Bokt.nl

Dickie schreef:

Citaat:

Zodra het hoofd zo diep gesteld is, is er niet veel kracht nodig om 'm daar te houden.

Voor LDR geldt net zo goed dat je het niet op kracht wint hoor, als een paard per se de kop in de lucht wil houden, doet ie dat ook. Correct LDR-rijden is net zo min op kracht gebaseerd als "klassiek", dat geeft Jacobien in haar post ook al aan.

Tyrza"]
QQQQ, ik denk dat jij toch 2 dingen door elkaar haalt: Jij stelt namelijk dat LDR niet voor elk paard van toepassing is, klassiek wel.

Maar haal jij niet wat door elkaar? The main thing is toch wel BASIS. Niet klassiek. Onder basis versta ik: correct aan de hulpen, lossigheid, goede houding, etc.

Pas als dit in orde is, kan men verder denken. En uiteindelijk kan deze basis zich vermengen in deze methodes.

En ik denk juist dat je te snel een stapje verder denkt.
[/quote]

Ik snap wat je bedoeld, maar jij (iemand die als RUITER de basis beheerst) zegt zelf dat je bij een groen paard (dat de basis dus nog niet heeft) en ook wat minder groene paarden (de andere paarden die je traint) je geen LDR toepast, omdat ze er nog niet aan toe zijn of het niet bij ze past.
Dat zegt mij dus: LDR hoort niet thuis in de basis en LDR past niet bij elk paard.
Waarop je dat onderscheidt berust, maakt niet direct heel veel uit, maar het lijkt mij een duidelijk onderscheidt (zonder dat je hoeft uit te sluiten dat je ooit toch LDR met enkele van deze paarden gaat toepassen).

Met "klassiek" bedoel ik hier meestal ook de basis, maar omdat we ter verduidelijking van deze discussie wat moeten vergelijken, vergelijken we de "extremen" in de opleiding na de basis:
Een "klassieke vervolgopleiding" van het paard, waarbij het streven is om de neus voor de loodlijn te houden en:
Een "LDR vervolgopleiding" waarbij de LDR houding regelmatig en ook voor langer dan seconden wordt opgezocht.

Dit is waarschijnlijk wat op jouw overkomt als "hokjes", maar een duidelijke scheidslijn is nodig om theoretisch hierover te kunnen discuseren. Pas als de situatie in de extremen duidelijk is, kunnen we naar de grijze gebieden kijken.

Daar bovenop, maak ik me zorgen over die ruiters (of eigelijk meer om hun paarden) die de basis nog niet volledig machtig zijn, die hun problemen met het paard (dat vaak de basis ook nog niet machtig is) met LDR willen oplossen.

[quote="Tyrza schreef:

Deze basis is zo'n beetje gelijk bij alle profi trainers die ik heb gehad.

Aimee"]
Er zijn Z-paarden waarvan de basis verre van okee is en er zijn recreatiepaarden met recreactieruiters op hun rug, die de bedoelde basis 100 % in orde hebben. Andersom kan natuurlijk net zo goed.
[/quote]

Ik refereer hier naar sport-niveau, omdat dat begrijpelijker is. Zoals je weet hecht ik verder weinig waarde aan sport niveau.
Als iemand echter fanatiek wedstrijden rijdt en toch nooit voorbij bijvoorbeeld de L komt, dan ga ik er van uit dat de basis (nog) niet in orde is (uitgaande van een gezond paard).

[quote="Tyrza schreef:

Kan ook voor klassiek gelden, QQQQ.

jessy schreef:

Algemeen bekend in de wetenschap is toch dat je nooit alle kennis zelf in huis kan hebben, maar de kunst is om te weten waar je het kunt vinden. (probeer eens Web of Science bijv.)

jessy"]
Quote van een ander forum, over waarom lossigheid in de rug:

[quote]
If you'll look in the January Inner Horseman, I show you the muscles that Baucher speaks of that are the"antagonists for vertical flexion of the neck." It happens to be the case that the rhomboideus and trapezius muscles, located above the vertebral chain, have far more mechanical leverage than their antagonists the longus colli and scalenus muscles located below the vertebral chain. And yet it is these weaker, less-advantageously situated muscles which act to raise the base of the neck. Therefore, it is of crucial importance for us to find a way to "switch off" any contraction in the dorsal muscles, because if the horse has any contraction there, the base of the neck will inevitably be driven downward instead of raised up to support the beautiful arching of the neck.
[/quote][/quote]

[quote="jessy"]
De twee laatstgenoemde spieren zijn zwakker dan de tegenhangers bovenop de hals (rhomb. & trapezius), maar zijn wél de spieren waarmee het paard zijn hals op een dressuurmatig correcte manier moet oprichten! De training van deze spieren heeft dus extra aandacht nodig.

Als een paard de cervical rhomboid spier en de trapezius spieren aanspant, spant het ook de rug en daarmee zijn de abdominale (buik-) spieren ontspannen. (ook hier weer het tegenhang-principe) Maar het onspant dan dus ook de longus colli en de scalenus (wéér tegenhang) en daarmee kan het zich niet goed oprichten! Bovendien rijdt een paard met een gespannen rug niet echt comfortabel.

LDR heeft het volgende effect: Een paard dat extreem diep en rond loopt, doet dit door aanspanning van de longus colli & scalenus. Deze spieren worden hiermee getraind, wat gunstig is omdat het deze spieren moet gebruiken voor de oprichting. Tegelijkertijd dicteert het tegenhangprincipe dat de rhomboid & trapezius, en daarmee samenhangend de rugspieren, ontspannen zijn. Het "los in de rug" is dus eigenlijk geen doel, maar een onontkomelijk gevolg van LDR. Het versterken/versoepelen van de longus colli & scalenus is het echte effect! (Neemt niet weg dat het "los in de rug" een gunstige bijkomstigheid is)

LDR biedt dus een mogelijkheid om een spiergroep die wij willen activeren in het paard, maar het paard van nature weinig gebruikt (vandaar dat deze spieren van nature zwakker zijn dan hun tegenhangers) te trainen.
[/quote]

Dus als ik het nu goed begrijp, zegt Baucher: We moeten spanning in de bovenlijn voorkomen, want de antagonisten zijn niet zo heel sterk en dit zal dan ten kosten gaan van de oprichting (want de antagonisten zijn nodig voor de oprichting van de hals-basis). Terwijl je met LDR de antagonisten extra gaat trainen, zodat ze de aanspanning van de bovenlijn beter kunnen antagoneren.

Dat verklaart voor mij wel waarom je met LDR sneller tot meer oprichting in staat bent.
Ook geeft dit het punt aan waar je in de opleiding ermee zal gaan beginnen: als je aan oprichting en verzameling gaat werken.
Toch zie ik er het gevaar in dat er te weinig aandacht besteed gaat worden aan de ontspanning van de bovenlijn (omdat spanning niet meer zo opvalt).

[quote="jessy schreef:

"Laat anderen je referenties bijelkaar scharrelen" is een luie-studenten-mentaliteit