Bokt.nl

**Geplaatst**: 05-08-13 18:02

Geplaatst: 05-08-13 18:02

Jasmijn: je hebt helemaal gelijk! Het is zoooo gemakkelijk om op het belabberde niveau van de gemiddelde ruiter af te geven. Goeie instructie is heel moeilijk te vinden, dat wil zeggen: een instructeur met kennis van biomechanica en psychologie van paard en ruiter, theoretische bagage, ervaring, gevoel, techniek en ook nog de didactische vaardigheden en de motivatie om e.e.a. elke keer weer aan anderen over te brengen, zodanig dat diegene ook daadwerkelijk een betere ruiter wordt. Iedereen die instructie heeft van dergelijk niveau, ongeacht de school of benadering (want er zijn binnen iedere stroming wel echt goede instructeurs te vinden denk ik, het zijn de mindere goden die anti-reclame maken voor hun discipline), prijs je gelukkig en doe er zo veel mogelijk je voordeel mee! Maar realiseer je tegelijkertijd dat veel ruiters niet over die luxe beschikken. Dat heeft ook tot gevolg dat veel ruiters zich er domweg niet bewust zijn van dat hun instructie niet deugt - als dat je referentiekader is, dan weet je niet beter. En werkelijk goede instructie is kostbaar, dus ook om die reden niet voor iedereen weggelegd. Aan de andere kant, op basaal niveau kun je in ieder geval nog onderscheid maken tussen paardvriendelijk en paardonvriendelijke instructie. Kies bijv. voor de manege waar ze beginners leren met een los teugeltje te rijden en waar ze ook nog eens iets doen met zitlesjes aan de longe, in plaats voor de manege waar instructie voornamelijk bestaat uit: 'schop 'm dan naar voren', 'gebruik je zweepje nou eens een keer' en 'trek dan ook aan de teugels als je langzamer wilt' (ik ken van beide een voorbeeld hier uit de buurt).

**Geplaatst**: 05-08-13 18:44

Geplaatst: 05-08-13 18:44

Nog even een on topic reactie op Ansie: wat er op de site van jouw link over in de hand/aan het bit gezegd wordt, komt op mij weinig klassiek over. Want er wordt in feite gesteld dat je het bit niet nodig hebt, als je paard maar 'aan de hulpen' is, terwijl aanleuning zoals beschreven in het Skala uitgaat van aanleuning AAN het bit. De ruiter stelt het paard in de hand door de teugel in contact te nemen en het paard neemt daarbij het bit aan door af te kauwen en het hoofd in voorwaarts neerwaartse richting te laten vallen. Doordat de ruiter impuls opwekt met zijn drijvende hulpen en die opvangt en terug laat vloeien via het bit en de teugels, ontstaat een veerkrachtige boogspanning, ofwel een verende bovenlijn in combinatie met aanspanning van de onderlijn (buikspieren, spieren rond de achterknie). Zonder die boogspanning is geen Schwung en, naar mijn idee, ook geen echte verzameling mogelijk. Op de site wordt gesuggereerd dat bitloos rijden beter is, ook door te verwijzen naar 'het vele misbruik van het bit in de moderne dressuur'. Dat is iets anders dan te stellen dat aanleuning verschillend geïnterpreteerd kan worden. Ueberstreichen is een oefening die pas zin heeft als het paard in aanleuning blijft lopen ongeacht het gevraagde tempo en de gevraagde houding, en met behoud van de takt. Het rijden met een licht doorhangende teugel, waarbij de aanleuning bestaat uit het gewicht van de teugel en er dus sprake moet zijn van een super verfijnde verbinding tussen ruiter en paard, komt (eventueel) nog veel later in de opleiding om de hoek kijken. Dat wil zeggen: als je het bekijkt vanuit klassiek perspectief, binnen de AR en een aantal andere disciplines zoals western zal daar anders tegenaan worden gekeken.

**Geplaatst**: 05-08-13 19:09

Geplaatst: 05-08-13 19:09

Je laatste zin, daar gaat het mij om. Het eerste stuk kan inmiddels iedereen wel van bokt en andere bronnen halen. Dat is idd hoe je zou moeten rijden volgens het skala. Het interessante is dat de theorie uit de link (en laat die opmerkingen over moderne dressuur dan even links liggen) uit de klassieke geschiedenis komt en er wel degelijk mensen zijn die dit nastreven, ik meen voornamelijk Franse en Spaanse (en Portugese?) dressuur. Dit is OOK klassiek maar niet het skala. Vandaar dat ik schrijf; stof tot nadenken, aanleuning vanuit verschillende perspectieven. Ook omdat er een vraag over aanleuning werd gesteld. Ik denk dat in deze theorie de aanleuning wordt gebruikt om wat steun te bieden in de balans en vervolgens wordt weer uitgegaan van zelfhouding van het paard. Ik denk wel dat dit pas later in de opleiding aan de orde is, hoewel er eerder al wel mee geoefend kan worden. Daarom zal de aanleuning in AR altijd rommeliger eruit zien omdat ook weer gecheckt wordt of het paard ook zonder aanleuning door kan blijven gaan. Het paard heeft dan evt ook de vrijheid om zelf balans te corrigeren met hals/hoofd zonder verstoring van de ruiterhand en dat geeft wellicht een rommelig beeld. In het skala daarentegen wordt vooral een constante aanleuning graag gezien, waarmee het paard in een soort kader wordt gereden met zo stil mogelijke hoofd/halshouding. Ik vind het interessant om over na te denken en probeer e.e.a. te verwoorden. Maar dat is puur mijn interpretatie ervan. Dus ik zeg niet dat het een beter is dan het ander.

**Geplaatst**: 05-08-13 19:32

Geplaatst: 05-08-13 19:32

Ik zie het meer dat bij AR het paard "in de steek gelaten wordt" en doordat het paard niet aan elkaar gereden is (met losgelaten rug en naar de hand gereden), is de hoofd-halshouding onrustiger. In het skala kun je gerust bij een goed gereden paard uberstreichen en blijft de hoofd-halshouding stil omdat je de verbinding (aan elkaar gereden) in het lichaam wel hebt.

**Geplaatst**: 06-08-13 01:32

Geplaatst: 06-08-13 01:32

Askja schreef:
Nog even een on topic reactie op Ansie: wat er op de site van jouw link over in de hand/aan het bit gezegd wordt, komt op mij weinig klassiek over. Want er wordt in feite gesteld dat je het bit niet nodig hebt, als je paard maar 'aan de hulpen' is, terwijl aanleuning zoals beschreven in het Skala uitgaat van aanleuning AAN het bit. De ruiter stelt het paard in de hand door de teugel in contact te nemen en het paard neemt daarbij het bit aan door af te kauwen en het hoofd in voorwaarts neerwaartse richting te laten vallen. Doordat de ruiter impuls opwekt met zijn drijvende hulpen en die opvangt en terug laat vloeien via het bit en de teugels, ontstaat een veerkrachtige boogspanning, ofwel een verende bovenlijn in combinatie met aanspanning van de onderlijn (buikspieren, spieren rond de achterknie). Zonder die boogspanning is geen Schwung en, naar mijn idee, ook geen echte verzameling mogelijk. Op de site wordt gesuggereerd dat bitloos rijden beter is, ook door te verwijzen naar 'het vele misbruik van het bit in de moderne dressuur'. Dat is iets anders dan te stellen dat aanleuning verschillend geïnterpreteerd kan worden. Ueberstreichen is een oefening die pas zin heeft als het paard in aanleuning blijft lopen ongeacht het gevraagde tempo en de gevraagde houding, en met behoud van de takt. Het rijden met een licht doorhangende teugel, waarbij de aanleuning bestaat uit het gewicht van de teugel en er dus sprake moet zijn van een super verfijnde verbinding tussen ruiter en paard, komt (eventueel) nog veel later in de opleiding om de hoek kijken. Dat wil zeggen: als je het bekijkt vanuit klassiek perspectief, binnen de AR en een aantal andere disciplines zoals western zal daar anders tegenaan worden gekeken.

Goede post

**Geplaatst**: 06-08-13 07:35

Re: Academische en klassieke rijkunst?

Geplaatst: 06-08-13 07:35

In alle vriendelijkheid.
Ik heb de indruk dat jullie bezig zijn te discussiëren over een onderwerp waar je geen enkele ervaring in hebt en waar je de komende 25 jaar ook nog niet aan toe bent.

**Geplaatst**: 06-08-13 08:11

Geplaatst: 06-08-13 08:11

En dus doen we net of het niet bestaat en het niet klassiek is? Dit is iets anders dan uberstreichen. Ik zie het als een veel lichtere verbinding met het hoofd (en dus meer nadruk op zit- en beenhulpen) dan de constante aanleuning zoals beschreven in het skala, bovendien gaat het skala van een bit uit terwijl een paard op bijv. kaptoom ook na kan geven. Dat beschrijft Steinbrecht al.. Zelfs dat dat middel mogelijk doeltreffender is. Ik krijg het gevoel dat er rechtlijnig wordt gedacht terwijl er wel degelijk meerdere stromingen/theorieën zijn, maar die zijn dan per definitie als fout bestempeld omdat het niet binnen de denkwijze past. Dus mijn doel hier is om eea aan te halen wat OOK uit de klassieke geschiedenis komt, ook nog steeds gebruikt wordt, zodat mensen niet eenzijdig ingelicht worden. Maar ik ben geen encyclopedie, ik neem aan dat mensen bij interesse verder zelf wel vanalles op kunnen zoeken of navragen bij instructeurs.

**Geplaatst**: 06-08-13 10:34

Geplaatst: 06-08-13 10:34

Klassieke Dressuur is een begrip voor hedendaagse dressuur.
Het is niet klassiek het is een evolutie er van uit.
Een opeenstapeling van kennis tot heden.

Wanneer je het woord klassiek in dit topic gebruikt voor oude technieken en systemen wekt dat op zijn minst verwarring.

Dat wat je in de Klassieke Dressuur van vandaag terug vindt is datgene dat overgebleven is na een evolutie van een paar honderd jaar als zijnde van waarde.
Veel technieken en systemen zijn opgegeven omdat ze niet tot bevredigend resultaat leiden op de lange duur of omdat ze niet goed bruikbaar meer bleken bij veranderende paarden en rijkunstige behoeften.

Hoe interessant is het als je oude achterhaalde systemen niet volledig ontleed en begrepen (dat wil zeggen we weten er de ballen van) hebt om hier over te filosoferen.

**Geplaatst**: 06-08-13 10:45

Geplaatst: 06-08-13 10:45

Omdat het NOG STEEDS gebruikt wordt en mensen het ook na willen streven, t/m het eenhandig rijden aan toe. Dit kan je dan kunstjes noemen omdat het niet binnen het Skala past omdat daar uitgegaan wordt van die constante aanleuning. Jij hebt het steeds over Duits rijden (met, vooruit, hier en daar Franse invloeden) en nee daar hoort deze theorie niet in thuis. Voor heel veel mensen is het 'Duitse rijden' nu eenmaal niet de enige manier. Het einddoel mag dan hetzelfde nastreven (die lichtheid waarnaar gestreefd wordt) de weg er naar toe is anders. Hoewel ik denk dat ook het einddoel er anders uit zal blijven zien. Juist door dat verschil in aanleuning.
Dat uiteindelijk het Skala gebruikt wordt om in wedstrijdverband te kunnen toetsen wil niet zeggen dat dat de enige juiste manier van rijden is. Het is wel beter te beoordelen daar het gewenst is de paarden in een kader te rijden, dus kan je een mooi vergelijk maken. Maar kijk dan eens naar de Spanjaarden, die vinden het prachtig als een ruiter zo min mogelijk doet (dat is de kunst en is geleerd in de opleiding dat het paard 'alleen' gelaten kan worden maar wel reageert op zit- en beenhulpen) en het paard zijn bravoure kan laten zien, zonder dat het 'gestoord' wordt door de ruiter en zijn hoofd vrijer kan gebruiken. Het karakter van het paard blijft dan naar voren komen en ziet er dus rommeliger uit als je vanuit een Skalabril kijkt, en dus moeilijk te beoordelen of dat dan goede rijkunst is. Maar ook die paarden zijn dressuurmatig opgeleid.

**Geplaatst**: 06-08-13 11:56

Geplaatst: 06-08-13 11:56

Ansie, ik ben het met je eens. Het Skala is een richijn, niet meer en niet minder, en als zodanig niet heilig. Het is ook een kwestie van interpretatie. Het is wat dat betreft jammer van je wat hautaine reactie Simpelman. Jij hebt je klassiekers vast beter dan alle andere discussianten op een rijtje, maar het gaat er toch om dat we met zijn allen nadenken over wat goed paardrijden nu eigenlijk inhoudt en welke wegen er wat dat betreft zoal naar Rome leiden? We willen van elkaar leren om ons referentiekader voor de praktijk van het rijden te verstevigen. Wat heeft zo'n discussie anders voor nut? Hoe veel kennis, ervaring, talent, visie etc. je als ruiter/trainer (of eigenlijk, als wie of wat dan ook) ook hebt, als je achterover gaat leunen in de hangmat van je eigen gelijk, stopt je leerproces.

**Geplaatst**: 06-08-13 12:57

Geplaatst: 06-08-13 12:57

Nogmaals in alle vriendelijkheid!
Het probleem is dat jullie zo'n beetje alles door elkaar gooien zonder enig idee waar systemen en oefeniningen vandaan komen en thuishoren, wat er voor nodig is, hoe je er komt, waar het toe dient.
Jullie mengen gemakshalve het toppunt van rijkunst uit een bepaalde stroming met beginnersdressuur als mogelijk "nieuwe" oplossing.

16e Eeuwse rijkunst: kruis Zeeuwse trekpaarden kleine maat met een arabier, stel je nu voor wat je als paardenmateriaal hebt, denk aan veldslagen met geharnaste ridders.
Geen enkele bewegingsvrijheid of soeplesse.
Ga nu "mooi" rijden met dit soort paarden en je hebt de rijkunst uit de 16e eeuw.
Heden ten dage is dit folklore.

Iberische paarden zijn totaal anders gebouwd dan KWPNers, je kunt er niet dezelfde dingen meen doen ook al vind je dit er heel mooi uitzien.

Er is geen "Duitse" Rijkunst, de rijkunst komt vanuit Spanje en Frankrijk.
Het woord Duitse wordt hier subjectief gebruikt als hard en rigide (emotioneel waarschijnlijk gebaseerd op films vanuit de Nazi tijd).
In het algemeen wordt er in Duitsland aanzienlijk correcter en met veel respect gereden, anders dan in NL.

**Geplaatst**: 06-08-13 13:16

Geplaatst: 06-08-13 13:16

Je begrijpt me echt totaal verkeerd Simpelman. Nu weer benoemen dat er in Duitsland correcter gereden wordt dan in NL heeft helemaal NIETS te maken met waar ik op doel. Ook vergelijk ik geen KWPN'ers met Iberische paarden.
Ik doel op stromingen/theorieen waarbij constante aanleuning niet als zodanig gebruikt wordt, bijv. Franse dressuur. Dat rijden zonder constante aanleuning (met de mond) is dan ook geen eindresultaat, het wordt tijdens de opleiding al toegepast en geleerd aan ruiter en paard, maar dat zullen hoogstens kleine momentjes zijn. Dus ik verwar ook geen toppunten met beginnersdressuur.

**Geplaatst**: 06-08-13 13:30

Geplaatst: 06-08-13 13:30

Simpelman schreef:
Klassieke Dressuur is een begrip voor hedendaagse dressuur.
Het is niet klassiek het is een evolutie er van uit.
Een opeenstapeling van kennis tot heden.

Wanneer je het woord klassiek in dit topic gebruikt voor oude technieken en systemen wekt dat op zijn minst verwarring.

Dat wat je in de Klassieke Dressuur van vandaag terug vindt is datgene dat overgebleven is na een evolutie van een paar honderd jaar als zijnde van waarde.
Veel technieken en systemen zijn opgegeven omdat ze niet tot bevredigend resultaat leiden op de lange duur of omdat ze niet goed bruikbaar meer bleken bij veranderende paarden en rijkunstige behoeften.

Hoe interessant is het als je oude achterhaalde systemen niet volledig ontleed en begrepen (dat wil zeggen we weten er de ballen van) hebt om hier over te filosoferen.

Ben er tot hier toe mee eens dat de hedendaagse dressuur op papier ook nog vertrekt vanuit de klassieke dressuur (skala der ausbildung), maar in de praktijk lijkt het er TOTAAL niet meer naar. Daarom gebruik ik voor de hedendaagse dressuur altijd de term "moderne dressuur", ik wil de ouderwets klassieke dressuur niet gaan beledigen.

Is idd wel feit dat het Skala (te) veel ruimte laat voor interpretatie, en tegenwoordig gaat de interpretatie vooral in het voordeel van publiek/show/spektakel, en te weinig naar de bouw van het paard. Ik zat zondag nog op een lesdag over het Skala der Ausbildung (lesgeefster in Belgie, maar is van Duitse origine), en ik vroeg of ze een hooggeplaatste wedstrijdruiter kent die correct werkt, en ze kon er ook niet direct één bedenken (ik vind er ook geen, meestal omdat ik na 3 combinaties al moet wegkijken omdat ik zelf plaatsvervangende rug/nekpijn krijg). Binnen 2 weken is het vervolg van die lesdag, dan zal ze haar eigen interpretatie geven over alle aspecten van het Skala. Eén punt: in het Skala staat rechtgerichtheid maar op 4 of 5, dus komt in feite maar aan bod na 4 of 5 jaar training (want Skala is van oorsprong eigenlijk een 6jarenplan). En ze is zelf ook meer voorstander van losse teugel in het begin.

**Geplaatst**: 06-08-13 14:04

Geplaatst: 06-08-13 14:04

Ansie schreef:
Je begrijpt me echt totaal verkeerd Simpelman. Nu weer benoemen dat er in Duitsland correcter gereden wordt dan in NL heeft helemaal NIETS te maken met waar ik op doel. Ook vergelijk ik geen KWPN'ers met Iberische paarden.
Ik doel op stromingen/theorieen waarbij constante aanleuning niet als zodanig gebruikt wordt, bijv. Franse dressuur. Dat rijden zonder constante aanleuning (met de mond) is dan ook geen eindresultaat, het wordt tijdens de opleiding al toegepast en geleerd aan ruiter en paard, maar dat zullen hoogstens kleine momentjes zijn. Dus ik verwar ook geen toppunten met beginnersdressuur.

@Ansie
In FR rijdt men voornamelijk op Anglo Arabieren, hot!
Totaal ander temperament en bouw.
Hier moet je behoorlijk anders mee omgaan dan met KWPNers.

Laatst bijgewerkt door Simpelman op 06-08-13 14:06, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 06-08-13 14:05

Geplaatst: 06-08-13 14:05

hwn schreef:
Simpelman schreef:
Klassieke Dressuur is een begrip voor hedendaagse dressuur.
Het is niet klassiek het is een evolutie er van uit.
Een opeenstapeling van kennis tot heden.

Wanneer je het woord klassiek in dit topic gebruikt voor oude technieken en systemen wekt dat op zijn minst verwarring.

Dat wat je in de Klassieke Dressuur van vandaag terug vindt is datgene dat overgebleven is na een evolutie van een paar honderd jaar als zijnde van waarde.
Veel technieken en systemen zijn opgegeven omdat ze niet tot bevredigend resultaat leiden op de lange duur of omdat ze niet goed bruikbaar meer bleken bij veranderende paarden en rijkunstige behoeften.

Hoe interessant is het als je oude achterhaalde systemen niet volledig ontleed en begrepen (dat wil zeggen we weten er de ballen van) hebt om hier over te filosoferen.

Ben er tot hier toe mee eens dat de hedendaagse dressuur op papier ook nog vertrekt vanuit de klassieke dressuur (skala der ausbildung), maar in de praktijk lijkt het er TOTAAL niet meer naar. Daarom gebruik ik voor de hedendaagse dressuur altijd de term "moderne dressuur", ik wil de ouderwets klassieke dressuur niet gaan beledigen.

Is idd wel feit dat het Skala (te) veel ruimte laat voor interpretatie, en tegenwoordig gaat de interpretatie vooral in het voordeel van publiek/show/spektakel, en te weinig naar de bouw van het paard. Ik zat zondag nog op een lesdag over het Skala der Ausbildung (lesgeefster in Belgie, maar is van Duitse origine), en ik vroeg of ze een hooggeplaatste wedstrijdruiter kent die correct werkt, en ze kon er ook niet direct één bedenken (ik vind er ook geen, meestal omdat ik na 3 combinaties al moet wegkijken omdat ik zelf plaatsvervangende rug/nekpijn krijg). Binnen 2 weken is het vervolg van die lesdag, dan zal ze haar eigen interpretatie geven over alle aspecten van het Skala. Eén punt: in het Skala staat rechtgerichtheid maar op 4 of 5, dus komt in feite maar aan bod na 4 of 5 jaar training (want Skala is van oorsprong eigenlijk een 6jarenplan). En ze is zelf ook meer voorstander van losse teugel in het begin.

Voeg aan het Scale de FEI reglementen toe en je hebt hedendaagse Klassieke dressuur.
"Federation Equestre International"
Hier wordt op de Klassieke Rijkunst gepast.

**Geplaatst**: 06-08-13 15:27

Geplaatst: 06-08-13 15:27

Simpelman schreef:
Ansie schreef:
Je begrijpt me echt totaal verkeerd Simpelman. Nu weer benoemen dat er in Duitsland correcter gereden wordt dan in NL heeft helemaal NIETS te maken met waar ik op doel. Ook vergelijk ik geen KWPN'ers met Iberische paarden.
Ik doel op stromingen/theorieen waarbij constante aanleuning niet als zodanig gebruikt wordt, bijv. Franse dressuur. Dat rijden zonder constante aanleuning (met de mond) is dan ook geen eindresultaat, het wordt tijdens de opleiding al toegepast en geleerd aan ruiter en paard, maar dat zullen hoogstens kleine momentjes zijn. Dus ik verwar ook geen toppunten met beginnersdressuur.

@Ansie
In FR rijdt men voornamelijk op Anglo Arabieren, hot!
Totaal ander temperament en bouw.
Hier moet je behoorlijk anders mee omgaan dan met KWPNers.

Hahaha, klopt!

KWPN-ers vind ik veel verdraagzamer ohz over het algemeen.

**Geplaatst**: 06-08-13 15:46

Re: Academische en klassieke rijkunst?

Geplaatst: 06-08-13 15:46

Wat een onzin.......

**Geplaatst**: 06-08-13 15:51

Geplaatst: 06-08-13 15:51

Electra63 schreef:
Wat een onzin.......

Is zo.

**Geplaatst**: 06-08-13 16:02

Geplaatst: 06-08-13 16:02

Oohhw dus het Skala is uitgevonden voor KWPN'ers :)*

Nee even zonder gekheid. Ik trek het Skala verder ook niet in twijfel. Ik wil alleen benoemen dat er wel degelijk andere opvattingen zijn over het rijden met (of zonder) aanleuning, beschreven door oude meesters. En dat dit ook nog steeds verschillend gepraktiseerd wordt.
In mijn ogen heeft dat verder niet echt iets met het ras te maken. Meer met hoe je er als ruiter in staat en wat je na wil (en kan) streven in combinatie met het paard.
Wat ik me nu dus af vraag bij dit 'antwoord'; de aanpak/omgang bij deze paarden is anders zeg je, betekent dit dat je bij dit soort paarden het Skala op het punt van constante aanleuning niet zou volgen en de 'Franse manier' in dit geval juist is of hoe moet ik dit opvatten. En geef je hiermee ook meteen aan dat er dus wel degelijk verschillende stromingen zijn en het Skala dus niet alleen staat.. ?

**Geplaatst**: 06-08-13 16:13

Re: Academische en klassieke rijkunst?

Geplaatst: 06-08-13 16:13

Is het zo erg dan dat er ruimte is voor interpretatie?

**Geplaatst**: 06-08-13 16:18

Geplaatst: 06-08-13 16:18

Leek meld zich:

Ik ben al een tijdje dit topic aan het volgen en heb enorm veel bijgeleerd maar zou graag nog veel bijleren, momenteel gaat mijn voorkeur uit naar het klassieke, omdat ik zelf enorm van het voorwaartse hou. Maar om eerlijk te zijn, ik ben al een jaar een poging aan het doen om das gymnasium des pferdes in het Duits uit te lezen, maar telkens leg ik het terug weg. Nu vroeg ik me af of er andere betrouwbare, leesbare bronnen/boeken zijn om me verder te verdiepen, ik heb ook wel gemerkt dat er eindelijk een herdruk is van de Nederlandse versie, misschien moet ik die maar aankopen i.p.v. verder te knoeien met de duitse versie.

**Geplaatst**: 06-08-13 16:29

Geplaatst: 06-08-13 16:29

Yamcha schreef:
Is het zo erg dan dat er ruimte is voor interpretatie?

Die vraag hoef je mij niet te stellen. Dat lijkt me juist heel goed

Prima als dat zo binnen het Skala past en men die ruimte ook opzoekt. Maar er zijn dus ook mensen die altijd vanuit dat principe proberen te rijden en dan past het niet meer binnen het Skala. Dan hoort het thuis in andere stromingen die niet klassiek genoemd mogen worden.. maar wel uitgaan van oude meesters >;)

**Geplaatst**: 06-08-13 16:32

Geplaatst: 06-08-13 16:32

Seltje schreef:
Leek meld zich:

Ik ben al een tijdje dit topic aan het volgen en heb enorm veel bijgeleerd maar zou graag nog veel bijleren, momenteel gaat mijn voorkeur uit naar het klassieke, omdat ik zelf enorm van het voorwaartse hou. Maar om eerlijk te zijn, ik ben al een jaar een poging aan het doen om das gymnasium des pferdes in het Duits uit te lezen, maar telkens leg ik het terug weg. Nu vroeg ik me af of er andere betrouwbare, leesbare bronnen/boeken zijn om me verder te verdiepen, ik heb ook wel gemerkt dat er eindelijk een herdruk is van de Nederlandse versie, misschien moet ik die maar aankopen i.p.v. verder te knoeien met de duitse versie.

Inderdaad is het boek vertaald in het NL. Lees nog niet gemakkelijk weg maar wel wat gemakkelijker. Zelf vind ik boek van € 7,-- van Radke "Klassieke dressuur", "van basis tot en met hogeschool" een heel fijn boek wat bij ons gewoon op tafel ligt zodat ik het elke dag voor en of na het rijden even kan pakken. Ik vind de foto's ook heel erg duidelijk (ben zelf een beeld denker en de illustraties maken het verhaal heel helder). Succes ermee.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-08-13 22:37

Re: Academische en klassieke rijkunst?

Geplaatst door de TopicStarter : 06-08-13 22:37

Ook maar eens naar dat boek kijken

En dan nog een vraag.. Waarvoor zijn de schoolsprongen bij de AR? (Ik bedoel dus wat het uiteindelijke doel ervan is).

**Geplaatst**: 07-08-13 08:50

Geplaatst: 07-08-13 08:50

x_Kimberlyxx schreef:
Ook maar eens naar dat boek kijken

En dan nog een vraag.. Waarvoor zijn de schoolsprongen bij de AR? (Ik bedoel dus wat het uiteindelijke doel ervan is).

De sprongen zijn eigenlijk niet echt een doel, dat die gedaan kunnen worden is omdat er jaren en jaren training aan vooraf zijn gegaan.
De training vooraf is de basis , werk altijd aan de basis,de sprongen zijn oorspronkelijk bedoelt om de vijanden mee uit te schakelen in gevechten.
Dus ultieme samenwerking was toen wel vereist, ook al denken er een aantal dat het paard in de AR afgestompt is en het werken niet leuk vind en technisch niet klopt , ik denk zelf dat als een paard deze sprongen kan doen op welk moment dan ook dat dat wel degelijk samenwerking is en willen werken met de ruiter, maar nogmaals dit duurt jaren , dus geduld is ook erg belangrijk in het trainen van paarden en dat is het probleem tegenwoordig, het is miss suf om aan de hand te werken en heel veel op de volte te stappen, maar het geeft het paard wel kracht en soepelheid in zijn lijf.