ik heel moeilijk ontspannen. Heb nu 2x pw les en dat gaat steeds beter. Maar die angst blijft. Ze kan enorm bokken, maar heeft dat (muv die ene keer dat ik er af gestuiterd ben) nooit onder het zadel gedaan, wel met zadel aan de longe. 
lies1994 schreef:debravanesch schreef:Ook dat brokje zal nog wel verdwijnen hoor. Ik had dat ook. Het is misschien onbewust dat je nog wat aan je angst denkt, maar ook dat gaat voorbij. Ik spreek uit ervaring
Oh gelukkig maar! Was stiekem toch best bang dat het nooit over zou gaan.
Gelukkig is dat gevoel na de eerste galopsprong ook gelijk weer weg, ook zo raar.
Hoe gaat het inmiddels met je paard?
hoe zijn jullie aan je instructrice gekomen?
en zo blij met m'n lieve paardje
het moet iemand zijn die me ook het hoe en waarom kan uitleggen, en kwa rijstijl neig ik naar de klassieke dressuur
verder ben ik absoluut geen wedstrijdruiter en vind ik de manier waarop veel hoger lopende wedstrijdpaarden gereden worden er vaak niet prettig uitzien. Voor mij is het welzijn van mijn paard het belangrijkst, dus ik wil leren hoe ik hem kan helpen zijn spieren zo optimaal mogelijk te gebruiken om mij te kunnen dragen 
SuperLiesje schreef:Lies1994; wat een aso's zeg!! Veel mensen snappen echt niet hoe gevaarlijk dat soort dingen zijn! Wel top dat het zon leuke ervaring was om die pre te rijden!!