Bokt.nl

**Geplaatst**: 26-12-12 19:05

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 26-12-12 19:05

Ook ik meld me hier.

Sinds mei dit jaar rijd ik een brave fries, Walter. Walter is 13 jaar en is vanaf dat 3 maanden bij zijn moeder weggehaald. Een trauma, onder de schimmel en onder de luis. Hij werd nooit geaccepteerd in de kudde bij ons op stal, maar de laatste jaren ging het eindelijk goed.

Sins mei rijd ik hem dus. Na een ontzettende uitprobeer periode ging het rijden ontzettend lekker. Hij was zo braaf en deed alles wat ik van hem vroeg. In oktober kreeg hij z'n enting en heeft daar een allergische reactie opgehad met als gevolg dat hij zo heeft staan schuren tot op het vel toe. Er zat werkelijk geen haar meer op. De dag erna kwam liet de bovenste laag los maar er was verder niks aan de hand. Gewoon lekker gereden. De volgende dag liet de laag nog verder los, maar hij gaf er tijdens het opzadelen niks om. We gingen toen met een drafje de bak in waarvan ik al dacht, hmmm ik weet niet. Aan de bakrand werd gevraagd of die wel kon bokken.. Op dat moment begon meneer een rodeo en was het niet meer uit te zitten. Walter was totaal in paniek, we kregen hem eerst niet te pakken. Omdat we niet wisten waar het van kwam hebben we toen we hem uiteindelijk hadden gelongeerd. Toen mijn stalgenoot er op wilde stappen was hij nog in paniek, vooral wanneer je in de buurt van zn plek kwam. Besloten om er niet op te stappen, voor eigen veiligheid. Walter heeft toen een week rust gehad en zijn plek herstelde mooi. Omdat ik mezelf niet vertrouwde wilde een stalgenoot er wel even op. Toen zij er op zat werd ie weer heet, iets wat hij daarvoor nooit was! Ze heeft er een paar keer opgezeten en toen ben ik er weer een keer op gestapt. Elke stap die hij verkeerd deed, we hadden een kletsnatte bak, zorgde ervoor dat ik zat te trillen op het paard. Besloten om toen weer lessen te gaan volgen op de manege. Dat was ook niet niks, gingen we te hard of iets anders dan schoot ik in de stress, puur uit angst dat ik er af zou vallen. Ik heb nu al een dikke maand niet meer gereden. Walter staat lekker in de wei, hij krijgt in maart een onderzoek naar zijn wervels omdat we het niet helemaal vertrouwen. Ik wil zo graag weer rijden, ik mis het zo maar ik heb de moed niet om er weer op te stappen..

Wie heeft tips?!

**Geplaatst**: 26-12-12 19:34

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 26-12-12 19:34

Ik kom me ook melden. Ik heb een hele brave merrie van 12 jaar. Ik durf maar niet alleen naar de binnenbak met haar. Ik zit mezelf helemaal op te fokken terwijl ze eigenlijk heel erg braaf is. Laatst ging ik een keer alleen en dacht ik: Hup, ik ga gewoon. Toen liep ik er heen en ze was helemaal onrustig. Constant hinniken, draaien, etc. Toen in de binnenbak haar zweetdeken eraf gehaald en toen stond ze constant te schuren tegen mij aan. Ik wil dat gewoon niet hebben, dus duwde ik haar weg. Op dat moment trok ze zichzelf los en ging ze in rengalop (in een net gesleepte bak) op hol. Ik erachter gaan rennen, maar dat werkt natuurlijk averrechts. Dus ben ik uiteindelijk maar op een krukje gaan zitten wachten totdat ze ophield. Toen er gewoon nog op gegaan. Maar het rare is.. Ik ben alleen bang als ik er naast loop en er niet op zit! Als ik erop zit is de angst weg. Sindsdien durf ik echt niet meer alleen en als ik met iemand samen ben loop ik als een gek te stressen en dat breng ik op mijn paard over natuurlijk..

Heeft iemand misschien tips?

@Kirstenn_ Als ik jouw verhaal zo lees, wilde Walter aangeven dat hij pijn had en wilde hij jou er niet met opzet afgooien. Misschien kun je beginnen met dingen zoals vrijheidsdressuur, longeren, etc. Dan weet je in ieder geval dat je vanaf de grond de 'baas' bent over hem. Op deze manier kun je je band met hem ook versterken en meer vertrouwen in hem krijgen!

**Geplaatst**: 26-12-12 21:14

Geplaatst: 26-12-12 21:14

je komt vanzelf wel over je angst heen gewoon telkens opnieuw proberen de dingen te doen die je eng vind

**Geplaatst**: 26-12-12 22:37

Geplaatst: 26-12-12 22:37

iedereen is volgens mij wel is bang

**Geplaatst**: 27-12-12 00:26

Geplaatst: 27-12-12 00:26

Hierbij meld ik me ook. Over 19 en een half uur zit ik na 11 tot 12 weer voor het eert op een paard. Nu ben ik zelf bang dat ik me op een een of andere manier bezeer (vallen, trap krijgen). Gelukkig ken ik de vriend die mij helpt al 5 jaar maar toch, ik voel me niet geheel op mijn gemak. Wat kan ik hier aan doen?

Mvg,

Robin.

**Geplaatst**: 27-12-12 10:18

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 27-12-12 10:18

Ik heb een grote ruin van 4.
Ik ben tijdens mijn zoektocht naar een paard van een jonge fries gevallen. Resultaat, gecompliceerde open elleboogbreuk (3 plaatsen) met een plaat en schroeven is alles weer in elkaar gezet. Dit was denk ik in 2009. Daardoor flinke angst opgelopen.
Inmiddels weet ik dat ik die niet kwijt ga raken. Gelukkig is mijn huidige paard doodbraaf en kan ik over het algmeeen lekker rijden, ook buiten. Soms heeft hij het wel op zijn heupen en dan zit ik er huilend op, en wil ik er alleen maar zsm af.
Ik probeer wel mijn eigen grenzen op te zoeken en met kleine stapjes te verleggen. Laatst was hij helemaal hyper, ik wilde er alleen nog maar af. Toch mezelf bij elkaar kunnen pakken en nog een paar voltes gedraafd.
Ik erken mijn angst gewoon en ben blij met wat ik wel kan.
Hoop niet dat mijn paard straks gaat puberen

**Geplaatst**: 27-12-12 15:46

Geplaatst: 27-12-12 15:46

ik heb dit ong. ook, ik probeer me zelf altijd te dwingen maar het blijft moeilijk

**Geplaatst**: 27-12-12 15:52

Geplaatst: 27-12-12 15:52

Ik zou angstige ruiters graag van hun angst af willen helpen , vooral met het buiten rijden. Ik heb een bomproof merrie waarmee ik graag mensen wil helpen.

Passie is een 5 jarige zeer naar mensen gerichte merrie die mensen het vertrouwen in rijden terug kan geven.

Zat er al een tijdje aan te denken om mensen te helpen en toen kwam ik dit topic tegen. Ik was zelf ook een tijdje het vertrouwen kwijt nadat ik op de manege alleen de rotte appels kreeg en gewoon wou stoppen , ik weet hoe het voelt.

Wel op mijn lokatie bij Coevorden. Vraag een kleine vergoeding.

Ben benieuwd of er animo voor is. Vaak als de mens meer vertrouwen krijgt , krijgt het paard het ook en kun je weer in harmonie verder.

Groetjes van Tanja en Passie
Afbeelding

**Geplaatst**: 27-12-12 23:07

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 27-12-12 23:07

Heb ook wel momenten gehad dat ik vertrouwen kwijtraakte, maar dat kan je gewoon weer langzaam opbouwen. Duurt misschien wat langer als je echt keihard geschrokken bent.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-12-12 12:55

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst door de TopicStarter : 28-12-12 12:55

Klinkt goed Tanja!
Ik hoop dat je er veel angstige mensen mee kan helpen. Vind het in ieder geval een leuk idee.

**Geplaatst**: 28-12-12 18:42

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 28-12-12 18:42

even over paarden in het verkeer en rukke/smalle wegen: ik sprak gister de instructrice die een stalgenoot van mij VD-les geeft. die werd gek van dat drukke verkeer dat haar steeds passeerde. weten jullie wat zij heeft gedaan: haar paard op commando leren steigeren en bokken. zodra zei dacht jeetje het wordt wel erg krap (haar paard is nergens bang van) liet ze hem steigeren of bokken om de bestuurders te laten schrikken. ik moest er wel om lachen toen ze het vertelde en vond het wel een goede van haar.
maar ik moet er niet aan denken als het gebeurd in tijden van angst van je paard. of de angst van de ruiter die het door geeft aan haar paard.

ps. hoe is het met jullie ivm met vuurwerk ed? hoe gaan jullie hiermee om?

**Geplaatst**: 28-12-12 20:18

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 28-12-12 20:18

Ginger is nu met vuurwerk erg gespannen, dus heeft ze een paar weekjes rust.

**Geplaatst**: 28-12-12 20:51

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 28-12-12 20:51

Mn paardje heeft even rust, ze is niet bang voor vuurwerk maar als ik een knal hoor raak ik gespannen en zij dus ook. 4januari weer aan het werk!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-12-12 21:53

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst door de TopicStarter : 28-12-12 21:53

Ja ik rij zelf ook liever niet rond oud en nieuw. Mijn volgende rit zal 'pas' volgend jaar gaan gebeuren.hihi

**Geplaatst**: 29-12-12 18:52

Geplaatst: 29-12-12 18:52

Wij staan een eind de polder in en ik heb er gelukkig nog geen knal gehoord! We rijden sowieso niet zoveel op het moment vanwege veel water in de buitenbak en drukte in de binnenbak. Wel vaak gelongeerd en gewandeld, ik merk dat dit de band met mijn paard versterkt. Van de lent wil ik een paar lessen grondwerk nemen, lijkt me ook goed voor de band.

**Geplaatst**: 29-12-12 18:53

Geplaatst: 29-12-12 18:53

Liek_Volan schreef:
Ik kom me ook melden. Ik heb een hele brave merrie van 12 jaar. Ik durf maar niet alleen naar de binnenbak met haar. Ik zit mezelf helemaal op te fokken terwijl ze eigenlijk heel erg braaf is. Laatst ging ik een keer alleen en dacht ik: Hup, ik ga gewoon. Toen liep ik er heen en ze was helemaal onrustig. Constant hinniken, draaien, etc. Toen in de binnenbak haar zweetdeken eraf gehaald en toen stond ze constant te schuren tegen mij aan. Ik wil dat gewoon niet hebben, dus duwde ik haar weg. Op dat moment trok ze zichzelf los en ging ze in rengalop (in een net gesleepte bak) op hol. Ik erachter gaan rennen, maar dat werkt natuurlijk averrechts. Dus ben ik uiteindelijk maar op een krukje gaan zitten wachten totdat ze ophield. Toen er gewoon nog op gegaan. Maar het rare is.. Ik ben alleen bang als ik er naast loop en er niet op zit! Als ik erop zit is de angst weg. Sindsdien durf ik echt niet meer alleen en als ik met iemand samen ben loop ik als een gek te stressen en dat breng ik op mijn paard over natuurlijk..

Heeft iemand misschien tips?

@Kirstenn_ Als ik jouw verhaal zo lees, wilde Walter aangeven dat hij pijn had en wilde hij jou er niet met opzet afgooien. Misschien kun je beginnen met dingen zoals vrijheidsdressuur, longeren, etc. Dan weet je in ieder geval dat je vanaf de grond de 'baas' bent over hem. Op deze manier kun je je band met hem ook versterken en meer vertrouwen in hem krijgen!

Ik weet dat hij mij er niet met opzet afgegooid heeft, maar m'n zelfvertrouwen heeft zo'n ontzettende deuk opgelopen. Longeren vindt hij niet bepaald leuk. De ene keer is ie heel braaf maar de andere keer is ie zo ontzettend kwaad. Hij trapt dan naar me en komt het liefst naar me toe me de oren plat in de nek. Begin december is er een vrouw bij geweest die paranormaal is. Zij heeft met Walter 'gepraat'. Zij geeft aan dat Walter pijn voelt in zijn hoofd en op zijn schoft. Hij reageerde ook heel fel toen ze aan zijn schoft zat. Samen met de eigenaren besloten om hem een poos in de wei te zetten. Ik poets hem een paar keer per week en ik merk dat hij nu vrolijker is. Hij komt weer naar me toe in de wei in plaats van dat hij me weg jaagt. Heb nu een ander paardje om te doen, op dezelfde stal. Totaal een ander paard, echt een lieverd die geen stap verkeerd zet. Nu nog de moed verzamelen om er op te stappen!

**Geplaatst**: 29-12-12 19:22

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 29-12-12 19:22

@Kirstenn_ Dat is inderdaad een verstandige keuze dan om hem een poosje op de wei te zetten! Misschien een keer een osteopaat laten komen? Het kan namelijk zijn dat die pijn met elkaar in verbinding staat. Ik weet er zelf ook niet zoveel vanaf hoor haha. Maar ik heb er een keer een laten komen en die heeft toen van alles uitgelegd. Hopelijk vind je die moed snel om het andere paard te stappen! Als het vertrouwen er eenmaal weer is, komt het helemaal goed!

**Geplaatst**: 30-12-12 12:41

Geplaatst: 30-12-12 12:41

Liek_Volan schreef:
@Kirstenn_ Dat is inderdaad een verstandige keuze dan om hem een poosje op de wei te zetten! Misschien een keer een osteopaat laten komen? Het kan namelijk zijn dat die pijn met elkaar in verbinding staat. Ik weet er zelf ook niet zoveel vanaf hoor haha. Maar ik heb er een keer een laten komen en die heeft toen van alles uitgelegd. Hopelijk vind je die moed snel om het andere paard te stappen! Als het vertrouwen er eenmaal weer is, komt het helemaal goed!

In Maart komt er iemand bij om hem te checken, ze denken misschien aan Kissing Spines.. Ik hoop het ook, dankje!

**Geplaatst**: 31-12-12 19:49

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 31-12-12 19:49

nou, ik had vandaag wedstrijd.
ik zou eerst op een paard gaan die eingelijk in de winter heel druk was en veel steigerde enzo.
die ging er buiten ook bijna steigeren en er vanddoor. toen beukte ze bijna de stal uit.
Nou vertrouw ik dat paard niet echt omdat ie piept en er dan bokken vandoor rent.
Toen wou ik echt niet meer. (ik ben niet zo`n pieperd hoor, dit is de eerste x in 4 jaar dat ik zeg dat ik liever niet wil.) nou , toen mocht ik op een ander toch geeindigd met zandhappen ....

ik vond t echt niet leuk meer. gelukkig had de manegeeigenaar er begrip voor, hij weet ook dat ik niet snel zo iets zou zeggen...

**Geplaatst**: 01-01-13 13:44

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 01-01-13 13:44

Iedereen de beste wensen, en hoop een iets minder angstig rij jaar

Ik rij mijn merrie met oud en nieuwe gewoon,
Mijn merrie heeft er niets van.
Mijn ruin ook niet, maar dan moet er wel iemand in de bak staan mee longeerlijn, wand we zijn een paar stappen terug moetten doen.

**Geplaatst**: 02-01-13 14:02

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 02-01-13 14:02

De beste wensen iedereen

Ik heb morgen voor de 2e keer rijles met mijn witte merrie van 13 jaar.
Hopelijk overwin ik dit jaar mijn angst volledig

**Geplaatst**: 02-01-13 21:27

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 02-01-13 21:27

Ik ben heel trots! Een super begin van 2013!

Ik heb (denk ik) mijn angst overwonnen: we gingen springen in de les en ik zat eindelijk op een pony die je kan houden en die alles springt! Ik had eerst nog wel knikkende knieën, maar rustig aan begonnen en de moed kwam steeds meer terug. Toen mochten we een parcours springen en ik mocht als eerste, gewoon maar gesprongen. Het stijltje werd op verzoek wel verandert in een kruisje.

Aan het eind van de les heb ik nog wel een stijltje gesprongen. Ik heb vandaag 80/90 cm gesprongen, dus dat is al heel wat voor mij. Morgen ga ik die privéles doen om mijn moed te houden en wat hogere hindernissen proberen te springen. Ik ben in ieder geval heel blij!

**Geplaatst**: 03-01-13 02:36

Geplaatst: 03-01-13 02:36

Goed gedaan, Bentejs $*\o/*$ Fijn dat het zo goed ging in de les. En hoe ging je privé les?
Ik heb vandaag mezelf ook weer een stukje overwonnen door te gaan rijden in de binnenbak terwijl er (naar mijn gevoel) twee grote, stampende paarden reden

Ik heb niet heel lang gereden, maar ik heb het gedaan en zelfs een stukje galop!! Mijn paard reageerde wel op de andere paarden, maar het was te doen als ik maar bezig bleef met hem. Ik was toch blij dat ik het gedaan heb

**Geplaatst**: 03-01-13 02:58

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 03-01-13 02:58

ook ik meld me hier !
vroeger had ik echt enorme schrik om te vallen, mijn halve stal paardje was echt doodbraaf maar in de winter bokte ze me er elke keer af, ik had toen nog niet egt een goede zit dus viel ik er meteen a;f. ondertussen reed ik ook nog bij iemand anders, thuis niet op een manege, maar doordat ik die pony dus niet meer leuk vond en een enorme schrik had opgedaan was ik gestopt op die manege. die pony bij de mensen thuis was egt super braaf en gaf me weer vertrouwen maar toen wouden die mensen de pony verkopen en moest ik op 1 van hun wandelpaarden rijden. de ruin was ook wel braaf maar veel moeilijker en is de 2de keer met me gaan lopen en toen viel ik. en ik kroop er meteen weer op. toen wist ik dat de schrik over was en vond ik het zelfs niet meer erg om te vallen, maar ik ben eigenlijk nog nooit egt zwaar gevallen, en bij die mensen thuis was het altijd zo stom; hij ging naar links terwijl ik dagt dat we naar rechts gingen , opeens stopt hij.
en nu rijd ik met een 4-jarige merrie, die ik ook nog eens heb gekregen.
zo ben ik ook nog maar eens een bewijs dat een schrik kan overwonnen worden

**Geplaatst**: 03-01-13 10:28

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 03-01-13 10:28

Ik reageer nog maar weinig hier, maar lees zo af en toe nog wel mee.
Maar gisteren weer zo'n angst overwonnen, dat moet ik toch nog even melden hoor.

* voor de mensen die me niet kennen, een goed jaar geleden heb ik tijdens een buitenrit met manegepaarden een flink ongeluk gehad, hierdoor heb ik nu geen gevoel meer in mijn linkerheup en was ik heel angstig geworden om te rijden met mijn eigen paard, met name naar buiten durfde ik absoluut niet meer, maar ook thuis stond ik enorme angsten uit. Ik ben andere halve week op traning geweest en zo langzaam weer opgebouwd. Mijn hele proces heb ik bijgehouden in een blog op internet (www.angstenpaard.nl) eerst reed ik alleen met bodyprotector, sinds een paar maanden blijft dat ding in de kast thuis. Met evt. springen en buitenrit doe ik hem nog wel om. Een maandje geleden ben ik voor het eerst weer op buitenrit geweest in de vrieskou en gisteren was dan een andere angst overwonnen, voor het eerst naar het strand!*

En meennnn wat was het gaaf! Echt weer een droom uitgekomen en een angst overwonnen. Hij was in het begin helemaal hyper, nog nooit zo'n grote rijbak gezien :p. Maar toen ik er eenmaal op zat ging het steeds beter. Helaas had hij het knopje 'rengalop' nog niet. Bij mij bleef hij echt hangen in zijn mooie dressuurgalopje met een klein standje erbij. Bij de andere meiden die er even opgingen ging hij al iets harder, maar echt volle vaart vond hij duidelijk nog maar niets. Maar schijnbaar is dat ook echt iets wat sommige paarden moeten leren, voor nu was het wel prima zo. Even opbouwen. Maar echt zoooooo gaaaafff!! Lekker crossen door het water! Ben er helemaal happy van.

Maar wel spannend hoor. Had echt trillende handjes toen ik voor het eerst opstapte (en had mijn bodyprotector ook aan), eerst iemand ook aan de hand even meegelopen en daarna pas losgeklikt van de lijn. Super trots op mezelf dat ik zelfs durfde te galloperen en onder de man terug naar de trailer ben gereden. Echt super stoer! Hopelijk gaan jullie dat snel ook allemaal weer doen en durven!