Bokt.nl

sethlover schreef:

heej,
mijn paard is weer begonnen met iritant zijn. Hij is echt zo ontzettend fris, in de zomer liep hij echt heel mooi laag (ook goed) alleen wat traag. Nu hebben we dat verandert in een goed tempo, en willen we ook weer aan het lage werken.
Nou is het probleem dat Seth heel snel is afgeleid. Daarmee bedoel ik als hij een mens uit de bak ziet weggaan begint hij al half te rennen. Kan je je voorstellen wat hij doet als er een paard weggaat.

Maar als ik nou gewoon alleen in de bak rij, en ik wil hem onderin vragen dan blijft hij gewoon met zijn kop omhoog. Of hij blijft even laag om vervolgens weer naar boven te komen. Als ik hem naar beneden vraag dan doe ik meestal in stap, rustig kneepjes geven op de buitenteugel en benen aan. In stap en galop gaat het nu redelijk maar in draf.... Echt heel moeilijk dus.

Misschien zijn hier nog tips voor???

secretlover schreef:

ik vindt het wel leuk om te zien, ik ben in het bezit van een hele eigenwijze fjord. dus tips zijn welkom!

lailapri schreef:

Wat betreft kneepjes in je buitenteugel.
Je moet het vergelijken met als je door de suisbuis in het zwembad gaat. in de bocht wordt je tegen de zijkant aan gedrukt en ga je zelfs wat scheef. Zo loopt je paard ook in een bocht, naar de buitenteugel. Als we nu eens aan de buitenkant stukken uit de suisbuis gaan zagen en je gaat weer glijden lijkt me dat niet echt confortabel. zo ook met je buitenhand, die dient heel goed als rem maar verder is die er gewoon licht aan.

Yamcha schreef:

Zat nog even na te denken over die glijbaan.... er zit wel wat in, zeker bij jonge paarden die hun balans nog niet zo kunnen vinden, is een licht steunende buitenhand wel prettig, lijkt me zo. Maar niet zonder ook een begrenzend en steunend en activerend buitenbeen..... Al bepaalt het binnenbeen de buiging, stelling en tempo

lailapri schreef:

Dan blijf ik er evengoed bij dat kneepjes in de buitenteugel (de hand waar het naartoe looopt en dus moet kunnen vertrouwen) niet oke is. Het blijft altijd een kwesti van voelen en leren.

Ik neem aan dat als je kneepjes op je buitenteugel geeft je binnenhand eraan is, je het paard dus snel op de binnenschouder "trekt" en daarom het binnenachterbeen slecht kan ondertreden.

Nog een vraagje, hoe vraag je je paard dan nagevelijk op een recht stuk want dan heb je niet echt een buitenteugel als je paard goed recht is. En kneepjes is bij mij iet heel anders als een ophouding of halve ophouding.

Wat betreft nagevelijk, meestal op het moment dat ik mijn binnenbeen aanleg en op mijn teugels een goed contact heb zakken ze. Mijn binnenbeen hoeft ook niet perse mijn kuit te zijn.

Joceline schreef:

Buitenteugel moet er wel goed aan zijn, maar het paard mag er niet op hangen of steunen. Als je een keer wat toegeeft dan zou het paard opeens geen steun meer hebben. Ik snap daarom de best wel overdreven overeenkomst met de glijbaan niet.. Kneepjes is zagen. Een lichte ophouding aan de buitenhand vraagt het paard naar beneden als het al nageeflijk loopt, handen gewoon ontspannen en gelijk en achterhand er goed onder dan zakt het paard van zichzelf al goed. Maar soms niet helemaal genoeg.

superwoman schreef:

Joceline schreef:

Buitenteugel moet er wel goed aan zijn, maar het paard mag er niet op hangen of steunen. Als je een keer wat toegeeft dan zou het paard opeens geen steun meer hebben. Ik snap daarom de best wel overdreven overeenkomst met de glijbaan niet.. Kneepjes is zagen. Een lichte ophouding aan de buitenhand vraagt het paard naar beneden als het al nageeflijk loopt, handen gewoon ontspannen en gelijk en achterhand er goed onder dan zakt het paard van zichzelf al goed. Maar soms niet helemaal genoeg.

nee, een lichte ophouding aan de buitenkant = een ophouding en dus een vraag om in tempo te zakken.
Een kneepje aan de binnenkant kun je meer zien als stelling vragen..
De buitenteugel moet er idd gewoon "aan" zijn en geen steun zijn.

Joceline schreef:

Het paard moet iets leren, dat tegen zijn natuur ingaat. Zijn natuurlijke reactie is terugduwen en dan doet hij automatisch zelf zijn mond pijn. Als reactie op deze pijn ontstaan allerlei mondproblemen en vervolgens meestal ook nog een vastgezette rug. Een methode om het paard te leren nageeflijk te worden is het weerstand bieden met de hand.

Citaat:

Dit betekent dat de ruiter tijdelijk, door het sluiten (dichtknijpen) van de vingers de spanning op de teugel gaat vergroten. Het doel hiervan is het paard (te dwingen is een lelijk woord, dus zeggen we:) "uit te nodigen" de druk terug te brengen en dus "nageeflijk" te worden.

Citaat:

De weerstand die de hand biedt is net iets groter dan de weerstand die het paard terug geeft. Let erop dat je niet teveel druk op de teugel zet. Een paard is erg sterk en paarden die in paniek raken kunnen hele rare dingen doen. Geef hem even de tijd om uit te zoeken wat je bedoelt. Hij moet leren begrijpen dat het niet jouw bedoeling is om zijn mond pijn te doen, maar dat hij moet nageven. Zodra het paard nageeft, moet de hand onmiddellijk ontspannen (= beloning), anders vraag je om verzet. Probeer dit in eerste instantie tijdens het halt houden. Wanneer het paard nageeft beloon hem dan en maak hem zo duidelijk dat dit is wat je bedoelt.

Joceline schreef:

Hmm, oke maar als je deze HALVE ophouding buitenteugel maakt en benen erbij houd zakt het paard niet in tempo terug, het is een attentmaking.

sethlover schreef:

Okee bedankt voor tips. Ik heb het zo geleerd van instructrice en hij loopt er nu weer goed mee. Als hij echt vastzit geef ik toch kneepjes, (hij heeft vroeger problemen gehad daarom) en dat gaat allemaal weer goed maar toch bedankt

superwoman schreef:

sethlover schreef:

Okee bedankt voor tips. Ik heb het zo geleerd van instructrice en hij loopt er nu weer goed mee. Als hij echt vastzit geef ik toch kneepjes, (hij heeft vroeger problemen gehad daarom) en dat gaat allemaal weer goed maar toch bedankt

Maar wat hebben de vroegere problemen te maken met rijtechnische logica?
Er zijn idd uitzonderingen hoe paarden op hulpen reageren, maar in de meeste gevallen zijn het toch echt ruiterfouten die er voor zorgen dat een paard niet goed reageerd.

sethlover schreef:

hij heeft voor we hem kochten 6 jaar lang pijn gehad en hele erge tandvleesontsteking. Daardoor is hij anders in zijn mond geworden, de vorige eigenaar(s) die hebben hem toen heel bot in zijn mond gemaakt waardoor hij steeds de druk wilde ontvluchten (kop omhoog). Het is zo uit de hand gelopen dat toen we hem kochten hij doodziek was, en een kies was uitgevallen. Zo had hij allle onderkiezen los, en de ergste tandvleesontsteking die de tandarts ooit had gezien.
Heel *** maar goed, we hebben hem niet laten afmaken (wat wel het advies was) en nu is hij weer redelijk beter, alleen hij reageerd wat anders op hulpen dan andere paarden.

Mijn advies voor mezelf op dit moment, niet ergeren rustig blijven met handen

superwoman schreef:

sethlover schreef:

hij heeft voor we hem kochten 6 jaar lang pijn gehad en hele erge tandvleesontsteking. Daardoor is hij anders in zijn mond geworden, de vorige eigenaar(s) die hebben hem toen heel bot in zijn mond gemaakt waardoor hij steeds de druk wilde ontvluchten (kop omhoog). Het is zo uit de hand gelopen dat toen we hem kochten hij doodziek was, en een kies was uitgevallen. Zo had hij allle onderkiezen los, en de ergste tandvleesontsteking die de tandarts ooit had gezien.
Heel *** maar goed, we hebben hem niet laten afmaken (wat wel het advies was) en nu is hij weer redelijk beter, alleen hij reageerd wat anders op hulpen dan andere paarden.

Mijn advies voor mezelf op dit moment, niet ergeren rustig blijven met handen

Dan zal die idd gevoeliger zijn in z'n mond en of igg met vertrouwen.
Toch zou ik geen kneepjes geven aan de buitenhand, omdat dat simpelweg onduidelijke hulpen zijn voor het paard. Bij een onwijs scheef paard zou ik me nog enigsinds kunnen voorstellen dat je anders met de buitenteugel om gaat, maar in dit geval zie ik er geen voordeel in.

Joceline schreef:

Zo natuurlijk is nageeflijk rijden niet voor een paard anders liep het zelf zo wel met het rijden en in de wei. Het is wel goed/het best voor een paard..toch zijn er een aantal duidelijke hulpen nodig om deze nageeflijkheid te verkrijgen voordat het paard nageeflijk loopt, ligt dus aan de ruiter. Het stukje van het dwingen wordt duidelijk uitgelegd door het stukje van de wereldbekende amazone..het is toch een soort dwang..maar die uit je niet in je handen/vingers/armen..je vraagt het paard iets maar dit kan niet door het in zn oor te fluisteren. Ik vind het een enorme belediging als jij denkt dat ik serieus dwing..het stukje lijkt me duidelijk zat.Tuurlijk moet een paard dingen leren..net als een kind met belonen en straffen..het is aan de ruiter consequent te zijn en het paard niet in verwarring te brengen. Het gaat niet vanzelf alles voor de ruiter doen, het is voor beiden een leerproces.