_danieke_ schreef:ik ga te veel mikken op de afstanden, hoe kan ik mn gedachtes op andere dingen brengen? want zodra ik niks zie raak ik in de stress en vergeet ik te drukken, en te rijden

en ik kan hem niet laten lopen zonder er aan te zitten
Ik hoor het wel als Marcel het er niet mee eens is. Er zijn een paar dingen die je kan doen:
1. Zet een lijntje neer. Vanuit draf een kruisje en dan vier, vijf, of zes galopsprongen naar een stijltje of oxer. Op die manier leer je te zien hoe 4, 5, of 6 galopsprongen eruit zien. Je kan dit ook gewoon doen met grondbalken.
2. Tel je galopsprongen hardop tussen de hindernissen. Landing, 1, 2, 3, 4, 5, 6, afzet.
3. Tel je galopsprongen hardop tijdens het galopperen. 1, 2, 3, 4, 1, 2, 3, 4, 1, 2, 3, 4. Na een paar maanden weet je vanzelf waar je bent in 4 galopsprongen. Dan is het natuurlijk wel belangrijk om in 1 ritme te blijven galopperen door de hele baan.
4. Als je eenmaal een regelmatig ritme hebt, galoppeer dan gewoon naar een hindernisje zonder je tempo/ritme te veranderen. Doe dat 100 keer en na verloop van tijd begin je vanzelf te "voelen" of de hindernis iets van je af leunt (dan moet je dus je galopsprongen iets verlengen) of iets naar je toe leunt (verkorten) of dat het goed zit. Voel je niets, wacht dan een galopsprong. Dat is heel moeilijk, want soms vinden mensen dat eng, maar als je niets verandert terwijl je niets ziet dan zie je uiteindelijk vanzelf wel iets.
5. Probeer af te tellen bij het rijden naar de hindernis. Dus, als je denkt dat er nog 5 galopsprongen zijn dan, hardop, 5 ,4, 3, 2, 1, spring.
Ik zeg trouwens telkens hardop omdat je dan blijft ademen. Op die manier blijf je ontspannen en je paard ook.
Hopelijk heb je er wat aan. Ik denk dat het handig is om met plaatsing balken en hindernisjes te werken zodat je iedere keer goed uitkomt. Op die manier leren zowel jij als je paard ook geen slecht dingen aan. Je kan beter afzonderlijk kleine dingen oefenen dan alles ineens. Zoals Marcel zegt, rustig aan en steeds een klein beetje verder dan kom je uiteindelijk toch het verst.