Ansie schreef:Ik trek het Skala verder ook niet in twijfel. Ik wil alleen benoemen dat er wel degelijk andere opvattingen zijn over het rijden met (of zonder) aanleuning, beschreven door oude meesters. En dat dit ook nog steeds verschillend gepraktiseerd wordt.
In mijn ogen heeft dat verder niet echt iets met het ras te maken. Meer met hoe je er als ruiter in staat en wat je na wil (en kan) streven in combinatie met het paard.
Daar is niets mis mee zoals ik al eerder zei, er zijn ook mensen die western rijden.
Rijkunstige technieken hebben wel degelijk met ras te maken.
Ansie schreef:Wat ik me nu dus af vraag bij dit 'antwoord'; de aanpak/omgang bij deze paarden is anders zeg je, betekent dit dat je bij dit soort paarden het Skala op het punt van constante aanleuning niet zou volgen en de 'Franse manier' in dit geval juist is of hoe moet ik dit opvatten. En geef je hiermee ook meteen aan dat er dus wel degelijk verschillende stromingen zijn en het Skala dus niet alleen staat.. ?
In Fr rijdt men uiteindelijk net als in NL hoor, het elementaire verschil is dat men vooral debutanten met een lang teugeltje laat rijden.
De doelstellingen zijn gelijk.
En zoals ik al gekscherend opmerkte er wordt inderdaad heel veel op Anglo Arabieren gereden en daar moet je niet te veel in "prikken" anders exploderen ze.
In welk land in Europa ook, het uiteindelijke doel is lichtheid en dat wil dan overal zeggen dat de voorhand opgetild wordt waardoor om de relatieve druk op het bit afneemt.
Het optillen van de voorhand vindt overigens plaats door voorwaarts te rijden en niet door het optillen van de hals met de teugel dan wel het laten dalen van de achterhand of het onderbrengen van de achterbenen op wat voor manier ook. Dat zijn oude gepasseerde technieken.
Vergeet niet ALLES is in de afgelopen 2000 jaar geprobeerd met paarden.
Het oprichten van de hals, het onderbrengen van de achterbenen en het dalen van de achterhand komen alleen maar "gezond" voort uit voorwaarts rijden aan de teugel, zij zijn het resultaat van oprichting en niet het middel.
Het handhaven van Schwung in niet mogelijk zonder dat met de hand te reguleren.
Schwung komt voort uit voorwaarts als er voor niets is om het voorwaarts op te vangen gaat het paard grotere passen maken ipv meer verhevene.
Kijk maar goed naar alle oude toegepaste technieken als die vandaag nog uitgevoerd worden. Geen schwung dus geen zweefmoment in draf. Geen vering en daardoor grotere slijtage van de gewrichten.