Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
Electra63 schreef:Vera schreef:Je kunt voetbal niet met paardrijden vergelijken, voetbal is een prestatiesport en dressuur een jurysport.
Daarnaast ben je een topvoetballer omdat je zelf goed kunt presteren. Een ruiter is ook nog afhankelijk van het talent van het paard. En dan heb ik het nog niet eens over geld.
Daarmee is een ruiter die niet op Olympisch niveau presteert, niet per definitie een 'E-tje'. Sterker nog, ik denk dat er vele ruiters rondrijden die beter 'presteren' of zeer talentvol zijn maar worden niet door een jury beoordeelt en tellen dus niet mee.
Droom lekker verder
listiglistje schreef:En waarom willen ze niet beoordeeld worden, meestal is dat toch een meetmoment
voor de meesten van ons hoe we er voorstaan in training.
Kijk persoonlijke smaak mag, maar om de door jou genoemde 2 te vergelijken met Anky is echt geen vergelijk!
Die 2 hebben echt niet tientallen paarden van groen tot GP op wereldbeker/olympisch nivo opgeleid.
En zeker niet zoveel plakken behaald......beetje respect mag wel voor deze grande dame, de koningin van de dressuursport!
listiglistje schreef:Persoonlijke smaak is eerder onderhevig aan mode....
Zo te horen heb je weinig kaas gegeten van jureren, bijscholingen, seminars etc., daar laat ik het maar bij.
oji schreef:Volgens mij is een onderdeel van talent, alles uit jezelf en je aanleg te willen halen. Anders is aanleg leuk en aardig, maar wordt het niet ten volle benut. Een vriend van mij kon toveren met een tennisracket, maar had totaal niet de ambitie om te trainen, tenniste voor de gezelligheid, vond het biertje achteraf belangrijker dan of hij de wedstrijd gewonnen had of niet. Heeft hij nog steeds heel veel balgevoel en aanleg en kan leuk tennissen, maar op Wimbledon hebben we hem niet gezien. Maar talent om de top te halen is veel meer dan alleen ruitergevoel en aanleg. Dat is totale toewijding, je hele leven voor dat doel omgooien, je 3 slagen in de rondte trainen, heel veel diepe dalen en toch doorgaan. Pijn durven leiden voor je doel. Je continue willen verbeteren, dus je laten beoordelen, veroordelen, door het stof gaan, en toch doorgaan. En nee, hoe veel ruitergevoel iemand misschien van moeder natuur ook heeft meegekregen, iemand die niet die opofferingen doet, die manier van leven kiest, die haalt gewoon niet dat niveau en krijgt geen toppaarden onder zijn/haar kont van sponsors.
listiglistje schreef:Oh ja ik voel mij persoonlijk aangevallenNOT!
De regels en visie van de FEI zijn leidend, niet jou persoonlijke visie en smaak.
ik proef alleen dat je geen flauw benul hebt wat er allemaal in het jurysysteem omgaat op dat nivo.
Misschien eens tijd om je daarin te verdiepen hoe het een en ander tot stand komt i.p.v klakkeloos te roepen dat het systeem niet deugt.
(wat klinkt als alle jury´s zijn bagger en hebben er totaal geen verstand van,
ook dat is erg respectloos als je weet welke staat van dienst deze mensen hebben)
nombrado schreef:1 belangrijk en essentieel is Geld!
Verder kan ik prima genieten van een getalenteerd ruiter, die een paard fijn rijdt. Daar hoeft ie echt niet voor naar wedstrijd om dat te bewijzen.
Een ruiter die meerdere paarden richting GP traint, verkoopt ze veelal daarna. Zo kan hij zijn hobbie/passie blijven bekostigen. Paarden kost nu eenmaal geld.
Babootje schreef:De nieuwsbrief ging over de buitenteugel, ze kan daarin natuurlijk niet alle oplossingen aandragen, anders verkoopt ze ook geen lessen meer. Maar ik zal het haar zaterdag a.s. es vragen, ik ga er dan wss heen voor een lesdaghwn schreef:Verschilt van paard tot paard, als er eentje er vandoor fietst uit schrik om op zijn bek te gaan, dan schiet je met je tempo ook je doel voorbij.
Nu vergelijk je appels met peren. Ik heb het hier natuurlijk niet over hoe je het oplost als een paard ergens van schrikt.
Nee, ik bedoel dat sommige paarden juist sneller en sneller gaan als ze uit balans zijn, heb het niet over schrikkenhwn schreef:En stel dat je AR dan in een sneller tempo gaat rijden? OK, binnenteugel=rem, dat klopt wel. Anderzijds moet ik van mijn klassieke lesgever wel regelmatig rechtuit met stelling rijden, juist om haar te gymnastiseren.
Binnenteugel is geen rem. Je remt dmv halve ophoudingen zit (aantrekken kruis) en drijvend been voor een van achter naar voren gereden overgang.
Ik bedoel dat de binnenteugel afremmend/vertragend werkt, niet dat die standaard gebruikt wordt om te remmen natuurlijkBabootje schreef:Je begrijpt niet wat ik bedoel: Zoals Ylvi het omschrijft (komt bij mij over) begrijpt ze het hele principe van rechtrichten niet. Ze gaat het paard namelijk eerst aan beide kanten even soepel maken en dan pas rechtrichten. Maar een paard dat aan beide kanten even soepel is, is al rechtgericht.
En dat is juist de essentie van AR: als je je paard langs beide kanten even soepel kunt plooien, hoef je verder niet meer recht te richten, is dan al gebeurd
Verder legt ze niet wat je moet doen als een paard op de binnenschouder valt, door je been heen.
Jij lost dat op door ernaast te gaan lopen, maar wat moet je doen als je erop zit. De hulp daarvoor in klassiek/modern is het paard weer "van de schouder" te halen door binnenbeen en twee handen naar buiten (buiten teugel van de hals, binnenteugel tegen de hals). Verder vraag je nooit meer buiging dan het paard op dat moment kan verwerken om hem niet uit balans te krijgen.
listiglistje schreef:ik ben afgelopen zomer beoordeeld door een 5 sterrenjurylid http://dewolffvanwesterrode.nl/
toch echt KD
hwn schreef:Nee, ik bedoel dat sommige paarden juist sneller en sneller gaan als ze uit balans zijn, heb het niet over schrikken