Bokt.nl

**Geplaatst**: 02-06-11 10:19

Geplaatst: 02-06-11 10:19

ElanII schreef:
Somebitch schreef:
Ik wil vandaag naar buiten, maar ik durf niet meer.. Terwijl ik vorige week nog 3x naar buiten ben geweest.

Ik ken het gevoel Somebitch maar je kan het. Ga thuis maar alvast ademhalingsoefeningen doen, dan naar je paard gaan, ook daar gaan oefenen, lekker poetsen, tutten en gaan en vooral genieten van je paardje, het mooie weer en van jezelf. De barrière waar jij nu door moet is heel normaal, maar wordt steeds kleiner. Go for it...

Ik hoop dat hij steeds kleiner wordt.. Ik baal er zo van he.. En vaak is het dan ook zo dat is zo niet durf en me er niet toe kan zetten om erop te gaan.. Dan heb ik dus niks gedaan met hem en kom ik thuis en voel ik me schuldig/ellendig dat ik er niet opgegaan ben..

**Geplaatst**: 02-06-11 12:08

Geplaatst: 02-06-11 12:08

Somebitch schreef:
Ik hoop dat hij steeds kleiner wordt.. Ik baal er zo van he.. En vaak is het dan ook zo dat is zo niet durf en me er niet toe kan zetten om erop te gaan.. Dan heb ik dus niks gedaan met hem en kom ik thuis en voel ik me schuldig/ellendig dat ik er niet opgegaan ben..

Ik ken het gevoel... Laat het niet te "groot" worden, anders wordt de barrière steeds hoger. Kan je met iemand mee gaan zodat je niet alleen hoeft ? Dan wordt het al wat makkelijker en kan je je optrekken aan iemand. Ik ben net ook naar buiten gegaan met een stalgenootje. Zij had niet veel tijd, dus een klein rondje gedaan, veel gestapt lekker gebept samen

Dat leidt ook af en stappen is ook goed voor de conditie van de paarden. Wel nog een fijn lang stuk gedraafd, ging super fijn, dus daar trek ik me dan weer aan op. Morgen komt de osteo voor haar en mijn paard, dus dan mogen we een aantal dagen niet.
Succes meid, jij en je paard kunnen het...

**Geplaatst**: 02-06-11 12:13

Re: Angstige ruiter

Geplaatst: 02-06-11 12:13

Nee, met iemand is mijn paard nog drukker.. En vorige week ben ik ook 2x alleen naar buiten geweest, 1x daarvan was hij heel druk maar opzich niet ernstig, gewoon wat sneller willen en wat schrikachtig maar niet dat je zegt goh dat is gevaarlijk. Dus eigenlijk moet ik niet zeuren.

Maarja.. Makkelijker gezegd als gedaan.

**Geplaatst**: 02-06-11 12:25

Re: Angstige ruiter

Geplaatst: 02-06-11 12:25

hallo, Ik leesde je probleem.
en ik kan me heel goed in jou situatie verplaatsen.
Ik ben 2 maand geleden ook met mijn eigen pony achterovergeklapt omdat hij schrok. toen vielen we beide op de weg hij net naast mij. Maar viel helaas wel met z'n rug op mijn voet. Toen zijn we beide snel opgesprongen en toen heb ik hem snel gepakt. Ik ben gelijk gaan kijken of mijn pony wat had. Hij liep goed en zijn benen voelden niet warm. Ik heb hem gekalmeerd. En daarna gelijk ben ik op gestapt.
Ik had zo'n gedachten nu er op of ik heb later een probleem. Ik ben er opgegaan naar huis gereden en afgestapt. Later is me voet zo opgezwelt en deed ie zo pijn dat ik 2 dagen niet heb kunnen lopen. Gelukkig is er niks veder aan de hand. Ik ben 4 dagen later gelijk weer gaan rijden.
Ik denk dat het me heel erg heeft geholpen dat ik gelijk weer ben opgestapt.
Ik hoop dat je op een dag op het paard zit en dan geniet. Geniet van het paard en jou. Jullie teamwork en jullie plezier er in. Ik heb maar 1 tip. Gewoon doen. Voor de rest ben ik ook geen exper. Dus hoop dat jullie de ontspanning en teamwork weer kunnen vinden.

**Geplaatst**: 02-06-11 12:56

Geplaatst: 02-06-11 12:56

Somebitch schreef:
Nee, met iemand is mijn paard nog drukker.. En vorige week ben ik ook 2x alleen naar buiten geweest, 1x daarvan was hij heel druk maar opzich niet ernstig, gewoon wat sneller willen en wat schrikachtig maar niet dat je zegt goh dat is gevaarlijk. Dus eigenlijk moet ik niet zeuren. Maarja.. Makkelijker gezegd als gedaan.

Oké, ik ken je paard niet dus...

Ga toch maar lekker proberen te genieten en ook al ga je niet naar buiten, doe wat leuks met je paard waar jullie allebei plezier aan beleven en geniet daarvan. Focus je niet op: "Jee, nou durf ik alweer niet" maar focus je op waar je mee bezig bent, op het poetsen, op hoe mooi je je paard vindt en op wat je met hem onderneemt.

**Geplaatst**: 02-06-11 13:01

Re: Angstige ruiter

Geplaatst: 02-06-11 13:01

Tja, maar al met al heb ik natuurlijk geen paard om hem alleen maar op de wei te laten staan...
Achja, ik hoop dat het zometeen goed komt.

**Geplaatst**: 02-06-11 13:08

Geplaatst: 02-06-11 13:08

Somebitch schreef:
Tja, maar al met al heb ik natuurlijk geen paard om hem alleen maar op de wei te laten staan...
Achja, ik hoop dat het zometeen goed komt.

Tuurlijk komt het goed, leuk paard heb je trouwens, heb even in je profiel gespiekt

**Geplaatst**: 02-06-11 13:08

Re: Angstige ruiter

Geplaatst: 02-06-11 13:08

Dankje.

**Geplaatst**: 02-06-11 13:17

Re: Angstige ruiter

Geplaatst: 02-06-11 13:17

Hier nog een schijtluis, mijn eerste paard was een miskoop en daar heb ik ook mijn schrik opgedaan. Ik heb dan een 20 jarige merrie gekocht die mij over mijn angst over heeft gehoplen en ik dierf alles met haar, met de nadruk met haar. Zet mij op een ander paard en ik ga weer in de angstmodus.
Nu op 26jarige leeftijd is ze dus met pensioen gegaan maar dit betekende wel dat ik een ander paardje moest zoeken.
Wat mij al op voorhand angst aandeed. Nu ben ik sinds eind april de trotse eigenares van [naam], een dpony, echt heel braaf, heeft nog geen stap verkeerd gezet.
Ik ben wel zondag op spoed beland want ze was verschoten van iets en ze schoot weg, ik natuurlijk erraf met als resultaat een gekneusde knie.
IK ben er gisteren opgekropen, wel alleen maar stap omdat ik wegens mijn knie nog niet kan draven. En ze 2 maal met het oefenen op halt houden iets gedaan (naar mijn gevoel wou ze omhoog gaan maar ik was alleen dus heb geen getuige) waar ik toch bang van was, mijn eerste gedacht op het moment dat ze dit deed was om eraf te springen, heb me nog juist kunnen bedwingen.

Nu zit ik mijn eigen dus al vanaf gisterenavond bang te maken van wat als ze dit nog eens doet, want ze mogen van mijn part eens een bokje placeren maar steigeren is echt een no go voor mij.

Dus je bent echt niet alleen en vind het goed om te weten dat ik niet de enigste schijtluis ben

**Geplaatst**: 02-06-11 17:41

Geplaatst: 02-06-11 17:41

Het buitenrijden is gelukt vandaag, vraag alleen niet hoe.

Het engste vind ik altijd het opstappen, omdat als ik er dan net op zit ik vaak mijn beugel niet meteen kan vinden. Pony vind het dan altijd heel leuk om gelijk te gaan lopen waardoor ik angstig wordt.. En waarom? Een beugel kwijt is toch niet zo heel erg? Maarja, die tikt dan tegen mijn pony aan en die vind dat dan weer eng..

Maargoed opstappen is gelukt, ik had gelijk mijn beugel. Pony wel nog even stilgezet omdat hij gewoon moet stilstaan als ik net zit.

Nou op naar buiten, ging allemaal goed, we kwamen bij een sproeier die in het land stond maar ook een deel water van op de weg kwam. Nou dat vond hij wel eng maar hebben we overleefd en hij liep er ook makkelijk langs.

Toen kwamen we een land verder en daar lag zo'n lange dikke brede slang langs de kant van de weg voor de sproeier, dat vond hij ook eng maar ik heb hem kunnen overtuigen en met wat moeite konden we er langs en daarna liep hij er zelfs gewoon heel dicht langs. $*\o/*$ Maar aan het einde van die slang stond natuurlijk een trekker, naast die trekker kwam er water omhoog, zoals een soort fontijn, volgens mij zat er een lek in de slang ofzo?

Maar dit lukte me niet, de trekker stond aan en dicht langs de weg en Zembla wilde er ECHT NIET voorbij.. Heel wat aangemoedigt toch iets dichterbij gekomen maar er niet langs.. Toen boos geworden (hij neemt me weleens in de maling) maar dit resulteerde alleen maar op willen omdraaien en achteruit lopen. Ondertussen stond ik er al enkele minuten en ben toen omgedraaid. Mede doordat ik een beetje angstig werd.. We zijn een ander weggetje in gegaan en daar aan het einde weer teruggegaan, nog even op het land van onze boer gereden en toen naar huis.
Hier was hij heel braaf, we hebben gedraafd etc. Alleen baal ik wel dat ik ben omgedraaid en hem dus niet langs de trekker heb kunnen krijgen...

Al met al heb ik best wel genoten ondanks alle spanning.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-06-11 20:03

Re: Angstige ruiter

Geplaatst door de TopicStarter : 02-06-11 20:03

Welkom alle nieuwe piepmiepen!

@ somebitch, supergoed! Knap dat je toch hebt doorgezet en wel naar buiten bent gegaan

laat dat ene kleine negatieve dingetje niet je verder heel positieve buitenrit verpesten meid!

**Geplaatst**: 02-06-11 20:05

Re: Angstige ruiter

Geplaatst: 02-06-11 20:05

Dankje.

Nee dat is ook zo, maar denk alleen niet dat ik er goed aan heb gedaan.. Wie weet wat paardlief nu de volgende keer denk als er iets engs is.. Ik heb hem niet kunnen overtuigen dat ik zijn leider ben, ik heb hem niet het vertrouwen kunnen geven vanmiddag..

**Geplaatst**: 02-06-11 20:23

Re: Angstige ruiter

Geplaatst: 02-06-11 20:23

wat goed somebitch!! Ook goed dat je bent gestopt toen je onzeker werd. Voor je paard veel beter dat jij beslist om om te draaien dan dat hij weg kan rennen en jou steeds meer gespannen voelt. Door grondwerk (bijvoorbeeld parelli) kan je ook de leiderrol 'winnen'.
Gewoon trots op jezelf zijn!!!

**Geplaatst**: 02-06-11 20:25

Re: Angstige ruiter

Geplaatst: 02-06-11 20:25

Ben niet zo goed in Engels dus Parelli houdt dan al snel op. $:\$ Lijkt me wel heel mooi om te doen parelli.

Op de grond krijg ik hem echt overal langs. Het zal niet zonder schrikreacties zijn maar het LUKT me dan wel. Erop dan weer niet.

Bedankt!

Ik vond het wel heel leuk hoor!

**Geplaatst**: 02-06-11 20:26

Geplaatst: 02-06-11 20:26

Misschien beginnen met kleine shetjes verzorgen/ poetsen dingendoen.
en dan steeds grotere pony's. en bedenken hoe leuk het was toen je nog niet bang was.

veel succes ermee!!

**Geplaatst**: 02-06-11 21:24

Geplaatst: 02-06-11 21:24

@Somebitch: ik vind dat je het goed gedaan hebt hoor. Probeer het niet negatief te zien maar haal juist de positieve dingen eruit: je bènt naar buiten gegaan ondanks dat je ertegenop zag, je bent langs enge obstakels gegaan, jij bent omgedraaid en niet je paard. Je bent nogal wat enge dingen tegengekomen en het meeste ging toch goed ? Weest trots op jezelf, dat verdien je echt en je paard ook vind ik. Een paard is immers een vluchtdier en is hij gevlucht ? Nee dus, de meeste dingen heeft hij braaf getrotseerd.
Twee tipjes heb ik nog wel voor je: als je paard niet stil blijft staan bij het opstappen: afstappen en opnieuw (Dúx heeft dat ook een tijdje gedaan en het helpt). Niet boos worden, kalm blijven en er ook geen punt van maken. Het is gewoon een oefening moet je maar denken. Als die niet helemaal goed gaat, probeer je hem ook opnieuw. Ik laat zelf bij het opstappen de teugels altijd slap hangen. Misschien had je bij de trekker kunnen afstappen (?) en er lopend langs. Ik weet niet of je er nog op komt trouwens

Nogmaals: ik ben in ieder geval trots op jou, nu jij nog

**Geplaatst**: 03-06-11 09:32

Geplaatst: 03-06-11 09:32

Ook ik vind dat je het goed hebt gedaan Somebitch! Volgens mij komt het wel goed met jullie

Echt, wat een herkenning hier. Nooit geweten dat er nog zoveel mensen angstig waren.

Hier is de spanning eindelijk weg! (nog wel

)
Het lijkt me gewoon zo fijn om in vol vertrouwen een paard op te zadelen, dat je er gewoon voor 100% op durft zonder angst of spanning.
Nu is het nog wel een beetje "aaah, ik ga zo rijden!" om vervolgens tijdens het rijden te bedenken dat het niet eng is.

**Geplaatst**: 03-06-11 12:55

Re: Angstige ruiter

Geplaatst: 03-06-11 12:55

Mijn paard staat wel stil bij het opstappen. Maar zodra ik zit gaat hij lopen.
Opstappen en gelijk weer afstappen gaat bij die van mij niet, dat vind hij eng? Dan vliegt hij weg waardoor ik val (alleens vaker meegemaakt.

) Dus dat doe ik liever (nog) niet. Dat vind ik echt eng.
Ja soms is het net een 3 jarige die van mij haha.

Oh en afstappen en opstappen buiten wordt hem helemaal niet, dat vind hij ook eng. Een rondje stappen in de bak en weer afstappen gaat namelijk ook niet. Op vreemde plekker opstappen vind hij eng en toont hij vluchtgedrag..

Liever doe ik dat (dus) niet.

Maar bedankt wel voor de tips hoor!

En bedankt allemaal!

**Geplaatst**: 03-06-11 13:14

Geplaatst: 03-06-11 13:14

Wat herkenbaar, wat hier allemaal geschreven wordt. Jaren geleden heb ik een verzorgpony gehad die zo onvoorspelbaar was. Soms meteen rodeo, soms na 15 of 30 minuten. Ook als je haar uit het land ging halen, soms liep ze netjes mee, soms stond je in no-time met pony op een plek waar je niet wilde zijn. Ze bokt, ging er keihard vandoor, het is gewoon een wonder dat ik nooit echt ernstig gewond ben geraakt en alleen alles wat je kon kneuzen gekneust heb gehad. Maar ik wou niet stoppen, want dan kon ik niet meer rijden, en durfde toen ook nog wel. Nu jaren later, een man, kinderen en een boerderij verder heb ik dan eindelijk mijn eigen paard/pony. Ik ben er de eerste keer heel ontspannen opgestapt, ging super. De tweede keer ben ik er keihard afgevallen. We stapten op de volte en voor ik het wist lag ik 20 meter verder in het zand. Paard laten controleren en die bleek dus van top tot teen scheef te zijn. Hij heeft dus heel veel pijn gehad met rijden en dus geen schuld aan wat er gebeurt is. Alleen was dat het einde van dat kleine stukje vertrouwen wat ik nog had. Inmiddels weer een jaar verder, veel grondwerk gedaan, paard is weer helemaal in orde en mijn vriendin heeft er al weer een aantal keer opgezeten, stappen, stukje draven, gaat allemaal heel goed. En nu ik nog...... Inmiddels zie ik doordat mijn vriendin hem rijd hoe hij reageert, paard is rustig, vriendelijk doet netjes wat er gevraagt word. En ik, ik begin weer kriebels te voelen om er toch weer op te gaan, eerst maar eens zitten misschien stukje stappen en zo bouwen we het weer op. Maar dat is heel makkelijk zeggen achter de computer, nu nog in het echt

En stiekem doet het me goed te lezen dat er veel mensen angstig zijn en dat ik niet als enigste dit enigzins rare probleem heb, wel willen (paard zelfs op stal hebben staan) maar niet durven.

**Geplaatst**: 03-06-11 13:48

Re: Angstige ruiter

Geplaatst: 03-06-11 13:48

ik vind het helemaal niet raar hoor! Ik heb ook drie kids en ben ook veel angstiger geworden. Je hebt natuurlijk veel meer verantwoordelijkheden dan vroeger.
Ik moet je zeggen dat ik ook niet zo' n held ben, heb nu drie keer op mijn (verzorg)paard gereden en begin nu door te krijgen dat ze geen gekke dingen doet. Ik heb alleen nog niet het gevoel dat ik haar helemaal onder controle heb, maar dat komt vast vanzelf, heeft tijd nodig. Gister heb ik maar een half uurtje gereden, vandaag ga ik weer, zo probeer ik het op te bouwen.
Ik voel me veiliger als de vorige verzorgster erbij is, zij kent het paard namelijk. Dit werkt bij jou misschien ook zo als je vriendin erbij is..

**Geplaatst**: 03-06-11 18:07

Re: Angstige ruiter

Geplaatst: 03-06-11 18:07

Ik vind het ook eng op een onbekend paard hoor, zeker als ik niet weet wat hij gaat doen.
Nu heb ik een instr. die ik vertrouw en als zij me op een paard zet weet ik dat die niets raars gaat doen.

Als kind heb je geen idee van verantwoordelijkheden, soms vind ik het wel eens jammer dat je vaak minder gaat durven als je ouder wordt

**Geplaatst**: 05-06-11 09:26

Geplaatst: 05-06-11 09:26

vrijdag met maxi buiten gereden.
om naar me lesgeefster te gaan.
dit ging goed.
wel met de tieleman goed aan (op zijn straks) zodat ze echt even moest luisteren

en op de terug weg gewoon zoals gewoon losser (op het middelste)
dit ging goed.
me vriend met de vriendin van zijn broer er achter aan met de auto.
we kwamen nog een mega bakbeest tegen.
een grote trekker met een grasmaai iets er achter echt mega groot.
me vriend er even naast gelopen.
maxi deed niets ook al klapte dat ding helemaal uit en leek wel op te stijgen toen hij hem aan zetten.
dus ik weer gewoon alleen veder.
en komen we de trekker van de buurman tegen die kent ze al zo goed dus hoort ze niet bang voor te zijn.
maar hij had nog iets achter zijn trekker (had ik niet gezien)
toen moest ze wel op zei springen.
dus ik boos tegen haar dat ze dat niet meer mocht doen.
was zo trots op me zelf $*\o/*$

**Geplaatst**: 05-06-11 17:02

Geplaatst: 05-06-11 17:02

Hallo,

Heel herkenbaar allemaal, ik ben ook echt een vreselijke angsthaas. Ik zie/bedenk al wat er zou kunnen gebeuren als er ineens dit, of ineens dat gebeurt. Hoewel het niet eens gebeurt. Ik ben er pas geleden afgevallen, scheurtje in m'n kuitbeen en scheenbeen en durfde niet meer op m'n paard. De angst werd steeds erger, ik had al hartkloppingen als ik dacht dat ik op m'n paard moest. Dan ga je er gespannen opzitten en paard neemt die spanning over.

Ik heb hier dus echt hulp voor gezocht, en vandaag mijn eerste les gehad van Elge Paauwe. Ik heb vandaag uiteindelijk los in de grote bak gereden. Echt een aanrader!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-06-11 11:29

Re: Angstige ruiter

Geplaatst door de TopicStarter : 06-06-11 11:29

Fries1, Knap zeg!! Ga zo door

**Geplaatst**: 06-06-11 11:49

Geplaatst: 06-06-11 11:49

De oplossing ligt bij jezelf maar dat weet je stiekem zelf ook wel

Mijn paard heeft als jong dier een trauma opgelopen doordat hij te hard aangepakt is. Daar heb ik al veel werk in gestoken. Een aantal jaar geleden heeft hij een ongeluk gehad. Hij is in paniek de wei uit gesprongen en net voor de snelweg gevangen. Wat er tussen stal en de snelweg allemaal gebeurd is weet niemand maar hij was helemal in paniek. Toen ik na een half jaar revalideren weer kon rijden kwam die paniek regelmatig terug en dan bedoel ik blinde paniek ogen wegdraaien en niets meer registreren en dan is 1.70 hoog

Ik ben er meerdere keren op een goed moment af moeten springen.

Iedere keer als er een situatie is waarbij ik maar denk ohoh dan raak ik gespannen en mijn paard dus ook et voila ellende. Ik heb voor mezelf de oplossing gevonden in positieve ervaringen. Steeds de grens verleggen eerst iets doen waarvan ik zeker weet dat het kan en dat steeds een beetje uitbreiden. Ook had ik een praatpaal. ALs ik een dag onzeker was dan vroeg ik aan een vriendin om bij me te komen zitten en dan te kletsen daardoor focus ik niet zo op mijn paard en is de ontspanning er weer. Ik ben er ook gewoon heel eerlijk in op die manier houden anderen rekening met mijn angst, terwijl als ik stoer zou doen ik de spanning met niemand kan delen en dus juist niet ontspan. Nu sinds een half jaar als ik iets spannends zie dan denk ik ohoh en meteen daarna; en dan wat gaat er gebeuren dan hij springt hooguit opzij.

De spanning blijft soms in enge situaties maar ik kan het nu handelen. Dus mijn advies positieve ervaringen opdoen en uitbreiden - SUCCES