vur schreef:Dan is het misschien goed om het hele verhaal te vertellen zodat dat stukje ook duidelijk wordt.
"Gehoorzaamheid is vanzelfsprekend doordat eerder de rangorde goed is vastgesteld." Hoe doe je dit?
@Vur,
Zoals ik al schreef ik heb heel weinig tijd om te schrijven op het moment, ik doe het in delen.
De manier van het vaststellen van de rangorde is afhankelijk van de aard en de staat van het paard.
Als gevolg van de professionele fokkerij van de laatste 50 jaar is er een groot percentage paarden dat bijna als vanzelf de "lagere" positie" in neemt.
Dekhengsten hebben soms iets meer overtuigingskracht nodig.
Gelijkheid is onmogelijk, dan gaat het paard staan grazen.
Het gaat veel te ver voor een topic als dit om in alle details te gaan, dat zou een boek vergen.
In het algemeen is het een spel van bluf.
Het is een beetje een open deur intrappen, de meeste paardenmensen kennen de trucjes.
Elementair is de uitstraling van onze zekerheid waarmee we het paard op zijn plaats zetten, rustig en kalm maar bereid tot het uiterste.
Ik ben de hogere in rangorde, punt uit.
Je nooit in situaties begeven waarin je kunt verliezen.
Het begin:
We kennen het allemaal, dit is mijn ruimte en daar blijf jij uit.
Als je je verplaatst kies je expres een lijn dwars op het paard door zijn hals heen, het paard moet wijken wanneer je passeert, direct, brutaal.
Neem een emmer brokken mee en zet hem neer, afblijven!
Het paard wegsturen van de plaats waar het staat, opzij.
Bij ongewenst gedrag het paard uit de omgeving sturen van de stalgenoten.
Het paard dient ontzag te tonen géén angst, dan ben je veel te brutaal.
Hiermee hebben we al flink wat van de basis op gezet.
Dit is voor het paard puur instinctief gedrag, voor ons aangepast en afgewogen naar de omstandigheden.
Het gaat om het woord ontzag.
Angst hoort er niet bij, ons assertieve gedrag is, aan ieder individueel paard aangepast, zodanig dat we ontzag inboezemen maar net voor de angst blijven.
Het paard snapt het direct.