Bokt.nl

**Geplaatst**: 11-06-09 14:39

Re: [centraal] Problemen met aan de teugel...

Geplaatst: 11-06-09 14:39

Vast wel

Mijn merrie is nu ongeveer weer een maand onder het zadel, ze had een diepe wond (tot op het bot!) op haar been, 10 x 5 breed. 3 weken in t verband. Gelukkig goed afgelopen

**Geplaatst**: 11-06-09 15:07

Re: [centraal] Problemen met aan de teugel...

Geplaatst: 11-06-09 15:07

Och, arm paard :(:)

Blij dat het weer goed is, voor 't zelfde geld loopt zoiets heel anders af :(:)

**Geplaatst**: 11-06-09 15:10

Re: [centraal] Problemen met aan de teugel...

Geplaatst: 11-06-09 15:10

Jep, dat zou niet zo mooi zijn. Al loopt ze nu wel beter, ná de wond. Toch wat apart.

**Geplaatst**: 11-06-09 15:24

Geplaatst: 11-06-09 15:24

Lornaaa schreef:
Vast wel Mijn merrie is nu ongeveer weer een maand onder het zadel, ze had een diepe wond (tot op het bot!) op haar been, 10 x 5 breed. 3 weken in t verband. Gelukkig goed afgelopen

jeetje, dan schrik je je toch het apenlazerus?!

**Geplaatst**: 11-06-09 17:11

Geplaatst: 11-06-09 17:11

superwoman schreef:
[
Nergens heb ik gezegd dat het makkelijk is.

Wat ik heb gemerkt dat veel mensen denken dat ze redelijk goed kunnen rijden, terwijl dat nog niet het geval is. Zelfs sommige groene paarden lopen bij een goede ruiter al een paar pasjes aan de teugel als ze net onder het zadel zijn. Voor de paarden is dat niet moeilijk of onnatuurlijk.

Het is niet gemakkelijk zeg je nu, en er rijden maar weinig mensen goed, maar het ging toch "vanzelf".

Volgens mij bedoel je eigenlijk hetzelfde als ik, ook al was je het niet met me eens 8-)

en dacht je dat ik iets anders bedoelde. Ik ben het 100% met je eens dat aan de teugel niet komt door trucjes, kneepjes of wat voor gedoe dan ook met de teugel.

Sommige groene paarden lopen bij een goede ruiter al een paar pasjes aan de teugel omdat die ruiter precies de juiste aanwijzingen en begrenzing geeft aan het paard. Voor paarden zijn die paar passen die helemaal goed zijn altijd iets zwaarder dan "zo maar wat rondslenteren" (want anders waren het dus helemaal geen paar pasjes aan de teugel) dus zullen ze terugvallen in tempo of juist proberen te versnellen of iets anders verzinnen. Die goede ruiter probeert dat dan op te lossen en van die paar passen een paar passen meer te maken. En bij een goede ruiter lukt dat dan allemaal, maar echt niet omdat het paard opeens denkt nu heb ik het licht gezien, wat is het fijn om zo te lopen, daar ga ik altijd mee door ook zonder dat iemand dat van mij verlangt. Nogmaals als het zo simpel was dan kon iedereen het want dan zou een paard er toch eeuwig vanzelf mee door gaan als hij had ontdekt hoe fijn het was. Als de ruiter inderdaad goed is vraagt hij natuurlijk nooit iets van het paard wat te moeilijk is of onnatuurlijk. Ik ga er van uit dat het paard het kan en dat het paard ook best wel wil mee werken. Maar het aan de teugel gaan is volgens mij het gevolg van een heleboel zaken die goed moeten zijn, niet alleen de ontspanning van ruiter en paard. Het paard moet aan het werk, anders wordt het dressuurmatig niks volgens mij. En er is een hoop kennis en vaardigheid van de ruiter voor nodig om het paard ook echt aan het werk te krijgen. En met hele goede instructie, een hoop inzet, hopelijk wat aanleg, en ongelofelijk veel oefenen gaat het aan de teugel dan uiteindelijk vanzelf, net als die sonate van Beethoven spelen.

**Geplaatst**: 11-06-09 18:21

Geplaatst: 11-06-09 18:21

@Hermelientje (reaktie op 08-06-09, 10:13) en anderen

Het wachten is op het moment dat ik me fit voel om te anwoorden. Nou dan kan ik wachten tot ik en ons weeg, volgens de kwakzalvers. Echter ik zal het kort proberen te houden op het gevaar af dat ik 'kort door de bocht ga'.
Maar eerst een vraag: Kan iemand mij kort de standpunten van Traditionelen en Naturals op een rij zetten. Ik ben daar echt niet in thuis. Ik heb mij hoofdzakelijk geconcentreerd op paarden africhen en een beetje lesgeven. Jullie mogen ook best zeggen tot welke groep ik behoor.

Ernest van Loon, noch ik hebben ooit bedoeld dat een paard, in één keer, heel rond gereden moesten worden. Als dat al gebeurde, in extreme gevallen, werd en paard dieper dan normaal ingesteld om zodoende uit de 'gevarezone' te blijven. Dat is die halshouding waar het paard bij de minste overgang, door de ruiter gevraagd, alweer tegen de hand zou komen. Alleen, MAAR DAN OOK ALLEEN IN DIE FASE, werd de inderdaad onvriendelijke methode toegepast het paard achter de loodlijn in te stellen, door middel van doorvragen. Meestal stapte van Lon dan zelf op, om een paard aan te voelen. Om te weten te komen waarom het alsmaar niet ging. En dan kon dat wel eens voorkomen. De betreffende leerling werd dan bijgebrachte hoe dat uit te voeren en aan niets anders werd dan aandacht gegeven. Dat leverde van Loon vaak de kritiek op dat hij te langzaam werkte. Dit onderdeel moest en zou de leerling onder de knie moeten hebben voordat die een stap verder kon.
Maar je hebt alle gelijk van de wereld dat doorvragen en alsmaar ronder rijden zonder een echte noodzaak, niet motiverend is voor een paard. En dus een 'schiet in eigen voet actie is van de meeste ruiters. Wij, van Loon en ik belonen een paard uitbundig, bij ieder 'trapje' dat een paard omlaag gaat. MAAR bedenk: Voorwaaarts Neerwaarts heeft NIET ALLEEN als doel te voorkomen dat het paard de rug wegdrukt in een bepaalde oefening. Het kan ook WORDEN INGEZET ALS MIDDEL TOT GYMNASTISERING. Juist in dat geval is het DOM een paard door NEGATIEVE BEKRACHTIGING elke MOTIVERING te ONTNEMEN. Racinet in zijn uitleg over het werk van Baucher, Phillipe Karl, Stahlecker (Das Motivierte Dressurpferd) zeggen dat ook.

Het vervolg komt zo; aub even niet reageren

**Geplaatst**: 11-06-09 18:43

Geplaatst: 11-06-09 18:43

In dit verhaal past het niet om uitvoerig in te gaan op voorwaartsneerwaarts "als middel van gymnastiseren" . Als daar belangselling vor is wil ik wel iet daarover schrijven om eens een lekker potje te "bekvechten". Dit is een grapje, ik hou niet van bekvechten wel van inhoudelijk standpuntn uitwisselen dan hoe je de ander nog niet eens te overtuigen. Maar terug naar jou opmerking; DUS IK GEEF JE IN HET GEHEEL GELIJK. Dat brengt me dan bij jou laatste opmerking in bovenvermelde reaktie. Hoe vindt men een passende instructeur . Mij geluk en/of wijsheid daarin
Dat is een interessante vraag. Ik kan niet voor anderen spreken. Het zijn mijn persoonlijke ervaringen, maar ik heb natuurlijk wel mijn gedachten daarover gevormd. Ik zal trachten mijn belevenissen (ik noem dat gen ervaring, omdat het te wijs klink en dat zou niet juist zijn) te vertellen, gemengd met de gedachten die ik er nu over heb. HET ZIJN GEEN PRACTISCHE TIPS, want dan krijg flink op mijn donder als het mis gaat, dat risico meen ik niet.

(NU MOET IK EVEN STOPPEN, ik pak het over een uur wer op)

**Geplaatst**: 11-06-09 20:38

Geplaatst: 11-06-09 20:38

lailapri schreef:
Lornaaa schreef:
Vast wel Mijn merrie is nu ongeveer weer een maand onder het zadel, ze had een diepe wond (tot op het bot!) op haar been, 10 x 5 breed. 3 weken in t verband. Gelukkig goed afgelopen

jeetje, dan schrik je je toch het apenlazerus?!

Idd, schrok me rot

**Geplaatst**: 11-06-09 21:02

Geplaatst: 11-06-09 21:02

Natuurlijk heb ik geluk gehad. Mijn eerste instructeur was de rijstal waar de volwassen zoon v.d. boezemvriend van mijn vader reed (is het nog te volgen) Colli hete hij. Colli vertelde over pardrijden en ik was weer een pas terug uit het ziekenhuis, na een mishandeling van mijn klasgenootjes (mijn linkerarm is nooit meer goedgekomen). Na een ziekenhuis verblijf kreeg ik altijd meer gedaan van mijn ouders. Ik was toen 13 jaar, zeer eenzaam en gek op dieren. Paardrijden stond al lang bovenaan op mijn verlanglijst en Colli was een uitstekende bondgenoot; om en lang verhaal kort te maken; Door toeval kwam ik bij die ene instructeur terecht in Z.Limburg die van Ernest van Loon les had. Hijzelf, ik noem met opzet zijn naam niet, was een man die leefde naar het beginsel van koning EENOOG (moet niet meer uitleggen). Mijn broer een ik verhuisde 8 jaar later naar België, mijn instructeur zou mij daar blijven les geven, maar zonder uitleg bleef hij na een half jaar weg plotseling weg. Toen was goede raad duur. In een oude Hoefslag las ik een advertentie waarin John en Nina Swaab hun diensten aanboden. Aan de telefoon waren het vriendelijke mensen, maar zij gaven geen les meer. Meneer Swaab verwees mij naar een duitser die in België juist een africhtingstal begonnen was met zijn Nederlandse echtgenote. Hij had jarenlang bij Manfred Smidke gereden (ik geloof de eerste 'Reitmeister' van Duitsland) Phoe, dat was pas een referentie. Ik eraan toe. De man begon met liegen en overdrijven; hij zou bij de Spaanse gereden hebben, terwijl ik wist waar die geweest was (ik heb met Smidtke, op het concours van R'dam), daarnaast betrapte ik zijn vriendelijke, maar geestelijk achtergebleven staljongen op mijn paard bij een onaangekondigd bezoek. En ik zag zijn ongeremde drift aanvallen. Ondertussen werd mijn paard ernstig ziek en Spix gaf het dier niet de afgesproken rust. Op Kerstavond 1978 heb ik met mijn boezemvriend Paul S. (het lijkt wel en crimineel verhaal) Medina ontvoerd en naar de kliniek van dr. Lavaut gebracht in Kessel. IK ZAT IN ZAK EN AS. Als dat nou de grote dressuur is, dan stop ik. MAAR eerst dan maar iets waanzinnigs proberen (ik kon nog geen B proef fatsoenlijk rijden): JE GAAT NAAR JE ECHTE IDOOL TOE; de man die zo hoog staat dat je het eerst niet durfde te vragen (er is nog iets tuusendoor gebeurd, maar dat is een telang verhaal). Ik heb hem op een Zondag bezocht: Ik kon toen heel slecht lopen, mijn polsen zaten in leren teunen om ze recht te houden en nog iets kracht te kunnen zetten. Meneer van Loon was heel vriendelijk, niet van bovenaf, heeft lang naar mij geluisterd. Maarja hij had toen een wachtlijst van ongeveer driekwart jaar. Ik ging dus met gemengde gevoelens weg. Medina ziek, niet weten of ze beter zou worden. En als ze beter zou worden geen instructeur.
De volgende dag werd ik door Mevr. van Loon opgebeld met de mededeling dat zodra Medina er klaar voor was, ik onmiddelijk les kon krijgen. Eindelijk was mijn handicap mijn voordeel; van loon zag het als een uitdaging: Op 4 mei, 'n zaterdag, werd ik met Medina Nederlands winterkampioen in d M3. Is dat geluk of wijsheid. De wijsheid school daarin dat ik tegen beter weten in het toch geprobeerd heb naar die man die mijn ideale verwoorde in zijn artikelen in de Hoefslag(z'n latere boek). De rest was geluk.
EEN LES: trap niet in grootste praatje,controleer ze. En dat zegt nog niet alles;
Daarna ben ik tot het einde in 1992 bij van Loon gebleven, de laatste drie jaar als zijn rechterhand, omdat hij niet meer op de paarden kon stappen na een herseninfarct. Mijn Wijsheid, en dar ben ik tot op heden nog van overtuigd, is dat ik niet bij mijn instructeur weg ben gegaan toen ik nauwelijks meer iets bijleerde; Van 1979 tot 1992 is dertien jaar dan weet je wel hoe hij werkt. Maar toch heb ik in de laatste jaren zijn systeem van werken verder uitgediept; Daarbij komt, omdat ik echt heel lang bleef, heeft hij mij dingen geleerd waarin anderen niet geïnteresseerd waren, zoals het systeem van Stensbeck 5in duitsland kun je nog de Stensbeck-plakkette winnen).

Daarna is het zoeken geweest. Hier wil ik ook vorzichtig zijn omdat de instructeurs waar het om gaat, stuk voor stuk grote vak mensen zijn, maar ik erbij ben weggegaan om verschillende redenen. Henk van Bergen vond ik heel goed, maar op dat moment was de afstand voor mij zo groot dat ik het niet kon opbrengen; van Maastricht naar Nijwegen xas een heel moeilijk verbinding. Misschien heb ik hem ook niet op de juiste waarde gewaardeerd, maar zijn manier van rijden staat als een voorbeeld op mijn netvlies gebrand.
De volgende instructeur is mij weer door iemand aangerade, waarvan ik dacht dat hij wist waarover hij sprak. Zeker een groot vakman, heel veel succes, erkent in de dressuurwereld. MAAR HIER KOMT EEN LES. Als het je niet aanstaat omdat hij werkt op een manier die je niet wilt of kunt doen (of beide), dan moet JE NIET BLIJVEN OMDAT JE DENK DAT HIJ ZO'N VAKMAN IS, DAT HIJ WEL WEET WAT HIJ DOET, zoals ik, stommerik, het wel heb gedaan; Toch heb ik er veel van geleerd: De fouten die hij aanwees, oplossen zonder zijn methode te gebruiken.

Het vervolg

**Geplaatst**: 11-06-09 22:18

Geplaatst: 11-06-09 22:18

Daarna heb ik mij 'van Loon-stunt' nog een keer uithaalt: Op het concour van Aken 1998 heb ik iemand anders aangesproken die mij door zijn fijne manier van rijden, was opgevallen: Toen sinds kort, bondstrainer van Duitsland, Klaus Balkenhol. En jawel het lukte weer (tijdelijk, maar dat wist ik toen nog niet): einde 1998 mocht ik naar het DOKR in Warendorf gaan met Kwibus. Ik heb er erorm van geleerd. Tot maart 1999 heb ik vier keer een week les van hem gehad. Maar toen hield het plots op; officieel omdat het onverenigbaar was met zijn functie. In '98 werd Johan Hinneman, zijn aartsvijand, al uit die functie (voor 25%, Balkenholvoor 75%) ontslagen omdat hij Coby van Balen teveel hielp. Klaus kon mij daarom niet verder helpen, dat waren zijn woorden; Ik denk dat ik niet goed genoeg bleek te zijn. Wel heeft hij zich enorm ingespannen om voor mij de geschikte trainer te vinden; NOG EEN LES: maak geen onnodige vijanden ook al ben je nog zo teleurgesteld. Die mensen kom je altijd weer tegen.
Mijn Laatste trainer Jan Nivelle, sinds 1999, is inmiddels een goede vriend geworden. Ik heb ontzettend veel nieuwe afwijkende methoden van hem geleerd. Dingen waar ik ten tijde van van Loon niet klaar voor was.
AFSLUITEND: ik beoordeel een trainer naar verschillende dingen. Het moet op persoonlijk vlak klikken. Brullen, schreeuwen, hatelijke opmerkingen maken, gevoelig zijn voor de aanwezigheid van publiek en dan van de les een show maken ter meerdere eer en glorie van hem/haarzelf, zijn dingen die een instructeur/trainer diskwalificeren; Net zoals regelmatig voorkomende oorlogen tussen hem/haar, de leerlingen tegenover de paarden. Dat is een veeg teken dat je hier te maken hebt met een 'geweldschool'.
Een instructeur/trainer zou welbespraakt (en belezen) moeten zijn; eruditie zorgt ervoor dat als hij zijn standpunt op de ene manier niet duidelijk kan maken, hij nog andere woorden heeft om duidelijk te maken, wat hij precies bedoeld. Dit ter voorkoming van uitspraken als: HOU HEM VOOR HET BEEN; HOU HEM LICHT VAN VOOR , HOU HEM AAN DE TEUGEL etc etc. Waarbij ik mij dan altijd de vraag stel als ik dat weer eens hoor; vertel ze dan HOE ZE DAT PRECIES MOETEN DOEN, in plaats van te vervallen in criptische omschrijvingen "tegen een lichte hand aandrijven, onspannen blijven zitten, onafhankelijke hand houden, ook hier; etc.etc. Gemakkelijk gezegt, maar weinig behulpzaam.
Ik heb ervaren dat als ik heel rustig iets uitleg, wacht op de uitvoering daarvan, het na laat vertellen, zodat ik weet of ze begrepen hebben wat ik bedoelde, indien nodig het weer, maar anders, vertel, dat uiteindelijk het resultaat komt. Beter is het m.i. kleine stukjes grondig te behandelen en zo stap voor stap verder te werken dan iemand in 1 uur stap draf en galop te laten doen van twijfelachtige kwaliteit.
Zo nu denken jullie: Hij geeft dus zelf les.( hij hengelt naar lessen, mooi niet, want dat haat ik, daar dient een forum niet voor, diegene die dat willen, moeten hier een advertentie plaatsen). Maar natuurlijk geef ik les. Er zijn mensen die een paar maanden rijden en al lessen uitdelen aan (wat zij zien als) beginners. Ik ben pas les gaan geven toen ik mijn eerste paard ST.George klaar had. Je wordt daarvoor gevraagd. Eerst hier, dan in België, later in Engeland en in Duitsland. Nu geef ik nauwelijks meer les, omdat ik alleen nog maar doe, als ik ook in staat ben om erop te stappen. IK HEB NOOIT LES GEGEVEN IN EEN PANTALON. Overigens zijn mijn huidige 'leerlingen' vooral vrienden, uiteindelijk moeten ze van mij ook accepteren dat ik vaak niet kan. Eigenlijk heb ik altijd maar heel weinig mensen getraind, gehinderd door mijn gezondheid, maar de meesten reden/rijden in mijn tijd minstens Z-niveau. Ik doe het bijna zo graag als paardrijden. Daarom wil ik hier ook schrijven, dan heb ik nog wat nut van mijn kennis.
Nogmaals, Ik heb de wijsheid niet in pacht, dat betekend ook dat mijn mening ter discussie staat, maar ik wil wel alleen maar dan een discussie aangaan als die inhoudelijk wordt gevoerd. Ik deel graag mijn ervaring, het enige wat ik ervoor terug wil, is dat IEMAND ermee geholpen is, dat is voldoende.
Ik hoop dat ik daarin een beetje geslaagd ben

**Geplaatst**: 12-06-09 05:04

Geplaatst: 12-06-09 05:04

kan je niemand een goed advies geven want elk paard is, net als elke ruiter, weer anders!!. Het is een gevoel wat je moet krijgen,en de beste hulp is nog steeds de hulp van iemand vanaf de kant die er verstand van heeft.Met andere woorden ,via een topic als dit.

------------------------------
für Frei Spielen

**Geplaatst**: 12-06-09 10:15

Re: [centraal] Problemen met aan de teugel...

Geplaatst: 12-06-09 10:15

Ik heb sinds gister een verzorgpaard

Ik heb er dus alleen proef op gereden nog
maar echt een fijn paard ! Ze was echt op zit en benen te rijden en stond heel goed aan de hulpen en na een tijdje ging ze ook mooi nageven !! En op de manege paarden vind ik het vaak lastig

**Geplaatst**: 12-06-09 10:51

Geplaatst: 12-06-09 10:51

@ bergSved: Ik denk dat hier genoeg mensen zijn die advies kunnen en willen geven, ook ik, MAAR het is wel handig als U iets duidelijker bent in de beschrijving van Uw probleem. Als U dat nu eerst eens duidelijk op 'papier' zet dan krijgt U zeker antwoord;
Met vriendelijke groet, Kadankovitch

**Geplaatst**: 12-06-09 10:59

Geplaatst: 12-06-09 10:59

@Eva_D: Heel veel geluk gewenst met de nieuwe aanwinst. En dan te bedenken dat het, in de toekomst, steeds beter gaat, omdat jullie dan meer naar elkaar toe groeien.
Natuurlijk gaat het beter dan op manege-paarden. Die dieren zijn de echte professionals onder de paarden als het gaat om de omgang met mensen, maar kunnen door hun 'beroep' zich nooit instellen op fijne hulpen van een ruiter.
Veel plezier gewenst, Kadankovitch

**Geplaatst**: 12-06-09 11:18

Re: [centraal] Problemen met aan de teugel...

Geplaatst: 12-06-09 11:18

Dankjewel !
Ja het is denk ik wel een paard waar ik mee kan groeien en veel van kan gaan leren

En ik vind haar na 1x al geweldig! Dus dat beloofd veel goeds

**Geplaatst**: 12-06-09 11:26

Geplaatst: 12-06-09 11:26

@Hermelientje, Ik ben het met U beschrijving van gisteren 17:11, GEHEEL eens. Het wordt te vaak te simpel voorgesteld door mensen die de 'truc' (ik weet het, en verboden woord, en toch is het vaak niets meer dan en truc) de 'handigheid' door hebben, en zich er niet meer van bewust zijn hoe en wat ze precies doen om het gewenste resultaat bij het paard te verkrijgen.
Nu ik toch 'schuld' bekend heb, en jullie weten dat ik les geef, kan ik ook vertellen dat dit een van de grootste problemen is bij het les geven. Ik stap regelmatig op een pard van mijn pupillen; om aan te voelen of hetgeen ik wens, wel mogelijk is; is het moeilijk te bereiken, moet ik dus mijn eisen ten aanzien van mijn pupil omlaag schroeven; en door mijn doel bij het paard te bereiken (of niet), tracht ik mij er extra bewust van te worden wat ik nu echt en precies doe. Vooral bij dat laatste en dat dan ook weer heel duidelijk vertellen aan de betrekkende leerling, wringt vaak de schoen. Dat is voor geen enkele instructeur makkelijk.
Er worden door veel ZELFBENOEMDE KLASSIEKEN, ALTERNATIEVEN, GOEROES, RIDDERS en ROVERHOOFDMANNEN ook onnodige hindernissen opgeworpen door alsmaar taboe's en banvloeken te plaatsen op worden en uitdrukkingen die in hun ogen fout zijn. Dat maakt het steeds moeilijker om vrij met woorden om te gaan en te verduidelijken wat men precies bedoeld. Vaak dienen deze 'hindernissen' alleen maar om de concurent op een zogenaamde fout te kunnen betrappen en zodoende af te breken; dan gaat het niet meer om het oplossen van een rijkunstig probleem, maar om scoren ten opzichten van een andere instructeur.

**Geplaatst**: 12-06-09 11:42

Geplaatst: 12-06-09 11:42

Kadankovitch schreef:
@Eva_D: Heel veel geluk gewenst met de nieuwe aanwinst. En dan te bedenken dat het, in de toekomst, steeds beter gaat, omdat jullie dan meer naar elkaar toe groeien.
Natuurlijk gaat het beter dan op manege-paarden. Die dieren zijn de echte professionals onder de paarden als het gaat om de omgang met mensen, maar kunnen door hun 'beroep' zich nooit instellen op fijne hulpen van een ruiter.
Veel plezier gewenst, Kadankovitch

dat stukje over de manegepaarden vind ik mooi verwoord

bij ons op de manege worden er sinds anderhalf jaar geen lessen meer gegeven maar zijn alle paarden lease paarden of eigen paarden geworden. Het is wel opvallend hoe goed alle ex-manege paarden het doen en ze nu wel allemaal veel beter aan de hulpen zijn en goed lopen

**Geplaatst**: 12-06-09 13:55

Geplaatst: 12-06-09 13:55

@Elcke: Bedankt voor het compliment

De richting de jou manege heeft gekozen is zeker voor de paarden een hele fijne, het zal hen goed doen.
Maar als ik dit zeg bedenk ik wel dat de eerste stap in de huidige wereld toch via een rijschool/manege zal moeten gaan, aangezien een paard leasen voor de echte beginner een te grote drempel is. Heel lang geleden toen paardrijden nog bij 'n goede opvoedig hoorde in bepaalde kringen, waren paard en uitrusting al aanwezig. Zo gaat dat tegenwoordig niet meer. Een goede rijschool met kundige instructeurs, met oog voor het welzijn van hun paarden zijn zeer noodzakelijk, wil paardrijden niet weer een onbetaalbare elitesport worden.
Elcke, denk aub niet dat bovenstaande kritiek is op jou stal. Het is eerder een gedachte die bij mij opkwam toen ik jou bericht las.
Met vriendelijke groet Kadankovitch

**Geplaatst**: 12-06-09 14:02

Geplaatst: 12-06-09 14:02

klopt wat je zegt hoor kadankovitch. Voor een beginner is leasen geen optie, al worden bij ons wel pony's geleased met drie beginners en die delen dan de kosten en de rij tijd. dat zijn wel de lieve oude manegepony's die er niet veel beter op zijn gaan lopen maar wel goed verzorgd worden en verwend, dat hebben ze wel verdiend na al die jaren manege dienst.
Verder heeft onze manege eigenaar voor deze omschakeling gekozen omdat hij op zjin leeftijd toch wel eens met pensioen wilde

op deze manier heeft hij iig minder werk (geen lessen meer etc) ondanks het nu niet meer zo toegankelijk is voor iedereen ben ik wel heel blij met deze overgang, want daardoor ben ik tiara gaan leasen

(en heb ik tijd om te sparen en haar te gaan kopen)

**Geplaatst**: 12-06-09 20:49

Geplaatst: 12-06-09 20:49

Dat is heel fijn voor jou en Tiara, ik wens jullie beide veel en lang geluk

**Geplaatst**: 15-06-09 00:26

Geplaatst: 15-06-09 00:26

Kadankovitch schreef:
Er worden door veel ZELFBENOEMDE KLASSIEKEN, ALTERNATIEVEN, GOEROES, RIDDERS en ROVERHOOFDMANNEN ook onnodige hindernissen opgeworpen door alsmaar taboe's en banvloeken te plaatsen op worden en uitdrukkingen die in hun ogen fout zijn. Dat maakt het steeds moeilijker om vrij met woorden om te gaan en te verduidelijken wat men precies bedoeld. Vaak dienen deze 'hindernissen' alleen maar om de concurent op een zogenaamde fout te kunnen betrappen en zodoende af te breken; dan gaat het niet meer om het oplossen van een rijkunstig probleem, maar om scoren ten opzichten van een andere instructeur.

Zeer treffend omschreven! Een uitdrukking die op dit moment erg modieus is dat men het paard "uitnodigt" om iets te doen. Ik heb zelf mijn dochter ook maar eens een uitnodiging gestuurd om haar kamer op te ruimen maar ik vrees dat zij ergens anders een veel leuker feestje heeft.

Ik heb genoten van wat u schrijft over uw omzwervingen in instructeursland.

Nog even een antwoord op uw vraag over de door mij genoemde stromingen op bokt.

De harde kern van de "naturals" zijn mensen die vinden dat:
- het paard 24 uur per dag, 7 dagen per week buiten moet staan, ongeschoren en zonder deken
- een paard altijd alleen maar ruwvoer nodig heeft, zelfs een arabiertje bij 20 graden onder nul
- een bit een wreed martelwertuig is
- hoefijzers uitsluitend het doel hebben de paardenvoet te beschadigen
- alle problemen met je paard slechts met behulp van een goeroe of zijn attributen kunnen worden opgelost
- grondwerk is uitgevonden door Parelli of Monty Roberts
- mensen die dressuurwedstrijden rijden niets van de paardenziel begrijpen

De harde kern van de "traditionels" zijn mensen die vinden dat:
- een stal en een binnenbak onontbeerlijk zijn bij het paardrijden
- je nooit genoeg dekens kunt hebben
- een paard minimaal drie kilo muesli/brok nodig heeft
- een bit vanzelfsprekend is, anders kun je niet aan wedstrijden meedoen
- hoefijzers er zijn om kalkoenen in te kunnen draaien
- alle problemen met je paard met flink meppen kunnen worden opgelost
- je echt niet op je paard kunt stappen zonder dat hij bandages of peesbeschermers om heeft
- je van Anky setjes vreselijk gelukkig wordt, mits in de modekleuren van het seizoen
- in je profiel de klasse waarin je uitkomt vermeld moet staan, inclusief aantal behaalde winstpunten
- iedereen die niet uitkomt in een bepaalde klasse een "natural" of een "Penny" is

Nu even terug on topic.

Ik ken maar weinig instructeurs die op basissportniveau lesgeven die echt goed kunnen uitleggen wat er allemaal komt kijken bij het "aan de teugel" rijden. Ik weet niet hoeveel aandacht hiervoor is bij de opleidingen, maar ik zie twee duidelijke stromingen. Bij de ene stroming heeft men het alleen maar over de voorkant van het paard, dus wat je allemaal moet doen met de teugels. Bij de andere stroming heeft men het alleen over de achterhand en moet men het paard juist volkomen ontspannen voorwaarts laten gaan, vooral niet gehinderd door de ruiterhand, zodat het "vanzelf" aan de teugel komt.

Laatst bijgewerkt door Hermelientje op 15-06-09 00:40, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 15-06-09 00:38

Geplaatst: 15-06-09 00:38

Bedankt voor U uitleg; echter mijn ziel wordt belast

met de prangende vraag; WAT BEN IK DAN ?????

Of bestaan er nog andere in dit hipisch univerum???
WAT ZIJN PENNY'S ??? in godsnaam

Bij voorbaat dank als U ervoor kunt zorgen dat ik een identiteit krijg.

Met vriendelijke groet, Kadankovitch

**Geplaatst**: 15-06-09 01:00

Geplaatst: 15-06-09 01:00

@ Hermelientje: Ja de term die U aanhaald versluierd bij de gebruikers ervan, wie werkelijk de baas is, want ik twijfel er niet aan dat als het paard van deze niet luistert, de sluier heel snel weggenomen zal worden. Met andere woorden dan wordt er wel duidelijk en eventueel hart opgetreden. Dat laatste, vermist binnen de perken wat algemeen als fatsoenlijk wordt aangezien, vind ik niet erg: Als er een trein aankomt, nodig ik mijn paard ook niet uit om te stoppen, geheel vrijblijvend. En aangezien het stormend paard niet beseft wat er met hem/haar gebeurt als het tot een botsing met de trein komt, is die handeling voor het paard even onredelijk als de hardere ingreep die toegepast word als eraan een uitnodiging geen gevolg wordt gegeven. Die uitdrukking vind ik dus hyppocriet als het niet tot één bepaalde handeling beperkt blijft. Namelijk de hand openen, teugel langer maken of laten worden zodat het paard de ruimte krijgt de hals te strekken; dat is uitnodigen. Maar hoe lang houdt men de deur voor iemand uitnodigend open om binnen te komen? EEN UUR ?? Volgt de paardenmond niet binnen een redelijke termijn, dan moet de ruiter duidelijk ingrijpen, om helder te maken wat hij/zij wenst. Maar dat wordt in zo'n les er niet bij gezegd. Dat is zowel oneerlijk tegenover, alook frustrerend voor de leerling.

**Geplaatst**: 17-06-09 10:30

Geplaatst: 17-06-09 10:30

Hallo bokkers,

Sinds april ben ik in het bezit van een mooie fjord, en ik wil graag
dressuurmatig met haar aan het werk. (de 1e weken heb ik 't lekker
rustig aan gedaan maar nu wil ik wel graag beginnen met trainen voor de B)
Ze kon in principe niet veel in de bak dus dat moet ik er wel even bij zeggen. Ze hangt en trekt
de hele tijd, dan laat ik haar maar los want dan hangt er echt 540 kilo in mn handen.
Sinds deze week longeer ik met pessoa teugel, hier reageerde ze erg goed op!
In de bak rij ik nu steeds overgangen stap/draf, draf/stap, draf/galop/ galop/draf en veeel
figuren. Ik merk dat het hangen hierdoor een heel stuk minder wordt en ze zelfs af en toe
mooi rond wordt in de hals. Hierbij heb ik de teugels een tikkeltje lang. Maar die momenten van
nageeflijkheid zijn zoo kort. Wie heeft er tips voor mij hoe verder te oefenen hiermee?

Ik probeer ook het werk zo veelzeidig mogelijk te houden door 1x pw een buitenrit, 1x pw met pessoa longeren en 1x pw springen/vrijspringen/balkjes.

**Geplaatst**: 17-06-09 14:01

Geplaatst: 17-06-09 14:01

Hallo xApple,

Persoonlijk heb ik het niet zo op en pesoa teugel; In welke positie het paard zijn/haar hals ook brengt, de teugel blijft inwerken, van voor of van achter, zodat het dier mijns inziens nooit echt het gevoel krijgt beloond te worden, ook als de teugel op de achterhand inwerkt dwingt het 't dier wellicht iets te doen wat het (nog) niet kan of wil. Maar er zijn andere trainers die zeer tevreden zijn over de werking van die teugel.
Ik pleit voor duidelijkheid tegenover het paard: U wilt dat uw Paard nageeft en niet op de hand hangt; Ik zou eerst aan de longe het dier met eenvoudige bijzetteugels laten wennen aan een meer afgebogen houding; eerst lange teugels, waarbij het dier nog eeen beetje de keuze heeft (nageven of niet); dan de bijzet iets korter instellen en het paard laten wennen, zonder ruitergewicht aan de nieuwe houding; dat alles op een zeer rustig tempo zodat het dier ook hierin de kans krijg het één (de houding) en dan het ander (de houding met een [latere] vlottere beweging) te leren combineren. Maar bij alles moet U bekijken hoe veel moeite het dier heeft bij nageven: ik zou niet snel, het dier kort instellen en dan 'door de teugel' heen drijven, dan loop je de kans het te forceren; dat geldt voor zowel een jong als een ouder paard.

Ook zou ik mij geen doel voor de nabije toekomst stellen. Als het paard nog niet aan de teugel loopt, is een wedstrijd nog ver weg. Kijk hoe het zich ontwikkeld en neem stap voor stap, vaak gaat het dan sneller dan verwacht.
Ik zou het hierboven beschreven werk bijna elke dag doen om het paard zo snel mogelijk duidelijk te maken, wat U van Hem/haar wenst. Dit gaat goed samen met buiten wandelen aan een lange teugel. Wel zou ik niet proberen aan de teugel te rijden, als het aan de longe nog niet lukt zonder dat het paard tegen de teugel aan het wringen is.
Bij springen en soortgelijke oefeningen gebruikt U wel de teugel, maar het paard hoefd niet an de teugel te komen (en mag dus 'uit elkaar' blijven lopen zoals die waarschijnlijk verkiest). DAT IS NIET DUIDELIJK: U wilt hebben dat zij/hij zonder hangen (= uit elkaar drukken, lang maken). Door te springen staat U dat (ongewilt) weer toe. IETS NALATEN IS OOK IETS DOEN: dus als U nalaat duidelijk te maken dat U dat (zich lang maken tijdens het springen) NIET WILT of U het niet kan vookomen, DAN GEEFT U IN DE OGEN VAN HET PAARD FEITELIJK TOESTEMMING OM ZO TE LOPEN. Daarom zou ik het springen een tijdje laten. Wel is het mogelijk als het paard normaal aan de teugel loopt aan de longe (met bijzet) over balkjes te werken.
Hoe consequenter U de kern van het probleem aanpakt, hoe sneller U tot succes komt, HOE BETER HET VOOR U BEIDEN IS.

Ik ben in mijn toon van dit bericht misschien wat stellig en onvriendelijk, dat is zeker niet bedoeld. Heb wel wat haast omdat ik juist van plan was naar mijn beestenspul toe te gaan.
Er zullen nog andere tips binnenkomen; Kies er die uit die U het meeste aanstaat, heel vaak werkt dat ook het beste. IK HEB U SLECHTS EEN ALTERNATIEF GEBODEN, aan U de keuze.
MAAR Indien U nog vragen hebt, hoor ik het wel. Ik wens U veel succes en plezier in de samenwerking met Uw paard.

Met vriendelijke groet Kadankovitch