Bokt.nl

Supervixen schreef:

Van de site 'per mi cavallo' en heel interessant stuk over de teugeldruk.
Mensen schatten de druk op de teugel vaak veel lager in dan hij in werkelijkheid is!

Teugeldruk
Wat met teugeldruk bedoeld wordt, is teugelkracht op een teugel. In diverse onderzoeken zijn hier metingen naar gedaan en op basis hiervan kunnen we berekenen hoeveel druk het paard heeft in de mond (met bit) of op de neus (bitloos), en hoeveel druk de ruiter in z'n handen heeft.

Teugelkrachten worden gemeten op beide teugels in stap, draf en galop met behulp van krachtmeters die bevestigd zijn tussen bit en teugel. Deze krachtmeters geven een signaal in millivolt (mV). Via de datalogger worden de gemeten millivolts omgerekend naar kracht (Newton) die vervolgens weer worden omgerekend naar kilogrammen.

Teugeldruk


Uit de weinige reeds uitgevoerde onderzoeken naar teugelkracht komen verschillende resultaten naar voren. In de onderzoeken Preuschoft (1993, 1999) en Preuschoft et al (1999) gebruikten ervaren ruiters krachten tot 30 Newton in stap (= 3,06 kg) tot 60 Newton in draf (= 6,11 kg) tot 75 Newton in galop (= 7,65 kg) en nam zelfs krachten waar van maar liefst 150 Newton (= 15,3 kg). In een onderzoek van Clayton et al. uit 2005 (uitgevoerd met één paard en één ruiter) bleek de hoogst waargenomen teugelkracht in stap 43 N (= 4,38 kg), in draf 51 N (= 5,20 kg) en in galop 104 N (= 10,6 kg) te bedragen. Uit dit onderzoek kwam onder andere naar voren dat de standaard teugeldruk 2,26 kilo bedroeg, maar wanneer een paard zijn hoofd omhoog bracht, deze druk al gauw opliep tot 13,5 kilo. In een onderzoek van Warren-Smith et al. (2006), lag de gemiddelde teugelkracht tijdens het rijden op 7,4 N (= 0,75 kg). Volgens Clayton is de teugelspanning ook continue wisselend, dus nooit constant, en zijn pieken waar te nemen die optreden in het ritme van het paard z'n gangen, wat het gevolg blijkt te zijn van de bijna onzichtbaar knikkende beweging van het hoofd van het paard.

Tijdens het onderzoek in Nederland (De Cocq 2008) werden teugelkrachten gemeten tijdens het rijden met paarden van verschillend ras, getraind in verschillende niveaus en disciplines, gereden door ruiters van verschillend niveau. De gemeten krachten bedroegen hier als volgt.

teugelkrachtmetingen
1 teugel op beide teugels **
minimaal maximaal gemiddeld minimaal maximaal gemiddeld
stap 1,36 kg 5,94 kg 2,90 kg 2,72 kg 11,88 kg 5,80 kg
draflichtrijden 1,56 kg 6,73 kg 3,04 kg 3,12 kg 13,46 kg 6,08 kg
draf doorzitten 1,74 kg 8,20 kg 3,18 kg 3,48 kg 16,40 kg 6,36kg
galop 1,62 kg 8,91 kg 3,50 kg 3,24 kg 17,82 kg 7,00 kg

** Voor het gemak gaan we er hier en in de berekeningen vanuit dat op beide teugels evenveel kracht staat, iets wat in de praktijk vrijwel nooit het geval is.

Het verschil tussen de door de ruiters zelf geschatte teugelkracht die ze dachten te gebruiken en de werkelijk gemeten teugelkracht was voor de gangen stap, draf lichtrijden, draf doorzitten en galop respectievelijk 1,78 kg, 1,68 kg, 2,03 kg, 1,98 kg (gemiddeld). Ruiters zijn dus in de veronderstelling dat ze met zo'n 2 kg per teugel (samen 4 kg) minder rijden dan dat ze daadwerkelijk doen.
De waarden uit bovenstaand onderzoek zijn berekend over 5 paarden die gereden zijn door 26 ruiters. De gevonden maximale teugelkrachten zijn hierdoor beter onderbouwd dan die van voorgenoemde onderzoeken in 1993, 1999, 2005 en 2006.

Babootje schreef:

In AR werk je in een langzaam "terug" tempo. In een wat meer voorwaarts tempo is het voor een paard makkelijker om zijn balans te vinden. (Als je dan toch een vergelijk wilt maken, denk aan een fiets, Het is veel moeilijker om in een heel langzaam tempo niet te gaan slingeren al je rechtuit gaat, laat staan een bocht te nemen zonder om te vallen).

hwn schreef:

Verschilt van paard tot paard, als er eentje er vandoor fietst uit schrik om op zijn bek te gaan, dan schiet je met je tempo ook je doel voorbij.

hwn schreef:

En stel dat je AR dan in een sneller tempo gaat rijden? OK, binnenteugel=rem, dat klopt wel. Anderzijds moet ik van mijn klassieke lesgever wel regelmatig rechtuit met stelling rijden, juist om haar te gymnastiseren.

Babootje schreef:

Volgens Ylvi kun je pas gaan rechtrichten als het paard aan beide kanten even soepel is.
Echter, een aan beide kanten even soepel paard is het resultaat van rechtrichten, niet andersom.
Wat er dan gebeurt omschrijft Ylvi niet namelijk het paard valt op de binnenschouder door je binnenbeen heen, eenvoudig omdat hij de gevraagde stelling en buiging nog niet aan kan. Met andere woorden: je brengt het paard uit balans.
De logica van "directe" en "indirecte "teugel ontgaat me volledig. Vooral omdat Ylvi de buitenteugel als "belangrijkere teugel" benoemt.

hwn schreef:

Waarom zou je niet op de omgekeerde manier kunnen werken? Als je nu zelf altijd scheef loopt langs één kant, kan je je erop focussen om mooi recht te blijven, om zo recht te worden. Echter kan je ook je lijf goed van links naar rechts draaien, en iets meer naar de moeilijkere kant, zodat je spieren gelijk worden, is ook een optie, (en lijkt mij persoonlijk losmakender dan je krampachtig recht houden).
En je ziet en voelt heus wel als je paard op de binnenschouder valt, is de bedoeling dat je dat aan de hand en onder het zadel gaat corrigeren, met oa lichaamstaal, binnenbeen, zithulpen, whatever (de meer ervaren AR mensen kunnen hierover wel meer in detail treden).

Als je de cirkel klein genoeg maakt, zal je paard mettertijd wel zijn gewicht meer naar buiten verplaatsen om niet om te vallen, al zal ik het zelf idd ook maar in extreme gevallen doen (en niet als mijn lesgever het ziet)

Directe en indirecte teugel lijkt me logisch: je houdt je contact op de buitenteugel, en gebruikt hem om te begrenzen en om je paard door de bocht te "duwen" door die tegen de hals te leggen (kan het niet goed uitleggen, ken enkel de Franse vaktermen momenteel), en that's it, tenzij je paard teveel binnenstelling neemt, dan kan je even corrigeren met de buitenteugel.

midgie schreef:

Maar eigenlijk hoort er toch helemaal geen druk op te mogen staan, kijk je kan iets vragen met het bit maar constant druk lijkt me echt niet fijn , contact of druk zijn ook 2 verschillende dingen vind ik zelf,

nombrado schreef:

mee eens.
Ik wil veertjes in mijn handen....mocht het paard zijn hoofd/hals nodig hebben voor zijn balans, wil ik altijd kunnen meegaan (veren) in mijn hand.
Ik merk zelf dat dit voor leerlingen het moeilijkste onderdeel is, is hand.
Vandaar dat je zelf je beter eerst kunt focussen op je (onafhankelijke) zit en hulp, en pas later je handgebruik mag gaan oefenen. In dat geval kan altijd je zit het gebruik ondersteunen.

Het klopt idd dat een nog niet krachtig ontwikkeld paard in de achterhand (of jong paard) bij een wat hoger tempo wat "zwaarder in de hand" voelt, maar het uiteindelijke doel is ook in die verruiming , uitstrekken vanachteruit mee veren in de hand. Geven, niet nemen.
Paard de kans zijn hoofd als balans te kunnen behouden.

Veulen84 schreef:

Wat het verschil betreft tussen klassiek en modern. Daar vind ik dit een goed artikel voor http://lisascaglionedressage.blogspot.n ... chive.html beetje langdradig, maar wel interessant.

Hier kijken we veel naar paarden die voornamelijk academisch zijn. Ik wil graag eens 2 filmpjes laten zien. Geen spectaculaire filmpjes maar eenvoudigere filmpjes. Graag zou ik eens van de academische mensen horen wat zij in deze filmpjes zien en waar ze anders zouden gaan.

Het zijn barokke paarden, maar laat je daar niet door weerhouden
http://www.youtube.com/watch?v=LDgv59JYZW4
Claudia Weiser met een 17 jarige pre.

En http://www.youtube.com/watch?feature=pl ... YtSpc#t=17
Uit de stal van Jorge Gabriel en 4 jarige lusitano hengst.

Het is allemaal geen gp niveau. Maar daarom juist vind ik dat je van dit soort plaatjes zo veel meer kan leren.

nombrado schreef:

Ging met een ander passend zadel ietsie fijner.
[ Afbeelding ]
Overigens niet mijn paard.
Op een wild vreemd paard stappen op een groot evenement is ook best lastig. Je moet elkaar eerst aanvoelen en begrijpen.

listiglistje schreef:

Ik zou zeggen emigreren dan

Gek genoeg komen ze wel over de hele wereld hier paarden kopen en les halen....ook de spanjaarden

NL staat al tientallenjaren aan de top in de dressuur samen met Duitsland, nu is daar Engeland bijgekomen (met Nederlandse paarden)

Vera schreef:

Je kunt voetbal niet met paardrijden vergelijken, voetbal is een prestatiesport en dressuur een jurysport.
Daarnaast ben je een topvoetballer omdat je zelf goed kunt presteren. Een ruiter is ook nog afhankelijk van het talent van het paard. En dan heb ik het nog niet eens over geld.
Daarmee is een ruiter die niet op Olympisch niveau presteert, niet per definitie een 'E-tje'. Sterker nog, ik denk dat er vele ruiters rondrijden die beter 'presteren' of zeer talentvol zijn maar worden niet door een jury beoordeelt en tellen dus niet mee.