Bokt.nl

**Geplaatst**: 13-01-14 09:00

Geplaatst: 13-01-14 09:00

Babootje schreef:
vur schreef:
Toch lijkt het nu zo dat als je je paard maar met de neus aan of voor de loodlijn rijdt, dat dan de rug ontspannen is. Dat is ook niet zo. Om een paard te leren de bovenlijn en ook de rug te ontspannen, is iets achter de loodlijn in de lange, lage lijnen soms heel fijn.

mee eens hoor

Dit is de zaak omdraaien.

Een paard dat losgelaten is en aanleuning neemt kun je gemakkelijk met de neus voor de verticaal rijden; het zal met een losgelaten rug en vallende hals blijven gaan.
Een paard dat niet losgelaten is en dus geen aanleuning neemt zal direct de rug vast gaan zetten als het de ruimte daarvoor krijgt.

Het achter de teugel rijden is dus een instap in het midden van de africhting, het paard is nog niet losgelaten, neemt geen aanleuning maar wordt door de ruiter in een zodanige houding geforceerd dat het zich niet meer vast kan houden.

Het zou dan zo moeten leren om zich los te laten zegt men, echter losgelatenheid is een mentale staat, het zal hier allen maar leren om in een bepaalde houding te gaan.
Dat is geen Klassieke Dressuur, hier komen aanleuning en losgelatenheid voort vanuit innerlijke ontspanning en vertrouwen.
Vanuit genoemde mentale ontspanning zal een paard zich volgzaam en in vertrouwen verder laten vormen om aldus een harmonieus geheel te gaan vormen met zijn ruiter.

**Geplaatst**: 13-01-14 09:40

Geplaatst: 13-01-14 09:40

En zo is het Simpelman.
Ik word een beetje simpel van die betweters hier. Net alsof je altijd elk moment je paard voor de volle 100% voor elkaar kan hebben. Zo werkt het niet.
Je hebt te maken met een levend wezen, het paard dat het ene moment voor de volle 100 % goed gaat kan in de volgende seconde heel anders zijn. Je geeft je hulp net te groot of te klein, het paard ziet iets aan de zijlijn, een oneffenheid in de bodem enz. kan er meteen voor zorgen dat je weer voor 50% gaat. Je zult met paardrijden altijd bezig zijn met corrigeren en je zult altijd elk moment er aan moeten verbeteren. Er is nog nooit iemand geweest die zo goed is dat die foutloos was.

Ik weet dat Arie weg is van Ferro met Coby van Baalen maar weet hij ook dat Ferro thuis in de ringen werd getraind?
Dus wat is foutloos rijden? Wat je ziet is niet altijd wat het lijkt. Ferro was als een beer op een dansende plaat. Hoe kun je daar nu fan van zijn. En dat is iets wat helemaal ongewenst is.

**Geplaatst**: 13-01-14 10:00

Geplaatst: 13-01-14 10:00

@Simpelman: sorry dat ik het zeg, (en heb ik wel eens vaker gezegd) ik vind jouw commentaar zo "boekjes". Geen discussie over hoe het "hoort" te zijn en hoe het in de boekjes moet staan, maar de praktijk is wel eens anders. En ieder paard en pony is weer anders. De een wat idealer gebouwd dan de ander en ook dat kan verschil maken.
Onze pony is pas echt fijn gaan lopen juist doordat hij wat ronder werd ingesteld. Daardoor is hij zijn rug goed gaan gebruiken en het verschil is echt groot. Het ronder instellen is niet afgedwongen, je vraagt en je krijgt steeds een stukje meer.
Mooie bijkomstigheid is dat hij nog beter is gaan springen want ook daarbij is ruggebruik belangrijk. Dat ronder instellen is echt maar een onderdeel van de training. Hij wordt ook netjes met zijn neus op de LL gereden.

**Geplaatst**: 13-01-14 10:16

Geplaatst: 13-01-14 10:16

@Babootje,
Ik heb er honderden gereden en rijd nog steeds dagelijks op zeker niet de gemakkelijkste.
Ik heb alles gezien en gedaan, van goed tot slecht.
Mijn eerste jaren heb ik dram les gehad van een kolonel van 78jr en van een overste van 84jr uit de Vooroorlogse cavalerie.
Jarenlang workshops gegeven en paarden en vooral ruiters "gecorrigeerd".

Van boekjes heb ik er heel veel gelezen en gebruik de kennis om mijn praktisch begrip te verdiepen.
Ik ben autodidact.

De praktijk is wel anders zeg je.
Inderdaad, in de praktijk probeert een groot deel van de ruiters sneller bij het doel aan te komen door met trucs aan problemen voorbij te gaan.
Een oldtimer als John Swaab (84), hij heeft er ook al een paar langs zien gaan, zei "iedereen begint tegenwoordig bij 86 i.p.v. bij 1.

**Geplaatst**: 13-01-14 10:54

Re: Academische en klassieke rijkunst?

Geplaatst: 13-01-14 10:54

Ik denk toch dat je hetgeen ik zeg anders interpreteert dan het werkelijk is. Dat is natuurlijk altijd lastig achter het toetsenbord. Er wordt nergens getrokken of in een houding gedwongen. Alleen gevraagd en gekregen.

Mocht dat niet het geval zijn, dan verschillen we van mening blijkbaar.
Ik ben in ieder geval blij met het resultaat: hoe onze pony op dit moment loopt, fijn door de rug bewegend. Mooi losgelaten en met de oortjes "erop". Daar houd ik me dan maar aan vast.

**Geplaatst**: 13-01-14 11:23

Geplaatst: 13-01-14 11:23

Ik moet zeggen dat ik de hele LL discussie best lastig vind. Tuurlijk een paard dat continue bij de kop gepakt wordt, strak in een houding gedwongen wordt en daardoor continue achter de loodlijn loopt, dat is hartstikke fout. Een paard dat uit zichzelf om contact te ontwijken, achter de loodlijn kruipt is ook hartstikke fout en wordt niet van achter naar voren gereden. Het ideale eindplaatje lijkt mij ook heel duidelijk, paard met neus voor of op de loodlijn, nek hoogste punt, actief en dragend van achter uit en een lekkere losse swingende rug. Maar goed, zo worden ze niet geboren en de weg er naartoe is toch per paard wel verschillend vind ik. Ik moet zeggen dat ik paarden die al een bepaalde leeftijd hebben en ver in hun africhting staan en heel vaak achter de ll zie lopen, dat vind ik niet correct en mag genadeloos afgestraft worden. Daarentegen, en jong dier, dat nog totaal niet aan echt dragen toe is, maar gewoon nog op B/L niveau loopt, ietsje achter de loodlijn loopt, maar daar wel lekker loslaat in zijn lijf, hand opzoekt en mooi rond vanaf de schoft, actief, ruim en ontspannen loopt te sjouwen, maar op die manier misschien net iets makkelijker zijn balans heeft. Daar zie ik niet zo veel kwaad in. Dat zie ik dan liever als een paard dat net niet loslaat, zijn hoofd wel voor de loodlijn heeft maar een hals alsof er een bezemsteel is ingeslikt en korte krabbelpasjes. Beide natuurlijk verre van het perfecte plaatje, maar volgens mij leidt het eerste dan wel eerder tot een fijn gaand paard als het tweede. In het verleden veel paarden van iemand anders gereden. Vaak paarden onder mij gehad die zoals Simpelman het noemt 'bij de kop gepakt' werden. Daar krijg je echt geen fijne paarden van en het is veel werk om dat er weer uit te rijden. Lijkt het op de korte termijn misschien al snel wat voor een niet te kritische jury of publiek, maar in de praktijk heb je niets en kan je helemaal opnieuw beginnen met een paard op lengte te krijgen. Maar als ik bv mijn twee meest recente paarden met elkaar vergelijk. Mijn vorige dier was van nature flegmatiek, had van nature een megastille hoofdhals houding maar wel de neiging iets achter de loodlijn te kruipen (vooral als ze van achter niet voldoende actief was) Daar was het mega duidelijk hoe die te rijden. Nooit achter de loodlijn accepteren. Van achter uit actief zien te krijgen neus eruit rijden, ten alle tijden! Dan kwam de aanleuning als vanzelf en dan was die mooi met het neusje eruit, nek het hoogste punt. Zodra de impuls iets afnam, merkte ik dat meteen doordat die neus dan erachter kroop. Maar mijn huidige paard is een heel ander verhaal. Van nature heel actief en looplustig, maar van nature ook heel erg gericht op haar omgeving, snel afgeleid, heel snel en heel graag haar kop vol in de lucht steken als iets haar aandacht trekt en dan het initiatief overnemen. Met dit paard is uiteraard ook hetzelfde streven,ontspannen aan het been, op lengte, neusje eruit. Maar in mijn training merk ik dat het fijner werkt om haar op het moment dat ik voel dat haar aandacht van mij afgaat naar de 'buitenwereld', om haar dan been te geven en heel even wel iets dieper in te stellen, tot ik voel dat zij haar focus weer op mij heeft, ontspant en dan direct weer lengte en neus eruit. Dan is ze binnen enkele passen weer fijn los en op lengte. Dat werkt voor mij beter als dan alleen met been weer proberen de aandacht terug te krijgen, want dan gaat die kop vol de lucht in als madam iets ziet, drukt ze der rug volledig weg en loopt vervolgens volledig van mijn been af en ben 3 rondjes bezig er weer enig fatsoen in te krijgen. En nee het is niet perfect zoals het volgens de boekjes zou moeten, en ja, ik gebruik het echt als corrigerende maatregel, maar in mijn beleving krijg ik op deze wijze met dit paard wel in een training een veel beter overall resultaat, waarbij mijn paard veel beter leert dat ze de focus bij mij moet houden en ik steeds langere stukken wel een goed lichaamsgebruik en dus effectievere training krijg. Dus vertel mij maar, is dit dan zo verkeerd?

**Geplaatst**: 13-01-14 14:38

Geplaatst: 13-01-14 14:38

nombrado schreef:
hwn schreef:
Oké, voor het hier weer op een kinderlijk welles-nietes spelletje uitdraait tussen een niet-ruiter en een moderne ruiter, neem ik maar es het boek van Leandra Theunissen erbij.

"... verzameling begint vanuit een bekken dat gaat kantelen en mobiel is. Doordat het bekken gaat kantelen, kan het achterbeen doorveren en meer energie genereren, wat meer expressie oplevert. Tegelijkertijd moet het heiligbeen gaan kantelen, waardoor in combinatie met een correct gedragen hals de rug omhoog kan komen en deze een sterke brug tussen voor- en achterhand vormt. Het bekken en de rug moeten mobiel zijn om alle power van achteruit door te laten vloeien naar voren".

Is nu een korte samenvatting die verder uitgelegd wordt in het boek, met heel wat anatomie erbij. Dus wie meer details wil, ben niet van plan het hele boek hier over te tikken, je kan die zelf bestellen.

.

staat er ook in welke kant het bekken kantelen gaat bij die verzameling

Nee, op dat punt niet, maar ik denk dat dat voor iedereen wel duidelijk is hoe het bekken moet kantelen als de achterhand eronder moet komen. Wel vermeldt ze verder dat paarden die achter de loodlijn lopen, met overstrekte rug lopen en het bekken kantelt dan in de verkeerde richting (zoals je zo vaak ziet bij dressuurpaarden in een uitgestrekte draf met uitwaaiend voorbeen en achterblijvend achterbeen)

**Geplaatst**: 13-01-14 14:41

Re: Academische en klassieke rijkunst?

Geplaatst: 13-01-14 14:41

Om nog es op die LL discussie te komen: de mijne loopt met heel licht contact netjes op de loodlijn, en zelfs daarbij heb ik soms het gevoel dat het "teveel" is, dat ze zich inhoudt/vasthoudt. Ze behoudt meer halslengte als ik haar longeer, daar gaat ze meer voorwaarts-neerwaarts, maar toch met de neus op of net iets voor de loodlijn, en ik denk dat ze daar beter over de rug loopt. Ik ben van plan om me binnenkort es te laten filmen om te zien of mijn gevoel klopt.

**Geplaatst**: 13-01-14 14:46

Geplaatst: 13-01-14 14:46

hwn schreef:

Citaat:
En ik hoop dat hier nu weer niet de discussie zal herbeginnen over dat de rug volgens sommigen niet kan omhoog komen, dit hebben we ook al gehad.

Voor alle duidelijkheid. In het bewegingsproces daalt en komt de rug (romp) omhoog door de buiging (in de landing) en het openen (afzet) van de ledematen.

**Geplaatst**: 13-01-14 14:55

Geplaatst: 13-01-14 14:55

betere uitdrukking "over de romp" :')

zou ook beter in de termen als "rompkanteling" passen dan haha.

**Geplaatst**: 13-01-14 15:16

Geplaatst: 13-01-14 15:16

Wanneer een paard achter de loodlijn gereden wordt gebeuren er verschillende dingen.

De achterste rugspieren worden inderdaad losgelaten, het paard kan hierdoor gemakkelijk lengtebuiging geven en dit geeft een indruk van soepelheid, dus het lijkt goed.
De voorste rug spieren echter, onder het zadel, die zie je dus niet, worden aangespannen, het gevolg hiervan is dat het paard zich niet meer op kan richten, de spanningsboog van hak naar nek is doorbroken.
Achter de loodlijn is het paard totaal onderworpen en het heeft het paard onder een handige ruiter geen mogelijkheid meer te communiceren dat het gevraagde te veel voor hem is.
Het is nu heel gemakkelijk murw te rijden.
Wanneer het eenmaal geleerd heeft na te geven aan druk op het bit is hiervoor ook helemaal geen getrek nodig, het gaat als een touwtje door de boter.

Dit is het algemene beeld, we zien bijna niet anders meer.
Zo moet het niet.
We komen nog maar weinig mensen die ooit gezien hebben hoe het wél moet.

Wanneer we het paard voor de loodlijn rijden dan duurt de basisafrichting duidelijk langer en is er aanzienlijk meer beheersing en subtiliteit van de ruiter nodig om de ontwikkeling van het paard in de juiste richting te leiden.
Het duurt langer omdat de spieropbouw anders gaat verlopen, het paard gaat de "stuwspieren" en lendespieren in de achterhand meer en meer gebruiken om zich op te richten en heeft daarvoor de volledige beschikking van zijn rugspieren nodig.
Een deel daarvan wordt uitgerekt door het té "rond ingesteld" te zijn deze zullen dus passief moeten blijven en een ander deel van de rugspieren zal niet kunnen deelnemen doordat ze al vastgezet zijn.
Oprichting gebeurt door aanspanning en loslaten in de beweging.

Om ons zelf te bewijzen dat we eerlijke aanleuning hebben rijden we het paard voor de loodlijn, in aanleuning aan de teugel.
Van hier uit wordt het héééél langzaam aan (jaren) middels halve ophoudingen meer en meer onder de ruiter gebracht, altijd met een bijna open voorzijde om het paard niet in zijn voorwaartse drang te beperken waarmee het zijn evenwicht moet beheersen.
Het komt zo voor omhoog met romp en hals.
De achterhand wordt ondergebracht, hals vormt van zelf een mooie boog met de nek als hoogste punt, het paard zoekt met de mond voortdurend contact met de hand.
Het gehele lichaam van het paard is los, vrij, soepel, het buigt en veert aan alle kanten, het voelt als een "rubberen balletje".
Paarden vinden dit leuk, ze spelen mee!
Het voelt letterlijk als opgetild worden, het paard zet de ruiter vanuit zijn achterhand in evenwicht op zijn massa, onze benen schijnen in de achterbenen van het paard te zakken.
De Centaur.
Alle paarden kunnen dit, het verschil is slechts de grootheid en elegantie van de bewegingen, die gaan samen met de kwaliteiten van het paard.
En dat is écht geen boekjestheorie....

**Geplaatst**: 13-01-14 15:51

Geplaatst: 13-01-14 15:51

Als meelezer moet ik even aangeven dat je het weer mooi beschrijft, Simpelman

Ik vind het ook erg mooi dat je aangeeft dat losgelatenheid voortkomt uit een mentale staat (van ontspanning). Dat is dus iets dat je niet door fysieke training of meer doen (sleutelen aan hoofd-halshouding) kan bereiken, alleen door minder doen. In plaats van al die nadruk op rechtrichten, zou de nadruk eens moeten liggen op losgelatenheid

**Geplaatst**: 13-01-14 16:03

Geplaatst: 13-01-14 16:03

@sanne83,
Die losgelatenheid zal toch helemaal geen probleem zijn?
Iedereen die Klassieke Dressuur beoefent rijdt volgens het Scala.... zeggen ze zelf.

**Geplaatst**: 13-01-14 16:05

Geplaatst: 13-01-14 16:05

Ik snap wat je bedoeld simpelman. Maar even dat wat jij beschrijft als uitgangspunt nemende. Mijn referentiekader is redelijk groene paarden die hun aandacht regelmatig naar iets van buitenaf verleggen. Die heb je een stukje voor elkaar en dan ineens is er iets waardoor hun aandacht van jou weggaat. Om dat op te lossen zijn er mijn inziens meerdere mogelijkheden: naar voren wegrijden of een paar passen iets dieper instellen. Afhankelijk van het paard kies je een oplossing die uiteindelijk het beste leidt tot weer het ideale uitgangspunt zoals jij dat beschrijft. Tenminste, zo kijk ik er tegenaan. Ik kies in ieder geval per paard een andere oplossing, maar het uitgangspunt is wel hetzelfde. Paard los door het lijf, nageeflijk en niet achter de loodlijn. Over oprichting en verzameling heb ik het dan nog helemaal niet, eerst een constante lossigheid voor elkaar hebben.

**Geplaatst**: 13-01-14 16:22

Geplaatst: 13-01-14 16:22

@oji,
Ik ben net begonnen aan de africhting van (hopelijk) mijn laatste paard, ik heb er een heleboel gedaan in mijn leven.
Het is Hot Chilly Pepper.
Ik rijd het eerste jaar uitsluitend aan een contactteugel.
Vriendelijk, zacht, soepel, ik volg links en rechts met gelijke heel geringe druk de mond, overal.
Dit ziet er de eerste tijd heel onrustig uit omdat het paard nog geen goed evenwicht heeft.

Helemaal geen werk in de rijbaan, uitsluitend samen in de natuur.

Alle hulpen komen in eerste instantie van stem benen en gewicht, de teugel geeft slechts richting aan door te openen naar de gewenste zijde.
Dus "ophoudingen/vertragingen" worden door het paard opgevolgd in vertrouwen en gehoorzaamheid uitsluitend op stem.
Het paard heeft alles eerst volledig begrepen voordat het bereden wordt.
Het stopt ondanks zijn temperament op hmmm, ook als het opgewonden of angstig is.

Ik dwing niets af, vraag, wacht op een antwoord.
Als er vertrouwen is komt er altijd een antwoord, hoe gering ook wordt dat beloond.

Nu, na 6 weken begint het paard op kruishulpen en heel zachte teugel ophoudingen te reageren, het begint aanleuning te zoeken en zich meer en meer te ontspannen.
Ik stel mezelf volledig in dienst van de africhting van het paard, ego loos, tijd loos.
Ik "luister" voortdurend met respect naar alles dat het "zegt".
Het komt bijvoorbeeld voor dat het me vraagt af te stijgen omdat het het voor ons liggende obstakel niet met mij op zijn rug aan denk te kunnen.
Ik stijg dan af en doe het voor, na een paar passages lukt het bereden dan ook.

Zo maakt het paard een totaal ongedwongen "natuurlijke" eerste ontwikkelingsfase door.
De Campagneschool.
Het resultaat is dat het steeds gemakkelijker in eigen evenwicht gaat bewegen en daarmee rustig en soepel langzaam aan naar het gereden zijn kan worden gedirigeerd.

Dit lijkt een jaar tijds verlies, maar het is in werkelijkheid een heerlijke periode van elkaar leren kennen en vertrouwen.

**Geplaatst**: 13-01-14 18:44

Geplaatst: 13-01-14 18:44

Wow, respect voor Simpelman, wat een prachtige uitleg. Zou eigenlijk officieel gepubliceerd moeten worden! Volgens mij interpreteren wij ruiters nageeflijkheid te vaak als overgave door het paard, hij moet en zal loslaten, en niet als: het paard in staat stellen met ons samen te werken in volledige harmonie. Mijn grote vraag: hoe en waar leer je dit als verreweg de meeste instructeurs voor die snellere weg kiezen, mede doordat ze dit tijdens hun eigen opleiding zo hebben geleerd? Ik bedoel: het Skala als leidraad nemen, okee, dat doen velen al, maar het gaat om de interpretatie van het Skala, zoals dat oorspronkelijk bedoeld was, voordat dressuur een sport werd.

**Geplaatst**: 13-01-14 19:01

Geplaatst: 13-01-14 19:01

Anoniem schreef:
arie53 schreef:
Jij als expert kunt het vast wel uitleggen.

Geen enkel probleem.
Maar ik doe het niet zoals jij, citeren uit de boeken. Ik leer het mijn leerlingen al voelend op het paard.
Theorie is één ding maar goed paardrijden leer je echt niet uit de boeken. Daarvoor moet je toch echt te paard gaan. Maar jij rijdt toch niet Arie53?

Leer je de biomechanische werking op het paard? Ik ben trouwens benieuwd naar de uitleg.

**Geplaatst**: 13-01-14 19:03

Geplaatst: 13-01-14 19:03

MoniqueB schreef:
arie53 schreef:
Als een paard achter de loodlijn loopt kan het biomechanische mechaniek niet optimaal functioneren.

Het paard is dan niet in staat om via de afgebogen nek (het hoogste punt), middels de met de romp verbonden spier(M.branchiocephalicus), de romp aan de voorzijde tussen de schouderbladen omhoog te brengen en die geheven stand te houden.

Een paard achter de loodlijn gaat dus op de voorhand lopen.

helaas, dat is niet de functie van de m. Brachiocephalicus en is niet met de romp verbonden.

Horen de schouders niet bij de romp?

**Geplaatst**: 13-01-14 19:10

Geplaatst: 13-01-14 19:10

Ik weet niet in welke omgeving jij je paarden dan traint Simpelman, maar ik zie me hier niet 6 weken met een enigszins stuurloos paard de bossen inrijden. Dus dat "stuur" moet ik er wel eerst opzetten voordat ik van het erf afkan, anders krijg ik hier ongelukken.

**Geplaatst**: 13-01-14 19:12

Geplaatst: 13-01-14 19:12

Anoniem schreef:
arie53 schreef:
Kennelijk zijn er nog steeds mensen die geen flauw besef van de biomechanica van het paard hebben en vrolijk deze nonsens ventileren.

En veel erger nog is dat er hier mensen zijn die niet eens fatsoenlijk op een paard kunnen zitten, nooit rijden of nooit gereden hebben en die wel een ander de les lezen over hoe ze moeten rijden en hoe slecht al die 'moderne' ruiters wel niet zijn.
De bekende internetruiters.

Helemaal mee eens! Er heerst hier teveel theorie geneuzel en weinig praktijkervaring....ben er eigenlijk wel klaar mee hier

Citaat:
Daarnaast worden er hier diverse goede ruiters op hoog nivo afgezeken,

Ja, dat valt hier nog weleens te lezen.

Gast5428 schreef:

Citaat:
Ik weet dat Arie weg is van Ferro met Coby van Baalen maar weet hij ook dat Ferro thuis in de ringen werd getraind?

**Geplaatst**: 13-01-14 19:16

Geplaatst: 13-01-14 19:16

vur schreef:
Ik weet niet in welke omgeving jij je paarden dan traint Simpelman, maar ik zie me hier niet 6 weken met een enigszins stuurloos paard de bossen inrijden. Dus dat "stuur" moet ik er wel eerst opzetten voordat ik van het erf afkan, anders krijg ik hier ongelukken.

Mijn paard heeft eerst alles begrepen voor ik er op ga.

Ik ga door de bossen de rivieren, de bergen en door de dorpen maar vermijd wegen waar snel gereden wordt.

**Geplaatst**: 13-01-14 19:22

Geplaatst: 13-01-14 19:22

Ik dacht al. Ik kreeg al allemaal spannende taferelen voor mijn geestesoog.

**Geplaatst**: 13-01-14 21:19

Re: Academische en klassieke rijkunst?

Geplaatst: 13-01-14 21:19

Simpelman,

Jij gebruikt dus nooit een weerstandbiedende hand? En als je een verreden paard te rijden krijgt, dan volg je hetzelfde programma?

**Geplaatst**: 13-01-14 21:52

Re: Academische en klassieke rijkunst?

Geplaatst: 13-01-14 21:52

@Simpelman, ik denk dat ik je theorie es ga voorleggen aan mijn lesgever. Hij werkt ook via klassieke dressuur, maar Portugese school, weet niet of die via het Skala werken.

En ik merk idd dat haar voorste rugspieren nogal vaak strakker staan na het rijden, terwijl ze vroeger, toen ik vooral werk aan de hand/longe deed (academisch) deze soepeler waren, dus mss loopt ze idd te diep (al gaat ze niet achter de loodlijn, wel erop).

Nu, voor mij maakt Skala of geen Skala niet zoveel uit, ik vind het gewoon vervelend dat mijn paard netjes aan teugel loopt met een licht contact, maar haar balans verliest als ik met lange teugel rijd, ben er alleen niet uit of zij balans verliest, of dat ik onbewust steun zoek op de teugels en met lange teugel haar uit balans breng door mijn onevenwicht.

**Geplaatst**: 13-01-14 22:02

Geplaatst: 13-01-14 22:02

hwn schreef

Citaat:
het achterbeen komt niet of nauwelijks voor de knie (wat een vereiste is voor een paard dat draagt)

Kun je eens uitleggen wat je hier precies mee bedoelt?