Bokt.nl

**Geplaatst**: 13-01-14 22:08

Geplaatst: 13-01-14 22:08

Askja schreef:
Wow, respect voor Simpelman, wat een prachtige uitleg. Zou eigenlijk officieel gepubliceerd moeten worden! Volgens mij interpreteren wij ruiters nageeflijkheid te vaak als overgave door het paard, hij moet en zal loslaten, en niet als: het paard in staat stellen met ons samen te werken in volledige harmonie. Mijn grote vraag: hoe en waar leer je dit als verreweg de meeste instructeurs voor die snellere weg kiezen, mede doordat ze dit tijdens hun eigen opleiding zo hebben geleerd? Ik bedoel: het Skala als leidraad nemen, okee, dat doen velen al, maar het gaat om de interpretatie van het Skala, zoals dat oorspronkelijk bedoeld was, voordat dressuur een sport werd.

Er zijn er nog wel die volgens deze manier instructie geven. Ik heb er gelukkig 1 gevonden, voor mijn jonge PRE.

**Geplaatst**: 13-01-14 23:02

Geplaatst: 13-01-14 23:02

clarence schreef:
Simpelman, Jij gebruikt dus nooit een weerstandbiedende hand?
En als je een verreden paard te rijden krijgt, dan volg je hetzelfde programma?

Waar heb je dat uit begrepen?

Bij een jong paard dat nog niet (uit eigener beweging) aanleuning neemt vraag ik geen nageeflijkheid, ik houdt alleen contact.
De teugel functioneert als telefoonlijn en is alleen vragend.
De maximale toegepaste druk is een vermindering van de souplesse waarmee ik de mond volg.
Gehoorzaamheid is vanzelfsprekend doordat eerder de rangorde goed is vastgesteld.

Een jong paard zal zich successievelijk gaan ontspannen en aanleuning gaan zoeken omdat het de ruiter en zijn leidende en richting gevende hand heeft leren vertrouwen én waarderen.
Stapje voor stapje volgt de nageeflijkheid vanuit het aanspannen van het kruis en een weerstand biedende hand.

Het rijden aan een contactteugel is dé ideale manier om een ruiter te leren met zachte nagevende ontspannen hand te rijden.

Een verreden paard is iets heel anders.
Ieder probleem is verschillend en vraagt een verschillende aanpak.

**Geplaatst**: 14-01-14 08:50

Geplaatst: 14-01-14 08:50

Dan is het misschien goed om het hele verhaal te vertellen zodat dat stukje ook duidelijk wordt.
"Gehoorzaamheid is vanzelfsprekend doordat eerder de rangorde goed is vastgesteld." Hoe doe je dit?

**Geplaatst**: 14-01-14 11:04

Geplaatst: 14-01-14 11:04

vur schreef:
Dan is het misschien goed om het hele verhaal te vertellen zodat dat stukje ook duidelijk wordt.
"Gehoorzaamheid is vanzelfsprekend doordat eerder de rangorde goed is vastgesteld." Hoe doe je dit?

Op de grond en in de omgangsregels.
Middels longeren/loswerken en in de opvoeding.
O.a. uit je ruimte blijven, niet over je heen lopen, niet bijten of tegen je aan schuren. Halt houden als jij halt houdt, tempo bepalen aan de longe is er ook één etc. etc. Meenemen naar 'enge' dingen, leren dat ze niet eng zijn, paard leren omgaan met zijn angst voor 'enge' dingen, ook trailerladen is een hele grote test wat betreft de rangorde.
Maar Vur ik neem aan dat jij je paard dat toch ook leert?

**Geplaatst**: 14-01-14 12:07

Geplaatst: 14-01-14 12:07

arie53 schreef:
hwn schreef
Citaat:
het achterbeen komt niet of nauwelijks voor de knie (wat een vereiste is voor een paard dat draagt)

Kun je eens uitleggen wat je hier precies mee bedoelt?

Ik bedoel hiermee dat het achterbeen onvoldoende ondertreedt.

**Geplaatst**: 14-01-14 12:17

Re: Academische en klassieke rijkunst?

Geplaatst: 14-01-14 12:17

Rangorde vaststellen? Als je denkt dat je dat kan ben je knap.
Omgangsnormen en duidelijke afspraken, dat kan wel.

**Geplaatst**: 14-01-14 12:24

Geplaatst: 14-01-14 12:24

Simpelman schreef:
Een verreden paard is iets heel anders.
Ieder probleem is verschillend en vraagt een verschillende aanpak.

Ik durf nog wel te stellen dat ieder paard verschillend is.

**Geplaatst**: 14-01-14 13:02

Geplaatst: 14-01-14 13:02

hwn schreef:
Ik bedoel hiermee dat het achterbeen onvoldoende ondertreedt.

ik begrijp dit niet
waarom zou een paard zijn achterbenen niet genoeg ondertreden?
wat is het nut van een ruiter dit te verlangen van zijn paard?

**Geplaatst**: 14-01-14 13:13

Geplaatst: 14-01-14 13:13

Fransje_70 schreef:
vur schreef:
Dan is het misschien goed om het hele verhaal te vertellen zodat dat stukje ook duidelijk wordt.
"Gehoorzaamheid is vanzelfsprekend doordat eerder de rangorde goed is vastgesteld." Hoe doe je dit?

Op de grond en in de omgangsregels.
Middels longeren/loswerken en in de opvoeding.
O.a. uit je ruimte blijven, niet over je heen lopen, niet bijten of tegen je aan schuren. Halt houden als jij halt houdt, tempo bepalen aan de longe is er ook één etc. etc. Meenemen naar 'enge' dingen, leren dat ze niet eng zijn, paard leren omgaan met zijn angst voor 'enge' dingen, ook trailerladen is een hele grote test wat betreft de rangorde.
Maar Vur ik neem aan dat jij je paard dat toch ook leert?

Ja, dat klopt. Dat heb je goed ingeschat. Maar ik was vooral benieuwd naar het antwoord van Simpelman. Sorry als ik niet duidelijk genoeg was.

**Geplaatst**: 14-01-14 14:24

Geplaatst: 14-01-14 14:24

Rangorde.

Een paard is een sociaal dier dat in zijn jeugd door de mens aan deze gesocialiseerd is geworden.
Zo niet dan hebben we te maken met een wild paard.

Een paard anders dan een mens kan alleen maar paard zijn.
Het zal als het aan de mens gesocialiseerd is deze binnen zijn sociale instincten benaderen en beoordelen.
Daar hoeven wij geen paard voor te zijn maar we moeten begrijpen dat het paard niets anders kan dan "paard denken".

In de paarden kudde heerst rangorde.
Gelijkheid bestaat niet, er is slechts hoger of lager in rangorde. Het is niet interessant op de gecompliceerdheid hiervan in te gaan het gaat slechts om de principes die voor onze omgang met het paard van belang zijn.
Het is voor het overleven van paard essentieel om zijn eigen rangorde te kennen.
Hoe hoger in rangorde hoe meer privilèges en hoe meer het in het veilige centrum van de kudde mag verblijven.

Het is de hogere in rangorde die de omgangsnormen bepaald, die bepaald waar naar toe te gaan, hoe lang te blijven, enz..
Voor de ruiter is het dus essentieel om deze positie in te nemen.
Eenmaal bevestigd dan volgt het paard blind, het kan niet anders, het is zijn kudde instinct.
Alles dat de ruiter dan vraagt zal het opvolgen net zoals wanneer de kudde 15 km gaat galopperen of door een rivier heen waadt of gaat grazen.

Hoe dit te installeren daar wil ik later op terug komen.
Ik ben heel druk op het moment.
Paarden mensen doen het overigens al eeuwen intuitief.
Lectuur:
Claus Hempfling
Monty Roberts
Pat Parelli

**Geplaatst**: 14-01-14 14:35

Geplaatst: 14-01-14 14:35

Waar ik benieuwd naar ben is de praktische kant van de zaak gericht op het rijden. Ik wil graag weten hoe je je paarden leert om het bit te accepteren, om zit en kuithulpen te accepteren, om teugelhulpen te accepteren en daar vervolgens de juiste reacties op te krijgen. Je gaf aan dat je eerst 6 weken vooral de natuur inging, maar dat je daarvoor al wel bepaalde zaken aan het paard had geleerd, om dat veilig te kunnen doen. Welke zaken leer je het paard concreet en hoe doe je dat? Denk aan longeren, bijzet? of alleen grondwerk eerst met halster, later met hoofdstele en teugels? Ik denk maar even hardop. Ik zie het antwoord graag tegemoet als je wat meer tijd hebt.

**Geplaatst**: 14-01-14 14:42

Geplaatst: 14-01-14 14:42

nombrado schreef:
hwn schreef:
Ik bedoel hiermee dat het achterbeen onvoldoende ondertreedt.

ik begrijp dit niet
waarom zou een paard zijn achterbenen niet genoeg ondertreden?
wat is het nut van een ruiter dit te verlangen van zijn paard?

Denk niet dat een ruiter dit verlangt van een paard, sommige paarden hebben het hier moeilijker mee dan andere, mijn hengst (Arabier) bijvoorbeeld kan dit heel moeilijk door zijn steile achterhand en niet soepel bekken.

**Geplaatst**: 14-01-14 15:30

Geplaatst: 14-01-14 15:30

vur schreef:
Waar ik benieuwd naar ben is de praktische kant van de zaak gericht op het rijden. Ik wil graag weten hoe je je paarden leert om het bit te accepteren, om zit en kuithulpen te accepteren, om teugelhulpen te accepteren en daar vervolgens de juiste reacties op te krijgen. Je gaf aan dat je eerst 6 weken vooral de natuur inging, maar dat je daarvoor al wel bepaalde zaken aan het paard had geleerd, om dat veilig te kunnen doen. Welke zaken leer je het paard concreet en hoe doe je dat? Denk aan longeren, bijzet? of alleen grondwerk eerst met halster, later met hoofdstele en teugels? Ik denk maar even hardop. Ik zie het antwoord graag tegemoet als je wat meer tijd hebt.

Simpelman schreef:
@oji,
Ik ben net begonnen aan de africhting van (hopelijk) mijn laatste paard, ik heb er een heleboel gedaan in mijn leven.
Het is Hot Chilly Pepper.
Ik rijd het eerste jaar uitsluitend aan een contactteugel.
Vriendelijk, zacht, soepel, ik volg links en rechts met gelijke heel geringe druk de mond, overal.
Dit ziet er de eerste tijd heel onrustig uit omdat het paard nog geen goed evenwicht heeft.

Helemaal geen werk in de rijbaan, uitsluitend samen in de natuur.

Alle hulpen komen in eerste instantie van stem benen en gewicht, de teugel geeft slechts richting aan door te openen naar de gewenste zijde.
Dus "ophoudingen/vertragingen" worden door het paard opgevolgd in vertrouwen en gehoorzaamheid uitsluitend op stem.
Het paard heeft alles [b]eerst volledig begrepen voordat het bereden wordt.
Het stopt ondanks zijn temperament op hmmm, ook als het opgewonden of angstig is.[/b]
Ik dwing niets af, vraag, wacht op een antwoord.
Als er vertrouwen is komt er altijd een antwoord, hoe gering ook wordt dat beloond.

Nu, na 6 weken begint het paard op kruishulpen en heel zachte teugel ophoudingen te reageren, het begint aanleuning te zoeken en zich meer en meer te ontspannen.
Ik stel mezelf volledig in dienst van de africhting van het paard, ego loos, tijd loos.
Ik "luister" voortdurend met respect naar alles dat het "zegt".
Het komt bijvoorbeeld voor dat het me vraagt af te stijgen omdat het het voor ons liggende obstakel niet met mij op zijn rug aan denk te kunnen.
Ik stijg dan af en doe het voor, na een paar passages lukt het bereden dan ook.

Zo maakt het paard een totaal ongedwongen "natuurlijke" eerste ontwikkelingsfase door.
De Campagneschool.
Het resultaat is dat het steeds gemakkelijker in eigen evenwicht gaat bewegen en daarmee rustig en soepel langzaam aan naar het gereden zijn kan worden gedirigeerd.

Dit lijkt een jaar tijds verlies, maar het is in werkelijkheid een heerlijke periode van elkaar leren kennen en vertrouwen.

In bovenstaand geeft Simpelman al antwoord op een paar vragen van je.
Aan de longe wordt hiervan al veel geleerd.

**Geplaatst**: 14-01-14 16:13

Re: Academische en klassieke rijkunst?

Geplaatst: 14-01-14 16:13

@ Simpleman
wat de lectuur betreft , ben ik absoluut niet eens met de namen
Roberts
en
Hempfling

Van Roberts werkwijze is inmiddels al langer bekent dat deze absoluut niet diervriendelijk is, maar wel zeer stressvol voor het paard ( zijn inmiddels ook genoeg negatieve filmpjes te zien)

Hempfling : hem heb ik in '95 mogen leren kennen, extreem charismatisch en heel goed in vertellen.
Afknapper : in zijn eerste boek was die jammer vergeten te vermelden, dat ook een ranglager paard kan uithalen/trappen naar een rang hogere. Gevolg : een aantal mensen die zijn derde ( en hoogste rang positie) bij hun paar probeerden en rare klappen kregen tot aan het ziekenhuis toe...
Er was toen in Duitsland een behoorlijke rel hierover.
Hij gaf op de Eurocheval een clinic over onhandelbare/groene paarden die hij tijdens de clinic naar zijn methode "mak" zou maken.
Er mochten mensen zich hiervoor aanmelden... wat leuk voor mij dat ik toen nog in de journalistiek zat en dus live achter de schermen zag hoe hij een paard naar de ander afwees omdat ze niet geschikt zouden zijn... uiteindelijk werd het een 5 jarige, uitermate makke Hannoveraan...

Dus wat rangorde en goede opvoeding op zich betreft ben ik met U eens, alleen niet met de lectuur van boven genoemde twee heren

**Geplaatst**: 14-01-14 19:25

Geplaatst: 14-01-14 19:25

Simpelman schreef:
Rangorde.

Een paard is een sociaal dier dat in zijn jeugd door de mens aan deze gesocialiseerd is geworden.
Zo niet dan hebben we te maken met een wild paard.

Een paard anders dan een mens kan alleen maar paard zijn.
Het zal als het aan de mens gesocialiseerd is deze binnen zijn sociale instincten benaderen en beoordelen.
Daar hoeven wij geen paard voor te zijn maar we moeten begrijpen dat het paard niets anders kan dan "paard denken".

In de paarden kudde heerst rangorde.
Gelijkheid bestaat niet, er is slechts hoger of lager in rangorde. Het is niet interessant op de gecompliceerdheid hiervan in te gaan het gaat slechts om de principes die voor onze omgang met het paard van belang zijn.
Het is voor het overleven van paard essentieel om zijn eigen rangorde te kennen.
Hoe hoger in rangorde hoe meer privilèges en hoe meer het in het veilige centrum van de kudde mag verblijven.

Het is de hogere in rangorde die de omgangsnormen bepaald, die bepaald waar naar toe te gaan, hoe lang te blijven, enz..
Voor de ruiter is het dus essentieel om deze positie in te nemen.
Eenmaal bevestigd dan volgt het paard blind, het kan niet anders, het is zijn kudde instinct.
Alles dat de ruiter dan vraagt zal het opvolgen net zoals wanneer de kudde 15 km gaat galopperen of door een rivier heen waadt of gaat grazen.

Hoe dit te installeren daar wil ik later op terug komen.
Ik ben heel druk op het moment.
Paarden mensen doen het overigens al eeuwen intuitief.
Lectuur:
Claus Hempfling
Monty Roberts
Pat Parelli

Toevallig staat er op de voorpagina een interessant artikel over rangorde. Paarden volgen mensen niet blind, ze accepteren hooguit de strijd niet aan te gaan omdat hun motivatie daarvoor niet groot genoeg is. Paarden die wel een hoge motivatie hebben om tegen dat bevel van mensen in te gaan worden dominant genoemd.
Paarden hebben geen strak geregelde rangorde zoals kippen. Wel een heel hoog respect voor bepaalde zaken. Als je paard netjes opgegroeid is in een groep. Dan zal hij bepaalde zaken respecteren omdat ze natuurlijk zijn voor een kudde paarden. (De reden dat flesveulens bv heel anders reageren op dit soort normale zaken.) De schrijvers die jij noemt gebruiken die omgangsvormen om een paard te trainen. Ze gebruiken een term die wij als mensen begrijpen, maar die voor een paard niet relevant zijn. We kunnen gebruik maken van die omgangsnormen en als we ze geheel begrijpen gebruiken voor ons belang. Maar als je er in doorschiet dan kan het overkill worden en dan breek je een paard z'n gedrag af en krijg je paarden die in zichzelf schieten en passief worden (en vanuit dat principe niet meer leren).

Daarnaast is het voor een paard niet zinvol om een onderdanige houding aan te nemen naar een persoon die eigenlijk nooit bij de kudde verblijft. (Zelfs al zou je geloven in een echte rangorde bij paarden. Het is totaal dom voor een dier om iets te gaan volgen dat steeds weggaat. Dan ben je namelijk keer op keer weer aangewezen op je eigen beslissingskracht.)
En er zijn maar weinig mensen die 24 uur per dag bij hun paarden blijven.

In het geval van het trainen en rijden van paarden kun je beter de termen dominantie/onderdanigheid/rangorde loslaten. Ze zijn niet op je van toepassing en ze kunnen in veel gevallen tegen je werken. Als je gelooft dat je paard uit dominantie niet meewerkt, dan zul je nooit een manier gaan zoeken om wel een normale omgangsnorm met zo'n paard te maken... En dat is verdraaid onhandig.

(En alle 3 de schrijvers heb ik in me boekenkast en heb ik clinics van bijgewoond. En nee dat veranderd niks aan mijn mening over dit onderwerp. Mijn mening wordt gestaafd door wetenschappelijke studies, jaren van onderwijs, bestuderen van kuddes en ervaring. Ik ben relatief nieuw op het gebied van klassieke en academische dressuur. Maar op het gebied van paardengedrag durf ik best wat te zeggen)

**Geplaatst**: 14-01-14 19:36

Geplaatst: 14-01-14 19:36

vur schreef:
Waar ik benieuwd naar ben is de praktische kant van de zaak gericht op het rijden. Ik wil graag weten hoe je je paarden leert om het bit te accepteren, om zit en kuithulpen te accepteren, om teugelhulpen te accepteren en daar vervolgens de juiste reacties op te krijgen. Je gaf aan dat je eerst 6 weken vooral de natuur inging, maar dat je daarvoor al wel bepaalde zaken aan het paard had geleerd, om dat veilig te kunnen doen. Welke zaken leer je het paard concreet en hoe doe je dat? Denk aan longeren, bijzet? of alleen grondwerk eerst met halster, later met hoofdstele en teugels? Ik denk maar even hardop. Ik zie het antwoord graag tegemoet als je wat meer tijd hebt.

ik vermoed zo maar dat Simpelman o.a. zijn quote zal herhalen "Always quit at the right moment"

**Geplaatst**: 14-01-14 20:05

Geplaatst: 14-01-14 20:05

Fransje_70 schreef:
vur schreef:
Waar ik benieuwd naar ben is de praktische kant van de zaak gericht op het rijden. Ik wil graag weten hoe je je paarden leert om het bit te accepteren, om zit en kuithulpen te accepteren, om teugelhulpen te accepteren en daar vervolgens de juiste reacties op te krijgen. Je gaf aan dat je eerst 6 weken vooral de natuur inging, maar dat je daarvoor al wel bepaalde zaken aan het paard had geleerd, om dat veilig te kunnen doen. Welke zaken leer je het paard concreet en hoe doe je dat? Denk aan longeren, bijzet? of alleen grondwerk eerst met halster, later met hoofdstele en teugels? Ik denk maar even hardop. Ik zie het antwoord graag tegemoet als je wat meer tijd hebt.

ik vermoed zo maar dat Simpelman o.a. zijn quote zal herhalen "Always quit at the right moment"

Dat zou dan heel dom zijn, want daar ging mijn vraag niet over. Volgens mij moet je nog iets toevoegen voordat een paard op stem vertraagd. Tenminste, ik heb nog nooit een groen paard zien vertragen als ik het hem uitsluitend met mijn stem vroeg.

Je zult eerst een betekenis aan die stem moet verbinden lijkt mij.

Hier nog even de quote die daar over ging:
Dus "ophoudingen/vertragingen" worden door het paard opgevolgd in vertrouwen en gehoorzaamheid uitsluitend op stem.Het paard heeft alles [b]eerst volledig begrepen

**Geplaatst**: 14-01-14 20:19

Geplaatst: 14-01-14 20:19

Er is maar 1 manier de juiste
en dat is samenwerking
Ik heb PRE hengsten levensgevaarlijk zien worden door het ge-montiroberts of parelliën.
Hengst met mond open en oren plat in de nek op de rondjaag parellier af stormend. (en dat was geen beginnend parellier)
Waarom? Wij, als mens, zullen altijd signalen missen die een paard aangeeft.
Bovendien heeft wegjagen absoluut geen meerwaarde. Paard weet mijn god niet wat ie verkeerd doet , want het signaal is nu eenmaal : als een paard in het wild zich niet gedraagt in de kudde, wordt ie weggestuurd/jaagt, en mag pas weer de kudde in als ie zich gedragen kan.
In de kudde hoort rust te zijn, en alertheid door de A merrie of leider hengst.
Dit zijn veelal rustige afwachtende orde bewarende dieren, die onderling prima samenwerken.

**Geplaatst**: 14-01-14 21:06

Re: Academische en klassieke rijkunst?

Geplaatst: 14-01-14 21:06

Ik zal graag reactie zien van Simpelman betref de lectuur en ook op de posts hierboven...

**Geplaatst**: 14-01-14 23:55

Geplaatst: 14-01-14 23:55

nombrado schreef:
Wij, als mens, zullen altijd signalen missen die een paard aangeeft.

en daar loopt het dan fout, omdat de mensen te onervaren zijn om de signalen te herkennen. Zelf gebruik ik regelmatig een join-up (maar eerder op de methode Emiel Voest, meer loswerken, van richting doen veranderen, hun plaats innemen,... enkel bij mijn hengst zal ik soms meer doorvragen, omdat ie nogal snel afgeleid is door merriegeurtjes in de piste) en ik vind het nog altijd zoiets wonderlijks. Zelfs toen mijn merrie door haar rugproblemen agressief werd, was het op dat moment de enige manier om haar veilig te maken.

Ik heb idd ook al gehoord dat een aantal "goeroe's" zoals Hempfling, bijlange niet zo goed zijn als ze beweren te zijn, maar je kan wel heel wat achtergrondinfo over een paard uit hun boeken opmaken (al vind ik dat van paardentypen eerlijk gezegd kul).

Probleem met deze benaderingen is vaak dat veel mensen NH en dergelijke zien als "oefeningetjes" die ze bijv. 3x per week een kwartiertje doen, dan moet het paard netjes achterlopen, maar als ze hem 's anderendaags uit de box halen, mag ie hen weer lekker meesleuren naar de wei of piste. Zo werkt het natuurlijk niet, is iets dat altijd en overal toegepast wordt.

**Geplaatst**: 14-01-14 23:59

Re: Academische en klassieke rijkunst?

Geplaatst: 14-01-14 23:59

@HWN waarom zou je met een goed opgevoed paard een join-up moeten/willen doen?

**Geplaatst**: 15-01-14 00:29

Re: Academische en klassieke rijkunst?

Geplaatst: 15-01-14 00:29

Nou Emiel Voest komt er bij mij nooit (meer) in.
Grotere ego en mishandelaar heb ik nog nooit bezig gezien. Verschrikkelijk.
Dan zou ik liever Hempfling hebben. Die heeft een "natuurlijkere" manier van omgang met. Een vanzelfsprekendheid met veel aanraken en strelen. Iets wat mij heel wat meer ligt dan een Join up
Dat vind ik meer het breken van het karakter van het dier om computers van te creeeren. Doods, niet meer een individu.

**Geplaatst**: 15-01-14 00:36

Geplaatst: 15-01-14 00:36

@Electra63
vooral om hun aandacht en medewerking te vragen (al kan je het eigenlijk geen join-up meer noemen, de naam heeft vaak negatieve bijklank, is hier eerder een "check-up" momenteel). Zo wou ik met een oudere merrie wat werk aan de hand doen (fokmerrie, niet zadelmak), en ze was de hele tijd tegen mijn hand aan het drammen, nek in de krul, totaal geen voorwaarts-neerwaartse houding, dribbelig... Ik liet haar los met de bedoeling even te gaan vrijwerken en... ze volgde me vanzelf de hele piste rond, zonder dat ik haar moest wegsturen (en nee, geen aangeleerd gedrag door snoepbeloning of zo). Toen ik haar daarna weer aanlijnde, was ze de kalmte zelf, en konden we netjes aan de slag.

**Geplaatst**: 15-01-14 02:30

Re: Academische en klassieke rijkunst?

Geplaatst: 15-01-14 02:30

Ik ken meerdere types paarden die niet veel prettiger werden van de omgang van dit type trainers. Maar wat ik bijna net zo erg vind is dat ik soms klanten krijg die vertellen dat een bepaalde trainer (die de methode hanteert van 1 van de 3 genoemde) dan zegt dat zo'n paard hopeloos is.

Er is niks mis met een keer iets proberen, maar regels en methodes zijn niet in steen geschreven. Je zult er altijd een beetje mee moeten spelen en aan moeten kneden om tot een werkbare vorm te komen. Want geen dier of mens is het zelfde.
Mijn beste vriendin heeft een tikkeltje een lompe knol. Gewoon zo'n potige pony die alles en alles doet en veel niet erg vind. Zou z'n eigenaar daar heel teer en fijntjes op gaan zitten... Tja dan doet ie niks meer en dan is het een verloren zaak. Gaat ze vervolgens op mijn super gevoelige anda zitten... Tja, dan moet je flink omschakelen.
Maar dat wil niet zeggen dat je niet altijd wel duidelijk moet kunnen zijn, maar op elk wel andere manier. En als je alert bent weet je wel wanneer je wat moet, paarden schreeuwen dat over het algemeen nou nog niet niet uit.

Overigens vind ik Voest een andere categorie. Hij heeft inderdaad een bepaalde methode van voorwerk met loswerken die misschien wat hard overkomt. Maar goed uitgevoerd is het dat niet. Maar het is zuiver bedoeld om de communicatie aan 2 kanten te versterken (of een probleem daarin te verhelderen). Het is verder geen trainingsmethode en dus zie ik er niet zo veel gevaar in. Gevaar zie ik wel in bv een methode van een Roberts die inderdaad een join-up doet met veel druk en drijven en lossen (en alleen de communicatie van het paard accepteert die hij wenselijk acht). Maar vervolgens daarna ook meteen gewoon even er op springt en weg rijdt.
Voor Voest komt er daarna ook nog een lange trainingsweg van grondwerk, lange lijnen en rijden. Dat is wel iets anders.

**Geplaatst**: 15-01-14 09:21

Geplaatst: 15-01-14 09:21

sasja0705 schreef:
@ Simpleman
wat de lectuur betreft , ben ik absoluut niet eens met de namen
Roberts
en
Hempfling

Van Roberts werkwijze is inmiddels al langer bekent dat deze absoluut niet diervriendelijk is, maar wel zeer stressvol voor het paard ( zijn inmiddels ook genoeg negatieve filmpjes te zien)

Hempfling : hem heb ik in '95 mogen leren kennen, extreem charismatisch en heel goed in vertellen.
Afknapper : in zijn eerste boek was die jammer vergeten te vermelden, dat ook een ranglager paard kan uithalen/trappen naar een rang hogere. Gevolg : een aantal mensen die zijn derde ( en hoogste rang positie) bij hun paar probeerden en rare klappen kregen tot aan het ziekenhuis toe...
Er was toen in Duitsland een behoorlijke rel hierover.
Hij gaf op de Eurocheval een clinic over onhandelbare/groene paarden die hij tijdens de clinic naar zijn methode "mak" zou maken.
Er mochten mensen zich hiervoor aanmelden... wat leuk voor mij dat ik toen nog in de journalistiek zat en dus live achter de schermen zag hoe hij een paard naar de ander afwees omdat ze niet geschikt zouden zijn... uiteindelijk werd het een 5 jarige, uitermate makke Hannoveraan...

Dus wat rangorde en goede opvoeding op zich betreft ben ik met U eens, alleen niet met de lectuur van boven genoemde twee heren

Op het moment heb ik écht heel weinig tijd om te schrijven dus ik houdt het beperkt.

De aangereikte boeken bevatten elk interessante informatie.
Wat mij betreft "moet je gelezen hebben", het helpt je beter te begrijpen waar je mee bezig bent.
Het zijn geen bijbels en ik raad ook niemand aan na het lezen de voeten te gaan likken van de schrijvers zoals veel "volgelingen" doen.
Geen van de drie zou voor mij een voorbeeld kunnen zijn.