Bokt.nl

Kadankovitch schreef:

@Thunder_x3:
Sorry dat ik op U het laatst reageer, het is nu iets aan de late kant. Ik ben een 'ouwe bok' zoals Hermelientje terecht schrijft. En die zij snel moe! En morgen ga ik vroeg op pad, touren met mijn motor. Dus neem het mij aub niet kwalijk dat ik niet direct antwoord; Het is een goeie vraag. Dat duidelijk uit te leggen, zal niet makkelijk zijn. Maar dat vind ik juist leuk.

Met vriendelijke groet, Kadankovitch

Odenalu2 schreef:

even een beetje offtopic

iemand bij miij op stal rijd zn paard echt met zn kin op z'n borst vinden jullie dat mooi?? want ik vind het echt een beetje zielig er uit zien

Kadankovitch schreef:

@Gummie:
Wie 'spreekt' hier over hard aan het werk zetten, ik niet. En Yamcha heb ik er ook niet over zien schrijven.
Uw redenering is inderdaad het tegengestelde van hetgeen Yamcha en ik voorstaan. Tot hier kan ik voor anderen spreken, omdat Yamcha het zelf hierboven schreef.
Voor mezelf is het evident dat alles in orde dient te zijn. En in de regel is dat ook het geval. Hetgeen ik aankaarte, en zo heb ik Yamcha ook begrepen, dat er een eeuwig durende zoektocht bij bepaalde ruiters te zien is naar oplossingen voor hun probleem met hun rijdier die vooral buiten het rijkunstige vlak liggen, zodat zij zich nooit de vraag hoeven te stellen: "DOE IK HET WEL GOED". Zo ken ik en dame (ik zal de naam niet noemen) die bij meneer van Loon les nam. Bijna elke les was er hetzelfde probleem. Iedere keer stapte meneer van Loon op haar paard (en in latere jaren, toen de gezondheid van men.v.Loon naliet, deed ik dat) en corrigeerde het paard binnen een paar minuten. Om een lang verhaal kort te maken: het betrof een simpel aanleuningprobleem. Héél GEMAKKELIJK op te lossen, anders hadden wij het ook niet binnen een paar minuten kunnen regelen. Maar telkens weer belde zij een paar dagen erna op dat de echte oplossing nu wel gevonden was. Dan was het 't zadel (aub Ankem voelt U zich niet aangesproken), dan de voeding, dan weer wat anders, tot en met haren van het paard die naar Engeland werden opgestuurd, waar een mevrouw voor veel geld, het paard instraalde. WELK EEN TREFZEKERHEID, moet U zich eens indenken: vanuit Engeland, wist deze dame precies uit een paar honderdduizen paarden, dat paard te 'stralen' van die klant van men.v.Loon. JAMMER GENOEG was de volgende les het aanleuningsprobleem weer aanwezig (of moet ik zegen: toch niet opgelost), weer werd door ons wel verholpen. Het hoeft U niet te verbazen dat op rijkunstig vlak deze mevrouw NOOIT OOK MAAR IETS HEEFT GEPRESTEERD.
Vaak zie ik dit 'soort' ruiters rijden en denk dan: Ja als je het ook zo blijft doen, zal het nooit lukken. Dan kun je nog een eeuwigheid alle externe factoren blijven conroleren. Het is voor veel ruiters erg moeilijk toe te geven dat ze het ( NOG ) niet goed doen. Waarom??? Iedereen maakt fouten en kan daarvan leren. Maar door je vooral toe te leggen op vragen zoals zou het aan het bit, zadel, voeding , (weer het hele rijtje??), kunnen liggen, stagneerd de eigen ontwikkeling: want men krijgt daardoor voortdurend een excuus om de fout VOORAL NIET BIJ ZICHZELF TE ZOEKEN. Nogmaals, ik kan dus niet in deze voor Yamcha spreken, maar ik zie meer rijkunstige oorzaken dan andersoortige. Ik denk dat Ankem, gelukkig, een uitzondering is.
Dan nog iets: U kent het spreekwoord; succes heeft vele vaders, mislukking is een eenzame wees. Als het goed gaat ligt het aan het zadel?, de hoefsmid? de veearts?, de tandarts? Maar als het fout gaat weet de collega van de zadelmaker(=verkoper) wel dat het zadel niet deugt. Zet de redenering maar door op collega hoefsmid, collega veearts, etc. Er zit ook veel handel in, het heilige MAMMON!!
Goed rijden is de beste dokter, zeggen ze in Duitsland. Ik denk dat daar een grond van waarheid in zit.

Met vriendelijke groet, Kadankovitch

Kadankovitch schreef:

Ik voel mij vereerd, Yamcha! Maar ik stel U bijdrage ook zeer op prijs. Als we dezelfde mening hebben, put ik daar steun uit. En anders, zal het waarschijnlijk een nuttige discussie worden, waar we beiden wijzer van kunnen worden. Twee weten immers meer dan een.

Met vriendelijke groet, Kadankovitch

ietjelover schreef:

Ik ben nu een tijdje bezig met het aan de teugel laten lopen van mijn pony.
Nu gaat het erg goed naar mijn mening. Ik heb het mijn pony weer opnieuw moeten laten leren.
Ik heb nu het volgende probleem:
Als ik rijd met mijn pony is de les op vrijetijd loopt ze in het begin super echt geweldig. Ik beloon haar dan ook om naar ong. Iedere 20 min even lekker lang mag. Naar een of soms 2e keer hem lang te hebben gelaten, doet ze haar hoofd omhoog en gaat ze sterren zitten kijken. Ze gaat dan snel lopen en ik kan haar niet meer houden. Is het misschien een optie om gewoon te rijden en als ze hiermee begint nog even door te rijden maar als ze dan doorgaat een slofteugel eraan te doen? ik heb hier wel eens vaker mee gereden en meestal is een kwartiertje hulp van de slof al genoeg! Of hebben jullie tips of trucs om haar wel goed te laten lopen? en zeg niet doorzetten want zelfs mijn instructeur lukt het niet meer ze zet zich helemaal vast. Lange teugel helpt ook niet ze houdt zich dan alleen maar vaster.

Petulan schreef:

Ik zit nu ook met een klein probleempje. Jonge merrie is zo ontzettend vast in de mond. Niet dat het paard niet buigzaam zal zijn, maar ik vraag me af of ik iets toe kan voegen aan de training om het paard makkelijker kennis te laten maken met het zakken/ontspanning. Rij er trouwens nog niet zelf of, ze wordt nog gereden door iemand anders maar daar wil ik juist advies voor in winnen

Ik bedoel niet gelijk hulpteugels, maar ook oefeningen of handelingen die het paard uitnodigen om de hand op te zoeken. Want op die moment is dat gewoon niet aan de orde. Paard is 3 maanden ohz en wordt 5 dagen in de week gereden of gelongeerd.

Paardje_13 schreef:

woow kadankovitch misschien kun je wel eem boek schrijven